مرکز مشاوره
  • July 8, 2022
  • اخرین بروزرسانی ژوئن 21, 2022 2:41 ب.ظ
  • تهران

مشاوره روانپزشکی- مرکز مشاوره آنلاین

روان درمانی بدن و ذهن

مشاوره روانپزشکی- مرکز مشاوره آنلاین شامل موارد مختلفی است.

در این بخش ویدیوهای مختلفی برای شما قرار داده شده است.

بخش اول شامل ویدیو موفقیت است.

مشاوره روانپزشکی به سوی موفقیت

چگونه می توان مسیر موفقیت را طی کنیم؟

موفق بر اساس اهداف هر شخص تعریف می شود.

می توانید برای مطالعه بیشتر به سایت مرکز مشاوره مراجعه کنید.

برخی موفق در کسب درآمد را موفق می دانند.

برخی داشتن زندگی شمترک را موفقیت می دانند.

برخی دیگر نگاه عمیقتری دارند و بودن در بالاترین سطح توانایی خود را موفق می یابند.

موفق می تواند تعاریف مختلفی داشته باشد و برای هر فرد متفاوت باشد.

ولی راه رسین به موفق معمولا یکسان است.

 

مرکز مشاوره آنلاین به سوی خودشناسی

درک ما در مورد زیبایی چیست؟

چه چیزهایی ما را شاید می کند؟

معیاهای ما برای انتخاب هایمان چیست؟

احساس ما از شادی چیست؟

احساس ما در مورد زیبایی چیست؟

 

مشاوره تغدیه مناسب کودک

چگونه به کودکانمان در مورد غذا خوردن آموزش دهیم؟

چه روش هایی برای تغذیه کودکان موثرتر است؟

مشکلات تغذیه چه نوع اختلالاتی است؟

راه درمان روانشناسان برای درمان این اختلال چیست؟

ویدیو زیر به بخشی از سوالات شما پاسخ خواهد دارد.

 

آرایش در مورد شما چه می گوید؟

چرا زنان آرایش می کنند؟

رفتار انسان پیچیده است.

و احتمالاً دلایلی دارد اما جای بحثی نیست که افزایش جذابیت می تواند مهم ترین دلیل پشت رفتارهای انسان باشد.

بسیاری از تحقیقات نشان داده اند زنانی که آرایش می کنند توسط هر دو ارزیابان زن و مرد جذاب تر قضاوت می شوند.

این مسئله به دلیل آن است که آرایش موجب اغراق در زنانگی چهره می شود (رنگ طبیعی لب در زنان نسبت به مردان، و چشمان نسبت به پوست اطراف آنها تیره تر است) و یا اینکه با آرایش چهره جوانتر به نظر می رسد (حتی رنگ پوست نیز نشان از جوانی دارد).

آرایش اثراتی دیگر بر نحوه ای که زنان فراتر از زیبایی درک می شوند دارد.

زنانی که آرایش می کنند به داشتن تمایل بیشتر به مردان و بی بند و بارتر و نیزمحدودیت کمتر در گرایش جنسی اجتماعی قضاوت می شوند (که دقیقاً لفظ عامیانه ای برای تمایل و تأیید کننده روابط جنسی کوتاه مدت و بدون تهعد است).

امروزه مهم است گفته شود که صحت داشتن این ادراکات از آرایش نباید مسئله ساز باشد.

شاید انتخاب افراد و یا روابط جنسی آنها امروزه شخصی تر شده و مسائل دیگری مهم باشند.

اما همینقدر نیز مهم است گفته شود که دانشمندان دریافتند که مردان به چیزی که ما آن را “سوگیری جنسی بیش ادراکی” می نامیم تمایل دارند: نوعی گرایش به تفسیر رفتارهای طبیعی دال بر تمایل و علاقه جنسی.

اگر مردی بفهمد زنی خواهان سکس است و آن درست باشد پس همه چیز محیا است. این وضع وقتی اتفاق می افتد که به فرض زنی تمایل دارد اما وقتی زن میلی نداشته باشد خود مسائل دیگری به دنبال دارد.

کارلوتا باتریز از دانشگاه گتیزبورگ پنیسیلوانیا حدود ۷۰ زن جوان را به آزمایشگاه خود دعوت کرد.

همه زنان به طور منظم آرایش می کردند و به طور متوسط هر ماه ۱۱ دلار را صرف خرید لوازم آرایش می کردند و حدود ۱۲دقیقه در هر روز را نیز صرف آرایش پاک کردن صورت می کردند.

از زنان دو مرتبه عکس گرفته شد: یکبار با آرایش معمول آنها درخلال روز و یکبار دیگر بدون هیچ آرایشی.

سپس، گروهی از داوطلبان زن و مرد جذابیت این زنان و میزان راحت بودن آنها برای لذت از سکس معمولی را ارزیابی کردند.
زنان زمانی که آرایش داشتند جذابتر و دارای راحتی بیشتر در یک سکس معمولی ارزیابی شدند نسبت به حالت بدون آرایش. این نتیجه درست بود خواه ارزیابی ها توسط مردان صورت می گرفت یا زنان.

اما آیا این ادراکات درست هستند؟

باتریز از زنانی که عکس گرفته شده بود خواست تا پرسشنامه ای در مورد نگرش های خود به سکس معمولی را تکمیل کنند.

زنان با تمایلات جنسی محدود، پول و زمان زیادی صرف آرایش نکرده بودند. عکس های زنان برای اطلاع از حد و حدود آرایش ارزیابی شد:

زنان بدون محدودیت جنسی آرایش بیشتری نکرده بودند.

همچنین، ارزیابی زنان از گرایش جنسی اجتماعی خود، با قضاوت های ارزیابان زن و مرد مطابقت نداشت:

رابطه ای بین ارزیابی از خود و ارزیابی های دیگر زنان وجود نداشت؛

حتی تخمین مردان نیز اشتباه از آب درآمد، محدودیت بیشتر زنان را محدودیت کمتر گزارش کردند.

تحلیل بیشتر نشان داد که اداراکات مردان کاملاً بر پیامدهای مثبت آرایش بر جذابیت مبتنی بود:

جذابیت بیشتر زنان به عنوان راحتی بیشتر در سکس معمولی تعبیر شد، اگرچه خودگزارش دهی های زنان این را غیرواقعی جلوه داد.

محققان گفتند که نتایج ما نشان می دهد که آرایش کردن سرنخ دهی درستی در گرایش جنسی اجتماعی نیست.

محققین این مطالعه می گویند:

پس، با آرایش زنان جذابتر به نظر می رسند اما شواهدی برای اینکه خودآرایی به معنای چیز مهمی اعم از انگیزه یا شهوات جنسی زنان باشد وجود ندارد.

اما نمی توان گفت که این مطالعه تنها زنانی کهبه طور منظم آرایش می کنند را بررسی کرده است،

ممکن است از نظر روانشناسی و رفتاری بین زنانی که به طور منظم آرایش می کنند و زنانی که اصلاً آرایش نمی کنند تفاوت وجود داشته باشد.

همچنین، لازم است تأثیر سبک های مختلف آرایش برای به دست آوردن همه چیز در مورد شخصیت شخص آرایش کننده، چه درست و چه نادرست، بررسی شود.
منبع:
Batres, C., Russell, R., Simpson, J. A., Campbell, L., Hansen, A. M., & Cronk, L.
(۲۰۱۸). Evidence that makeup is a false signal of sociosexuality. Personality and
Individual Differences, 122, 148–۱۵۴٫

2,426 نظرات

  • Yoonesdavoodi , نوامبر 7, 2017 @ 7:32 ب.ظ

    باسلام،من بدلیل آشفتگی روانی به روانپزشک مراجعه کردم و تشخیص اسکیزوفرنی دادند و قرص های دپاکین و الانزاپین تجویز کردند،که مقداری بهبود حاصل شد اما بشدت دوقطبی هستم و تمرکز ندارم تا کاری را انجام‌دهم و مدتی هم بعد از مصرف داروها احساس خواب آلودگی شدید دارم و اشتهایم زیاد شده،میخواستم بدانم باتوجه به داروهای تجویز شده ممکن است دوقطبی بوده باشد و تشخیص اشتباه شده باشد چون یکسری علائم قطع نشده و کلا این قرصها را تا چه موقع باید مصرف کرد یعنی کلا امکان قطع دارو پس از چند سال هست یا باید مادام العمر مصرف شود و اینکه قرصی جایگزین یا کمکی نیست که عوارض اینها را رفع یا کمتر کند؟باتشکر.

    • مشاور , نوامبر 7, 2017 @ 9:19 ب.ظ

      با سلام
      دوست گرامی اگر مشکل دو قطبی بوده باش خوب خود شما احتمالا تفاوت بین فازها رو شناسایی می کنید یعنی تغییر از فاز افسرده به سمت فاز شیدایی و در هر فاز رفتارهای متفاوت داشتن باید دید روانپزشک شما براساس چه علایمی تشخیص گذاری کرده است و خوب درست است که به هر حال شای هذیان و توهماتی باعث تشخیص اسکیزوفرنی شده است ولی باید دید ایا واقعا تشخیص درست بوده ؟ایا شما تمام علائم اسکیزوفرن رو برای تشخیص داشتید اگر بسته به شرایط فکر می کنید علائم شما به دو قطبی نزدیک تر است بهتره به فرددومی مراجعه داشته باشید البته برای اطمیان د رمورد داروها هر د ارویی دوز مشخص و مدت زمان مشخص باید مصرف شود طبیعتا اگر بهبودی حاصل شود ممکنه پزشک دوز داروها را کم کند معمولا دوره درمان یک ساله است و خوب قرص ها عوارضی هم دارند و تغیرات وزن و اشتها معمولا وجود دارد حالا بابد بررسی دقیقی صورت بگیرد تا مشخص شود که دقیقا عوارض داروست یا به خاطر یک سری مسائل دیگر است در هر حال امیدوارم با پزشکتون مشورتی داشته باشید بهبودی حاصل شود

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
      موفق باشید

    • راهنما , نوامبر 7, 2017 @ 9:47 ب.ظ

      آشفتگی روانی:دوست عزیز در مورد مصرف دارو باید به پزشک متخصص معالج مراجعه کنید
      چون مشکل بیماری شما هنوز تشخیص داده نشده و باید اول مشخص بشه بعد نسبت به مصرف دارو اقدام کنید
      پس بهتره در این مورد به متخصص مجربی مراجعه کنید

      شاید در طول زندگی بار ها این اتفاق برای شما افتاده باشد که در دوره ی چند روزه حالت بی حوصلگی داشته باشید و نسبت به زندگیتان بی علاقه شده باشید ، باید بدانید که این موضوع کاملا عادی است تا زمانی که این مدت زمان از حد معمول خود بگذرد

      برخی می گویند این که خلق آدم در مواقعی بالا و پایین بشود، اتفاقی کاملا طبیعی است، اما برخی دیگر از اطرافیان نیز معتقدند که تو مبتلا به افسردگی هستی، اما آیا این یعنی این که تو گرفتار نوعی اختلال جدی روانی شده ای؟ اختلالی که می تواند در صورت ادامه یافتن، زندگی شخصی، شغلی و روابط اجتماعی ات را تحت تاثیر قرار دهد، اما مشکل فقط به این مساله ختم نمی شود بلکه اختلال روانی داشتن و انگ روانی بودنی که در پس آن نهفته است نیز آزارت می دهد. پس در چنین شرایطی پذیرش مشکل، درمان و کنترل آن و در واقع بازگشت به روال طبیعی زندگی چگونه ممکن خواهد بود؟

      از نگاه روان شناسی چه نوع بیماری یا مشکل روحی، اختلال روانی تلقی می شود؟
      اختلال روانی یک سندرم یا الگوی رفتاری یا روان شناختی است که اهمیت بالینی دارد و فردی که به آن مبتلا می شود با نشانه ای دردناک یا نوعی ناتوانی روبه رو می شود. اختلال روانی در موارد کنترل نشده و حاد با افزایش قابل ملاحظه درد، ناتوانی، از دست رفتن آزادی بیمار و حتی مرگ را به همراه خواهد داشت.

      معمولا این نوع اختلالات روان شناختی چگونه تشخیص داده می شود؟
      در کتاب های مربوط به طبقه بندی اختلالات روانی چند محور مشخص شده که براساس ملاک های تشخیصی که برای هر محور ذکر شده، مشخص می شود که هر فردی مبتلا به چه نوع اختلالی شده است. البته برای این که یک روانپزشک یا روان شناس تشخیص دهد که فرد مبتلا به چه نوع اختلالی است، باید دست کم تعدادی از این نشانه ها در مدت زمانی معین با شدت مشخصی وجود داشته باشد یعنی فراوانی، شدت و مدت بروز نشانه ها اهمیت دارد. این مساله به این علت مهم است که ممکن است برخی افراد با خواندن درباره نشانه برخی از اختلالات در رسانه ها یا کتب و منابع مختلف، اقدام به برچسب زدن به خود یا دیگران کنند که کاری بسیار نادرست و غلط است؛ بنابراین فقط روانپزشک یا روان شناس بالینی با انجام مصاحبه و گرفتن اطلاعات تاریخچه ای فرد می تواند نوع اختلال را مشخص کند.

      اختلالات روان شناختی در چه سنی قابل تشخیص است؟
      این نوع اختلالات، دسته بندی های مختلفی دارد و بسته به نوع اختلال در سنین مختلف تشخیص داده می شود. برخی اختلالات وجود دارد که معمولا نخستین بار در دوره شیرخوارگی، کودکی یا نوجوانی تشخیص داده می شود مانند اختلال های تیک، دفع، یادگیری، فراگیری رشد، اختلال مهارت های حرکتی یا دیگر اختلالات نیز در دسته های دیگری طبقه بندی می شود و ملاک های تشخیصی خاصی را در بر می گیرد.

      اختلالات شایعی مانند افسردگی، استرس و اضطراب با چه نشانه هایی در افراد مختلف قابل شناسایی است؟
      برای این که این نوع اختلالات شناسایی شود، مسلما علائمی باید دیده شود تا فرد مبتلا در نظر گرفته شود. افسردگی نوعی اختلال روانی است که در آن خلق شخص آشفته می شود و جزو اختلالات خلقی طبقه بندی می شود. اختلالات خلقی طیف وسیعی را در بر می گیرد و در این نوع اختلالات، خلق فرد آشفته و بیمارگونه و ممکن است که به صورت طبیعی، بالا یا پایین ارزیابی شود. وقتی خلق فرد، پایین باشد گفته می شود که وی دچار افسردگی است که البته با این نشانه ها با کاهش انرژی کاهش علاقه، احساس گناه، اشکال در تمرکز، بی اشتهایی یا پراشتهایی و در موارد شدیدتر با افکار مرگ و خودکشی نیز همراه است؛ البته ابتلا به این اختلال می تواند در عملکرد زندگی شخصی، شغلی و روابط اجتماعی فرد نیز اثر سوء بگذارد. به این علت از افسردگی به عنوان سرماخوردگی روانی نیز یاد می شود؛ زیرا جزو شایع ترین اختلالات است. در دسته بندی اختلالات روانپزشکی اختلالاتی تحت عنوان اختلالات اضطرابی وجود دارد که شامل اختلال هایی است که در آنها، اضطراب نشانه اصلی اختلال است و انواع مختلفی دارد. اضطراب به صورت ساده عبارت است از یک احساس ناخوشایند که با تشویش، نگرانی و بی قراری و با علائم جسمانی چون تپش قلب، لرزش، تعرق، پرش عضلات و سردرد نیز همراه است. البته افراد مختلف علائم مختلفی از اضطراب را به صورت خفیف، متوسط یا شدید تجربه می کنند. چگونگی حس آسیب پذیر بودن در افراد متفاوت است و از تجربیات گذشته فرد، باورها و نگرش های وی درخصوص این موقعیت ها تاثیر می پذیرد.

      مراجعه به روان شناس یا روانپزشک چه زمانی ضرورت پیدا می کند؟
      درباره هر یک از اختلالات روانپزشکی زمانی که عملکرد شخصی، شغلی، خانوادگی و بین فردی با مشکل روبه رو شود، نیاز است تا فرد از کمک حرفه ای بهره بگیرد. درمان ناراحتی ها و بازبینی مشکلات فردی و بین فردی بسیار ضروری است و گاهی با مراجعه بهنگام و زودهنگام از تشدید بیماری و حاد شدن علائم جلوگیری می شود. زمانی که فرد به روان شناس مراجعه می کند چنانچه لازم باشد وی بیمار را به روانپزشک ارجاع می دهد تا در صورت لزوم از دارودرمانی استفاده شود. حالت عکس نیز اتفاق می افتد و ممکن است که روانپزشکان در کنار درمان های دارویی، درمان های روان شناختی را توصیه کنند. اصولا موثرترین درمان، بسته به نوع مشکل فرد به صورت دارودرمانی یا درمان های روان شناختی یا ترکیبی است.

      علت مقاومت بسیاری از افراد، بویژه در جامعه خودمان از مراجعه به روان شناس چیست؟
      گاهی علل مقاومت در مراجعه به مشاور و روان شناس یا روانپزشک، ترس از خوردن انگ بیمار روانی است. متاسفانه در جامعه ما باورهای غلطی وجود دارد که باعث می شود جملاتی مانند «من دیوانه نیستم که پیش روان شناس بروم» یا «من سالمم و به روانپزشک نیاز ندارم» یا «من خودم یک پا روان شناسم» را از افراد در طبقات مختلف جامعه می شنویم که نشان دهنده نگاه منفی و مقاومت افراد از مراجعه به کلینیک های تخصصی روانپزشکی یا روان شناسی است.

      گاهی نیز افراد از محرمانه نماندن مطالبی که بیان می کنند، ترس دارند و نگران هستند که مشخصات فردی آنها منتشر شود و اطرافیانشان و دیگران متوجه بشوند که به روان شناس یا روانپزشک مراجعه کرده اند. در صورتی که یکی از مهم ترین اصول اولیه روان شناسی و مشاوره رازداری است که از ابتدای شروع دوران تحصیل تا اخذ پروانه تخصصی بارها مورد تاکید قرار می گیرد و جزو نظام نامه اخلاقی سازمان نظام روان شناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران نیز ذکر شده است.

      یکی از موارد بازدارنده دیگر، فقر فرهنگی و نبود اطلاعات کافی خانواده ها درباره خدمات روان شناسی و مشاوره است. متاسفانه گاهی افراد خانواده بشدت مخالف مراجعه یکی از اعضای خود به روان شناس می شود و به نوعی جایگاه قابل قبولی را برای روان شناسی در نظر نمی گیرد. این مساله از تاکید فرد مراجعه کننده مبنی بر تماس نداشتن با خانواده اش، حتی برای یادآوری وقت مشاوره بروشنی قابل تشخیص است و گاهی نیز افراد به صورت مستقیم بیان می کنند که خانواده آنها پذیرش مشاوره و روان شناسی را ندارند.

      یکی دیگر از عواملی که باعث مقاومت افراد می شود، داروگریزی افراد است و می گویند: «فقط یک مشت دارو به آدم می دهند» یا «دارو اعتیادآور است» بنابراین به روانپزشک مراجعه نمی کنند.

      نقش خانواده در نتیجه گیری از درمان های روان شناختی چقدر موثر است؟
      کنترل و درمان اختلالات مختلف به درمان های انفرادی و گاهی هم درمان های دارویی نیاز دارد، اما مهم ترین نکته این است که فرد مبتلا به اختلال، نیاز به حمایت اعضای خانواده و مورد پذیرش آنها بودن دارد.

      گاهی ممکن است فردی دچار اضطرابی سطحی یا ترسی خاص باشد که اگر خانواده حمایت گری نداشته باشد، مشکل او حادتر شود؛ بنابراین خانواده و نزدیکان بیمار در کمک برای بهبود او و نیل به سمت سلامت روان نقش بسیار موثر و پررنگی دارند. خانواده باید علائم بیماری و زمان های عود آن را بشناسد تا برای اقدام بهنگام وارد عمل شود؛ بنابراین گاهی درمان اختلالات روانی به صورت چندوجهی است.

  • مینا منصوری , نوامبر 8, 2017 @ 7:00 ب.ظ

    سلام. من ۱۸سالم هست و پیش روانپزشک رفتم که ایشون تشخیص وسواس فکری دادند و فلووکسامین رو تجویز کردند.ولی احساس میکنم تشخیصشون اشتباه هست و من اصلا نشانه های وسواس رو ندارم و بیشتر علایم دوقطبی رو دارم با توجه به اینکه بعضی موقع ها شب ها نمیخوابم ولی اتقدر انرژی دارم یا پر حرفیم و هم چنین علایم افسردگیم.. به نظرتون باید چه کار کنم فلووکسامین رو میخورم اصلا تاثیری روی من نداشته

    • راهنما , نوامبر 8, 2017 @ 10:18 ب.ظ

      نشانه های دو قطبی بودن:درمورد بیماری‌های روحی-روانی، کلیشه‌های مختلفی وجود دارد. اما در واقعیت، تشخیص اختلالات روحی معمولاً دشوار است—مخصوصاً در افرادیکه دچار علائم اختلال دوقطبی هستند.


      دکتر کاری بیردن (Carrie Bearden)، استادیار روانشناسی و علوم رفتاری در دانشگاه UCLA اعتقاد دارد، “دمدمی مزاج بودن یا مشکل و خستگی در کار جزء متداولترین آن است اما شدت این اختلال انواع مختلفی دارد.”

      در زیر به ۱۰ مورد از نشانه‌های مشکلات روحی این اختلال اشاره می‌کنیم.

      ۱٫ روحیه خوب
      اختلال دوقطبی با تغییرات و بالا و پایین رفتن‌های اخلاقی بین هیجان و افسردگی شناخته می‌شود. در طول دوره هیجان، فرد ممکن است از واقعیت جدایی کامل پیدا کند.

      در جنون خفیف یا هیپومانیا که یکی از علائم این اختلال است، فرد وضعیت بسیار پرانرژی پیدا می‌کند اما هوشیاری خود به واقعیت را از دست نمی‌دهد.

      دکتر بیردن می‌گوید، “جنون خفیف می‌تواند وضعیت واقعاً لذت‌بخشی باشد. روحیه فرد به شدت تقویت می‌شود و انرژی و خلاقیت بسیار زیادی پیدا می‌کند و به نشاط می‌رسد. این قسمت بالای اختلال دوقطبی است.”

      ۲٫ ناتوانی در انجام کارها
      پُر بودن خانه از انبوه کارهای نیمه‌تمام یکی از ویژگی‌های اختلال دوقطبی است. افرادیکه بتوانند از انرژی خود وقتی در فاز هیپومانیا هستند استفاده کنند می‌تواند بازده بسیار خوبی داشته باشند.

      این افراد معمولاً از یک کار سراغ کار دیگر می‌روند، پروژه‌های غیرواقعبینانه دارند که معمولاً ناتمام می‌ماند.

      دکتر دان مالون (Don Malone) مدیر مرکز سلامت رفتاری و دپارتمان روانپزشکی کلنیک کلیولند در اوهایو می‌گوید، “این افراد معمولاً قادر به تمرکز روی یک کار نیستند و میلیون کار را شروع می‌کنند بدون اینکه بتوانند آنها را به اتمام برسانند.”

      ۳٫ افسردگی
      فردی که در وضعیت افسردگی اختلال دوقطبی است درست شبیه به فردی که افسردگی عادی دارد به نظر خواهد رسید. دکتر مالون می‌گوید، “آنها همان مشکلات افرادیکه دچار افسردگی معمولی هستند را با انرژی، اشتها، خواب و تمرکز خواهند داشت.”

      متاسفانه، قرص‌های ضدافسردگی معمولی به تنهایی برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی مناسب نیست. حتی ممکن است چرخه‌های تغییر روحیه را در این افراد بیشتر کند و یا فرد را به اپیزود جدایی از واقعیت بفرستد.

      او می گوید، “داروهای ضدافسردگی برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی می‌تواند خطرناک باشد زیرا ممکن است آنها را دچار جنون کند.”

      ۴٫ آسیب‌پذیری
      برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است دچار “جنون ادغامی شوند که در آن علائم افسردگی و هیجان را همزمان تجربه می‌کنند. در این وضعیت، این افراد معمولاً به شدت آسیب‌پذیر می‌شوند.

      همه آدمها روزهای بد در زندگی دارند به همین دلیل است که تشخیص این نوع دوقطبی بسیار دشوارتر است.

      دکتر بیردن می‌گوید، همه ما گاهی‌اوقات آسیب‌پذیر و دمدمی‌مزاج می‌شویم اما در افرادی که دچار اختلال دوقطبی هستند این وضعیت شدیدتر است تاجاییکه در روابط آنها ایجاد مشکل می‌کند، مخصوصاً وقتی فرد بگوید، نمی‌دانم چرا اینقدر آسیب‌پذیرم واقعاً نمی‌توانم آن را کنترل کنم.”

      ۵٫ تند حرف زدن
      بعضی افراد ذاتاً پرحرف هستند اما “حرف زدن زورکی یکی از متداولترین نشانه‌های اختلال دوقطبی است.

      دکتر بیردن می‌گوید، این نوع حرف زدن زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در یک مکالمه دونفره نیست. فرد تند تند حرف می‌زند و اگر سعی کنید حرف بزنید، مطمئناً این اجازه را به شما نخواهند داد. همچنین این افراد معمولاً از موضوعی به موضوع دیگر می‌پرند.

      ۶٫ مشکل در محل‌کار
      افراد مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً سر کار مشکل دارند زیرا بسیاری از علائم آنها در توانایی آنها برای انجام کارهایشان و برابری با بازده کاری همکارانشان اخلال ایجاد می‌کند.

      علاوه بر مشکل در تمام کردن کارها، ممکن است دچار اختلال خواب، آسیب‌پذیری و مشکلات رفتاری فاز هیجان و افسردگی سایر زمان‌ها باشند که موجب خوابیدن بیش از اندازه و سایر مشکلات روحی و رفتاری می‌شود.

      دکتر مالون اعتقاد دارد که بسیاری از مشکلات این افراد در محل کار مشکلات بین‌فردی هستند.

      ۷٫ اعتیاد به الکل و موادمخدر
      ، حدود ۵۰ درصد از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دچار مشکل اعتیاد نیز هستند، مخصوصاً اعتیاد به الکل.

      بسیاری از این افراد وقتی در فاز هیجان هستند به الکل روی می‌آورند تا کمی خود را آرام‌تر کنند و در زمان‌های افسردگی نیز برای تقویت روحیه خود باز به الکل روی می‌آورند.

      ۸٫ دمدمی مزاجی
      وقت این افراد در فاز هیجان هستند، دچار اعتمادبه‌نفس … می‌شوند.

      “آنها احساس بزرگی می‌کنند و عواقب آن را در نظر نمی‌گیرند. همه چیز به نظرشان خوب می‌رسد.”

      دو مورد از متداولترین رفتارهایی که از این ناشی می‌شود اعتیاد و بی‌بندو‌باری و رفتارهای جنسی نامتعارف است. او ادامه می‌دهد، “بیماران زیادی داشته‌ام که روابط جنسی داشته‌اند که اگر در فاز جنون و هیجان نبودند، به هیچ عنوان انجام نمی‌دادند. در این فاز آنها رفتارهایی از خود نشان می‌دهند که با وضعیت طبیعی آنها تطابق ندارد.”

      ۹٫ مشکلات خواب
      افراد مبتلا به اختلال دوقطبی معمولاً مشکل خواب دارند. در فاز افسردگی زیاد می‌خوابند و همیشه احساس خستگی دارند.

      در فاز جنون و هیجان به اندازه کافی می‌خوابند اما هیچوقت احساس خستگی نمی‌کنند.

      حتی با چند ساعت در شبانه‌روز احساس بسیار خوب و شادی دارند و انرژی بسیار بالایی دارند.

      دکتر بیردن می‌گوید تنظیم یک برنامه خواب مشخص برای این بیماران، اولین کاری است که برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی انجام می‌دهد.

      ۱۰٫ پرواز افکار
      تشخیص این نشانه کمی دشوار است اما وقتی فرد در فاز جنون است زیاد اتفاق می‌افتد. افراد تصور می‌کنند که ذهنشان در حال مسابقه است و قادر به کنترل آن نیستند و نمی‌توانند افکارشان را کندتر کنند.

      این پرواز افکار گاهی در حرف زدن اجباری هم اتفاق می‌افتد.

    • مشاور , نوامبر 9, 2017 @ 9:28 ق.ظ

      با سلام ایا مطمئن هستید از تشخیص چون بین داروهای روانپزشکی معمولا مرزی وجود ندارد .و صرفا بسیاری از داروها برای چند اختلال کاربرد دارد البته امروزه مراجعین با مطالعه ای که دارند مطلع هستند خوب شاید تشخیص قابل قبول تری برای خود مشخص می کنند ولی خوب شاید علائمی چک شده است و شما همه علائم را مطرح نکرده اید .و البته احتمال خطای روانپزشک هم بوده است .به هر حال جهت اطمینان مراجعه ای مجدد به فرد دیگر داشته باشید و خوب امیدوارم مثمر ثمر باشد و به زودی مشکلات بر طرف شود.و خوب اگر اقعا تشخیص دو قطبی سیر درمان متفاوت خواهد بود و حتما باید زیر نظر روانشناس هم باشیددر این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
      موفق باشید

  • معصومه , نوامبر 11, 2017 @ 3:20 ب.ظ

    سلام، همسر من وابسته شدید به بنزودیازپین دارد، و مقدارش را خودسرانه زیاد کرده و اصلا خواب مناسب ندارد، بسیار افکار خودکشی دارد ولی تا کنون اقدام نکرده، به تازگی وابسته شدید به آمپول میدازولام شده و هر بار تا ۱۰ آمپول رو به خودش تزریق میکند، مایل به مراجعه به روانپزشک نیست، تا حدودی پرخاشگر شده، با کوچکترین مشکل در زندگی خود را میبازد، میشه کمکم کنید

    • مشاور , نوامبر 12, 2017 @ 8:20 ق.ظ

      با سلام با این شرایطمساله ایشوت کاملا اورژانسی است و مشکل عدم خواب یا کم شدن و مساله افکار خودکشی مشخصا به خاطر مصرف خودسرانه درایشون است که باید حتما مراجعه داشته باشند و البته علاوه برران احتمالا نیاز به بستری شدن باشد چون ده امپول و اعتیاد بهدارام بخش ها کم کم سیستم عصبی را مختل می کند ممکن است مشکلاتی پیش بیاید که قبلا اصلا مطرح نبوده .به هر حال شرایط سنی ایشون و زمان اغاز این مساله هم د درمان اهمیت داردداز دست شما کاری ساخته نیست مگر به واسطه فردی ایشون رو به دکتر ببرید اگر این شرایط ادامه داشته باشد علاوه بر عوارض زیاد برای شخص خودش مشکلاتی هم برای خود شما ایجاد می کند و ممکنه دچار درهم ریختگی روحی و مشکلات عصبی شوید در هر امروزه اکثر مشکلات ۳ابل درمان است فقط فرد باید بخواهد که درمان شود .امیدوارم به زودی با مراجعه حال ایشون بهبود پیدا کند .در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

    • زهرا , نوامبر 13, 2017 @ 4:24 ب.ظ

      با سلام ، من ذهنم خیلی مشغوله ، هر لحظه موضوعی تو ذهنم میچرخه بدون اینکه بخام به یه موضعاتی یا یه کسایی فکر میکنم انگار تو ذهنم زندگی میکنند ، همش انگار یکی تو ذهنم تو مغزم حرف میزنه گاهی خوب و امیدوارکننده و گاهی هم سرزنش کننده و ازاردهنده و بیش از حد منفی این موقع ها خیلی احساس پوچی و حقارت بهم دست میده … گاهی اینقد صدای ذهنم بلنده که مجبور میشم از تو جمع بلند شم و برم بیرون یکم با خودم حرف بزنم و قدم بزنم تا آروم شم ، خیلی زود بهم میریزم ، چند ساله ازدواج کردم و هنوز بچه دار نشدیم از این بابت خیلی خیلی احساس ناراحتی میکنم و تحت فشارم کوچکترین حرفی در این مورد مثل طوفان مغزمو بهم میریزه..

      • مشاور , نوامبر 13, 2017 @ 8:37 ب.ظ

        با سلام
        دوست گرامی ممکنه همه این مسائل مربوط به بحث عدم بارداری باشد البته اگر از قبل چنین شرایطی نداشتید که خوب با خودتون حرف بزنید .باید دید دقیقا چند وقته شروع کرده محتوا دقیقا چیست یعنی بیشتر مواقع سرزنش است یا خیر و ایا واقعا فردی این فکر را به شما تزریق می کند یعنی خود شما با خودتون صحبت می کنید یا بیشتر کاملا حس می کنید فردی دیگر است دوست گرامی بهتره هر چه سریع تر مزاجعه حضوری داشته باشید به هر روانشناسی که خودتون صلاح می دونید چون به هر حال ایم افکار ازاردهنده کم کم اگر شدت پیدا می کند ممکنه جنبه امرانه داشته باشد و حتی باعث رفتارهایی شود که اصلا فکر ش را هم نمی کردید ممکنه اکنون در شرایط استرسی هستید که خوب این شرایط عارض شده البته ارتباط با همسر و زندگی متاهیلی و کیفیت ان هم نقش بسیار مهمی دارد .در هر حال امیدوارم مراجعه و مساله خاصی نباشد و شرایط نورمال را پیدا کنید

        در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
        ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
        موفق باشید

  • هادی , نوامبر 11, 2017 @ 3:48 ب.ظ

    با سلام پسری ۲۹ساله هستم نمی دانم آقای دکتر سوالمو
    چطوری عرض کنم تا به حال به دکتر و روانپزشکی نرفتم من یک مشکل دارم که نمی توانم درمان کنم هر چه تلاش میکنم فایده نداره من از بچگی عادت دارم که باسنم را لمس کنم این یک عادت شده واسم که نمی توانم ترکش کنم دوست دارم کسی کنارم باشه که بدنم را لمس کنه واسه من خیلی لذت آوره آقای دکتر من هر شب با زیر لباس می خوابم واین کارو هم میکنم چطوری من این مشکل جنسیم را حل کنم دکتر دوست دارم درمان شوم

    • مشاور , نوامبر 12, 2017 @ 8:24 ق.ظ

      با سلام دوست گرامی این رفتار ممکنه به خاطر نوازش اولیه مراقبت کننده اصلی مادر و یا هر فرد دیگری ایجاد شده باشد که در ان با شوخی بازی و یا نوازش این ناحیه برای شما لذتی را فراهم کردند منتهی باید ببینید این لذت دقیقا در چه شرایطی ایجاد می شود در شرایط تنش و استرس و یا ارمیدگی ۷وب بهتره به روانشناس مزاجعه کنید و فعلا نیازی به روانپزشک نیست البته باید بدونید که ۷وب اگر حل نشود این توقع از همسر اینده ممکنه غیر معمول تلقی شود و همچنین ممکنه شما از طرق معمول ارضا نشوید و این برای طرف مقابل سخت باشد در هر حال باید دید ایا نعوظ و انزال به طور طبیعی اتفاق می افتد و بعد نگران نباشید با مراجعه و درمان و دادن راه حل شرایط طبیعی خواهد شد .امیدوارم موفق باشید .در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • Mohammad , نوامبر 12, 2017 @ 2:01 ب.ظ

    سلام، ممنون از پاسخگویی تان،میخواستم بدانم از بین داروهای روانگردان کدام اغلب باعث اوهام عجیب و غریب میشود،مثل دیدن تصاویر ترسناک یا شنیدن صداهایی که به فرد دستور میدهند؟تشکر.

    • مشاور , نوامبر 14, 2017 @ 8:58 ق.ظ

      با سلام دوست گرامی اصولا درربین دارد ها ارام بخش ها و خانواده پام مثل دیازپام و . اثر اعتیاداوری بیشتری دارد بسته به ساختارهایی که دارد ولی به ور کل سیستم بدن به گونه ایست که اگر شما حتی یک استامیفن را مدام مصرف کنید منجر به اعتیاد و مختل شدن سیستم عصبی و حتی اوهام می شود .البته روانگردان ها اکثرا باعث ایجاد توهم می شوند و اصلا ا۴راد نصرف می کنند تا در دنیای بی خیالی قرار بگیرند ولی مصرف شیشه خیلی بیشتر از سایر روانگردان ها باعث ایجاد توهمات غیر واقعی می شود البته تا حدی ماری جوانا هم همین طور است ولی بیشتر حالت نشئگی و سرخوشی ایجاد می کند ولی شیشه البته بسته به دوز مصرف به مرور توهماتی ایجاد می کند ک۶ در موارد شدید اشیب های جدی و حتی منجرربه فوت طرف ایجاد می شود .در هر حال هیچ دارویی و روانگردانی با ساختار شیمیایی بدون ضرر نخواهد بود البته داروها وقتی که به صورت اعتیاد اور استفاده شوند بدون نسخه بدون داشتن دوز مصرف ولی روانگردان ها در هر مقداری مشکلات عدیده ای ایجاد می کنند .در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • سعيد , نوامبر 13, 2017 @ 6:43 ب.ظ

    سلام ، خواهش میکنم اگه امکانش هست شماره تماس شخصى رواپزشک رو بزارید مستقیماً تماس بگیرم ، من مشکلى که دارم خارج از ایران زندگى میکنم و اونجا واقعاً روانپزشکِ خوبى نیست که من رو راهنمایى کنه ، من مشکلى داشتم که برطرف شد و الان بعد از ٩ سال دوباره اوت کرده و شدیدتر شده ، چند روز قبل ایران بودم دکتر متخصص اعصاب و روان رفتم یه سرى قرص هایى برام تجویز کردن که میخواستم مطمئن و با مشورت یک دکتر روانپزشک قرص هارو استفاده کنم ..

    • مشاور , نوامبر 13, 2017 @ 7:56 ب.ظ

      با سلام دوست عزیز امکان گذاشتن شماره مستقیم یک روانپزشک نیست البته شما با سرچی که می توانید انجام دهید می توانید با مطب فرد مرتبط شوید طبیعتا در این حد این امکان برای شما فراهم است منتهی وقتی به روانپزشکی مراجعه کردید و داروهم برای شما تجویز کردند خوب طبیعی است که وقتی پزشکی برای شما دارو تجویزی کردند با خودشون در ارتباط باشید و طبیعتا با توجه به اینکه ایران نیستید بهتره ایمیلی با ایشون در ارتباط باشید و حتما با فردی که شما رو ویزیت کرده مخصوصا در مورد داروها و به هیچ وجه نظر فرد دیگراعتبار چندانی نخواهد داشت چرا که باید دید دقیقا مساله چیست و چرا ایجاد شده است تا بتوان تصمیم مناسبی گرفت .در هر حال امیدوارم دیگر دچار مشکل نشوید و همه مسائل حل شود .

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

      • سعيد , نوامبر 13, 2017 @ 9:04 ب.ظ

        ممنون از پاسخگوییتون ، دقیقاً مشکل همینجاست که ایشون جواب موبایلشون رو نمیدن ، اگه امکانش شمارمو میزارم از طریق وتساپ باتون در ارتباط باشم و کمکم کنید .. ٠٠٩۶۵۵١٠٩٠٧٧٨
        ممنون میشم کمکم کنید

        • مشاور , نوامبر 15, 2017 @ 7:55 ب.ظ

          با سلام دوست عزیز امکان تماس و ارتباط به اون شکل وجود نداره می توانید با شماره داده شده تماس بگیرد تا شما را راهنمایی کنند .به هر حال باید تلش کنید با همان پزشک خودتون در ابتدا ارتباط بگیرید .چون ایشون در قبال شما که ویزیت کردند مسئول هستند در هر حال اگر ایشون پاسخگو نبودند بهتره در کشوری که هستی د دوباره به پزششک مراجعه کنید چون پزشکان ایرانی عموما همه کشورها هستند و اینکه چون مساله مصرف دارو است بهتر ه که حتما دوباره ویزیت شوید .امیدوارم بهبودی به زودی حاصل شود .در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید.
          ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
          موفق باشید

  • Sinkler , نوامبر 14, 2017 @ 10:40 ق.ظ

    سلام
    من قرص سیتالوپرام ۲۰ و ولبان ۷۵ مصرف میکنم.
    ولبان رو صبح دو ساعت بعد از صبحانه و سیتالوپرام رو شب دوساعت بعد از شام مصرف میکنم.
    میخاستم بدونم که اگه هر دو قرص رو باهم در وعده صبح بخورم مشکلی پیش میاد؟
    یا همینطور باید مثل حالا با فاصله زمانی زیاد مصرف کنم؟

    • مشاور , نوامبر 14, 2017 @ 8:41 ب.ظ

      با سلام
      دوست گرامی بارها گفته شده است .که در این موار د فقط باید پزشک خودتون که ویزیت کرده در مورد دوز و نوع مصرف نظر بدهد .البته که تغییر دوز نباید داد .و حتما طبق گفته پزشکتون مصرف کنید .امیدوارم بهبودی حاصل شود

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید.
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • Roz , نوامبر 15, 2017 @ 3:59 ب.ظ

    سلام خسته نباشید،مبتلایان به اختلال هذیانی ممکن استشرایط اضافه مانند نوسان خلق را هم تجربه کنند و این بیماران به بیماری خود آگاهی دارند یا این بیماری جزء سایکوز اولیه محسوب میشود و بیمار به اختلال خود بینش ندارند و اطرافیان باید به بیمار برای درمان کمک کنند و در کل مبتلا به این بیماری دچار علائم دیگر مثل افسردگی یا سرخوشی و مشکلات عاطفی نیست و اغلب به یک یا چند هذیان اشتغال ذهنی دارد یا این افراد هم ممکن است مثلامشکلات عاطفی و از دست دادن اراده یا انزوا هم داشته باشند،یا وقتی فردی این هذیان و این علائم را با هم تجربه کرد تشخیص دیگری مطرح است این اختلال باعث آسیب به حوزه های دیگر روانشناختی نمیشود و بیمار ممکن است فقط به شدت بدبین باشد و…؟ممنون.

    • مشاور , نوامبر 15, 2017 @ 8:29 ب.ظ

      با سلام
      دوست عزیز افرادی که دچار اختلال هذیانی هستند خوب بینشی نسبت به بیماری ندارند و بیشتر به واسطه رفتارهایی که انجام می دهند از دید دیگران بیمار شناخته می شوند و خودشون فکر می کنند هیچ مشکلی ندارند منتهی با هذیان هایی که دارند باعث ازار دیگران می شوند و روند زندگی هم کند می شود .و خوب این شرایط مشکلاتی را ایجاد می کند و خوب ببینی در سبب شناسی مشکل بله ممکن است واقعا مشکل عاطفی هم وجود داشته باشد و فرد را درگیر کند که خوب باید در تشخیصی که به صورت حضوری است بررسی شود و البته هذیان های فرد یک ماه باید پایدار باشد و البته نوسان شدید خلق اگر باشد احتمالات دیگری را مطرح خواهد کرد .و به غیر از بدبینی ها در اختلال هذیانی هذیان های دیگر هم وجود دارد ومگر صرفا اختلا ل پارانوئید و شخصیت پارانوئید باشد که حوزه مشکل صرفا بدبینی و سو ظن باشد که طبیعتا اگر درمان نشود ممکنه یک سری حوزه ها را درگیر کند و در زمینه زندگی هم مشکلات بسیاری را ایجاد می کند .و اگر فرد متاهل باشد روابط زناشویی مخدوشی خواهد داشت به خاطر هذیان حسادت و فکر خیانت شریک جنسی و همسر در هر حال باید برای تشخیص بالینی ارجاع داده شود تا تشخیص درست و به تبع درمان به موقع صورت گیرد .

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • Ehsan Shariat , نوامبر 17, 2017 @ 8:57 ب.ظ

    سلام ببخشید سوالی داشتم،یکی از برادران من یه خاطر اینکه مدام به یک موضوع خاص علاقمند میشد و انزوای شدید داشت،هذیان دوره ای و عاطفه نامتناسب به یک روانپزشک مراجعه کرد،روانپزشک تشخیص اسکیزوفرنی پارانوئید دادند و داروهای والپروات سدیم و کوئتیاپین تجویز کردند و یک سری علائم مثل افسردگی و اوهام قطع شد اما چون بیکاری طولانی مدت و نداشتن انگیزه بی ارادگی که برای کار و زندگی لازم است قطع نشد به روانپزشک دیگری مراجعه کرد و ایشون تشخیص اختلال هذیانی بهمراه وسواس دادند و نوع قرصها را عوض کردند اما در اصل همان داروی ضد سایکوزش را تغئیر دادند و ضد جنون دیگری تجویز کردند که اینها هم‌ زیاد موثر نبود،میخواستم بدانم‌ باتوجه به اینکه اختلال هذیانی و اسکیزوفرنی کلا دو بیماری مجزائی هستند و گویا علائم خاصی دارند که فرد مطلع میتواند براحتی آنها را تفکیک کند(مثلا شنیده ام که ممکن است اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی پارانوئید بدلیل همپوشانی یکسری علائم با هم اشتباه گرفته شوند اما گویا اختلال هذیانی را براحتی از اسکیزوفرنی تفکیک میکنند)،باتوجه به علائمی که در ابتدا عرض کردم میشود حدس بزنید تشخیص کدام بنظر دقیقتر بوده یا بهتر نیست به نفر سومی هم مراجعه کرد یا تشخیص در اختلالات سایکوز که‌کدام‌نوع است زیاد مهم‌نیست چون درمان مشابهی دارند و قرصهای مشابهی برای درمانشان تجویز میشود مثل داروهای مربوط به نوسانلت خلقی و ضدجنونها و در این بیماریها بیشتر درمان با کی از قرصهای ضد سایکوتیک است و تشخیص دقیق چندان اهمیتی ندارد یا برعکس باید دقیق تشخیص داد تا درمان صحیح اتهاذ شود؟ممنون.

    • مشاور , نوامبر 18, 2017 @ 12:05 ب.ظ

      با سلام
      دوست گرامی در مواردی که واقعا چنین مساله ای پیش می اید و هر نفر یک تشخیص با داروی متفاوت می دهد بهتره است و منطقی تر است که به نفر سومی مراجعه شود چرا که این گونه اطمینان از تشخصی اولیه و ثانویه بیشتر خواهد شد .انزوای شدید و داشتن هذیان دوره ای البته اگر هذیان مرتبط با خلق بوده باشد مثلا اگر افسرده است هذیانش این است که صدایی می شوند که می خواهد او را نابود کند و اینکه توهماتی هم در دوره های نوسان خلق داشته است و خوب این توهمات وقتی به ذهن او رسیده کاملا برای او واقعیت محسوب می شده مثل دیدن فردی که دیگران نمی دیدند و ترس از اینکه دوربینی در گوشه خانه مدام در حال ضط رفتارهای اوست همه و همه تششخیص افسردگی را بیشتر مطرح می کند تا اخالال هذیانی مخصوصا که در اختلال هذیانی یک ماه به صورت مدام ما با هذیان هایی روبه رو می شویم .و اینکه داروهای نفر اول توانسته بوده علائم وهمی و افسردگی را مرتفع کند فکر می کنم شواهد به نفع تشخیص ابتدایی است چرا که کار نکردن و نداشتن انگیزه عوارض جانبی بیماری هاست که زمان می خواهد تا کاملا مرتفع شود و همه مسائل حل شود .در عین حال چون ایشون دارو مصرف می کنند ویزیت توسط نفر سوم بهتر است البته حالا که به نفر دومی مراجعه داشتید ولی به طور کل باید بدانید وقتی تا حدی از فردی جواب گرفتید بهتره درمانگر عوض نشود و با هم فرد ادامه بدهید و خوب انتظار معجره هم نداشته باشید کمی صبوری کم کم علائم را برطرف خواهد کرد و داروها بیشتر علائم مثبت بیماری را تغییر می دهند و حتی داروهای نسل جدید خیلی کم علائم منفی مثل بی انگیزیگی را تغییر می دهند و باید همزمان زیر نظر روانشناس بالینی هم باشند در هر صورت نگران نباشید امیدوارم به زودی مساله مرتفع شود
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • مهسا , نوامبر 18, 2017 @ 11:30 ق.ظ

    برای داشتن خواب راحت باید چیکار کرد؟؟

    • مشاور , نوامبر 18, 2017 @ 12:54 ب.ظ

      با سلام
      ابتدا باید دید ایافرد دچار کمی خوابی است یا مدت زمان خواب مناسب است منتهی فرد دچار کابوس شبانه و سایر ناهنجاری ها می شود اگر مورد دوم باشد باید حتما با مراجعه حضوری و مشخص شدن نوع اختلال اقدام شود .ولی اگر صرفا برای خواب راحت در حالت طبیعی راهکار بخواهید خوردن غذای سبک هنگام خواب کاهش خوب روزانه تا مدت زمان خواب شبانه که به لحاظ رشدی و ..بسیار تاثیر گذار است کافی باشد قبل از خواب از خوردن غذاهاو نوشیدنی های کافئین دار مثل چای و قهوه پرهیز شود اصلا قبل از خواب غذاهای پر کالری مصرف نشود .بهتره محیط خواب شرایط راحت و ساکتی داشته باشد و تقریبا بهتر است محیط ثابتی باشد .خوردن دم نوش های طبیعی برای خواب راحت می تواند موثر باشد و البته پرهیز از محرک های استرس زا که باز اگر فرد دچر تنش و اضطراب است و یا دچارمشکل د ر زمینه های روحی است باید با مراجعه ان مساله برطرف شود تا روند خواب هم طبیعی شود .بهتره لباس راحتی در هنگام خواب داشته باشید به هیچ وجه جوراب نداشته باشید چون اختلال در سیستم گردش خون و خواب ایجاد می کند اگر فردی به خوردن داروی خواب اعتیاد داشته باشد ممکن است در به خئاب رفتن مشکل داشته باشد .داشتن ارامش روحی مهمترین عامل خواب راحت است در برخی مسافرت ها . تغییر وضعیت ها ممکن است در خواب اختلا ل ایاد شود البته بعد از مدت کوتاهی مرتفع خواهد شد

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲

      موفق باشید

  • هادی , نوامبر 20, 2017 @ 10:08 ب.ظ

    با سلام

    ۲۹سال دارم وچندین سال است که اعتیاد اوردم به خودارضایی ۸ماه است که ترکش کردم از وقتی که ترکش کردم خیلی تحت فشارم دوباره شروع کردم یه هفته خود ارضایی کردم من مشکل افکار جنسی دارم چطوری از افکار جنسی نجات یابم آیا قابل درمان هستم می تونم با مشاوره از افکار جنسی نجات یابم

    • مشاور , نوامبر 21, 2017 @ 10:20 ق.ظ

      با سلام وقتی افکار جنسی به شما فشار می اورد و سابقه خودارضایی دارید و امکان ازدواج نیست باید حتما مراجعه کنید به روانشناسی که در حوزه مسائل شناختی و وسواس کار می کند چون ویواس فکری کم کم فرد را مجبور به انجام اعمالی برای کاهش اضطراب می کند و همین مشکل ساز می شود .که باید دقت داشته باشید .افکار وسواسی می تواند خودش بنا به شرایطی ایجاد شود مثلا اینکه وقتی فرد تصاویری می بیند جملاتی را می شنود و حتی داستان هایی می خواند بهتره فرد شرایط و محرک های محیطی ایجاد کننده را شناسایی کنید تا متوجه شود دقیقا مشکل کجاست .در هر حال امیدوارم به زودی با نراجعه رفع شود و نکته مهم انگیره و اراده خود شماست که کمک شایانی برای رفع مساله خواهد کرد
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۳۰۴
      موفق باشید

  • سوسن , دسامبر 4, 2017 @ 3:58 ب.ظ

    با سلام. اگر با مصرف قرص لاموتریژین خارش پوستی ایجاد بشه
    باید مصرف قرص رو ادامه داد یا قطع کرد؟ ممنون

    • مشاور , دسامبر 4, 2017 @ 4:26 ب.ظ

      با سلام هیچ وقت بدون مشورت پزشک این کار رو نکنید بهتره با پزشکتدن صحبتی داشته باشید و بفرمایید مشکل خارش ایجاد شده اگر صلاح دونست قطع تغییر دوز و یا جایگزینی بگذارد چون طبیعتا مدتی مصرف کردید اگر خودتون سر خود قطع کنید دچار عوارض خواهید شد .پس بهتره حتما با مشورت پزشک اقدام گنید امیدوارم سلامت باشید.

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰

      موفق باشید

  • حدیث امامی , دسامبر 7, 2017 @ 8:42 ب.ظ

    باسلام و ممنون،اصطلاح عاطفه نامتناسب یا وقتی که خلق فرد معکوس محتوای هذیان باشد،مختص بیماران اسکیزوفرنی است و علامت افتراقی اسکیزوفرنی با انواع دیگر سایکوز است یا در انواع دیگر سایکوز مانند اختلال هذیانی هم ممکن است باشد؟

    • مشاور , دسامبر 8, 2017 @ 11:23 ق.ظ

      با سلام
      دوست عزیز اگر منظورتون عاطفه نامتناسب است ممکنه در اختلال هذیانی به اون شکل پاتولوژیک وجود نداشته باشد .ولی در اسکیزوفرنی وجود دارد
      و افراد در موضوعی که ناراحت کننده است لبخند می زند و بالعکس .اسکیزوفرنی خودش چند نوع است پارانوئید اشفته نامعین و ….این طور نیست که بگوییم انواع سایکوز و اسکیزوفرنی متفاوت است .باید برای هر تشخیصی به روانشناس و روانپزشک مراجعه کنید و تشخیص درست گذاشته شود افراد دارای اختلال هذیانی فقط هذیان دارند در غیاب توهم .فرد به مدت یک ماه باید صرفا هذیان هایی داشته باشد که باز شرایط خاص دارد .
      امیدوارم اگر مساله ای هست حل شود

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۸۸۴۱۹۸۳۲
      موفق باشید

  • معصومه , ژانویه 10, 2018 @ 8:29 ق.ظ

    با سلام و خسته نباشید من ۹ ماه ایمی پرامین ۱۰ و سرنرالین ۱۰۰ پیخورم بخاطر پانیک. بخاطر ایمی پرامین ۱۰ پنج کیلو چاق شدم. دکترم گفته ایمی پرامین ۱۰ رو قطع کنم دو تا سوال داشتم یکی اینکع با قطع اون حالم بد نمیشه. و اینکه دوباره وزنم کم میشه چون ناراحتم وزنم بالا رفته. ممنونم از پاسختون.

    • مشاور , ژانویه 10, 2018 @ 11:14 ق.ظ

      با سلام
      دوست عزیز با قطع دارو وزن به حالت طبیعی بر می گرد در صورتی که چاقی نه به خاطر سبک زندگی و تغذیه بلکه صرفا به خاطر این باشد که دارو مصرف می کردید .در هر صورت بهتره بدونید که اگر پزشکی که ویزیت کرده چنین نظری داشته یعنب همه شرایط رو در نظرگرفته و کاملا اگاه دستور قطع دارو داده است یعنی از عوارض احتمالی ترک و .مطلع بوده است ….در هر صورت امیدوارم به زودی بهبودی حاصل شود .
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
      موفق باشید

  • hhhhhh , ژانویه 20, 2018 @ 6:09 ب.ظ

    باسلام. یک سوال دارویی داشتم. اینکه مصرف تحقیقاتی ولبان شامل درمان اختلال دوقطبی هست یعنی چی ؟ بعد اگر این داروبربرای درمان دوقطبی استفاده میشه پس چرا احتمال مانیک شدن رو افزایش میده؟

    • مشاور , ژانویه 21, 2018 @ 6:43 ب.ظ

      با سلام
      دوست گرامی در مورد اینکه این دارو برای دو قطبی استفادع می شود یا خیر باید بدونید داروی اول لیتیوم است منتهی داروهای دیگری هم استفاده می شوند و کاملا بسته به تشخیص پزشک دارد و امکان ندارد دارویی داده شود که اثر معکوس داشته باشد منتهی می توانید به خود پزشک معالج مراجعه کرده و در صورتی که متوجه شدید که این دارو اثرات سویی دارد با مشورت پزشک قطع شود و جایگزینی پیدا شود .در هر صورت امیدوارم به زودی مساله رفع شود ..و البته جای نگرانی وجود ندارد ..منتهی فکر نکنید اگر در دستور دارویی در اینترنت و ..دیده اید که اثری دارد فارماکولوژیک دارو هم همان اثر را داشته باشد
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۳۰۴
      موفق باشید

  • مهدی , ژانویه 24, 2018 @ 6:40 ب.ظ

    سلام همسرم ۶ ماه سرترالین ۱۰۰ به دستور پزشک میخوره ولی یه چند کیلو وزنش زیاد شده نمیدونم از قرصه یا نه. میخاستم بدونم این قرص چاق کننده ست؟ اشتهای همسرم خیلی فرق نکروه ولی همسرم از این وضعیت خیلی ناراحته و میترسم داروشو نخوره. ممنونم از پاسختون.

    • راهنما , ژانویه 24, 2018 @ 10:32 ب.ظ

      عوارض جانبی سرترالین:
      اختلالات جنسی، خواب آلودگی، گیجی، خستگی یا ضعف، مشکلات گوارشی از جمله بی اشتهایی، اسهال،
      خشکی دهان، اختلال در هضم غذا، تهوع، دردشکمی، نفخ، کاهش وزن، سردرد، افزایش تعریق، اختلالات خواب،لرزش
      و در برخی موارد اختلالات انعقادی وخونریزی غیرعادی،واکنشهای تهاجمی، حالتهای جنونی، سندرم استیونس جانسون،
      زیادی فشارخون ریوی، واکنشهای الرژیک، تاکیکاردی بطنی، تاری دید، برافروختگی، سینوزیت، عفونت ادراری و خمیازه از عوارض جانبی این دارو میباشند.

    • مشاور , ژانویه 29, 2018 @ 3:00 ب.ظ

      با سلام
      دوست عزیز بله سرترالین تا حدی باعث افزایش وزن می شود و مشکلاتی را ایجاد می کند …..و باید در نظر داشته باشید که حتما باید زیر نظر پزشک معالج خودتون باشید که بت اند برای رفع مساله اقدام کند و شرایط را مرتفع کند …در هر حال امیدوارم بدون تجویز پزشک دارو قطع یا تعویض نشود اگر بنا داشتید اقدامی کنید بهتره حتما از طریق خود پزشک عمل کنید …چون ترک خودسرانه عوارضی ایجاد می کند ..در هر صورت امیدوارم حال ایشون به زودی مرتفع شود ..در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰
      موفق باشید

  • Mohammad , ژانویه 30, 2018 @ 10:20 ق.ظ

    سلام،افرادیکه دچار اختلال هذیان نوع عظمت هستند، ممکن است برای دیگران خطرناک باشند، یا اغلب برای خودشان ممکن است خطرآفرین باشد،و در کل این نوع بیماران بندرت ممکن است برای دیگران خطرناک باشند، و بیشتر خودکشی یا خودزنی دارند؟

    • راهنما , ژانویه 30, 2018 @ 11:50 ق.ظ

      اختلال هذیانی
      درمان این اختلال معمولا به وسیله دارو و روان درمانی انجام می شود.
      درمان اختلال هذیانی معمولا بسیار سخت است.
      زیرا افراد مبتلا به آن دارای بینش ضعیفی هستند و وجود یک مشکل روانی را در خود قبول نمی کنند.
      بررسی ها نشان داده اند که نزدیک به نیمی از بیماران تحت درمان با داروهای ضد روان پریشی به بهبود نسبی می رسند.
      داروهای ضدروان پریشی درمان اولیه برای اختلالات هذیانی می باشند.
      گاهی اوقات روان درمانی نیز می تواند یک مکمل موثر برای داروها باشد تا به بیمار کمک کند .
      که اختلال را بهتر مدیریت کرده و با تنش ها و توهم های مربوط به آن مقابله کند.
      روش های روان درمانی که در اختلال هذیانی مفید هستند، عبارتند از:
      روان درمانی فردی: می تواند به فرد کمک کند تا افکار تحریف شده خود را تصحیح کند.
      درمان شناختی رفتاری (CBT): این روش به فرد کمک می کند تا افکار و احساسات مشکل آفرین را شناسایی کرده و الگوهای فکری و رفتاری را که منجر به بروز آنها شده، تغییر دهد.
      درمان از طریق خانواده: در این روش چگونگی رفتار با فرد مبتلا به اختلالات هذیانی به خانواده آموزش داده می شود.
      تا به طور موثری با فرد مبتلا برخورد کنند و به نتایج بهتری برسند.
      •داروهای اصلی که برای درمان اختلال هذیانی استفاده می شوند، داروهای ضدروانپریشی نام دارند. برخی از این داروها عبارتند از:
      داروهای ضدروان پریشی متعارف: که نورولپتیک نیز نامیده می شوند. این داروها از نیمه دهه ۱۹۵۰ برای درمان اختلالات روحی و روانی مورد استفاده قرار گرفته اند.
      این داروها با مسدود کردن گیرنده های دوپامین در مغز کار می کنند.
      دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که محققان معتقدند بر روی بروز توهم و هذیان تاثیر می گذارد.
      برخی از داروهای ضدروان پریشی معمول عبارتند از: Prolixin، Loxapin، Thorazine، Trilafon، Stelazine، Navane، Haldol و Mellari.
      داروهای ضدروان پریشی غیرمتعارف: این داروها جدیدتر هستند و دارای عوارض جانبی کمتری نسبت به دیگر داروها می باشند.
      و با مسدود کردن گیرنده های دوپامین و سروتینین در مغز کار می کنند. سروتینین یک انتقال دهنده عصبی دیگر است .
      که بر روی شکل گیری توهم تاثیر دارد. برخی از این داروها عبارتند از: Zyprexa، Geodon، Clozaril و Seroquel.
      •سایر داروها: آرام بخش ها و داروهای ضدافسردگی نیز برای درمان علائم اضطراب یا اختلالات خلقی که به همراه اختلالات هذیانی رخ می دهند، استفاده می شوند.
      اگر فرد دارای سطح بالایی از اضطراب و مشکلات خواب باشد، آرام بخش استفاده می شود.
      ضد افسردگی نیز برای درمان افسردگی، که اغلب در افراد مبتلا به اختلال هذیانی رخ می دهد، استفاده می شود.
      افرادی که دچار علائم شدید هستند و این خطر وجود دارد که به خود آسیب برسانند، تا زمان بهبود شرایط بستری خواهند شد.
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴

    • مشاور , فوریه 3, 2018 @ 4:21 ب.ظ

      اختلال هذیانی
      هذیان‌ها معمولاً در مورد موقعیت‌هایی هستند که وقوع آن‌ها امکان‌پذیر است و در زندگی واقعی محتمل هستند، مثل تعقیب‌ شدن، گرفتار عفونت شدن، یا اینکه کسی از راه دور عاشق فرد شود. هذیان‌های عجیب و غریب را غیرمحتمل تلقی می‌کنند،‌مثل اینکه فردی از یک سیاره‌ی دیگر موجب حامله شدن بیمار شده باشد. این بیماری از اسکیزوفرنی بسیار نادرتر است،‌در زنان شایع‌تر از مردان است؛ اغلب موارد بین سن ۴۰ تا ۴۵ تشخیص داده می‌شوند اما وقوع آن در افراد جوان‌تر هم محتمل است.

      عوامل ایجاد اختلال هذیانی

      عوامل ژنتیکی. مطالعات ژنتیکی نشان داده‌اند که اختلال هذیانی، نه یک زیرگونه اسکیزوفرنی یا اختلال خلقی و نه جزء مراحل اولیه یا مقدماتی آن‌ها است. خطر بروز اسکیزوفرنی یا اختلال خلقی در بستگان درجه اول این بیماران افزایش پیدا نمی‌کند. اما در خانواده این بیماران، تفکر هذیانی به ویژه شکاک بودن، مختصری افزایش می‌یابد.

      عوامل زیست‌شناختی. این بیماران ممکن است نقایص پراکنده‌ای در سیستم لیمبیک و عقده‌های قاعده‌ای داشته باشند.

      عوامل روانی (اجتماعی). اختلال هذیانی عمدتاً دارای منشأ روانی – اجتماعی است. ویژگی‌های زمینه‌ای شایع عبارتند از سابقه آزار فیزیکی یا هیجانی؛‌ والدین غیرقابل اعتماد،‌نامتعادل، و خشن؛‌تربیت کمال‌گرایانه یا توقعات بیش از حد. اعتماد بنیادی (اریک‌اریکسون) تکامل پیدا نمی‌کند و کودک بر این باور است که محیط زندگی خصمانه و بالقوه خطرناک است. سایر عوامل روانی – اجتماعی عبارتند از سابقه ناشنوایی، نابینایی، تنهایی و انزوای اجتماعی،‌ مهاجرت اخیر یا سایر تغییرات ناگهانی محیطی، و افزایش سن.

      عوامل روان‌پویشی: ویژگی‌های روانی این بیماری عبارتند از دفاع در مقابل افکار و احساسات ناخوشایند. بیماران احساسات شرم، تحقیر، و حقارت خود را انکار می‌کنند و هرگونه احساس ناخوشایند را از طریق واکنش‌سازی به حالت متضاد آن تبدیل می‌کنند (مثلاً حقارت را به خود بزرگ‌بینی تبدیل می‌کنند)؛ و یا احساسات ناخوشایند خود را به بیرون از خود و به دیگران فرافکنی می‌کنند.

      اختلال هذیانی چیست

      علائم و نشانه‌های هذیان
      هذیان‌ها حداقل به مدت یک ماه طول کشیده و به خوبی سازمان یافته‌اند (در این اختلال هذیان‌های عجیب و غریب و چندپاره وجود ندارد). پاسخ هیجانی بیمار به نظام هذیانی،‌همخوان و متناسب با محتوای هذیان است. شخصیت بیمار سالم باقی می‌ماند و یا تنها اندکی دچار اختلال می‌شود. از آنجا که بیماران غالباً دچار حساسیت مفرط و ترس بیش از اندازه هستند،‌ممکن است علی‌رغم سطح بالای ظرفیت عملکردی خود به انزوای اجتماعی گرفتار شوند. در شرایطی که فشارهای روانی وجود نداشته باشند، ممکن است بیماران فاقد هرگونه اختلال روانی به نظر برسند.

      خلاصه ویژگی‌ها برای اختلال هذیانی
      هذیانهای غیر عجیب (یعنی وضعیت‌هایی که در زندگی حقیقی رخ می‌دهند. مثل تحت تعقیب بودن. مسموم شدن. عفونی شدن. ابراز عشق دیگران از دور. یا خیانت همسر یا معشوق . و یا ابتلا به بیماری) به مدت حداقل یکماه
      . صرف نظر از وجود هذیان‌ها یا تبعات آن‌ها. عملکرد بیمار به شکل قابل ملاحظه‌ای مختل نشده و رفتار وی آشکارا عجیب و غریب و غیر عادی نیست.
      در صورت بروز همزمان دوره‌های خلقی با هذیان‌ها. مدت کلی آن‌ها در مقایسه با مدت دوره‌های هذیانی کوتاه وگذراست.
      این اختلال پی آمد فیزیولوژیک مستقیم مصرف یک ماده (مثل سوء مصرف دارو. یا داروهای تجویز شده) یا یک بیماری طبی عمومی نیست.
      نوع جنون جنسی:‌هذیانهایی به این شکل که یک شخص دیگر که معمولا از طبقه بالاتری است. عاشق بیمار می‌باشد.
      نوع بزرگ منشی:هذیان‌هایی مبنی بر زیاد بودن ثروت. قدرت. دانش. هویت. یا وجود رابطه خاص با خدا یا یک شخص مشهور
      نوع حسادت: هذیان‌هایی مبنی بر خیانت شریک جنسی بیمار
      نوع گزند و آسیب: هذیانهایی به این شکل که بیمار (یا یکی از نزدیکان وی) به صورت بدخواهانه ای در معرض تهدید قرار دارد.
      نوع جسمی: هذیان‌هایی مبنی بر وجود یک نقص جسمی یا بیماری طبی عمومی
      نوع مخلوط‌هذیانهایی که دارای ویژگی‌های چند مورد از انواع فوق هستند، ولی هیچ کدام از موضوعات هذیانی بارزتر از بقیه نیستند.
      نوع غیر اختصاصی

      انواع اختلالات هذیانی
      اختلال هذیانی به چند نوع تقسیم می‌شود:
      ۱٫ گزند و آسیب. این هذیان که فرد توسط یک یا چند نفر آدم بدجنس مورد تعقیب و آزار قرار می‌گیرد. شایع‌ترین نوع است.

      ۲٫ حسادت. (به‌ آن پارانویای کنژوگال و حسادت مرضی هم می‌گویند). یک باور ثابت کاذب مبنی بر بی‌وفایی همسر. ممکن است با خشونت به خصوص دیگرکشی همراه شود.

      ۳٫ اروتومانیک. بیمار معتقد است فردی که معمولاً از یک طبقه اجتماعی – اقتصادی بالاتر است، عاشق وی شده است. در زنان شایع‌تر است. ممکن است بیمار دست به تعقیب یا ایجاد مزاحمت بزند.

      ۴٫ جسمی (سوماتیک). این باور که بیمار از یک بیماری رنج می‌برد؛‌هذیان‌های شایع عبارتند از داشتن انگل، متسع شدن بوی بد از بدن، بدریخت بودن اعضای بدن (دیس‌مورفوفوبیا)، یا داشتن یک بیماری کشنده.

      ۵٫ بزرگ‌پنداری. بیمار فکر می‌کند قدرت‌های ویژه یا ارتباطات الهی دارد.

      ۶٫ اختلال هذیانی مشترک. دو نفر یک باور هذیانی مشترک دارند. در روابط مادر – دختری شایع‌تر است. در ادامه‌ی بحث می‌آید.

      درمان هذیان .
      بیماران به‌ندرت به‌صورت داوطلبانه اقدام به درمان می‌کنند؛ بلکه معمولاً دوستان و بستگان نگران بیمار وی را برای درمان می‌آورند. به‌سختی می‌توان با بیمار به تفاهم رسید؛ انگیزه‌ی خصومت بیمار ترس است. روان‌درمانی موفقیت‌آمیز ممکن است بیمار را قادر سازد که علی‌رغم وجود هذیان‌های پایدار، سازگاری اجتماعی خود را افزایش دهد.

      بستری کردن بیمار.
      بستری کردن بیمار هنگامی ضرورت پیدا می‌کند که بیمار قادر به کنترل تکانه‌های خودکشی یا دیگرکشی خود نباشد؛ یا اختلال وی بسیار شدید باشد (مثلاً به‌دلیل وجود هذیان سمی بودن غذاها، از غذا خوردن اجتناب نماید)؛ و یا هنگامی که بررسی کامل طبی بیمار لازم باشد.

      روان دارو درمانی.
      معمولاً بیماران به‌دلیل بدگمانی از خوردن داروها اجتناب می‌کنند. بیماران شدیداً بی‌قرار ممکن است به تجویز عضلانی داروهای ضدروانپریشی احتیاج داشته باشند. در غیر این صورت می‌توان از داروهای خوراکی استفاده کرد. احتمال این که بیماران هذیانی دچار عوارض جانبی دارویی به‌صورت عقاید شوند زیاد است؛ بنابراین دوز داروها را باید به آرامی بسیار افزایش داد تا احتمال بروز عوارض جانبی ناخوشایند کمتر شود. استفاده از داروهای ضدافسردگی برای درمان افسردگی شدید مفید است. در نوع سوماتیک ممکن است مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین مفید باشند.حپارانویا» اصطلاحی است که توسط متخصصان سلامت روان برای توصیف سوء‌ظن (یا عدم اعتماد) به‌کار برده شده است که در مکالمه‌های روزمره و اغلب در مواقع عصبانیت، به‌طور ناشایستی استفاده می‌شود. سوءظن ساده، «پارانویا» نیست. «پارانویا» می‌تواند خفیف باشد و شخصی که تحت تأثیر آن قرارگرفته، ممکن است عملکرد به‌نسبت خوبی در جامعه داشته باشد، هم‌چنین می‌تواند شدید باشد و فرد را درمانده سازد. انواع «پارانویا» می‌تواند به سه دسته‌ی عمده تقسیم‌بندی شود:
      الف) اختلال شخصیت پارانوئید
      «فرهاد» در یک اداره‌ی بزرگ مشغول به‌ کار است. هنگامی که دیگر همکاران، ترفیع دریافت می‌کنند، او احساس می‌کند رئیس، ‌برنامه‌ای برای او دارد‌ و هیچ‌گاه ارزشی برایش قائل نیست. او اطمینان دارد که همکارانش مهارت‌های او را دست‌کم می‌گیرند. هنگامی که دیگران مشغول صرف چای هستند، به آنان خیره می‌شود‌ چرا‌که فکر می‌کند آنان وقت‌شان را صرف صحبت کردن درباره‌ی او می‌کنند. اگر ببیند گروهی از افراد در حال خندیدن هستند، تصور می‌کند او را مسخره می‌کنند و بیش‌تر وقتش را به فکر کردن درباره‌ی بدرفتارهایی که به او کرده‌اند، صرف‌می‌کند. این عمل، او را رنج می‌دهد، رئیس به او می‌گوید که یا باید خودش را اصلاح کند و یا در سمت پایین‌تری ایفای نقش نماید. این موضوع، سوءظن ‌«فرهاد» را به‌طور کامل تقویت کرده است. او در مدت کمتر از هفت سال، شش‌بار شغلش را عوض کرده است. فرهاد «اختلال شخصیت پارانوئید» دارد.
      شماری از مردم، بدون دلیل، سوءظن دارند تا جایی که افکار «پارانوئید»، کار و زندگی خانوادگی آنان را مختل کرده است. به این قبیل افراد گفته می‌شود که شخصیت پارانوئید دارند که ویژگی آنان چنین است:
      سوءظن: بی‌شک نشانه‌ی «پارانوئید»، عدم اعتماد دائم است. افرادِ دارای «اختلال شخصیت پارانوئید»، به‌طور دائم یک حالت آماده‌باش به خود می‌گیرند‌ چراکه دنیا را به‌عنوان یک مکان تهدیدآمیز تلقی می‌کنند. آنان به‌طور‌کامل مراقب بوده و ممکن است در جست‌وجوی نشانه‌های تهدیدآمیز برآیند. افرادی که از «پارانوئید» رنج‌می‌برند، نمی‌توانند از ترس‌ها رهایی یابند. آنان به‌طور دائم در انتظار فریب و نیرنگ از طرف دیگران هستند و در وفاداری و صداقت آنان شک دارند.
      حساسیت: ‌آنان به‌دلیل این‌که حالت گوش‌به‌زنگ فوق‌العاده‌ای دارند، ‌به چیزهای خیلی پیش‌پا‌افتاده توجه می‌کنند‌ و ممکن است در جایی که هیچ‌گونه تقصیری ندارند، احساس گناه کنند، در‌نتیجه تمایل دارند تدافعی و مخالفت‌جویانه عمل کنند. هنگامی که مرتکب خطایی می‌شوند، نمی‌توانند انتقاد را بپذیرند، حتی کم‌ترین انتقاد را، با وجود این‌، بسیار زیاد از دیگران انتقاد می‌کنند. ممکن است دیگران بگویند که این افراد از کاه، ‌کوه می‌سازند.
      سرد و گوشه‌گیر: این افراد، علاوه‌بر این‌که ناسازگار و جدی هستند، از نظر عاطفی نیز اغلب جدای از دیگران می‌باشند. آنان به نظر سرد می‌آیند و درواقع در برابر دیگران از ابراز صمیمیت پرهیز می‌کنند، آنان به خاطر عقلانیت و واقع‌گرایی، به خودشان می‌بالند. به احتمال زیاد در جامعه عملکرد شایسته‌ای از خود نشان می‌دهند و ممکن است در جست‌وجوی یک جایگاه اجتماعی برآیند.
      ب) اختلال هذیانی پارانوئید
      هذیان‌ها به‌طور اساسی باورهای بازدارنده‌ای هستند که غیرواقعی می‌باشند. در اختلال‌های هذیانی، اغلب پنج‌زمینه‌‌ی هذیانی دیده می‌شود، در بعضی افراد، بیش از یکی از این زمینه‌ها وجود دارد.
      «احمد» یک تایپیست با‌کیفیت و کارآمد است. کارفرما و همکارانش به ارزش نقش او در اداره واقف‌اند اما او هر شب نامه‌هایی به مقامات عالی‌مرتبه‌ی کشوری می‌نویسد. او احساس می‌کند خداوند به روح او نور داده است‌ تا بیماران سرطانی را شفا‌ بدهد و می‌خواهد یک مرکز درمانی بزرگ راه بیندازد و به‌وسیله‌ی آن، تمام بیمارانش را مداوا کند تا همه‌ی دنیا بدانند که او راست می‌گفته است. خیلی از نامه‌های او بی‌جواب می‌مانند و یا جواب رد دریافت می‌کنند که فقط این احساس را به او می‌دهند که هیچ‌کس نمی‌تواند بفهمد که اگر تنها یک فرصت به او بدهند، او قادر خواهد بود بیماران سرطانی را نجات ببخشد. هنگامی که یکی از نامه‌های او که برای مقام رسمی نوشته است، پاسخ منفی می‌گیرد، او اطمینان دارد که آن مقام اداری، دانش و توانایی او را نادیده گرفته است. گاهی‌وقت‌ها دچار ناامیدی می‌شود از این‌که جهانیان هرگز نمی‌دانند که او چه اندازه فوق‌العاده و شگفت‌انگیز است اما با این حال، دست‌بردار نیست و از نوشته‌هایش به‌طور دقیق محافظت می‌کند. «احمد» از اختلال «هذیان بزرگ‌منشی» رنج می‌برد.
      بیشترین هذیان معمول در اختلال هذیانی، از نوع آزار و اذیت است. افراد مبتلا به این نوع اختلال، معتقدند که دیگران در‌صدد مسموم کردن و دارو‌خوراندن به آنان هستند، توطئه‌هایی برای از بین بردن آبرو و اعتبار آنان به راه انداخته و یا حتی درصددند که آنان را به قتل برسانند. آنان بعضی مواقع به قصد اصلاح کردن بی‌عدالتی‌های تصوری، دست به دادخواهی می‌زنند.
      نوع دیگری از هذیان که رایج‌تر است، «هذیان حسادت» می‌باشد. هرگاه همسر این افراد تأخیری هرچند کوتاه در آمدن به خانه داشته باشند، آن‌را به بی‌وفایی و بدقولی همسرشان نسبت می‌دهند.
      در «هذیان شهوانی»، فرد به‌طور خیالی تصور می‌کند افراد دارای مقام بالا یا اشخاصی که شهرت همگانی دارند، او را دوست دارند. افراد با هذیان‌های شهوانی، اغلب افراد مشهور را به‌خاطر نامه‌های بی‌شمار، گفت‌وگوهای تلفنی، ملاقات و دزدکی تعقیب کردن، به‌ستوه می‌آورند.
      افراد دارای «هذیان عظمت» احساس می‌کنند یک نیروی ویژه به آنان اعطا شده ‌و اگر آنان اجازه داشته باشند که این نیروها را به‌کار گیرند، می‌توانند بیماری‌ها را علاج کنند، فقر و تنگ‌دستی را از بین ببرند، صلح را در جهان برقرار سازند و یا شاهکاری فوق‌العاده انجام دهند.
      افراد دارای «هذیان‌های جسمانی»، متقاعد شده‌اند که چیزهای بسیار بدی در بدن آنان وجود دارد که بوهای نادلپذیری به بیرون منتشر می‌کند. آنان به‌دلیل این قبیل هذیان‌ها، تمایل به کناره‌گیری از افراد جامعه دارند.
      پژوهش‌های نظام‌مندی در این رابطه که افراد دارای اختلال هذیانی برای دیگران خطرناک هستند یا نه، صورت‌نگرفته است‌ اما تجربیات بالینی نشان داده‌اند که این‌قبیل اشخاص، به‌‌ندرت گرایش به آدم‌کشی دارند. بیماران هذیانی به‌طور عموم، افراد خشمگینی هستند‌ و با این‌حال، همه‌چیز را به‌عنوان تهدید تلقی می‌کنند‌ و در موارد نادری از خود خشونت نشان می‌دهند. قربانیان آنان به‌طور معمول، افرادی هستند که ناخواسته توسط نقشه‌های هذیانی آنان غافل‌گیر می‌شوند. بیش‌ترین خطر افراد مبتلا به اختلالات هذیانی، متوجه همسرشان ‌می‌باشد.
      ج) اسکیزوفرنی پارانوئید (روان‌گسیختگی، روان‌پریشی)
      «محسن» تمایل چندانی به دانشگاه رفتن نداشت و به‌ گرفتن دیپلم و رفتن بر سر یک شغل قانع بود‌ اما هنگامی که دریافت ‌برای رسیدن به اهدافش، نیاز به تحصیلات عالی دارد، برای تحصیل در نزدیک‌ترین دانشگاه اقدام نمود. خانه‌ای را به‌همراه چند جوان دیگر اجاره کرد و تحصیلاتش را به‌درستی به‌انجام می‌رساند. «محسن» در حدود پایان سال دوم، از غذا‌خوردن با دیگران، خودداری می‌کرد و فقط ‌غذای کنسروشده می‌خورد‌ تا از مسموم‌نشدن خودش اطمینان حاصل کند. هنگامی که احساس کرد ‌هم‌اتاقی‌هایش در‌صددند که اتاقش را با گاز، آلوده کنند، از دانشگاه ترک تحصیل کرد و به خانه برگشت. در خانه، اتاقش را به‌طور کامل تمیز می‌کرد و در آن‌را قفل می‌نمود تا پدر و مادرش نتوانند وارد شده و آن‌جا را آلوده کنند. یک ‌قابلمه‌ی برقی خریده بود و تمام غذاهایش را در آن درست می‌کرد. اگر مادرش او را وادار می‌کرد که به همراه خانواده غذا بخورد، مادرش را متهم می‌کرد که می‌خواسته او را مسموم کند. درنهایت، پدر و مادرش موفق شدند او را متقاعد کنند که به دیدن یک روان‌پزشک برود. اختلال او به‌عنوان «اسکیزوفرنی»‌ از نوع پارانویا‌ تشخیص داده شد. «محسن» با تجویز دارو و درمان فردی و گروهی، به‌اندازه‌ی کافی بهبود پیدا کرد.
      افراد دارای «اسکیزوفرنی پارانوئید» به‌طور عموم، هذیان‌ها و توهمات نامأنوس شدید و به‌طور تقریبی در یک زمینه‌ی خاص دارند، بعضی مواقع صداهایی می‌شنوند که دیگران قادر به شنیدن آن‌ها نیستند.
      علت‌های پارانوئید
      ژنتیک (ارث یا وراثت): تحقیقات اندکی درباره‌ی نقش وراثت در پیدایش «پارانوئید» صورت‌گرفته است. بعضی مطالعات نشان داده‌اند که وقتی یکی از دوقلوهای یک‌تخمکیِ همسانِ مبتلا به اسکیزوفرنی، علائم پارانوئید از خود نشان‌می‌دهد، دیگری نیز به‌طور معمول چنین است. تحقیقات اخیر نشان داده‌اند‌ که اختلال‌های پارانوئید در افراد مبتلا به «اسکیزوفرنی» نسبت به عموم جامعه، متداول‌تر است.
      زیست‌شیمی: مصرف داروهایی نظیر آمفتامین‌ها، کوکائین، ماری‌جوانا، PCP، LSD یا دیگر محرک‌ها و ترکیبات روان‌گردان، ممکن است به علائمی از تفکر یا رفتار پارانوئیدی منجر شوند. بیماران دارای اختلال‌های ذهنی شدید نظیر «اسکیزوفرنی پارانوئید» ممکن است در اثر مصرف این داروها، علائم وخیم‌تری پیدا کنند.
      استرس: بعضی از دانشمندان معتقدند «پارانویا» ممکن است واکنشی در برابر سطوح بالایی از فشار زندگی باشد. نکته‌ای که از این عقیده حمایت می‌کند، مشاهده‌ی این وضعیت است که «پارانویا» بیش‌تر در میان مهاجران، اسیران‌ و زندانیان جنگی و افرادی که متحمل فشارهای شدید هستند، شایع می‌باشد.
      درمان پارانویا
      دارو‌درمانی: درمان به‌وسیله‌ی داروهای ضدجنون مناسب، ممکن است به بیمار پارانوئید کمک کند تا بر برخی علائم بیماری غلبه کند، هرچند ممکن است عملکرد بیمار بهبود بیابد اما نشانه‌های «پارانویا» دست‌نخورده باقی‌می‌مانند. برخی مطالعات خاطرنشان کرده‌اند که نشانه‌های بهبودی به‌دنبال درمانِ دارویی می‌آید. هم‌چنین این یافته‌ها چنین پیشنهادی را نیز طرح می‌کنند که در برخی موارد، کاهش «پارانویا» ناشی از دلایل روان‌شناختی است تا عملکرد دارویی.
      روان‌درمانی: گزارش‌هایی که از بررسی بر روی موارد فردی، ارائه شده، چنین پیشنهاد می‌کنند که ایجاد یک موقعیت ویژه برای ابراز سوءظن و خودتردیدی که به‌وسیله‌ی روان‌درمانی به‌وجود می‌آید، می‌تواند به عملکرد بیمار پارانوئید در جامعه کمک کند. انواع دیگر روان‌درمانی که تأخیر آن‌ها در بهبود عملکرد اجتماعی بدون کاهش محسوس هذیان گزارش شده است، شامل هنردرمانی، خانواده‌درمانی و گروه‌درمانی می‌باشد.

      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰
      موفق باشید

  • Mohammad , فوریه 10, 2018 @ 7:48 ب.ظ

    لام،ببخشید دو سوال داشتم:۱-اختلال اسکیزوفرنیا در کودکان بییار نادر است یا خیلی از موارد ممکن است علائم از کودکی شروع شوند؟ ۲-آیا این بیماری در کودکان اغلب با اختلالات دیگر ذهنی ممکن است اشتباهگرفته شود چون علائمشان مشابه است و ممکن است در ابتدا علائمش شبیه انواع اختلالات ذهنی دیگر مانند دوقطبی و…هم باشد و چون روند کندی دارد تشخیص دشوار است یا این بیماری اگر در کودکی شروع شود در ابتدا نسبت به سایر مشکلات ذهنی دیگر اغلب علائم شبیه طیف اوتیسم دارد و بیشتر با کودکان اوتیسم اشتباه گرفته میشوند و بنوعی جزء کودکان اوتیسم محسوب میشود که ممکن است بمرور دچار اوهام هم شوند

    • راهنما , فوریه 11, 2018 @ 9:51 ق.ظ

      نشانه های اسکیزوفرنی در کودکان
      در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ارتباط با دیگران به کندی ایجاد می شود یا شروع بی مقدمه ای دارد.
      ممکن است کودک افکار عجیب و غریب داشته باشد ، دل نگرانی هایش را بیان کند.
      بیش از پیش به والدین خود وابسته شود و به تدریج درونگرا گردد.
      نشانه های بیماری نیز به صورت ناگهانی نمایان می شود و رایج ترین نشانه ها در کودکان عبارتند از:
      • پاسخ های مبهم به موقعیت های واقعی، به طور مثال در تشخیص واقعیت از رویا با مشکل روبرو می شود.
      • هذیان هایی به صورت بینایی، شنوایی، چشایی و حسی یا حس کردن بوهایی که وجود خارجی ندارند.
      ممکن است کودک دستان خود را روی چشم هایش بگذارد تا هذیان های بینایی را متوقف کند.
      • تفکرات و ایده های عجیب و فراگیری که گیج کننده است.
      • تغییرات خلقی شدید
      • رفتار غیر عادی، مانند نوجوانی که رفتاری کودکانه داشته باشد
      • عدم ابراز عواطف هنگام سخن گفتن
      • ناتوانی در انجام تکالیف مدرسه
      • ابراز واکنش های اجتماعی و ناتوانی در دوست یابی
      • اضطراب و پریشانی ناگهانی و بی حرکت قرار گرفتن در یک حالت
      • تنزل بهداشت فردی و نظافت شخصی
      • واقعی تلقی نمودن تصاویر تلویزیون

      علائم و نشانه های اسکیزوفرنی مثبت شامل توهم، هذیان و رفتار عجیب و غریب و نوع منفی آن شامل:
      رفتارهای یکنواخت و تکراری، انزواطلبی، بی تفاوتی هیجانی-عاطفی، آشفتگی و بیان سخنان بی ربط، غیر منطقی است.
      و یا بی تفاوتی پس از عصبانیت ناگهانی و رفتار کاتاتونیک است.
      رایج ترین نشانه اسکیزوفرنی در کودکان ، هذیان های شنوایی است .
      و کودک تا رسیدن به سن نوجوانی با هذیان ها یا اختلالات فکری روبرو نمی شود.
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

      ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

    • مشاور , فوریه 12, 2018 @ 10:49 ق.ظ

      با سلام
      دوست عزیز دامنه اسکیزوفرنی از ده سالگی تا ۴۵ سالگی است .و طبیعی است در این دامنه می شود که د کودکان اتفاق بیفتد و فرد با مشکلاتی مواجه شود.منتهی باید کووک را دید و شرایط را دقیقا بررسی کرد که مساله چیست و چه مواردی مطرح می شود.
      در کودکان عموما تشخیص سخت صورت می گیرد ..اتیسم گاها اشتباه می شود ولی موارد دیگری هم هست که در ان مشکل کوک ممکنه تشخیص درستی نداشته باشد و مسائلی ایجاد شود .در نهایت بهتره متوجه باشید که در هر فردی باید حضورا با بررسی علائم و شرایط بتوان تشخیص داد و نمی شود که صرفا بهبا طرح اینترنتی و ندیدن کودک نظر قطعی داد .در هر حال بهتره باز مساله دقیق بررسی شود .امیدوارم موفق باشید
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۴۴۰۳۴۴۹۰
      موفق باشید

      • مشاور , فوریه 13, 2018 @ 7:38 ق.ظ

        • ترجمۀ فرهنگ راد

        اسکیزوفرنی (شیزوفرنی) دوران کودکی یک بیماری شدید اما تقریباً نادر روانی است که سبب تفسیر نابهنجار واقعیت‎ها توسط کودک می‎شود. اسکیزوفرنی بر رفتارها، احساسات و افکار بیمار تأثیر منفی می‎گذارد.
        نتیجۀ بیماری در کودک می‎تواند بروز توهم، هذیان‎گویی، و دچار شدن به اختلالات فکری باشد. تمامی این علایم می‎توانند به شکل قابل ملاحظه‎ای توانایی عملکردی کودک را مختل کنند.
        هیچ درمان قطعی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد. این بیماری نیازمند مداوای مادام‏العمر است که امکان دارد در برخی زمان‎ها انجام آن مشکل باشد، زیرا افراد دچار اسکیزوفرنی اغلب اوقات خود را “بیمار” تلقی نمی‎کنند و به همین دلیل از تن دردادن به درمان امتناع می‎نمایند.
        مشابه دیگر بیماری‎ها هر قدر تشخیص و درمان اسکیزوفرنی زودتر صورت گیرد، دورنمای کلی برای بیمار بهتر خواهد بود.

        مطالب این مقاله:
        • اسکیزوفرنی دوران کودکی چیست؟
        • علایم
        • اسکیزوفرنی دوران کودکی چگونه تشخیص داده می‎شود؟
        • گزینه‎های درمانی
        • دورنما چیست؟

        اسکیزوفرنی دوران کودکی چیست؟
        اسکیزوفرنی دوران کودکی در اساس مشابه اسکیزوفرنی دوران بزرگسالی است. تفاوت اصلی در این است که اسکیزوفرنی کودکان در اوایل زندگی فرد آغاز می‎شود.
        آغاز زودهنگام اسکیزوفرنی می‌تواند رشد اجتماعی و عاطفی کودکان و همچنین روند پیشرفت تحصیلی آنان را دچار اختلال کند. بدبختانه تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان و نیز درمان آن کار مشکلی است.

        علایم
        دکتر می‎تواند تشخیص ابتلا کودک به اسکیزوفرنی را بر این اساس انجام دهد که کودک به مدت یک ماه یا بیشتر دچار تجربۀ دو مورد یا موارد بیشتری از علایم مندرج در فهرست زیر باشد:
        • توهم
        • افکار هذیان‎آمیز
        • سخن‎گویی‎ پریشان (پریشان‌گویی)
        • رفتارهای کاتاتونیک یا بدون نظم و سازمان
        • داشتن افکار منفی و مضر
        به هر جهت، پیش از تأیید تشخیص، دکتر باید مطمئن شود که علایم موجود در کودک ناشی از دیگر اختلالات یا احتمالاً مصرف مواد مخدر نیست. به علاوه، IQ کودک پیش از انجام تشخیص باید بالای ۷۰ باشد.
        برخی از علایم این بیماری ممکن است هرگز از بین نرود، در حالی که دیگر علایم آن ممکن است در گذر زمان بهبود یابد. شدت و نوع علایم بیماری ممکن است در طول دوران زندگی فرد و نیز بین بیماران مختلف دچار تفاوت باشد.

        نشانه‎های اولیه کدامند؟
        برخی از شایع‎ترین علایم اولیۀ اسکیزوفرنی شامل موارد زیر هستند:
        • خزیدن نامعمول و دیرهنگام
        • راه رفتن با تأخیر
        • تأخیر در حرف زدن یا تعلیق در فراگیری مهارت‎های زبانی
        • رفتارهای حرکتی نامعمول مثل بال بال زدن یا به صورت موج‎وار حرکت دادن بازوها

        نشانه‎ها در نوجوانان
        در عین حال تشخیص اسکیزوفرنی در نوجوانان نیز دشوار است زیرا بسیاری از نوجوانان رفتارهایی را از خود بروز می‎دهند که انجام آنها لزوماً به معنی وجود یک بیماری روانی اصلی یا پنهان نیست.
        برخی از شایع‎ترین علایم در نوجوانان شامل موارد زیر است:
        • فقدان انگیزش
        • دشواری در به خواب رفتن و خوابیدن
        • دوری‎ کردن از دوستان و اعضاء خانواده
        • مصرف مواد مخدر
        • کارآیی تحصیلی ضعیف
        • تحریک‎پذیری
        • خلق افسرده
        • رفتارهای عجیب و غریب

        نشانه‌های بعدی اسکیزوفرنی
        اسکیزوفرنی در گذر زمان توسعه می‎یابد و تغییر می‎کند. علایمی که ممکن است به مرور زمان ایجاد شوند عبارتند از:
        توهمات که اغلب شامل شنیدن صداها و دیدن تصاویری است که وجود خارجی ندارند. کودک تمامی تأثیرات تجربۀ خیالی و وهمی را احساس می‎کند، که ممکن است شامل یکی از حس‎ها یا تمامی آنها باشد. شایع‎ترین توهم مرتبط به اسکیزوفرنی شنیدن صداهای مختلف است.
        هذیان‎گویی زمانی بروز می‎کند که کودک به باورهایی می‎رسد که جای پایی در واقعیت ندارند. این هذیان‎گویی‎ها بین ادراکات منفی و مثبت در نوسان هستند. برخی مثال‎ها در این مورد می‎تواند شامل احساس محبوبیت یا قربانی بودن از سوی کودک باشد. هذیان گویی در اغلب موارد اسکیزوفرنی بروز می‎کند.
        تفکرات بی‎نظم و سازمان نیافته اغلب اثبات شده نیست، اما به عنوان نتیجۀ پریشان گویی ظاهر می‎شود. بچه ممکن است دچار مشکلات ارتباطی تأثیرگذار باشد، که می‎تواند شامل مشکل پاسخگویی نامربوط به پرسش‎ها با ارائۀ اطلاعات نامرتبط باشد.
        رفتار حرکتی غیر نرمال ممکن است شامل برخی نشانه‎های دارای آشفتگی و تلخی غیر قابل پیش‎بینی باشد. این رفتار به پایان بردن تکالیف زندگی را برای کودک دشوار می‎کند.
        علایم منفی شامل ناتوانی کودک در داشتن عملکرد نرمال است، که این می‎تواند بر طیفی از فعالیت‎های وی تأثیر منفی بگذارد. برای مثال، کودک یا نوجوان دچار اسکیزوفرنی ممکن است از رعایت بهداشت فردی خودداری کند. در موارد دیگر، بچه ممکن است از برقراری تماس دیداری خودداری کند، روند بی فراز و فرود و یکنواختی در هنگام تکلم داشته باشد، از جوشیدن با همسن و سال‎های خود امتناع نشان دهد یا به ندرت شوقی برای حضور در یک فعالیت از خود نشان دهد.
        همچنان که زمان می‎گذرد و بیماری پیشرفت می‎کند، کودک ممکن است بیش از پیش دچار تجربۀ توهمات و هذیان گویی شود. در مراحل بعدی بیماری، کودک ممکن است وارد دوره‎ای از سایکوز یا جنون شود که در آن بیش از پیش از واقعیت فاصله می‎گیرد. اغلب در این موارد نیاز به بستری کردن کودک به یک الزام تبدیل می‎شود.
        در نهایت دانستن این موضوع اهمیت دارد که کودکان و نوجوانان مبتلا به اسکیزوفرنی مستعد داشتن افکار خودکشی و اقدام به آن هستند. والدین و مراقبان بچه باید همیشه هر گونه صحبت از خودکشی یا نشانه‎های وجود تفکرات خودکشی را در کودک جدی بگیرند، و اگر کودک در این مورد سخن می‎گوید یا علایم آن در وی به چشم می‎خورد، خانواده باید بلافاصله در جستجوی گرفتن کمک برآید.

        اسکیزوفرنی دوران کودکی چطور تشخیص داده می‌شود؟
        بدبختانه در مورد بسیاری از نشانه‎ها و علایم بیماری مخصوصاً نشانه‎های اولیه جدا و متمایز کردن آنها از دیگر ناخوشی‎ها و بیماری‎ها دشوار است. خانواده‎ها در صورت مشاهدۀ موارد زیر در کودکان باید به پزشک مراجعه کنند:
        • افکار و عقاید و صحبت‎های عجیب
        • وجود اختلالات رشد در کودک در مقایسه با کودکان همسن و سال
        • فقدان علاقه برای حضور در روابط اجتماعی و جمعی
        • اشتباه گرفتن و مخلوط کردن رویاها با واقعیت
        • بازده تحصیلی ضعیف
        • پارانویا
        • عدم توانایی برآورده‎سازی توقعات مربوط به زندگی روزانه
        • عدم وجود احساس در کودک یا بروز احساسات نامناسب
        به عنوان بخشی از روند ارزیابی، پزشک یا روان‌شناس نیازمند از تشخیص خارج کردن دیگر اختلالات سلامت روانی است. همچنین، دکتر باید مطمئن شود که علایم بروز یافته در کودک ناشی از مصرف دارو، الکل یا مواد مخدر و یا هر اختلال پزشکی دیگری نیست.
        به طور معمول تشخیص بر مبنای روند زیر انجام می‎شود:
        • غربالگری و تست‌هایی که به دکتر کمک می‎کنند تا دیگر اختلالات روانی و مصرف مواد مخدر و الکل را به عنوان علت از تشخیص خارج کند. غربالگری ممکن است شامل استفاده از تست‎های تصویربرداری باشد.
        • معاینۀ جسمانی برای بررسی و از تشخیص خارج کردن دیگر اختلالات پزشکی
        • معاینۀ روان‌شناختی کودک شامل مشاهدۀ نمای ظاهری کلی و ارزیابی نوع سلوک و تفکرات وی، احساسات، گرایش وی در آسیب رساندن به دیگران، توانایی تفکر، خلق و حالت، عملکرد، و اضطراب موجود در او.
        • تشخیص با استفاده از دستنامۀ تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، که معیارهای دقیق برای اسکیزوفرنی کودکان را تعریف کرده است، انجام می‎شود.
        نامحتمل است که تشخیص در یک وهله و فوری انجام شود. روان‌پزشک ممکن است بخواهد کودک را زیر نظر گیرد و پیش از قطعی کردن تشخیص داده‎های مربوط به کودک را در یک بازۀ زمانی گردآوری کند.
        افسردگی و اختلال دوقطبی هر دو ممکن است علایمی مشابه اسکیزوفرنی ایجاد کنند که باید از تشخیص خارج گردند.
        در برخی موارد این امکان وجود دارد که پیش از قطعی شدن تشخیص اسکیزوفرنی پزشک برخی داروها را برای پیشگیری از آسیب رساندن کودک به خود و دیگران تجویز کند.

        گزینه‎های درمانی
        درمان و مدیریت اسکیزوفرنی فرآیندی مادام‎العمر است. این موضوع حیاتی است که حتی در دوره‎های بهبود بیماری نیز درمان به صورت کامل ادامه یابد. اعضاء گروه درمان کودک ممکن است شامل تخصص‎‎ها و نیروهای زیر باشد:
        • روان‎پزشک روان‌شناس یا درمانگر دیگری برای رهبری تیم درمانی
        • سرویس خدمات اجتماعی
        • پرستار روان‌پزشکی
        • اعضاء خانواده و مقدم بر همه والدین
        • داروساز یا داروشناس
        • مدیر پرونده
        تیم درمان در مورد انجام کوشش‎های هماهنگ بین گزینه‎های درمانی تصمیم‎گیری می‎کند. برخی از رایج‎ترین درمان‎ها در این مورد شامل فهرست زیر است:
        • استفاده از داروهای ضد روان‌پریشی (آنتی‎سایکوزها)
        • آموزش مهارت‌های زندگی و تربیت کودک برای حضور در اجتماع، فعالیت‎های تحصیلی و موقعیت‎های ارتباطی
        • روان‎درمانی، هم برای فرد بیمار و هم برای اعضاء خانواده
        • بستری کردن بیمار در بیمارستان در دوره‎های بحرانی بیماری

        دورنما چیست؟
        بدبختانه کودکان و نوجوانان دچار تشخیص ابتلا به اسکیزوفرنی با یک فرآیند درمانی و مدیریت علایم بیماری مادام‎العمر مواجهند. دورنما برای کودکانی که سریع‎تر تحت تشخیص و درمان قرار گیرند بهتر است.
        دوره‎هایی از بهبود بیماری نیز محتمل است، و در صورت انجام درمان درست، برای کودک دچار اسکیزوفرنی ممکن است ادامۀ زندگی سالم و بارور در موارد جدای از بیماری ممکن باشد.

        در همین زمینه مطالعۀ لینک زیر در وبسایت مهرین – اخبار سلامت قابل توصیه است:
        داروهای ضد روان‌پریشی بیشتر مضرند یا مفید؟

        در ضمن برای آگاهی از مجموعۀ مقالات و اخبار موجود در مورد اسکیزوفرنی شما می‎توانید کلمۀ اسکیزوفرنی را در باکس جستجوی وبسایت وارد کیند.

  • سمانه , فوریه 21, 2018 @ 2:42 ب.ظ

    سلام. وقت بخیر راستش من مشکلم این هست که حدود دو ماه پیش یه زلزله نسبتا شدید که نصف شب بود اومد و من اون موقع بیدار بودم . از اون موقع همش احساس میکنم داره زلزله میاد و شب ها از ترس نمیتونم بخوابم واقعا باید چی کار کنم ؟

    • مشاور , فوریه 22, 2018 @ 6:53 ق.ظ

      با سلام
      دوست عزیز این حالت که تقریبا به خاطر اضطراب یک مساله اساسی و واقعی بوده به مرور مرتفع می شود منتهی اگر فکر می کنید اکنون زندگی روزانه مختل شده است می توانید با مراجعه به روانپزشک از داروهای ضد اضطراب بهره ببرید و این داروها به شما کمک کنند .و البته روانشناس هم وقتی فکر کردید مساله واقعا طولانی مدت شده و شما همچنان اضطراب دارید که شاید مشکلاتی برای شما ایجاد شود .در هر صورت امیدوارم موفق باشید و مساله به زودی حل شود همان طور که گفتم نگران نباشید تا خسته نشدید به رختخواب نروید به هیچ وجه سرنخ ها و اخبار و شرایطی که یاداور باشد را دنبال نکنید در نهایت امیدوارم مساله حل شود
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳
      موفق باشید

    • مشاور , فوریه 22, 2018 @ 6:56 ق.ظ

      : در مواردی که دچار اضطراب شده‌ایم باید ابتدا دلیل آن را شناسایی کنیم. زلزله به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن آن ابهام زیادی برای ما ایجاد می‌کند؛ به همین دلیل ما را مضطرب می‌کند. مسئولان باید با ارایه اطلاعات و توضیحات لازم هم آگاهی و شناخت مردم را درباره زلزله و اقدامات انجام شده بیشتر کنند و هم ابهامات و شایعات را از بین ببرند. مسئولان باید به مردم بیاموزند چگونه از خود محافظت کنند.
      ا این موضوع که اطلاعات زیاد مردم را مضطرب‌تر می‌کند، درست نیست چون در شرایطی زندگی می‌کنیم که اگر اطلاعات درست و قابل قبول به دست مردم نرسد، اطلاعات نادرست جای آن را می‌گیرد. امروز پیدا کردن اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی کار سختی نیست؛ به همین دلیل بهتر است اطلاعات واقعی و منطقی در اختیار مردم قرار گیرد؛ چون به آنها کمک می‌کند بر موضوع مسلط شوند.

      زلزله پدیده‌ای است که بقا را به خطر میندازد و به نیاز اولیه ارتباط دارد؛ به همین دلیل مضطرب می‌شوند، مردم برای کاهش اضطراب در زمان زلزله باید یاد بگیرند که هنگام وقوع چه کنند. آنها باید آمادگی‌های لازم را برای محافظت از خود پیدا کنند. علاوه بر آن می‌توانند مدیریت هیجان
      : اضطراب مفید کمک می‌کند حوادث را مدیریت کنیم، اما اضطرابی که مانع فکر کردن و مدیریت ‌شود غیرواقعی است و بهتر است برای بهبود آن به مشاور مراجعه کنند. اما هنگام وقوع زلزله، بخشی از شیوه روبرو شدن با اضطراب ناشی از آن به بینش فرد به زندگی، سن و شرایط بستگی دارد که نمی‌توان آن را تغییر داد. از آنجا که ممکن است زلزله زمانی اتفاق بیفتد که آمادگی آن را نداریم، باید ذهنمان آگاه باشد که ممکن است هر لحظه با آن روبرو شویم و باید آن را به عنوان پدیده‌ای طبیعی بپذیریم، مانند هر اتفاق دیگری که ممکن است برای ما پیش بیاید. چون در شهری زندگی می‌کنیم که سالهاست درباره این موضوع صحبت می‌شود، باید پدیده‌ای طبیعی محسوب شود
      راهکارهایی برای کاهش و مقابله با ترس از زلزله

      اولین و موثر ترین راه، مجهز شدن و آمادگی و یادگرفتن کمک های اولیه و نحوه ی درست پناه گرفتن در موقعیت های مختلف است‌. این امر باعث می شود که توانایی شما برای مقابله افزایش پیدا کند.
      سعی کنید به اندازه کافی بخوابید و استراحت کنید، در صورت وقوع هر اتفاقی شما اول از همه به انرژی احتیاج دارید.
      ترس و نگرانی تان را در خودتان نگه ندارید، سعی کنید با دوستان و خانواده تان صحبت کنید. این امر حتما باعث کاهش اضطراب شما خواهد شد.
      به زندگی روتین خود بپردازید، فکر کردن و درگیر شدن با مسائل روزانه باعث می شود که اشتغال ذهنی شما نسبت به وقوع زلزله کمتر شود.
      سعی کنید از حواشی و شایعات دروغ دوری کنید.
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳
      موفق باشید

  • Neda , فوریه 25, 2018 @ 11:43 ب.ظ

    حساسیت به صدای غذا خوردن افراد دارم چطور برطرفش کنم؟ خیلی اذیت میشم. اغلب اوقات هندزفری تو گوشم میذارم ولی خب چقدر عاخه

    • مشاور , فوریه 27, 2018 @ 11:45 ق.ظ

      با سلام
      دوست عزی اینکه تا این حد حساس باشید ه صدای اطرافیان هم موجب ازار شما شود خودش مساله مهمی است باید دید از کجا نشات می گیرید چرا به غذا خوردن دیگران حساس هستید ؟؟چرا صداهای دیگر نیست ایا در کودکی مساله ای وجود داشته و این صدا تداعی صدایی خاص است برای شما
      اینکه تا این حد صدا ازاردهنده است که از هندزفری استفاده می کنید خودش مساله بسیار مهمی است که باید دید به چه دلیل چنین شرایطی وجود دارد .در هر حال بهتره حتما مراجعه داشته باشید و امیدوارم مساله به زودی رفع شود
      در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
      ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۳۰۴
      موفق باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.