توسط اختلال شخصیت در کودکان آیا امکان پذیر است؟
اختلال شخصیت در کودکان موضوعی است که بسیاری از والدین را نگران می کند به خصوص آن هایی که قبلا خانواده خود را درگیر اختلال شخصیت دیده اند.
بسیاری از متخصصین معتقد هستند که نشانه های اختلال شخصیت تا پیش از سنین نوجوانی و جوانی قابل تشخیص نخواهد بود اما گهگداری بعضی از نشانه ها هستند که در زمان کودکی نمایان می شوند.
والدین باید بسیار مراقب فزرندان خود باشند و برای اینکه کودکشان به اختلال شخصیتی مبتلا نشود عوامل محیطی و خانوادگی را در نظر بگیرند.
مثلا مشکلاتی نظیر اختلال شخصیت در خانواده، انزوا گزینی، تجربه آسیب های روحی مثل بدرفتاری اعضای خانواده یا تجاوز علائم خطرناکی هستند که والدین باید به آن ها توجه کنند.
والدین در صورتی که این نشانه ها را مشاهده کردند و یا نشانه های غیر معمول دیگری را در فرزند خود یافتند بهتر است از مشاور کودک کمک بخواهند.
اختلال شخصیت در کودکان، اختلال شخصیت چیست؟
اختلال شخصیت برخی ویژگی های شخصیتی است در فرد ایجاد می شود اما با معیارها و رفتارهایی که از طریق جامعه مشخص می شود فاصله بسیاری دارد.
افرادی که اختلال شخصیت دارند باورها و رفتارهای نامناسبی در آن ها مشاهده می شود و به خاطر این رفتارهای نامناسب مشکلات بسیاری را در زندگی خود تجربه می کنند اما با این حال شناخت دقیقی از وضعیت خود ندارند و دیگران مسئول مشکلات خود می دانند.
متخصص معتقدند اختلال شخصیت در سنین کودکی تشخیص داده نمی شود و بیشتر در سنین نوجوانی و بزرگسالی علائم و نشانه های آن ظاهر می شود و بهتر است به صورت قطعی در این سنین این اختلال تشخیص داده شود.
اما در کودکان ممکن است نشانه ها و علائمی نشان داده شود که والدین می توانند از آن ها به عنوان یک زنگ خطر یاد کنند و برای جلوگیری از بروز این اختلالات در بزرگسالی باید از همان کودکی برای پیشروی این اختلال به مشاوره مراجعه کنند.
نشانه های اختلال شخصیت در کودکان
سنین کودکی بسیار حساس است و به دلیل تجربه برخی اتفاقات و بحران ها در سنین کودکی ممکن است فرد در معرض ابتلا به اختلالات شخصیت قرار بگیرد و نشانه هایی از اختلال در او دیده شود.
اما با وجود این نشانه ها نمی توان به طور قطعی در مورد اختلال شخصیت چیزی را بیان کرد اگر والدین نسبت به این نشانه ها و علائم حساسیت نشان دهند می توانند اقدامات لازم را در همان سنین کودکی انجام دهند تا احتمال این اختلال در آینده برای فرزندشان کمتر باشد.
بهتر است هنگامی که با نشانه ها و علائمی از اختلال رو به رو می شوید با مشاوره کودک مشورت کنید و از او کمک بخواهید چون ممکن است این نشانه ها به دلیل وجود اختلالات و مشکلات دیگری باشد.
بروز تروما و آسیب های روحی شدید
تروما به معنی بحران و مشکلاتی است که زندگی فرد را مورد تهدید قرار می دهد، بروز حوادثی مانند مورد تجاوز قرار گرفتن کودک تاثیر بسیار بدی بر روی او می گذارد و باعث بروز اختلال شخصیت در فرد می شود.
اختلال شخصیت با موضوع مورد تجاوز قرار گرفتن کودک همبستگی بالایی دارد چون بر اساس بررسی هاس انجام شده بسیاری از کودکانی که مورد تجاوز قرار گرفته اند به احتمال زیاد به اختلال شخصیت دچار شده اند.
کودک با تجربه کردن این بحران ها در زمان کودکی ممکن است به مشکلات دیگری دچار شود و بیماری های روحی مانند افسردگی و یا اختلال استرس پس از سانحه را تجربه کند.
کودکان هنگامی که مشکل برای آن ها پیش می آید برای اینکه بهتر بتوانند با بحران کنار بیایند باید به روانشناس مراجعه کنند تا تحت نظرش باشند و درمان شوند.
وجود اختلال شخصیت در خانواده کودکان
ژنتیک یکی از مهم ترین عوامل و زنگ خطر برای ابتلا به اختلال شخصیت می باشد، اگر یکی از اعضای خانواده پدری یا مادری کودک دچار اختلال شخصیت باشند احتمال اینکه این اختلال در دیگر اعضای خانواده افزایش یابد بسیار زیاد است.
در چنین شرایطی باید از روانشناس کمک بگیرید و برای تربیت فرزند خود از نظرات یک روانشناس استفاده کنید.
مراجعه به روانشناس زمانی که کودک شما رفتارهای نامعمولی و نامتعارفی دارد بسیار مهم و ضروری می باشد، اهمیت بسیاری دارد.
مشکلات خانوادگی
خانواده نقش بسیار مهمی برای اعضای خانواده دارد و طبق نظر روانشناسان بستر بسیار امنی می باشد و می تواند در برابر بسیاری از خطرات از فرد محافظت کند و یا برعکس او را با بسیاری از مشکلات رو به رو کند.
بسیاری از مشکلاتی که درون خانواده به وجود می آید ممکن است باعث اختلالاتی در فرد به خصوص اختلال شخصیت شود.
مشکلاتی مانند از دست دادن یکی از والدین، طلاق، بی توجهی مادر به نیازهای کودک، اعتیاد والدین ممکن است کودک را در معرض اختلال شخصیت قرار دهد برای اینکه کودک درگیر این مسائل نشود باید اقداماتی پیشگیرانه در زمان کودکی برای این فرد انجام شود.
اختلال سلوک
سلوک وع اختلالی است که در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می شود و اختلالی مشابه با اختلال شخصیت غیر اجتماعی می باشد.
بر اساس تحقیقات انجام شده افرادی که به این اختلال دچار می شوند در آینده مبتلا به شخصیت ضداجتماعی می شوند.
والدین باید نسبت به فرزندان خود حساس باشند و اگر یکی از فرزندان یا نزدیکان شما دچار اختلال شده باشد والدین باید نسبت به تربیت کودک و شیوه برخورد با کودک خود توجه ویژه ای داشته باشند و در مورد اختلال سلوک حساس باشند.
والدین هنگامی که نشانه هایی را در کودک خود مشاهده کردند باید به آن توجه خاصی کنند تا علائم و نشانه های آن کاهش یابد و اگر به نشانه ها بی توجه باشند ممکن است کودک شخصیت ضد اجتماعی او افزایش یابد.
دوری از جمع و انزوا گزینی
کودکان بعضی از رفتارهای آن ها غیرمعمول می باشد مثلا آن ها بیشتر دوست دارند تنها باشند و در جمع حضور نداشته باشند.
البته گرایش به انزوا گزینی آن ها کاملا حس می شود و با بسیاری از کودکان که از حس خجالت در جمع حضور نمی یابند قابل تمایز می باشند.
رفتارهای غیرمعمول و انزوا گزینی که از طرف کودک انجام می شود باید بررسی شود تا ریشه آ« شناخته شود و راهکارهای درمانی برای کودک انجام شود.
اختلال شخصیت در کودکان، اقدامات لازم
کودک ممکن است در کودکی اتفاقات ناخوشایندی را تجربه کنند و مورد تجاوز قرار بگیرد یا در محیط خانواده مشکلاتی دارد که این حس های ناخوشایند در آینده منجر به اختلال شخصیت شود .
اما با وجود این اتفاقات ابتلا به اختلال شخصیت صددرصد نمی باشد و به طور قطعی اتفاق نمی افتد و ممکن است فرد در آینده اختلال شخصیت را تجربه نکند.
با وجود علائم و نشانه ها می توان نوع اختلال را پیش بینی کرد و حدس هایی در مورد بیماری زد و هرچه تعداد نشانه ها و علائم بیشتر باشد احتمال اینکه طرف به اختلال شخصیت مبتلا شود افزایش می یابد.
اگر این نشانه ها در سنین کودکی نمایان شود والدین می توانند اقدامات لازم درمانی را از همان سن آغاز کنند تا از ابتلا به اختلال شخصیت در بزرگسالی جلوگیری شود چون در سنین کودکی کودکان شخصیت انعطاف پذیری دارند و به خوبی می توانند به روش های درمانی پاسخ دهند.
نقش والدین در این زمینه بسیار حساس و مهم است و اگر در این زمینه بتواند اقدامات لازم را به درستی انجام دهند بسیار کمک بزرگی به کودکشان کرده اند تا بتواند آینده به دور از اختلال شخصیت داشته باشد.
در کودکی تربیت کودکان بسیار مهم است و برای اینکه والدین دچار اشتباهات تربیتی نشوند بهتر است از مشاوره کودک کمک بگیرند.
قطع ریشه مشکلات
بسیاری از نشانه های اختلال شخصیت به دلیل طرز فکر نادرست و منفی بیمار می باشد به عنوان نمونه افرادی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستند در ذهنشان تصور می کنند که هیچکس آن ها را دوست ندارد و آن ها نگران و ناراحت هستند که اطرافیان خود را از دست بدهند.
اگر این اختلال در کودکی شناخته شود روانشناس می تواند قبل از آنکه افکار منفی در ذهن کودک رشد کند و بر روی سیستم باورهایش تاثیر منفی بگذارد طرز فکر کودک را تغییر دهد و رفتارهای سالم و بهتری را به او یاد بدهد.
شناسایی به موقع اختلال به خصوص در سنین کودکی بسیار مهم می باشد.
روانشناسان هنگامی که اختلال شخصیت را شناسایی کردند می توانند آگاهی فرد و اطرافیانش را بالا بروند و اطلاعات لازم را در اختیار کودک بگذارند و به او آموزش لازم را بدهند تا در شرایط بحرانی چه عملی را انجام دهد.
روانشناسان باید به کودکان یاد بدهند که چطور در برابر افکار غیر منطقی و بحرانی واکنش نشان دهند و به اطرافیان کودک راه های تعامل را یاد داده و اطلاعات مهم در مورد اختلالات شخصیت را در اختیارشان قرار دهند.
منبع: مرکز مشاوره
سوالات متداول اختلال شخصیت در کودکان
۱ - آیا کودکان نیز به اختلال شخصیت مبتلا می شوند؟
در کودکی علائم و نشانه ها را نمی توان به اختلال شخصیت مربوز دانست چون بیشتر این اختلالات از نوجوانی و بزرگسالی خود را نشان می دهد. اما کودک در کودکی ممکن است درگیر اتفاقات و بحران هایی شود که منشا اختلال شخصیت او در آینده باشد در این مورد باید والدین به کودک خود توجه خاصی داشته باشند و در صورت علائم و نشانه ها اقدامات لازم را انجام دهند.
۲ - چه نشانه هایی در کودکان می تواند زنگ خطری برای اختلال شخصیت در آینده باشد؟
اتفاقاتی در کودکی ممکن است بر روی کودک انجام شود در بزرگسالی باعث اختلال شخصیت در او شود. مثلا وجود اختلال شخصیت در اعضای خانواده پدر یا مادر، خانواده بی ثبات، تجربه تجاوز یا سایر تروماها و همچنین اختلال سلوک می تواند باعث وجود اختلال شخصیت در آینده باشد.
۳ - چطور می توان از بروز اختلال شخصیت در آینده کودک جلوگیری کرد؟
والدین باید در صورتی که نشانه هایی از اختلال شخصیت در کودک مشاهده کنند از یک مشاور کودک کمک بگیرند تا بتواند اقدامات لازم را انجام داده و از اختلال شخصیت کودکی پیشگیری کنند. مشاورین در این زمینه اطلاعات تربیتی را در اختیار والدین قرار می دهند و راهکارهای مناسب را به کودک نشان می دهند و کودک آموزش های لازم را دریافت می کند و به خوبی از آن ها استفاده می نماید.
