مرکز مشاوره

مرکز مشاوره:امنیت در رفتار با نوجوان

مرکز مشاوره:امنیت در رفتار با نوجوان

امنیت در رفتار با نوجوان

بنا به هیچ دلیل خاصی نباید مهر نوجوانتان را از قلبتان بیرون کنید، حتی برای یک لحظه. وقتی شما از صمیم قلب باورشان کنید، آنان نیز یاد می‌گیرند که خود را تمام و کمال باور داشته باشند.

آنان را صد در صد باور داشته باشید

به دوران نوجوانی خود برگردید و از خود بپرسید آیا طی آن دوران احساس ناامیدی و دلسردی می‌کردید؟ آیا قلبتان می‌شکست؟ آیا خیال می‌کردید که به جایی تعلق ندارید؟ آیا احساس پریشانی می‌کردید و بر این گمان بودید که کسی را ندارید تا به او رو کنید؟

اگر شما آن‌قدر خوش اقبال بودید که کسی به کنه وجودتان پی برد و دانست که هستید و راه صحیح را به شما نشان داد، حتما متوجه شده‌اید که آن حمایت اکنون تا چه حد برایتان حائز اهمیت است و اگر کسی را در کنار خود نداشتید، امروز می‌دانید که چه کمبودی داشتید و چقدر احساس تنهایی و بی­کسی می‌کردید و مسلما دلتان نمی‌خواهد نوجوانتان نیز چنین آینده‌ای پیش‌رو داشته‌ باشد.مرکز مشاوره آنلاین

باور و اعتقاد شما به این که نوجوانتان فردی توانا و در باطن خوب است، شرط واجبی برای پیشرفت و گسترش حس مسئولیت‌پذیری و تبدیل او به شخصی بالغ و سرزنده است. او احتیاج دارد حتی در مواقعی که انتخاب ناصحیح می‌کند یا باعث سرافکندگی و ناامیدی شما می‌شود، تأییدش کنید.

او به عشق و محبت شما نیازمند است. هرگز این کشور را از او دریغ نکنید. اگر شما او را باور نداشته باشید دچار بحران و مشکلاتی می‌شود که دیگر به راحتی نمی‌تواند در مسیر اصلی خود گام بردارد. حتی هنگامی که نوجوان شما دست به رفتاری احمقانه می‌زند و یا با قضاوت ناصحیح و ضعیف خود همه چیز را درهم می‌ریزد، به خاطر داشته باشید در آن لحظه تصور می‌کرده عملش صحیح و آن تنها راه چاره بوده است.

هر نوجوانی به روش خاص خود خراب‌کاری می‌کند، خطر می‌کند، به زحمت می‌افتد، قانون‌شکنی می‌کند، می‌کوشد خود را از دردسری برهاند و از شما چیزی بگیرد. بعضی از نوجوانان خود را با قانون درگیر می‌کنند و باعث بحران و آشوب خاصی می‌شوند. حتی زمانی که خود را به دردسر انداخته‌اند، شما حواس خود را متوجه تصویر بزرگ‌تری کنید. بارها به خود گوشزد کنید دردسری که او برای شما و خودش درست کرده فقط به این علت پیش‌پا افتاده است که او هنوز خود را نمی‌شناسد.

بگذارید نوجوانتان متوجه این قضیه شود که حتی اگر دست به کار خطایی زد، شما هم چنان او را باور دارید. در آن هنگام است که او می‌تواند از اشتباهات خود پند بگیرد و خود را اصلاح کند و به سوی رشد فکری گام بردارد.

شخصیت وجودی آنان را تحسین کنید

آیا تابه‌حال تجربه کرده‌اید حتی اگر شخصی بی‌رحم، عصبانی یا خسیس بوده‌اید، از محبت و عشق برادر، خواهر، پدر و مادر یا پدر بزرگ و مادر بزرگتان برخوردار گشته اید؟ آیا تا به حال متوجه شده‌اید صرف‌نظر از هر آنچه بوده‌اید، مادربزرگ و پدربزرگتان عاشق شما بوده‌اند و برق شادی و شعف را در چشمان آنان دیده‌اید؟ وقتی احساس سرخوردگی، درماندگی و عجز می‌کردید، یکی از افراد خانواده، با دلسوزی و ترحم به شما می‌نگریست و نگاهش آن‌چنان در شما اثر می‌گذاشت که نگرانی­تان برطرف می‌شد؟

اگر تا بدان حد خوش اقبال بوده‌اید که از عشق بی‌قید و شرط یکی از افراد خانواده نصیب ببرید، به راستی فردی خوشبخت بوده‌اید و اگر به راستی در آرزوی عشق و محبت می‌سوختید و دوست داشتید کسی شما را به دیده محبت بنگرد ولی از چنین موهبتی بی‌بهره بوده‌اید، پس اجازه ندهید نوجوانتان درد بی­محبتی را بچشد.

ممکن است از دست آن‌ها عصبانی شویم، ولی نباید دریچه قلب خود را به رویشان ببندیم. حتی در مواقعی که ما را به مرز جنون می‌رسانند باید به دنبال چاره باشیم و راهی پیدا کنیم تا بتوانیم به آنان افتخار کنیم. بر سر بسیاری از مسائل می‌توان با آن‌ها کلنجار رفت، ولی بر سر مسائل عاطفی نباید چنین کرد. نوجوانان وقتی حمایت شوند و عشق و محبت ببینند، ترقی می‌کنند و همه ما از این وضع سود خواهیم برد. نوجوانانی که با قدردانی پدر و مادر روبه‌رو می‌شوند، مشتاق یادگیری هستند و مایلند خود را در مسائل پدر و مادرشان درگیر کنند.

نوجوانان به پدر و مادری احتیاج دارند که از خبرگان روابط عمومی باشند و تمام هم و غم خود را صرف نوجوانان کنند و بتوانند از مبارزات بی‌شمار روزمره این دنیای پر جنجال سربلند بیرون آیند. نوجوانان به تحسین و تشویق شما احتیاج دارند. نیازمندند که به آنان شخصیت بدهید، از آنان قدردانی کنید، دلداریشان بدهید، آنان را بشناسید و بگذارید متوجه شوند که شما مایلید برایشان کاری انجام دهید.

با آنان با احترام رفتار کنید

اگر دوست دارید که نوجوانتان به شما احترام بگذارد، شما نیز باید احترام او را حفظ کنید. اولین حلقه زنجیر در دست شماست، از شما آغاز می‌شود و به سوی نوجوانتان ادامه می‌یابد. در اعمال خود کاملا هوشیار باشید، زیرا گفتار و رفتار شما روی نوجوانتان اثر می‌گذارد، به این معنا که با تک تک افراد خانواده از روی وقار و متانت و ادب و عشق و محبت رفتار کنید. به عنوان مادر، اگر می‌خواهید که دخترتان به پدرش احترام بگذارد، باید خود سرمشق او باشید و با شوهرتان مؤدبانه رفتار کنید و تو ای پدر، اگر می‌خواهی پسرت احترام مادرش را حفظ کند، باید خود احترام همسرت را نگهداری. با شماست که نوجوانتان یاد بگیرد چگونه احترام افراد خانواده را حفظ کند و رفتاری مؤدبانه داشته باشد. تقریبا بیشتر پدران و مادران از دست نوجوانان عصبانی می‌شوند، خودخوری می‌کنند و در مواقعی هم آنان را تنبیه بدنی می‌کنند.

رفتار نوجوانان گاهی اوقات به قدری دیوانه‌وار و احمقانه و عجیب و غریب است که صبورترین افراد نیز شکیبایی خود را از دست می‌دهند، اما به‌هرحال شما باید به منظور تربیت نوجوان روش خاصی را در امر احترام گذاشتن به دیگران در پیش بگیرید و حتی در مواقعی که شما را به سر حد جنون می‌رسانند، آن را به کار برید. وقتی شما با نوجوان خود همان طور رفتار کنید که دلتان می‌خواهد او با شما رفتار کند، در حقیقت به قانون طلایی عمل کرده‌اید: «با نوجوان خود همان‌گونه رفتار کنید که دوست دارید او با شما رفتار کند.»

این جمله به این معناست که به آن‌ها دشنام ندهید، مسخره­شان نکنید، به آنان کنایه نزنید و بر فرض اینکه با بدترین و حادترین مسئله مواجه شدید، بی‌درنگ نتیجه‌گیری نکنید.

بگذارید آنان تجربه بیندوزند

همه می‌دانیم که تجربه، آموزگار خوبی است و اگر مایلید نوجوانتان تجربه کسب کند باید به جای تنبیه، با صبر و حوصله و مدارا رفتار کنید.

به مهارت آنان در پیداکردن راه‌حل‌ها ایمان داشته باشید

یکی از اهداف پدران و مادران این است که به نوجوانان مسئولیت‌پذیری بیاموزند. برای رسیدن به این هدف باید نوجوان را در تصمیم‌گیری‌هایش آزاد گذارد تا راه حل مشکلات زندگی‌اش را خود پیدا کند. اگر مجری صحنه شما باشید و مرتب در کار او دخالت کنید، نوجوان شما موفق نخواهد شد. نوجوان با مبارزه‌طلبی­ها وسوسه‌های زیادی روبرو می‌شود. اگر شما همیشه هم در کنار او باشید، باز هم عاقلانه نیست مشکلات او را شما حل کنید و هر حرکت او را زیر نظر داشته باشید و سعی کنید او را وادارید به دلخواه شما عمل کند. وقتی شما به طور مداوم زندگی او را اداره کنید، نوعی وابستگی ناسالم ایجاد کرده‌اید، در نتیجه فرزند شما هرگز یاد نمی‌گیرد مسئولیت پذیر باشد.

بهتر است بدانید که وقتی شما کارگردان باشید، او سر به شورش بر می‌دارد، همکاری نمی‌کند، در تصمیم‌گیری­هایش ضعف نشان می‌دهد و اوقات سختی را برایتان رقم می‌زند که این باعث می‌شود خود شما نیز از این رفتار خسته شوید. نوجوان شما برای حفظ استقلال و عدم وابستگی به شما بر سر مسائلی بسیار ساده و جزئی مانند طرز لباس پوشیدن و در کدام کلاس نام‌نویسی کردن گرفته تا مسائل مهمتری مانند اینکه آیا می‌تواند روز پنجشنبه به مدرسه نرود و غیره، با شما می‌جنگد. اولین قدم برای بهبود این وضع این است که بگذارید فرزندتان خود انتخاب کند و راه حل را شخصا بیابد. پدر و مادرهای عاقل در پشت صحنه قرار می‌گیرند و اجازه می‌دهند نوجوانشان خود تصمیم بگیرد و انتخاب کند. با ادای جملاتی مانند: «من اطمینان دارم که تو بهترین تصمیم را می‌گیری»، «هر تصمیمی بگیری از نظر من پذیرفته است» باعث می‌شوید که نوجوانتان مستقل بار بیاید و به کسی متکی نباشد. پدران و مادران محتاط با گفتن هر موقع به کمک من احتیاج داشتی خبرم کن نوجوان خود را عاقلانه یاری می‌دهند.

ایمان پایه‌دار شما باعث می‌شود نوجوانتان جرئت پیدا کند که حتی در مواقع دشوار به راه خود ادامه دهد. هنگامی که او مأیوس و دلسرد شده و امید خود را از دست داده است، اگر شما باورش داشته باشید، او با اعتماد به نفس کامل با مانعی که بر سر راهش قرار گرفته است، مواجه خواهد شد. ایمان شما سبب می‌شود که او خود را باور کند. اطمینان شما برای او انگیزه‌ای بسیار قوی است. فرزندتان می‌خواهد شما بدانید که او فردی مستقل و قادر است، و ایمان شما چنین اطمینانی را به او خواهد داد.

بذر پیشنهاد بکارید

گاهی گفت‌وگو با نوجوانتان ناممکن به نظر می‌رسد، زیرا او گمان می‌کند بیشتر از شما می‌داند. هنگامی که او نمی‌خواهد با شما صحبت کند و عصبانی می‌شود و یکی از شما دو نفر فریاد می‌کشید، بهترین موقع است که چاره‌ای اساسی بیندیشید؛ بذر پیشنهاد بکارید، کنار بکشید و شاهد رشد دانه باشید.

هیچ‌کس دوست ندارد امر و نهی بشود. خصیصه بشر است که وقتی کسی به او می‌گوید چه کار کند، جبهه بگیرد. حتی در قالب پند و اندرز دوست ندارید به شما گفته شود چه کنید. مایلید خودتان تشخیص دهید که چه کار کنید و این وضع به خصوص در مورد نوجوانان بیشتر صدق می‌کند. در نظر آورید که چند بزرگ‌سال در مدرسه یا مسئولان آموزش به نوجوان شما می‌گویند که باید چکار کند. وقتی به این موضوع توجه کنید، می‌فهمید که نوجوانتان چقدر با شما راه می‌آید و به نصایح و اوامر شما عمل می‌کند.

از ابتدا تا پایان روز احتمالا او به قدری از مشاوره و امرونهی اشباع شده است که تعجبی ندارد در مقابل راهنمایی‌های شما جبهه بگیرد. کاشتن بذر پیشنهاد به نوجوان این امکان را می‌دهد که برای گرفتن تصمیم شتاب نکند. دادن پیشنهاد باعث می‌شود که او در انتخاب خود سرنخی به دست آورد که مدنظر شماست و هیچ اجباری هم در کار نیست. به خاطر داشته باشید که در بسیاری از موارد برخورد مستقیم باعث می‌شود که نوجوان حالت دفاعی به خود بگیرد. برای اینکه زودتر به نتیجه برسید سعی کنید صرفا پیشنهاد بدهید.

مسئولیت شما به عنوان پدر و یا مادر این است که به فرزندان خود آگاهی دهید و به مطالبی اشاره کنید که شاید تاکنون درباره‌اش فکر نکرده‌اید و بگذارید خودشان قضیه را حل کنند. وقتی شما به نوجوانتان پیشنهاد می‌دهید، که او می‌تواند درباره عقیده شما عمیقا بیندیشد، آن را تجزیه و تحلیل کند و هر طور می‌خواهد تصمیم بگیرد. آنگاه هر کس محصول خود را برداشت خواهد کرد.

شماره های تماس 01

عقب بایستید و شاهد رشد آنان باشید

وقتی بذر پیشنهاد را کاشتید، انتظار برداشت فوری محصول را نداشته باشید. باید این در باغ به انتظار بنشینید تا دانه جوانه بزند. ریشخند و چرب زبانی باعث تسریع کار نمی‌شود. دانه شما باید آبیاری شود، به آن کود داده شود و تحت مراقبت روزانه قرار بگیرد، وگرنه جوانه نمی‌زند و رشد نمی‌کند. همین مسئله در مورد نوجوانان نیز صادق است. آنان احتیاج به مراقبت و رفتاری دوستانه دارند، هرچند که شما قادر نیستید تا هفته‌ها، شاید هم ماهها، نتیجه را ببینید. پس اگر می خواهید پیشنهادهای شما رشد کند و محصول بدهد، صبور و فداکار و وفادار و دقیق باشید و منتظر بمانید.

برنامه مستقل شدن ممکن است برای فرزند شما هم پیش بیاید، ولی به خاطر داشته باشید که تمام دانه‌ها ریشه نمی­دوانند. اما اگر برنامه شما متنوع باشد، بعضی از آن‌ها بسیار زیبا شکوفه می‌کنند.

به عصبانیت خود اقرار کنید

در عرض چند سال آینده، شما از دست نوجوانتان عصبانی، بیزار، خسته و کوفته، زجر کشیده و از زندگی سیر می‌شوید. بنابراین بهتر است اقرار کنید! به نفع هر دوی شماست که به جای خودخوری او را به طور وضوح از ماجرا آگاه کنید.

درست نیست که نوجوان با مادری زندگی کند که خود را فدا می‌کند، ولی وانمود می‌کند که «مسئله‌ای نیست»، مادری که لبخندی شیرین بر لب دارد، در صورتی که از درون ناراحت و افسرده است. درست نیست نوجوان پدری داشته باشد که مدام در حال رنج کشیدن است و احساس می‌کند که فرزندانش از او سوءاستفاده می‌کنند ولی به روی خود نمی‌آورد. از سوی دیگر به نفع هیچ یک از افراد خانواده نیست در محیطی زندگی کنند که تمام افراد روحیه‌ای خشن و پرخاش‌جو دارند. اگر جو خشونت و عصبانیت در اطراف خانه شما به قدری سنگین است که نوجوانتان مجبور است با پنجه پا راه برود تا شما عصبانی نشوید، احتیاج دارید یاد بگیرید که خشم خود را به نیرویی پر بار تبدیل کنید، نه به نیرویی مخرب و زیان آور. وقتی عصبانی هستید عصبانیت خود را پنهان نکنید، وگرنه جو را بدتر خواهید کرد. همچنین با مهربانی زیاد، شکیبایی زیاد و تظاهر به درک بیش از حد، ریاکاری و نیرنگ بازی شما باعث پریشانی و ناخرسندی خود و نوجوانتان خواهد شد. آن‌ها از طبیعت سازگار شما سوءاستفاده و احساس گناه می‌کنند. وقتی شما آنچه را باعث عذابتان می‌شود نادیده بگیرید، سرانجام به سر حد انفجار می‌رسید و صحنه را به صحنه‌ای نسبتا جنایی تبدیل می‌کنید که پس از آن احساس گناه خواهید کرد.

منبع: کودک و نوجوان


صفحه اصلی سایت مرکز مشاوره

administrator

مقالات مرتبط

19 نظرات

  • پانیذ , فوریه 19, 2015 @ 10:44 ب.ظ

    باسلام
    دختری هستم۱۸ساله.تک فرزند خانواده هستم. خانواده خوبی دارم اماتنهامشکلم پدرم هستش.پدرمرد فوق العاده حساسی هست حس مبکنم بیش ازحد سخت گیره ولی خودش اینوقبول نمیکنه.زیادوقت برای حرف زدن باهام نمیزاره هربارکه باهاش حرف میزنم بخاطر تفاوت عقایدمون اخرش به دعوامنتهی میشه.مادرمم کم کم داره اخلاق پدرمو پیدامیکنه. روی من خیلی حساسن.پدرم حتی اجازه نمیده بادوستام به گردش برم.خیلی احساس تنهایی میکنم.هربارکه اعتراض میکنم بهم مبگه منومادرت برات چیزی کم نزاشتیم! نمیتونه منو درک کنه وحرف هیچکسو قبول نداره. حتی حاضرنمیشه به مشاوره مراجعه کنیم.میشه کمکم کنید؟ چیکارکنم خیلی خسته شدم ازوضع

    • Anonymous , فوریه 20, 2015 @ 6:51 ب.ظ

      در این مورد شاید بهترین راه حل برای شما صبر کردن باشه شما وقتی وارد دانشگاه بشید و مراحل رو طی کنید در استانه استقلال از خانواده قرار خواهید گرفت پس بهتره احترامشون رو حفظ کنید و با بحث های بیفایده حرمتی که بینتون هست رو از بین نبرید چون هر رفتاری که شما میکنید خانواده رو نسبت به خودتون حساستر و بدبین خواهید کرد

  • مینا گرشاسبی , آوریل 20, 2015 @ 2:55 ق.ظ

    با سلام مادری هستم۳۲ساله،دختری، ۱۳ساله دارم،فاصله سنیه منو پدرشبا دخترمون ۲۰سال است به همین خاطر بیشتر باهاش دوستیم تا پدرو مادر، با این حال جدیدا متوجه شدیم به پسری همسن خودش در مجتمع علاقه‌مند شده و این موضوع بسیاااااار باعث نگرانی منو پدرش شده، واقعا گیج و سر در گم شدیم که چه رفتاری باید داشته باشیم در ضمن قابل ذکره که ما نه خیلی خانواده ی بازی هستیم، نه خیلی متعصب

    • Anonymous , آوریل 20, 2015 @ 11:14 ق.ظ

      عشق آتشین و رمانتیک بین یک پسر و دختر سه ویژگی دارد: جاذبه جسمی، کشش عاطفی و قرار ملاقات گذاشتن که در فرهنگ و جامعه ما بیشتر پنهانی و دور از چشم بزرگترها صورت می گیرد. این پیوند عاشقانه گرچه ریشه در گرایش طبیعی دو غیر همجنس به یکدیگر دارد و با آنکه فایده هایی همچون صمیمیت و حمایت را برای آن بیان کرده اند، هزینه های زیادی را به هر دو نفر تحمیل می کند:

      داویس و ویندل در پژوهشی در سال ۲۰۰۰ میلادی مسیر عملکردهای روانی و اجتماعی ۷۰۱ دانش آموز را که در دوره میانی نوجوانی قرار داشتند، با توجه به نوع رابطه آنان با جنس مخالف به مدت یک سال مطالعه کردند و به نتایجی رسیدند که به برخی از آنها اشاره می کنیم:

      * هر سن شروع رابطه با جنس مخالف کمتر باشد، نوجوان بیشتر در خطر مشکلات رفتاری و ناراحتی های روانی قرار می گیرد.

      * نوجوانانی که رابطه طولانی مدت با جنس مخالف دارند یا همزمان با چند نفر ارتباط برقرار می کنند، بیش از کسانی که رابطه ندارند یا رابطه های سطحی با یک نفر دارند، درگیر انواع بزهکاری ها، مصرف الکل و فعالیت جنسی می شوند و دوستان الکلی زیادتری می گیرند.

      * آنهایی که روابط کوتاه مدت و گذرایی برقرار می کنند بیشتر دچار اختلالات هیجانی، افسردگی و برداشت منفی از ظاهر خود می شوند.

      * تعویض دوستان جنس مخالف یا از دست دادن آنها باعث می شود که فرد نسبت به بهترین دوستان خود رفتارهای خشونت آمیز را آشکار سازد.

      * گذر از دوستی های سطحی به رابطه های عمیق تر، احتمال مصرف الکل را در طی زمان افزایش می دهد.

      کازمارک و بک لند در سال ۱۹۹۱ در مقاله ای با عنوان «سوگ محرومیت: گسسته شدن پیوند عاشقانه یک نوجوان» که در شماره ۲۶ مجله نوجوانی به چاپ رسید با استناد به چندین بررسی علمی نشان دادند که وقتی رابطه عاطفی دو نفر قطع می شود، هر دو دچار حالاتی شبیه داغدیدگی و سوگ می شوند که شدت این مسئله برای دختران بیشتر است. افت تحصیلی، بروز مشکلات جسمی، بی توجهی به لباس و ظاهر، کنار کشیدن از مسئولیت های شغلی و خانوادگی، تنها ماندن در اتاق خود، گوش دادن به موسیقی های غم انگیز و همزمان اشتغال ذهنی با فرد سابق، از بارزترین نشانه های واکنش به جدایی است.

      مک دونالد و مک لینی در سال ۱۹۹۴ با مطالعه روی ۱۲۱ دانش آموز دبیرستانی دریافتند کسانی که مدت زیادی با یک یا چند نفر از جنس مخالف پیوند عاطفی برقرار می کنند دچار کاهش عزت نفس می شوند.

      جونیر و اودری در سال ۲۰۰۰ نشان دادند که علائم افسردگی در دختران و پسرانی که درگیر رابطه های عاشقانه هستند افزایش می یابد.

      ابی. ال فروث (abbey.l.frujth) در سال ۲۰۰۷ از پایان نامه دکترای روانشناسی خود با عنوان قرار عاشقانه و سلامت روان نوجوانان «در یکی از دانشگاه های آمریکا دفاع کرد او با مطالعه طولی روی ۱۳۱۶ نوجوان دختر و پسر ۱۳ تا ۱۸ ساله نشان داد که داشتن رابطه عاطفی و عاشقانه با جنس مخالف اعتماد به نفس را کاهش و افسردگی را افزایش می دهد. نوجوانان نسبت به زمان قبل از دوستی بیشتر دچار این دو ناراحتی روانی می شوند.

      اگر به تحقیقات خارجی اشاره می کنیم به این خاطر است که فکر نکنید وضعیت نوجوانان و جوانان آمریکایی و اروپایی بهتر از فرزندان ما در ایران است. وقتی آنها – که در زمینه دوستی با جنس مخالف آزادی های بشری دارند – اینگونه دچار ناراحتی های روانی می شوند، وضعیت دختران و پسرانی که در ایران با فرهنگ دیرپای مذهبی درگیر این دوستی های پنهان و آسیب رسانی هستند دشوارتر است. تحقیقاتی که نگارنده در بیست سال اخیر در ایران انجام داده است، می رساند شاداب ترین و سالم ترین نوجوانان ما کسانی هستند که با وجود گرایش طبیعی که به جنس مخالف دارند، پنهان و آشکار با کسی قرار عاشقانه نمی گذارند و آسوده خاطر و خرسند به تحصیل در زندگی ادامه می دهند…

      این موضوع گستره وسیعی رو در بر میگیره که به اختصار در بالا بهش اشاره شد پس با مشاوری مجرب مشورت کنید تا با توجه به نوع شخصیت دخترتون راهکارهایی به شما ارائه شود چون همین روابط دوستانه ای که بین شما وجود داره روند مشاوره رو برای شما و دخترتون رو راحت تر خواهد کرد
      در این مورد میتونید با این شماره مشاوره تلفنی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

      ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵

      ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

  • استادی , آوریل 20, 2015 @ 3:03 ق.ظ

    خواهش میکنم منو راهنمایی کنید، و در صورت امکان یک مشاور خوب به بنده معرفی کنید،با سپاس فراوان

    • Anonymous , آوریل 20, 2015 @ 10:04 ق.ظ

      در این مورد میتونید با این شماره مشاوره تلفنی داشته باشید
      ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

      ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵

      ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

    • کاوه , مارس 18, 2016 @ 10:24 ق.ظ

      من در زمینه ازدواج خانواده و نوروفیدبک مشاوره میخوام. راهنمایی کنید ممنون

      • راهنما , مارس 21, 2016 @ 10:45 ق.ظ

        در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
        دفتر قیطریه:
        ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
        دفتر سعادت آباد:
        ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
        دفتر شریعتی:
        ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

  • نیکا , می 28, 2015 @ 4:04 ب.ظ

    سلام
    من ۱۷ سال دارم.
    دوم دبیرستان هستم.من یک سال است که وقتی استرس بهم دست میدهد یا عصبی میشوم ابرو هایم را میکنم گریه میکنم.ودر خانواده مادرم بسیار ازارم میدهد’من بعنوان یک دختر ۱۷ساله برای خودم یک چیز شخصی ندارم موبایلم گرفته شده سه سال پیش تبلتم را هی میگیره و میده دم پنجره ی اتاق نمیتونم بایستم هیچ شیطنتی نمیتونم بکنم میدووم میگن چرا اینطوری میکنی ‘مهمونی میرم جلوی اون همه ادم دارن عکس میگیرن مادرم میگوید باید بیام یادت بدم چجوری ژست بگیری میریم جایی برمیگرده میگه چرا خودتو مثل میمون کردی ‘همشم میگه نه قد داری نه قیافه نه هیکل چشاتم که شماره داره ‘مگه من خودمو افریدم مگه اینچیزا دسته خود ادمه ‘من واقعا دیگه با این وضعیت نمیتونم ادامه بدم خواهش میکنم کمکم کنیدنه بیرون میرم نه جایی فقط تو خونم با دوستام نمیذاره در ارتباط باشم

    • Anonymous , می 29, 2015 @ 12:00 ب.ظ

      دوست عزیز شرای شاید سخت باشه ولی بهتره روی حساسیت های خانواده راه نرید … و از مادرتون در کارهایی که میکنید نظر بخوایت تا بهش نزدیک شده و اعتمادش رو بتونید جلب کنید …
      به هر حال خیلی از بچه ها چنین مشکلاتی با خانواده دارن ولی صبوری میکنن و تلاش میکنن تا به از طریق ادامه تحصیل راهی برای خروج از این شرایط و ساخت زندگی شخصی و مستقلشون بدست بیارن
      شما که نمیتونید شرایط رو تغییر بدید پس بهتره کمی سازگاری به خرج بدید تا بتونید با خیال راحت از این مرحله عبور کنید

  • زهره , ژوئن 19, 2015 @ 10:59 ب.ظ

    سلام دختری ۱۳ساله دارم یک پسر۶ساله دارم دخترم اصلا مسعولیت پذیر نیست کاری که به او میگویم خیلی بی تفاوت رفتار میکند انگار با او. صحبت نمیکنم با لحن بد با بزگترها صحبت میکند خواهش می کنم مرا راهنمای کنید چگونه با او رفتار کنم

    • Anonymous , ژوئن 20, 2015 @ 7:20 ب.ظ

      برای اینکه وارد جهان نوجوانتان شوید، قبل از هر چیز باید این جهان را بشناسید.

      ۱- تغییرات جسمی

      شاید اولین تغییری که در دختر نوجوانتان ببینید، تغییرات جسمی است که در اثر تغییر و تحولات هورمونی در بدن او رخ می دهد. دخترتان ظاهری زنانه پیدا می کند اما رفتارهایش گاهی هنوز کودکانه است. شاید یکی از بزرگترین وظایف مادرانه شما آگاهی دادن و صحبت کردن با دخترتان در مورد تغییرات جسمی او باشد.

      ۲- تغییرات شناختی

      هوش نوجوان در این دوره حالت انتزاعی دارد. می تواند قواعد و قضایای منطقی را درک کندو قدرت استدلال کردن دارد. بنابراین گاهی ممکن است با شما بحث کند و شما و افکار و عقایدتان را به چالش بکشد. حتی در مورد افکار خودش هم شک دارد. دختران دیگ رخواسته های شما را به راحتی نمی پذیرد، بلکه بایدب رایش دلیل بیاورید و استدلال کنید. این همه شک و بحث و تردید برای مقابله و دعوا با شما نیست، بلکه می خواهد همه چیز را از اول و بر اساس استدلال و منطق بازسازی کند.

      ۳- جستجوی هویت

      یکی از ویژگی های نوجوانی به دنبال هویت گشتن و رسیدن به پاسخ سوال «من کیستم؟» است. او به دنبال کسب شناخت از خودش در همه ابعاد زندگی است. تلاش می کند به یک من مستقل دست یابد. خلاصه کلام اینکه می خواهد خودش را تعریف کند.

      ۴- خودمرکزیت
      اکثر نوجوانان در دوران بلوغ تصور می کنند زیر ذره بین دیگران مخصوصا همسن و سال های خودشان هستند و به همین دلیل وقت زیادی را صرف تفکر در مورد خصوصیات ظاهری خود می کنند و زمان زیادی را روبروی آینه می گذرانند. دختران فکر می کند هنگام رفتن به مهمانی همه به او نگاه می کنند و اگر یک لکه کوچک روی لباسش باشد همه متوجه خواهند شد!

      ۵- تصور آسیب ناپذیری خود

      نوجوانان در این سن فکر می کنند اتفاقات بد فقط برای دیگران می افتد و فقط دیگران آسیب می بینند. آنها به اندازه کافی عاقل هستند و به خوبی می توانند از مشکلات بگریزند. البته این افکار چیزی نیست جز یک توهم مخصوص دوران نوجوانی. این توهم می تواند پایه خطرات و انحرافات بسیاری در دختر نوجوان شما باشد. مثلا «اگر سوار ماشین یک غریبه هم باشم برای من هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. من می دوم چطوری باید رفتار کنم.»

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۶- همسالان، پادشاهان ذهنی

      در این سنین دوستان و همسالان برای فرد اهمیت زیادی پیدا می کنند و برای پذیرفته شدن و تعلق داشتن به همسالان خود، همنوایی و شبیه شدن با آنها را انتخاب می کنند، به طوری که بودن در میان همسالان و تشابه با آنان به یک نیاز اساسی در دوران نوجوانی تبدیل می شود. نگران نباشید! بودن در گروه همسالان و اهمیت و نفوذ همسالان برای دختر شما یک ویژگی طبیعی دوران نوجوانی است. نوجوان با بودن در گروه همسالانش، احساس استقلال را خواهد آموخت.

      ۷- کاهش علاقه به درس

      معمولا اکثر نوجوانان با افت تحصیلی روبرو می شوند. یکی از اصلی ترین دلایل این افت تحصیلی ورود فعالیت ها و موقعیت های جدید به زندگی است. باید در کنار او باشید. به او کمک کنید تا استعداد و علائق تحصیلی و توانایی های خود را بشناسد.

      چند توصیه برای تعامل با دختران نوجوان:

      * این اشتباهات را انجام ندهید:

      ۱- تحقیر و مقایسه ممنوع

      حواستان باشد بزرگترین اشتباهی که دخترتان را از شما دور می کند، تحقیر کردن او در جمع و حتی در خلوت است. او را به خاطر نقطه ضعف هایش تحقیر نکنید و موفقیت های دیگران و شکست هایش را بر سرش نکوبید. دختران را همانطور که هست بپذیرید و از او به تناسب استعدادها و توانایی هایش انتظار داشته باشید.

      مطمئن باشید او نیز استعدادها و توانایی های خودش را دارد. در پیدا کردن استعدادهایش و رفع نقاط ضعفش به او کمک کنید.

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۲- دائما نگران دختران نباشید

      گاهی والدین آنقدر نگران دختر نوجوانشان هستند که او را شدیدا محدود می کنند و تحت کنترل خود قرار می دهند اما متاسفانه دختران، در اکثر موارد، در برابر فشار والدین به دروغگویی رو می آورند و در مورد فعالیت ها و دوستانشان به والدین دروغ می گویند. بنابراین به جای محدودیت بیش از حد سعی کنید مهارت روبرو شدن با خطرات را به دخترتان بیاموزید، به او یاد دهید چگونه تنها به کلاس زبان برود، در برابر شماره های ناشناسی که به او زنگ می زنند یا برایش پیامک می فرستند چه واکنشی بهتر است داشته باشد.

      ۳- تمام کارها را شما انجام ندهید

      به او مسئولیت هایی را واگذار کنید. نباید همه کارهایش را شما انجام دهید. اینکه اجازه نمی دهید دست به سیاه و سفید بزند، همه کارهای خانه و حتی کارهای شخصی او را انجام می دهید، شما را تبدیل به یک مادر خوب نمی کند، بلکه باعث می شود دخترتان به یک فرد مسئولیت گریز تبدیل شود. به او وظایفی را محول کنید و اجازه دهید مسئولیت کار و عواقب خوب و بدش کاملا به عهده خودش باشد.

      * اصل هایی که باید رعایت کنید:

      ۱- ایجاد محیط امن در خانه

      اولین و مهمترین پایگاه و تکیه گاه برای دختر نوجوانتان باید خانه ای باشد که در آن زندگی می کند. سعی کنید محیط خانه را آرام نگاه دارید. محیط پرتنش و پر از دعوای خانوادگی او را از خانه و والدین فراری خواهد داد.

      ۲- اجازه دهید شما را راهنمایی کند

      با او صحبت کنید. از او مشورت بخواهید. زمانی که اظهارنظر می کند، مکث توأم با تفکر داشته باشید تا به باارزش بودن زمینه های ذهنی خودش فکر کند. حتی از او راهنمایی بخواهید. مسائلی را مطرح کنید و طوری نشان دهید که شما مشتاقانه منتظر راهنمایی ها و ایده های خلاقانه او هستید.

      ۳- افزایش آگاهی و مطالعه در مورد نوجوانی و انتقال اطلاعات به فرزند

      در رابطه با مراحل رشد انسان و تغییرات هر مرحله به ویژه نوجوانی تا آنجا که می توانید اطلاعات کسب کنید. هر قدر دانش شما بیشتر باشد، کمتر در رویارویی با مسائل غافلگیر و مستاصل خواهید شد. علاوه بر این با فرزندانتان نیز در مورد ویژگی های سن نوجوانی صحبت کنید.

      مثلا وقتی دختر نوجوانتان بداند همه دخترهای هم سن و سالش نگران ظاهر و قیافه خودشان هستند و این یک ویژگی وابسته به سن است بیشتر احساس آرامش خواهد کرد. می توانید در این مورد حتی از خاطرات خودتان هم با او حرف بزنید و به او بگویید شما هم در نوجوانی نگران جوش های صورتتان بوده اید و فکر می کردید همیشگی خواهند بود و اینکه این موضوع در آن زمان چقدر ذهنتان را به خود مشغول کرده بود اما حالا اثری از آنها نمانده است.

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۴- موضع خود را مشخص کنید

      گاهی خیلی از مشکلات بین شما و او به این خاطر اتفاق می افتد که به روشنی و وضوح با او صحبت نمی کنید. بهتر است خواسته هایتان را در مورد رابطه با دوستان و همکلاسی ها، زمان برگشتن به خانه، شرکت در مهمانی ها و استفاده از اینترنت، موبایل و … مشخص کنید و به روشنی با ذکر دلایل منطقی قوانین و انتظارات خود را توضیح دهید.

      ۵- تصمیم گیری را به او یاد بدهید

      مهارتی مهم که دختران نوجوان باید یاد بگیرند «تصمیم گیری» است. دختران را در تصمیمات خانواده شریک کنید. مثلا در انتخاب پرده و دکوراسیون خانه نظر او را بپرسید. او را در موقعیت هایی قرار دهید که تصمیم گیرنده نهایی خودش باشد. یادگیری مهارت تصمیم گیری در دوران نوجوانی به او کمک می کند در تصمیم های مهم زندگی به درستی عمل کند و همه جوانب یک امر را بسنجد.

      ۶- به خلوت او احترام بگذارید

      دختر نوجوان شما دوست دارد بیشتر وقتش را در اتاقش تنها باشد، موسیقی گوش دهد و شعر بخواند یا حتی برای درس خواندن تنها در اتاقش بنشیند و در اتاقش را ببندد. دوست دارد یک حریم خصوصی داشته باشد. وقتی در اتاقش را می بندد، اتاقش را قلمرو سلطنت خود فرض می کند. دوست دارد هر طور خودش دوست دارد درآنجا پادشاهی کند. به خواسته او، تا حدی که قوانین خانه تان اجازه می دهد، احترام بگذارید و هرگز سرزده و بدون اینکه در بزنید به اتاقش وارد نشوید مگر اینکه یک دلیل منطقی و مهم داشته باشید.

      ۷- به او اعتماد کنید

      دخترتان تا زمانی که باور نکند به او اعتماد دارید به شما اعتماد نخواهد کرد و تلاشتان بی فایده خواهد بود. اعتماد یک پل دوطرفه است، بنابراین به او اعتماد کنید و این را با رفتارتان به او نشان دهید و به او بیاموزید ما در برابر اعتمادی که به هم داریم، مسئول هستیم. البته فراموش نکنید اعتماد باید آگاهانه و هوشیارانه باشد، بهتر است این اعتماد را از سال های آغازین نوجوانی شروع کنید.

      ۸- تحسین و انتقاد درست

      وقتی کار یا مسئولیتی را به خوبی انجام می دهد از او تشکر کنید و به خاطر کار خوب تحسینش کنید. منطقی و درست از او تعریف و تمجید کنید، به کار خوبی که انجام داده است، اشاره کنید. این اصل را هنگام انتقاد کردن از او هم رعایت کنید و به کار اشتباهی که انجام داده است اشاره کنید و کل وجود او را به خاطر کار اشتباهی که انجام داده، زیر سوال نبرید.

  • نرگس , جولای 10, 2015 @ 8:31 ب.ظ

    سلام و خسته نباشید من دختر ١٢ ساله ای دارم که اصلا در خانه کار نمیکند همش من کاری رو که باید انجام بده بهش تذکر میدم و دوباره روز از نو روزی از نو نمیدونم واقعا چه کار کنم ٢۴ ساعت اگر بهش هیچی نگم روی آیپد و تلفنش با دوستاش چت میکنه باهاش خیلی صحبت کردم ولی متاسفانه فایده ای نداره و روزهای تعطیل وقتی خانوادگی میخواهیم جایی بریم بعضی وقتها بهونه میاره و نمیاد ما هم باید بشینیم تو خونه لطفا راهنمائیم کنید ممنون میشم

    • ◄Responder► , جولای 11, 2015 @ 12:31 ب.ظ

      برای اینکه وارد جهان نوجوانتان شوید، قبل از هر چیز باید این جهان را بشناسید.

      ۱- تغییرات جسمی

      شاید اولین تغییری که در دختر نوجوانتان ببینید، تغییرات جسمی است که در اثر تغییر و تحولات هورمونی در بدن او رخ می دهد. دخترتان ظاهری زنانه پیدا می کند اما رفتارهایش گاهی هنوز کودکانه است. شاید یکی از بزرگترین وظایف مادرانه شما آگاهی دادن و صحبت کردن با دخترتان در مورد تغییرات جسمی او باشد.

      ۲- تغییرات شناختی

      هوش نوجوان در این دوره حالت انتزاعی دارد. می تواند قواعد و قضایای منطقی را درک کندو قدرت استدلال کردن دارد. بنابراین گاهی ممکن است با شما بحث کند و شما و افکار و عقایدتان را به چالش بکشد. حتی در مورد افکار خودش هم شک دارد. دختران دیگ رخواسته های شما را به راحتی نمی پذیرد، بلکه بایدب رایش دلیل بیاورید و استدلال کنید. این همه شک و بحث و تردید برای مقابله و دعوا با شما نیست، بلکه می خواهد همه چیز را از اول و بر اساس استدلال و منطق بازسازی کند.

      ۳- جستجوی هویت

      یکی از ویژگی های نوجوانی به دنبال هویت گشتن و رسیدن به پاسخ سوال «من کیستم؟» است. او به دنبال کسب شناخت از خودش در همه ابعاد زندگی است. تلاش می کند به یک من مستقل دست یابد. خلاصه کلام اینکه می خواهد خودش را تعریف کند.

      ۴- خودمرکزیت
      اکثر نوجوانان در دوران بلوغ تصور می کنند زیر ذره بین دیگران مخصوصا همسن و سال های خودشان هستند و به همین دلیل وقت زیادی را صرف تفکر در مورد خصوصیات ظاهری خود می کنند و زمان زیادی را روبروی آینه می گذرانند. دختران فکر می کند هنگام رفتن به مهمانی همه به او نگاه می کنند و اگر یک لکه کوچک روی لباسش باشد همه متوجه خواهند شد!

      ۵- تصور آسیب ناپذیری خود

      نوجوانان در این سن فکر می کنند اتفاقات بد فقط برای دیگران می افتد و فقط دیگران آسیب می بینند. آنها به اندازه کافی عاقل هستند و به خوبی می توانند از مشکلات بگریزند. البته این افکار چیزی نیست جز یک توهم مخصوص دوران نوجوانی. این توهم می تواند پایه خطرات و انحرافات بسیاری در دختر نوجوان شما باشد. مثلا «اگر سوار ماشین یک غریبه هم باشم برای من هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. من می دوم چطوری باید رفتار کنم.»

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۶- همسالان، پادشاهان ذهنی

      در این سنین دوستان و همسالان برای فرد اهمیت زیادی پیدا می کنند و برای پذیرفته شدن و تعلق داشتن به همسالان خود، همنوایی و شبیه شدن با آنها را انتخاب می کنند، به طوری که بودن در میان همسالان و تشابه با آنان به یک نیاز اساسی در دوران نوجوانی تبدیل می شود. نگران نباشید! بودن در گروه همسالان و اهمیت و نفوذ همسالان برای دختر شما یک ویژگی طبیعی دوران نوجوانی است. نوجوان با بودن در گروه همسالانش، احساس استقلال را خواهد آموخت.

      ۷- کاهش علاقه به درس

      معمولا اکثر نوجوانان با افت تحصیلی روبرو می شوند. یکی از اصلی ترین دلایل این افت تحصیلی ورود فعالیت ها و موقعیت های جدید به زندگی است. باید در کنار او باشید. به او کمک کنید تا استعداد و علائق تحصیلی و توانایی های خود را بشناسد.

      چند توصیه برای تعامل با دختران نوجوان:

      * این اشتباهات را انجام ندهید:

      ۱- تحقیر و مقایسه ممنوع

      حواستان باشد بزرگترین اشتباهی که دخترتان را از شما دور می کند، تحقیر کردن او در جمع و حتی در خلوت است. او را به خاطر نقطه ضعف هایش تحقیر نکنید و موفقیت های دیگران و شکست هایش را بر سرش نکوبید. دختران را همانطور که هست بپذیرید و از او به تناسب استعدادها و توانایی هایش انتظار داشته باشید.

      مطمئن باشید او نیز استعدادها و توانایی های خودش را دارد. در پیدا کردن استعدادهایش و رفع نقاط ضعفش به او کمک کنید.

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۲- دائما نگران دختران نباشید

      گاهی والدین آنقدر نگران دختر نوجوانشان هستند که او را شدیدا محدود می کنند و تحت کنترل خود قرار می دهند اما متاسفانه دختران، در اکثر موارد، در برابر فشار والدین به دروغگویی رو می آورند و در مورد فعالیت ها و دوستانشان به والدین دروغ می گویند. بنابراین به جای محدودیت بیش از حد سعی کنید مهارت روبرو شدن با خطرات را به دخترتان بیاموزید، به او یاد دهید چگونه تنها به کلاس زبان برود، در برابر شماره های ناشناسی که به او زنگ می زنند یا برایش پیامک می فرستند چه واکنشی بهتر است داشته باشد.

      ۳- تمام کارها را شما انجام ندهید

      به او مسئولیت هایی را واگذار کنید. نباید همه کارهایش را شما انجام دهید. اینکه اجازه نمی دهید دست به سیاه و سفید بزند، همه کارهای خانه و حتی کارهای شخصی او را انجام می دهید، شما را تبدیل به یک مادر خوب نمی کند، بلکه باعث می شود دخترتان به یک فرد مسئولیت گریز تبدیل شود. به او وظایفی را محول کنید و اجازه دهید مسئولیت کار و عواقب خوب و بدش کاملا به عهده خودش باشد.

      * اصل هایی که باید رعایت کنید:

      ۱- ایجاد محیط امن در خانه

      اولین و مهمترین پایگاه و تکیه گاه برای دختر نوجوانتان باید خانه ای باشد که در آن زندگی می کند. سعی کنید محیط خانه را آرام نگاه دارید. محیط پرتنش و پر از دعوای خانوادگی او را از خانه و والدین فراری خواهد داد.

      ۲- اجازه دهید شما را راهنمایی کند

      با او صحبت کنید. از او مشورت بخواهید. زمانی که اظهارنظر می کند، مکث توأم با تفکر داشته باشید تا به باارزش بودن زمینه های ذهنی خودش فکر کند. حتی از او راهنمایی بخواهید. مسائلی را مطرح کنید و طوری نشان دهید که شما مشتاقانه منتظر راهنمایی ها و ایده های خلاقانه او هستید.

      ۳- افزایش آگاهی و مطالعه در مورد نوجوانی و انتقال اطلاعات به فرزند

      در رابطه با مراحل رشد انسان و تغییرات هر مرحله به ویژه نوجوانی تا آنجا که می توانید اطلاعات کسب کنید. هر قدر دانش شما بیشتر باشد، کمتر در رویارویی با مسائل غافلگیر و مستاصل خواهید شد. علاوه بر این با فرزندانتان نیز در مورد ویژگی های سن نوجوانی صحبت کنید.

      مثلا وقتی دختر نوجوانتان بداند همه دخترهای هم سن و سالش نگران ظاهر و قیافه خودشان هستند و این یک ویژگی وابسته به سن است بیشتر احساس آرامش خواهد کرد. می توانید در این مورد حتی از خاطرات خودتان هم با او حرف بزنید و به او بگویید شما هم در نوجوانی نگران جوش های صورتتان بوده اید و فکر می کردید همیشگی خواهند بود و اینکه این موضوع در آن زمان چقدر ذهنتان را به خود مشغول کرده بود اما حالا اثری از آنها نمانده است.

      در ذهن دختران نوجوان چه می گذرد؟

      ۴- موضع خود را مشخص کنید

      گاهی خیلی از مشکلات بین شما و او به این خاطر اتفاق می افتد که به روشنی و وضوح با او صحبت نمی کنید. بهتر است خواسته هایتان را در مورد رابطه با دوستان و همکلاسی ها، زمان برگشتن به خانه، شرکت در مهمانی ها و استفاده از اینترنت، موبایل و … مشخص کنید و به روشنی با ذکر دلایل منطقی قوانین و انتظارات خود را توضیح دهید.

      ۵- تصمیم گیری را به او یاد بدهید

      مهارتی مهم که دختران نوجوان باید یاد بگیرند «تصمیم گیری» است. دختران را در تصمیمات خانواده شریک کنید. مثلا در انتخاب پرده و دکوراسیون خانه نظر او را بپرسید. او را در موقعیت هایی قرار دهید که تصمیم گیرنده نهایی خودش باشد. یادگیری مهارت تصمیم گیری در دوران نوجوانی به او کمک می کند در تصمیم های مهم زندگی به درستی عمل کند و همه جوانب یک امر را بسنجد.

      ۶- به خلوت او احترام بگذارید

      دختر نوجوان شما دوست دارد بیشتر وقتش را در اتاقش تنها باشد، موسیقی گوش دهد و شعر بخواند یا حتی برای درس خواندن تنها در اتاقش بنشیند و در اتاقش را ببندد. دوست دارد یک حریم خصوصی داشته باشد. وقتی در اتاقش را می بندد، اتاقش را قلمرو سلطنت خود فرض می کند. دوست دارد هر طور خودش دوست دارد درآنجا پادشاهی کند. به خواسته او، تا حدی که قوانین خانه تان اجازه می دهد، احترام بگذارید و هرگز سرزده و بدون اینکه در بزنید به اتاقش وارد نشوید مگر اینکه یک دلیل منطقی و مهم داشته باشید.

      ۷- به او اعتماد کنید

      دخترتان تا زمانی که باور نکند به او اعتماد دارید به شما اعتماد نخواهد کرد و تلاشتان بی فایده خواهد بود. اعتماد یک پل دوطرفه است، بنابراین به او اعتماد کنید و این را با رفتارتان به او نشان دهید و به او بیاموزید ما در برابر اعتمادی که به هم داریم، مسئول هستیم. البته فراموش نکنید اعتماد باید آگاهانه و هوشیارانه باشد، بهتر است این اعتماد را از سال های آغازین نوجوانی شروع کنید.

      ۸- تحسین و انتقاد درست

      وقتی کار یا مسئولیتی را به خوبی انجام می دهد از او تشکر کنید و به خاطر کار خوب تحسینش کنید. منطقی و درست از او تعریف و تمجید کنید، به کار خوبی که انجام داده است، اشاره کنید. این اصل را هنگام انتقاد کردن از او هم رعایت کنید و به کار اشتباهی که انجام داده است اشاره کنید و کل وجود او را به خاطر کار اشتباهی که انجام داده، زیر سوال نبرید.

  • نگار , آوریل 7, 2016 @ 11:44 ب.ظ

    سلام.من دختری ۱۹سالم.درقم.یک مشاور خوب در قم میخواستم بهم معرفی کنید.توروخدا.خانوم باشه

    • راهنما , آوریل 8, 2016 @ 11:06 ب.ظ

      در این مورد با اداره بهزیستی شهرتون تماس بگیرید

  • علی قاسمی برازجانی , ژوئن 17, 2016 @ 11:55 ب.ظ

    سلام ممنونم از برنامه شما چون خیلی کمک به من می کند

  • ناشناس , آوریل 21, 2017 @ 11:12 ب.ظ

    باسلام من خانمی ۴۵ ساله هستم و دختری ۱۵ ساله دارم و در کشور المان ساکن هستم حدودا دوسالی هست که المان هستیم و دخترم بسیار با هوش هست که بعد از دو ماه المانی رو عالی باد گرفت و وارد کلاس اصلی شد و الان توی کلاس هشتم هست و کماکان نمره های خیلی خوب میگیرد ولی متاسفانه بزرگترین مشکلی که اینجا داره اینه که نمیتونه دوست پیدا کنه و توی کلاس اکثرا به نمراتش حسادت ممی کنند انا اون خودش رو باور نداره و اعتماد به نفسش وحشتناک پائینه و با تمامی استعدادی که داره خودش رو از دیگران کمتر میبینه و هر روز با افسردگی و گریه وارد خونه میشه من و پدرش واقعا درمانده شدیم نسبت به این مسئله لطفا ما رو راهنمایی بفرمایید با تشکر فراوان

    • مشاور , آوریل 22, 2017 @ 8:05 ق.ظ

      با سلام مادر گرامی بهتره مراجعه حضوری داشته باشید چون مساله اعتماد به نفس احتیاج بهگرفتن راهکار دارد و باید فرزند شما حضورا پیگیری کند در مورد مساله ایشون اعتما به نفس در این افراد وابسته به موقعیت تحصیلی و شرایط اجتماعی نیست بلکه جنبه هایی از اون به نوع تربیت شما بر می گرده و کمک می کنه که افراد مستقل و با اعتماد به نفس تربیت شوند هیچ وقت نباید این گونه فرزندان رو مورد شماتت قرار داد مقایسه و انتقاد کرد چون باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد .بهتره رفتار دوستانه داشت .گاهی قضاوت های والدین باعث می شود رفتار فرد کمی در رابطه برقرار کردن سخت شود و مدام نگران قضاوت از سوی سایر دیگران باشد .امیدوارم برای بررسی بیشتر مراجعه کنید .و نگران نباشید به زمان و کمی انطباق به شرایط بستگی دارد .

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      دفتر قیطریه:
      ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.