اختلال شخصیت مرزی وعلائم

اختلال شخصیت مرزی ((BPD) یک بیماری است که با مشکلات تنظیم احساسات مشخص می شود.

این بدان معنی است که افرادی که BPD را تجربه می کنند، احساسات شدیدی را برای مدت زمان طولانی احساس می کنند و پس از یک رویداد احساسی، آن احساسات تغییر میاید.

این مشکل می تواند منجر به تکانشگری، ضعف روانی، روابط طوفانی و پاسخ های شدید احساسی به عوامل استرس زا شود.

حتی ممکن است بروز این احساسات باعث بروز آسیب به خود، شود.

برآورد شده است که ۱٫۶٪ از جمعیت بالغ ایالات متحده دارای BPD است، اما این تعداد ممکن است تا ۵٫۹٪ باشد. نزدیک به ۷۵٪ افراد مبتلا به BPD تشخیص داده می شوند.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که مردان ممکن است تحت تأثیر BPD قرار گیرند اما معمولا با PTSD یا افسردگی اشتباه گرفته می شوند.

علائم اختلال شخصیت مرزی

افراد مبتلا به BPD تغییرات خلق و خو را تجربه می کنند و می توانند احساس خوبی از بی ثباتی و ناامنی نشان دهند.

در چارچوب تشخیصی و آماری، برخی علائم و نشانه های کلیدی ممکن است عبارتند باشند از:

تلاش های بی رحمانه برای جلوگیری از رها کردن واقعی یا تصور شده توسط دوستان و خانواده.
روابط شخصی نامناسب که بین ایده آل سازی (“من عاشق” هستم) و کاهش ارزش (“من از او متنفر هستم”) متضاد باشد.
خود تصویری تحریف شده و ناپایدار که بر روحیه، ارزش ها، عقاید، اهداف و روابط تاثیر می گذارد.
رفتارهای تهاجمی که می توانند نتایج خطرناکی مانند هزینه های بیش از حد، رفتارهای جنسی ناامن، سوء مصرف مواد یا رانندگی بی پروا داشته باشند.
رفتار خودخواهانه از جمله تهدیدات و اقدامات انتحاری.
دوره های شدید افسردگی، تحریک پذیری یا اضطراب که چند ساعت تا چند روز ادامه دارد.
احساسات مزمن خستگی یا خلط
ناراحتی نامناسب، شدید یا غیر قابل کنترل – اغلب بعد از شرم و گناه.
احساسات تفکیکی – نوعی از احساسات که وجود خارجی نداشته و افکار پارانوئید مرتبط با استرس. موارد شدید استرس نیز ممکن است منجر به کوتاه شدن قسمت های روان پریشی شود.

علل اختلال شخصیت مرزی

علل BPD به طور کامل درک نمی شود، اما دانشمندان بر این باورند که این نتیجه از ترکیب عوامل زیر است از جمله:

ژنتیک

در حالی که دقیقا مشخص نیست که هیچ ژن یا مشخصات ژنی به طور مستقیم باعث ایجاد BPD شود، مطالعاتی که بر روی دوقلوها انجام شده است نشان می دهد این بیماری دارای پیوند های ارثی قوی است.

BPD حدود پنج برابر در میان افرادی که دارای بیماری درجه اول هستند بیشتر است.

فاکتورهای محیطی|

سوء استفاده فیزیکی و جنسی در دوران کودکی یا غفلت و جدایی از والدین باعث می شود تا افراد در معرض خطر افزایش BPD قرار بگیرند.

عملکرد مغز

سیستم تنظیم عاطفی ممکن است در افراد مبتلا به BPD متفاوت باشد، و این نشان می دهد که برخی از علائم وجود دارد.

به طور خاص، بخش هایی از مغز که کنترل احساسات و تصمیم گیری و قضاوت را برعهده دارند با یکدیگر به طور مطلوب ارتباط برقرار نمی کنند.

تشخیص اختلال شخصیت مرزی

هیچ آزمایش قطعی برای تشخیص BPD وجود ندارد و تشخیص با یک علامت یا علائم درست نیست.

BPD بهترین تشخیص، باید توسط یک متخصص بهداشت روان است که با یک مصاحبه بالینی همراه است، صورت می گیرد.

ممکن است شامل صحبت با پزشکان قبلی، بررسی ارزیابی های پزشکی قبلی و، در صورت لزوم، مصاحبه با دوستان و خانواده است.

رفتار

یک برنامه موثر درمان باید شامل تنظیمات شما باشد و همچنین در شرایط دیگری که ممکن است وجود داشته باشد.

نمونه هایی از گزینه های درمان عبارتند از: روان درمانی؛ داروها؛ و گروه، حمایت همکار و خانواده.

هدف اصلی، درمان برای فرد مبتلا به BPD است تا برنامه درمان خود را به طور فزاینده ای مستقل کند، زیرا آنها یاد می گیرند روی چه چیزی کار کنند و چه چیزی نکنند.

روان درمانی مانند درمان دیالکتیک رفتاری (DBT)، درمان رفتاری شناختی (CBT) و روان درمانگری روان شناختی، اولین خط انتخاب برای BPD است.

روشهای یادگیری برای مقابله با اختلال عاطفی در یک محیط درمانی اغلب کلید بهبودی درازمدت افراد مبتلا به BPD است.

داروها ممکن است به یک برنامه درمان کمک کنند اما هیچ دارو خاصی برای درمان علائم اصلی BPD وجود ندارد.

در عوض، داروهای متعددی وجود دارد تا برای درمان نشانه های مختلف بتوان از آن ها استفاده کرد.

به عنوان مثال، تثبیت کننده های خلق و خو و ضد افسردگی به تغییرات خلقی کمک می کنند و برای بعضی از داروهای ضددردی با دوز کم ممکن است به کنترل علائم نظیر تفکر ناسالم کمک کند.

در طول زمان بستری کوتاه مدت برای جلوگیری استرس شدید و یا رفتار ضربه ای یا خودکشی برای اطمینان از ایمن ماندن لازم است.