مرکز مشاوره

خواب سبک و کم خوابی در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه

خواب سبک و کم خوابی در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه

چکیده

یک مطالعه جدید نشان داده است که شکایت والدین از خواب بد کودکان بیش فعالشان تقریبا درست است

و این کودکان بدتر از دیگر کودکان می خوابند.

بر اساس این مطالعه ۷۰ درصد از کودکانی که دچار اختلال ADHD هستند

به سختی به خواب می روند و آنها زمان طولانی را در رختخواب بیدار می مانند.

مطالعات پیشین که کیفیت خواب این کودکان را با الکترودها مورد بررسی قرار داده بودند

در نشان دادن ارتباط بین کیفیت خواب و اختلال بیش فعالی و کمبود توجه شکست خوردند.

اما این مطالعه جدید دانمارکی نشان داد که این کودکان در خوابیدن نسبت به کودکان دیگر مشکل دارند.

سایت مرکز مشاوره به نقل از نویسنده مسئول این مطالعه می نویسد:

“مطالعه ما تجربه اکثر والدین را در زمینه خواب بد کودکان بیش فعال تایید کرده است،

و این کودکان دیرتر از دیگر کودکان به خواب می روند. در اندازه گیری های ما متوجه شدیم که کودکان مشکلات خواب بیشتری نیز دارند مانند خواب عمیق کمتر.

در مورد میزان طول خواب به صورت میانگین کودکان بیش فعال ۴۵ دقیقه کمتر از دیگر کودکان می خوابند”.

براساس تشخیص روانپزشکی دو نفر از سه نفر کودک مبتلا به ADHD مشکلات و اختلالات دیگری را نیز دارا می باشند،

لذا وسال این است که خواب سبک و کم خوابی در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه چگونه رخ می دهد.

که احتمالا باعث افزایش خطر ابتلا به اختلال خواب نیز می باشد.

ولی حتی زمانی که محققین در پی این بودند که کودکانی که تنها تشخیص ADHD داده شده اند،

انها متوجه تفاوت زیادی در میان الگوی گروه کنترل و گروه ADHD شدند.

الگوهای خواب مخالف در طول روز

خواب سبک و کم خوابی در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه

محققین همچنین در رابطه با الگوی خواب روزانه این کودکان نیز تحقیق کردند. یافته ها محققین را متعجب کرد.

در این مطالعه نشان داده شد، بر خلاف خواب شب کودکان مبتلا به اختلال ADHD نسبت به گروه کنترل در طول روز زودتر به خواب می روند.

با در نظر گرفتن رفتار بیش فعالی در کودکان بیش فعال شاید این مسئله عجیب به نظر میرسد

اما خود این رفتار بیش فعالانه ممکن است رفتار جبرانی برای عدم توانایی چرت زدن در طول روز باشد.

در حال حاضر برای کمک به خواب کودکان مبتلا به ADHD از دارو استفاده می شود.

آنه ویرینگ سورنسن تاکید دارد که هیچ یک از کودکان مورد مطالعه در طول مطالعه دارو دریافت نکرده اند.

حقیقت هایی در مورد مطالعه

  • در مجموع ۷۶ کودک مبتلا به اختلال ADHD در حدود سنین ۹٫۶ سال در این مطالعه شرکت کردند.
  • گروه کنترل شامل ۲۵ کودک سالم بود.
  • دو نوع مطالعه ی مختلف صورت گرفت
  • آزمون خواب با استفاده از الکترود در شب (پلی سومنوگرافی).
  • آزمون های چندگانه بررسی خواب که سرعت به خواب رفتن کودکان را بررسی می کردند (چهار بار، هر بار بیست دقیقه در یک روز).
  • این تحقیق بسیار گسترده بود و شامل کودکان با و بدون اختلال ADHD  بود.
  • این مطالعه توسط محققان دانشگاه آرهوس، بیمارستان ریسکو آرهوس و دانشگاه کپنهاگ و بیمارستان ریگشوسپیتالت صورت گرفت.

 

راه های درمان خواب در کودکان بیش فعال

خواب سبک و کم خوابی در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجهچگونه قابل درمان است.

راه های مختلفی می تواند برای درمان کودکان بیش فعال در نظر گرفت.

۱-درمان از طریق روانکاوی

در این روش کودک به روانکاو و مشاور کودک مراجعه کرده و مشکل او ریشه یابی و می شود.

۲-درمان از طریق نوروفیدبک

در این روش به مرکز مشاوره مراجعه می کنید و در صورت نیاز جلسات نوروفیدبک بدون دارو تجویز می شود.

۳- مشاوره کودک از طریق بازی درمانی به درمان خواب بیش فعال پرداخته می شود.

۴- راهای درمانی نیز وجود دارد و در صورت عدم پاسخگویی راه های درمان بالا این راه مورد استفاده قرار می گیرد.

شماره های تماس 01

منبع:

Anne Virring, Rikke Lambek, Per H. Thomsen, Lene R. Møller, Poul J. Jennum. Disturbed sleep inattention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is not a question of psychiatric comorbidity or ADHD presentation. Journal of Sleep Research, 2016; DOI: 10.1111/jsr.12377

دریافت پی دی اف این مقاله خواب کودک بیش فعال

 

پیشنهادات:

  1. اگر می خواهید کودکان سالمی داشته باشید.
  2. اگر در مورد تربیت کودک خود استرس دارید و یا نگران هستید؟
  3. اگر رفتارکودکانتان با سایر دوستانشان متفاوت است؟
  4. حتما مقالات بخش مشاوره کودک ما را مطالعه کنید.
  5. این مقالات به شما کمک می کند تا بهتر در کودکان خومد را تربیت کنید
  6. آنان را بهتر بشناسید

در صورتی که نیاز به مشورت دارید می توانید با بهترین مشاورین و مراکز مشاوره ما تماس حاصل کنید.

و به صورت تلفنی، حضوری و یا آنلاین مشروت بگیریرد.

 


برترین مراکز مشاوره در ایران

مقالات مرتبط

3 نظرات

  • Mb , نوامبر 7, 2016 @ 3:09 ب.ظ

    باسلام دخترمن تقریبا ده سالشه که وابستگی شدید به مادر وترس زیادوتمرکز کمی داره ،تک فرزنده ونوه اول خانواده وتنهاست خیلی دوست داره با دوستاش وقت بگذرونه خواب و خوراک خوبی نداره ممنون راهنمایی کنید

    • راهنما , نوامبر 7, 2016 @ 9:50 ب.ظ

      با سلام .
      به وابستگی کودکان نباید دامن زد و نباید به این دلیل به آنها باج داد
      سعی کنید اگر دوستانی دارد که شما می شناسید ارتباط بیشتری داشته باشد زیرا این از وابستگی کودک شما می کاهد با توجه به تنها بودنش
      اگر شدت وابستگی زیاد است مراجعه به روانشناس کودک و بازی درمانی بسیار کمک کننده خواهد بود
      موفق باشید

    • راهنما , نوامبر 7, 2016 @ 11:34 ب.ظ

      علت های مختلفی را برای این اختلال می توان برشمرد. یکسری از علت ها، بیولوژیکی و ژنتیکی هستند که به فعالیت دستگاه عصبی کودک مرتبط می شود، علل دیگر را می توان در خانواده ها جست وجو کرد مانند خانواده های تک والدی، خانواده هایی که الگوهای ارتباطی بسیار نزدیک و درهم تنیده ای دارند و نسبت به هم شدیدا وابسته اند، خانواده هایی که محیط زندگیشان مملو از استرس است و والدین دایما در حال تنش هستند یا خانواده هایی که یکی از افراد نزدیک شان را مانند یکی از فرزندان یا پدربزرگ یا مادربزرگ را از دست داده اند. علل دیگر مربوط به ویژگی های شخصیتی کودک می شود مثلا کودکان درونگرا یا خجالتی که مستعد این اختلال هستند.
      با توجه به عللی که برشمردید، به نظر می آید که نقش والدین و خانواده از سایر عوامل دیگر پررنگ تر است.
      می توان گفت که رفتار والدین به مساله اضطراب جدایی بیشتر دامن می زند، جدا از موارد برشمرده مربوط به خانواده، برخی از والدها باعث می شوند که کودک شان به آنها بسیار وابسته شود یا اینکه به آنها اجازه استقلال نمی دهند. بالطبع کودک وقتی بزرگ شود والدین بنا به هر دلیلی حتی در مدت زمان کوتاهی مانند ۳۰ دقیقه بخواهند از فرزندشان جدا شوند کودک دچار اضطراب می شود. می توان گفت در شکل گیری این اختلال خانواده و رفتارش بسیار مهم است.

      کودک از جدا شدن کدامیک از والد (پدر –مادر) خود بیشتر رنج می برد؟
      به این سوال دقیق نمی توان پاسخ داد چون برای هر کودکی ممکن است که متفاوت باشد چراکه این مساله به مراقب اصلی کودک باز می گردد. ممکن است گاهی پدر مراقب اصلی کودک باشد و گاهی مادر یا حتی پرستار.

      آیا جنسیت کودک در شدت و ضعف این اضطراب نقش دارد؟
      تحقیقات علمی نشان داده که میزان شیوع اضطراب چه به صورت طبیعی و چه اختلال در دختر و پسر یکی است.

      چه هنگام اضطراب جدایی مشکل ساز می شود و به صورت غیرطبیعی و اختلال خود را نشان می دهد؟
      زمانی اضطراب جدایی مشکل ساز می شود که طولانی مدت شود. مثلا اضطراب جدایی در دوران پیش دبستان در حد نرمال یک نشانه دلبستگی ایمن و سالم است که باید به صورت طبیعی بعد از سه تا چهار دقیقه از بین برود اما اگر نشانه های اضطراب طولانی شود به طوری که کودک تا اتمام ساعات مهد و مدرسه بی تابی کند و از خود نشانه های اضطراب جدایی را نشان دهد غیرطبیعی است که در این حالت می گوییم کودک دچار اختلال شده است که نیازمند درمان و مداخله است.

      آیا اضطراب جدایی در کودکانی که وارد مهد یا دبستان می شوند، طبیعی است؟
      اضطراب جدایی در دبستان یا مهد تا حدی طبیعی است مانند التماس کردن، گریه سر دادن و… . سیر نرمال این است که هر روز این علایم کمتر شود و کودک به محیط و افراد جدید اعتماد و عادت کند و از خود رغبت نشان دهد اما اگر با گذشت زمان این علایم از بین نرود و ادامه داشته باشد شکل اختلال و غیرنرمال به خود می گیرد. البته لازم است که والدین به این امر آگاهی داشته باشند که ترس از رفتن به مدرسه همیشه به معنای اختلال اضطراب جدایی نیست بلکه ممکن است کودک از اختلال ترس یا افسردگی رنج ببرد و از آنجا که خصوصیات و ویژگی های این اختلال ها با یکدیگر همپوشانی دارد برای تشخیص، والد باید حتما به روانشناس مراجعه کند.

      نشانه های کودکی که از این اختلال رنج می برد چیست؟
      نشانه ها به صورت جسمانی یا کلامی هستند. نشانه های جسمانی مانند سردرد، دل درد، حالت تهوع، استفراغ که اصولا این علایم در کودکان دبستانی بیشتر دیده می شود یا نشانه های کلامی مانند فریاد زدن، اعتراض کردن، گریه سردادن، التماس کردن، چانه زدن با والد. در کودکان
      پیش دبستانی نیز دیدن کابوس با تم های جدایی نیز از علایم این اختلال است.

      می توان گفت ترس کودکان از تنها خوابیدن به دلیل اختلال اضطراب از جدایی است؟
      بله. چراکه یکی از نشانه های کودکانی که از اختلال اضطراب جدایی رنج می برند دیدن کابوس های شبانه با تم های جدایی است و به همین دلیل کودک از تنها خوابیدن واهمه دارد یا حتی وقتی که کودک کنار والدش می خوابد، مدام از خواب می پرد تا حضور والدش را در کنار خود چک کند.

      شما به والدین برای جلوگیری از این اختلال در کودکانشان چه توصیه هایی می کنید؟
      پدر و مادر باید بدانند که کودک هم نیاز به امنیت و ایمنی دارد و هم به استقلال و برای این پیشگیری از این اختلال بهتر است که والد از
      شش ماهگی به بعد به صورت مقطعی و در زمان های کوتاه مدت، کودکش را با یک مراقب دیگر تنها بگذارد تا کودک هم جدایی را تجربه کند و هم اعتماد به دیگران را. این آموزشی است که کودک باید در پایان یک سالگی ببیند و بعد از آن کودک باید از یک سالگی وارد بازی با همسالان شود و زمانی که پدر و مادر احساس کنند که کودک شان دچار اضطراب جدایی شده فورا آنها را به مهد بفرستند.

      چه سنی را برای ورود این دسته از کودکان به مهد مناسب می دانید؟
      سه سالگی بهترین زمان ورود به مهد است که کودک هم جدایی را تجربه می کند و هم می تواند با همسالان خود بازی کند.

      آیا صحبت کردن پدر و مادر با کودک در هنگام جدایی در کاهش اضطراب نقش دارد؟
      بله. والد به هنگام جدایی مثلا زمانی که کودک را می خواهد به مهد ببرد، باید روی موارد مثبت محیط جدید تاکید کند و آنچه که در این زمینه بسیار مهم است رفتاری است که والدین به هنگام جدایی از خود نشان می دهند که باعث اطمینان خاطر به کودک شود مانند اینکه وی را در آغوش بگیرد، نوازش کند یا اینکه در اوایل جدایی بهتر است والد بعد از آنکه فرزندش را ترک کرد، در گوشه ای بایستد و پنهانی نظاره گر رفتار کودک باشد که اگر اضطراب فرزندش تشدید پیدا کرد و علایم جسمانی از خود بروز داد، بازگردد چراکه این حس به کودک القا می شود که مادر و پدر من برگشت پذیرند. این موضوع در آینده به کودک کمک می کند تا از شدت اضطرابش کم شود.
      بسیار دیده شده که والدین برای آنکه کودک بعد از جدایی قشقرق به پا نکند به وی باج می دهند و با وعده وعیدهایی مثل خریدن اسباب بازی و غیره

      سعی می کنند رفتار کودک شان را تصحیح کنند، از نظر شما آیا این کارها صحیح است؟
      باج دادن غلط است چراکه بچه به گونه ای تربیت می شود که در قبال رفتن به هرجا یا هنگام جدایی از محیط بیرونی باید پاداشی دریافت کند، والدین می توانند به جای باج دادن یا دادن جایزه و اسباب بازی به تشویق کودک بپردازند. تشویق کلامی بیشتر از جایزه خریدن روی کاهش این اضطراب تاثیرگذار است.

      بازی درمانی می تواند در درمان اختلال اضطراب جدایی نقش یاری کننده داشته باشد؟
      روان درمانی کودک شامل یکسری از آیتم ها مانند بازی درمانی، هنر درمانی و موسیقی درمانی است که مشاور از طریق این موارد به عللی که منجر به این اختلال شده است پی می برد. کودک در بازی های خود خشم و اضطرابش را نشان می دهد و مشاور به شدت از اضطراب و هیجاناتش آگاه می شود و آسان تر به درمان کودک می پردازد حتی اگر لازم باشد در بازی درمانی، والد هم وارد بازی شود. در هنردرمانی نیز مشاور و روانشناس به وسیله نقاشی، خطوط به کار رفته شده و رنگ های استفاده شده می تواند به هیجانات کودک بدون هیچ گونه سانسور و مداخله ای پی ببرد و با آگاهی از آنچه که در درون کودک می گذرد، به وی کمک می کند تا زودتر این اختلال درمان شود.
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.