درک علائم اضطراب برای کمک به شناسایی وضعیت، راهنمایی درمان و ایجاد حمایت از افراد مبتلا به اضطراب ضروری است. اختلالات اضطرابی قابل درمان هستند. بنابراین، علائم اضطراب می تواند با درمان موثر بهبود یابد، که به طور معمول شامل یک رویکرد جامع از درمان و دارو است.
علائم اضطراب
تجربه همه افراد با اضطراب منحصر به فرد است، اما علائم خاصی وجود دارد که اغلب توسط افراد مبتلا به اضطراب تجربه می شود.
شایع ترین علائم اضطراب عبارتند از:
- ترس دائمی از اینکه اتفاق بدی قرار است بیفتد
- مشکل در خوابیدن
- سرگیجه
- نگرانی بیش از حد
- تحریک پذیری
- ضربان قلب تند
- بی قراری
- تعریق
- تنش عضلانی
علائم اضطراب می تواند زندگی فرد را در خانه، محل کار و مدرسه تحت تاثیر قرار دهد. با پیشرفت علائم، روابط ممکن است با افزایش میل به کناره گیری و انزوا از دنیای خارج آسیب ببینند. افراد مبتلا به اضطراب شدید ممکن است تمایل به مراقبت از رفاه شخصی خود را از دست بدهند و حتی برای تکمیل نیازهای اولیه بهداشتی تلاش کنند.
از آنجایی که علائم اضطراب زیادی وجود دارد، دو نفر می توانند تجربیات بسیار منحصر به فردی داشته باشند، حتی اگر تشخیص مشابهی داشته باشند. یک نفر ممکن است تحریک پذیر باشد و دائماً نگران باشد و فرد دیگر ممکن است دچار مشکل در خواب و تپش قلب شود. علائم و عوامل خطر اضطراب ممکن است تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع اضطراب، جنسیت و سن باشد. بخش‌های زیر این تفاوت‌های بالقوه را تشریح می‌کنند.
نوع اضطراب می تواند بر علائم تأثیر بگذارد
اختلال اضطراب فراگیر که با علائم اضطراب کلاسیک که بیش از شش ماه طول می کشد مشخص می شود (به عنوان مثال، مشکل در تمرکز، نگرانی و استرس مداوم، تحریک پذیری، خستگی، مشکل خواب، بی قراری و تنش عضلانی)، یکی از رایج ترین انواع اضطراب است. با این حال، انواع مختلفی از اضطراب بر اساس علائم فرد و طول مدت علائم ارائه شده وجود دارد.
طبق گفته موسسه ملی سلامت روان، 2 نوع اضطراب عبارتند از:
- اختلال پانیک : افرادی که از اختلال هراس رنج می برند حملات پانیک مکرر را به طور غیرمنتظره یا ناشی از یک محرک خاص تجربه می کنند. این حملات اغلب شامل احساس شدید عذاب قریب الوقوع، ضربان قلب سریع و عرق کردن است. حملات پانیک به طور ناگهانی اتفاق می افتد و در عرض چند دقیقه به اوج حمله می رسد.
- آگورافوبیا : ترس و اجتناب از مکان هایی که ممکن است باعث حمله پانیک شوند یا در صورت وقوع حمله پانیک ناامن باشند. با آگورافوبیا، ممکن است فرد از تنها ماندن در یک مکان وحشت زا نیز بترسد.
- فوبیای خاص : افرادی که فوبیای خاص دارند ممکن است در مورد یک حیوان، مکان یا چیز خاص، اضطراب و ترس شدیدی را تجربه کنند.
- اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی) : افرادی که از اختلال اضطراب اجتماعی رنج می برند، به طور کلی ترس شدیدی از موقعیت های اجتماعی یا عملکردی دارند. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب احساس می کنند که عملکرد آنها منفی ارزیابی می شود. نگرانی مداوم ممکن است باعث شود افراد از موقعیت های اجتماعی که دوست دارند در آن شرکت کنند اجتناب کنند.
- اختلال اضطراب جدایی : افرادی که از اضطراب جدایی رنج می برند، هنگام جدا شدن از عزیزانشان، نگرانی بیش از حد دارند یا احساس ناراحتی جسمی می کنند، با نگرانی از اینکه ممکن است آسیبی به عزیزشان وارد شود، از جدایی اجتناب می کنند یا از تنهایی اجتناب می کنند.
نشانه های اضطراب
علائم مرتبط با اضطراب از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، علائم رایج شامل نگرانی دائمی است که بر زندگی روزمره تأثیر می گذارد، احساس بی قراری، تحریک پذیری، تغییر در الگوی خواب، و علائم فیزیکی که قبلاً متوجه آنها نشده بود (مثلا مشکلات معده، سردرد، تنش عضلانی).
اگر درمان و مدیریت نشود، علائم ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند. بنابراین، در تمام مراحل زندگی، زمانی که علائم اضطراب در کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و سالمندان وجود دارد، درمان مناسب ضروری است. علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما باید در همه جمعیت ها جدی گرفته شود. برخی از اضطراب ها طبیعی است، اما زمانی که شروع به تأثیرگذاری بر فعالیت های روزانه فرد می کند، می تواند بهره وری را کاهش دهد.
نشانه اضطراب در زنان
بر اساس گزارش وزارت بهداشت و دفتر خدمات انسانی ایالات متحده در مورد سلامت زنان، اضطراب بیش از ۱۸٪ از مردم در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، زنان تقریباً دو برابر مردان اضطراب را تجربه می کنند . 3
علائم اضطراب در مردان
طبق نظرسنجی مصاحبه ملی سلامت، حدود ۹ درصد از مردان احساس اضطراب یا افسردگی را گزارش کردند. با این حال، تنها حدود ۴۱ درصد از آن جمعیت به دنبال درمان (درمان یا دارو) برای علائم خود بودند. 4
در میان مردانی که به طور روزانه احساس اضطراب یا افسردگی می‌کردند، مردان جوان‌تر ۱۸ تا ۴۴ ساله (۳۹٫۲%) به اندازه مردان مسن‌تر ۴۵ ساله و بالاتر (۴۲٫۳%) بودند که برای این احساسات دارو مصرف می‌کردند یا سلامت روانی را مشاهده می‌کردند. حرفه ای در ۱۲ ماه گذشته به گفته لوپز و همکارانش، 5 مرد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای میزان بالاتری از اختلال مصرف الکل و مواد مخدر و وابستگی به نیکوتین هستند.
علائم اضطراب در کودکان
کودکان احتمالاً علائم اضطراب را از طریق تغییرات رفتاری، مانند چسبیدن، غیبت در مدرسه، عصبانیت، گریه کردن، یا تغییر در گفتار نشان می‌دهند. با این حال، کودکانی که اضطراب را تجربه می کنند ممکن است علائم فیزیکی مشابه بزرگسالان مانند تپش قلب، عرق کردن کف دست و تحریک پذیری را نیز تجربه کنند. اعضای خانواده و پرسنل مدرسه اغلب اولین کسانی هستند که متوجه این نوع تغییرات در کودکان می شوند.
علائم اضطراب در نوجوانان
طبق گفته آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، علائم اضطراب از نوجوانی به نوجوان دیگر متفاوت است. 1 با این حال، علائم رایج شامل نگرانی مداوم، احساس بی قراری و استرس بیش از حد است. همچنین ممکن است والدین/مراقبان متوجه شوند که نوجوانان علائم فیزیکی بیشتری مانند سردرد، معده درد یا تنش عضلانی را ذکر می کنند.
نوجوانان همچنین ممکن است موادی را برای کمک به کاهش علائم و کاهش استرس مرتبط با اضطراب آزمایش کنند. 7 با توجه به اهمیت سال های نوجوانی برای رشد اجتماعی و عاطفی، بزرگسالان باید از علائم احتمالی اضطراب در نوجوانان یا هرگونه تغییر رفتاری/فیزیکی آگاه باشند.
علائم اضطراب در سالمندان و سالمندان
به استثنای اختلال اضطراب عمومی، اختلالات اضطرابی در افراد بالای ۶۵ سال کمتر دیده می شود. طبق گزارش بنیاد سلامت روان سالمندان، تقریباً 10 تا 20 درصد از سالمندان تحت تأثیر اضطراب قرار دارند .
با این حال، اغلب موارد تشخیص داده نشده و درمان نشده در افراد مسن وجود دارد. پزشکان و این افراد ممکن است علائم اضطراب را به دلیل علائم دیگری که افراد مسن ممکن است به دلیل مصرف دارو و سایر نگرانی‌های سلامتی تجربه می‌کنند، مشاهده نکنند. معمولاً در پی تغییرات قابل توجهی که در زندگی ایجاد می کند، احساس اضطراب را تجربه کنید. با این حال، زمانی که اضطراب شروع به تأثیرگذاری بر فعالیت های روزمره زندگی فرد می کند، این زمانی است که باید توجه بیشتری شود، به ویژه برای افراد مسن.
نمونه هایی از نحوه نمایش اضطراب
همانطور که قبلاً توضیح داده شد، راههای مختلفی وجود دارد که اضطراب ممکن است در افراد مختلف ظاهر شود. با این حال، هنگام ارزیابی علائم، ارائه دهندگان سلامت روان شدت و مدت علائم گزارش شده توسط مشتری را نیز ارزیابی می کنند. در زیر نمونه‌هایی از نحوه بروز اضطراب و همچنین گزینه‌های درمانی که احتمالاً می‌توانند برای حمایت از افراد در یک محیط درمانی بهترین عملکرد را داشته باشند، توضیح داده شده است.
اضطراب خفیف چگونه ممکن است نشان داده شود
تجربه گاه به گاه اضطراب برای اکثر مردم عادی است و بسیار رایج است. تقریباً همه افراد در دوره ای از زندگی خود اضطراب را تجربه می کنند. فردی با علائم خفیف ممکن است علائم کلاسیک اضطراب، مانند بی قراری یا مشکل خواب را تجربه کند، اما با تفاوت کمی در بهره وری روزانه خود.
به فردی که در درمان علائم خفیف اضطراب است، ممکن است راهبردهای مقابله ای سالم برای مقابله با عوامل استرس زا که باعث اضطراب می شوند آموزش داده شود. این استراتژی های مقابله ای سالم معمولاً شامل تکنیک های آرام سازی (به عنوان مثال، تنفس عمیق، مدیتیشن) است.
چگونه اضطراب متوسط ممکن است نشان داده شود
اضطراب متوسط با علائم کلاسیک اضطراب تظاهر می کند اما باعث اختلال قابل توجه در فعالیت های روزانه می شود. علاوه بر علائم معمولی، اضطراب متوسط نیز می‌تواند با حملات پانیک تظاهر کند و شامل علائم فیزیکی مانند عرق کردن کف دست، ضربان قلب، تنگی نفس و غیره باشد.
ممکن است به افرادی که تحت درمان اضطراب متوسط هستند، راهبردهای مقابله ای سالم مشابه درمان اضطراب خفیف آموزش داده شود. درمان شناختی رفتاری (CBT) برای کمک به مشتری برای تمرکز بر روش های موثر برای مقابله با عوامل استرس زا نیز اغلب مورد استفاده قرار می گیرد. بسته به اینکه علائم اختلال در زندگی روزمره چقدر است، ممکن است دارو تجویز شود.
چگونه اضطراب شدید ممکن است نشان داده شود
اضطراب شدید تظاهر شدیدتر علائم اضطراب کلاسیک است و می تواند ناتوان کننده باشد. علائمی که اغلب با اضطراب شدید همراه است شامل تغییرات در احساسات، کناره گیری از خانواده و دوستان، امتناع از مدرسه، کاهش وزن و اجتناب از کار است، اما محدود به آنها نیست. حملات پانیک نیز ممکن است وجود داشته باشد.
هنگامی که علائم شدید هستند، درمان هایی که ممکن است در نظر گرفته شوند عبارتند از گفتگو درمانی مکرر مانند CBT و دارو برای کمک به کاهش علائم و بهبود عملکرد روزانه.
درمان اضطراب
برای کمک گرفتن از علائم مربوط به اضطراب و سایر شرایط سلامت روان هرگز زود نیست. کمک گرفتن زودهنگام در حالی که علائم خفیف هستند می تواند مشکل را حل کرده و از ایجاد اختلال قابل توجه در زندگی روزمره فرد جلوگیری کند.
در سوی دیگر طیف، مردم هرگز نباید از ایده بهبودی دست بکشند، زیرا حتی شدیدترین علائم نیز می توانند به خوبی به درمان موثر پاسخ دهند. با توجه به انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اختلالات اضطرابی شایع ترین تشخیص سلامت روان هستند. با این حال، تنها ۳۶٫۹ درصد از افرادی که از علائم رنج می برند تحت درمان قرار می گیرند.
لازم به ذکر است که از آنجایی که درمان اضطراب می تواند پیچیده باشد، ضروری است که افراد مبتلا به اضطراب از یک متخصص (مثلاً مشاور، روانشناس، مددکار اجتماعی، پزشک مراقبت های اولیه یا روانپزشک) که در درمان اضطراب مجرب است، به دنبال درمان باشند. شرایط مرتبط پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا علائم فیزیکی تجربه شده مانند سردرد، معده درد، تپش قلب با اضطراب یا بیماری های پزشکی دیگر مرتبط است یا خیر.
در مشاوره، درمان شناختی رفتاری (CBT) معمولاً برای کمک به افرادی که به دلیل نتایج مثبت درمانی که در تحقیقات فعلی نشان داده شده است، اضطراب را تجربه می کنند، استفاده می شود. درمان شناختی رفتاری به کشف الگوهای تفکر و شناسایی انحرافات در تفکر کمک می کند که ممکن است باعث ایجاد برخی از اضطراب شوند. داروها، از جمله داروهای ضد اضطراب و داروهای ضد افسردگی نیز برای درمان اضطراب در همکاری با تغییرات سبک زندگی سالم استفاده می شوند. با پزشک خود در مورد اثرات داروهای اضطراب صحبت کنید تا مشخص شود که آیا این دارو برای شما مناسب است یا خیر.
بایدها و نبایدهای مدیریت علائم اضطراب
هر فرد با اصلاح افکار و رفتار خود این توانایی را دارد که علائم اضطراب خود را بهتر یا بدتر کند.
آنها ممکن است نتوانند علائم را به طور کامل برطرف کنند، اما فردی که از اضطراب رنج می برد می تواند زندگی خود را با موارد زیر بهبود بخشد:
- آشنایی با علائم و نشانه های مرتبط با اضطراب: این وضعیت می تواند در مدیریت پیچیده و چالش برانگیز باشد. بنابراین، آشنایی با علائم، علائم و راه های سالم برای مقابله مهم است.
- وقت گذاشتن برای لذت: معاشرت با دوستان، تماشای یک فیلم لذت بخش، خواندن کتاب، حمام کردن و خوردن یک وعده غذایی خوب همگی فعالیت های لذت بخشی هستند که می توانند به آرامش شما کمک کنند.
- اولویت دادن به سلامت جسمانی در دوران گذار: اگر فردی از اضطراب رنج می برد، لازم است اقداماتی برای داشتن یک رژیم غذایی سالم، افزایش فعالیت بدنی و خواب کافی انجام دهد.
- جست‌وجوی درمان و پیروی از برنامه درمانی ارائه‌شده توسط ارائه‌دهنده سلامت روان: هنگام درمان، ارائه‌دهنده سلامت روان شما یک برنامه درمانی ایجاد می‌کند. شرکت در این فرآیند و دنبال کردن راهبردهای مورد بحث در درمان بسیار مهم است.
- احاطه کردن خود با یک سیستم حمایتی قوی: کسانی که مضطرب هستند باید افرادی را در سیستم حمایتی خود جستجو کنند که بتوانند در طول سفر از آنها حمایت کنند.
یافتن مهارت های مقابله ای سالم کلیدی است، اما اجتناب از مهارت های مقابله ای ناسالم می تواند حتی مهم تر باشد. تشخیص مهارت های مقابله ای ناسالم در ابتدا چالش برانگیز است، زیرا اغلب مفید و مؤثر به نظر می رسند زیرا تسکین سریعی را ارائه می دهند، اما به مرور منجر به نتایج ناخواسته می شوند.
مهارت‌های مقابله‌ای ناسالم که باید از آنها اجتناب کرد شامل، اما محدود به موارد زیر نیست:
- اجتناب از علائم از طریق فعالیت‌ها: همه افراد نیاز به استراحت از احساس نگرانی دائمی دارند و تماشای تلویزیون، بازی‌های ویدیویی یا پیمایش در رسانه‌های اجتماعی می‌تواند احساس آرامش را ایجاد کند. با این حال، اگر فردی از علائم اضطراب رنج می برد، برای اجتناب از برخورد با علائم مرتبط با اضطراب، ضروری است که از این فعالیت ها استفاده نکند.
- گذراندن زمان بیش از حد با افرادی که دائماً نگران هستند.
- استفاده از الکل و سایر مواد مخدر تفریحی: سوء مصرف مواد ممکن است در ابتدا تسکین دهنده به نظر برسد، اما می تواند منجر به افزایش علائم و مشکلات جدید مانند وضعیت مالی ضعیف، تعارضات روابط، و مشکلات قانونی شود.
در حالی که این تغییرات در شیوه زندگی ممکن است مفید باشد، درمان سلامت روان در پرداختن به علائم مرتبط با اضطراب کلیدی است. اگر شما یا شخصی که می شناسید نگران علائم مرتبط با اضطراب هستید، به دنبال کمک حرفه ای از یک ارائه دهنده سلامت روان به شدت توصیه می شود. مشاوران حرفه ای دارای مجوز، مددکاران اجتماعی، روانشناسان، یا ارائه دهندگان مراقبت های اولیه، روانپزشکان می توانند تعیین کنند که آیا فرد اضطراب و بهترین روش های درمانی را تجربه می کند یا خیر.