مشاوره اینترنتی

230 نظرات

• 

  پاسخ

  سپیده , دی ۱۴, ۱۳۹۴ @ ۷:۵۸ بعد از ظهر

  سلام شوهرم هرشب با دوستاشه امشب نذاشتم بره قیافه گرفته هرچی میگم جواب سربالا میده میگم بریم خونه مامانت میگه حوصله ندارم بریم بیرون نمیخواد
  قبلا هم نذاشتم بره پیشه دوستاش عین افسرده ها خوابید خونه باهام هم حرف نزد
  اخه من چیکار کنم همش دوستاش همیشه اونا مهممن
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , دی ۱۶, ۱۳۹۴ @ ۱۲:۲۹ قبل از ظهر

    خب بهتره کمی به رفتارهای خودتون دقت کنید گاهی این برخورد ها نوعی برخورد منفی است تا شمارو به چیزی آگاه کنه
    بهتره در زمانی مناسب با ایشون صحبت کنید و حتما” مشاوره حضوری داشته باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  nooshmin , بهمن ۲۶, ۱۳۹۴ @ ۱۱:۳۵ قبل از ظهر

  سلام.من ۴ ماهه که به طور رسمی با اقا پسری اشنا شدم.ایشون از من خاستگاری کردن و بعد از مدتی اشنایی به ایشون جواب مثبت دادم اما خانواده من در جریان نیستن و کلا با تمامی خاستگارای من مخالفت میکنن.خیلی خانواده سخت گیری دارم و من تک فرزند هستم.نمیدونم چ راه حلی پیدا کنم ک خانوادم راضی بشن حداقل حرفای این اقا پسر و بشنون
  • 

    پاسخ

    راهنما , بهمن ۲۷, ۱۳۹۴ @ ۱۲:۴۷ بعد از ظهر

    از وساطت افراد قابل اعتماد برای خانواده خودتون استفاده کنید
    تا بتونن روی نظر و دیدگاه خانواده شما تاثیرگذار باشن
• 

  پاسخ

  زهره , فروردین ۱۴, ۱۳۹۵ @ ۴:۲۶ بعد از ظهر

  برایم خواستگار امده که مادرم با اون مخالفه و میگه عصبانیه و ممکنه که تو رو کتک بزنه ولی ما همدیگر رو دوست داریم فقط عصبانیتش خصلت بدش میباشد ولی از نظر ایمان خوبه نمیدونم چیکار کنم.
  • 

    پاسخ

    راهنما , فروردین ۱۴, ۱۳۹۵ @ ۱۱:۲۴ بعد از ظهر

    بهتره در این موارد بیشتر فکر کنید و از تجربیات خانواده استفاده کنید دست و پای خودتون رو با دوست داشتن نبندید و کمی هم واقع بین باشید
    در این خصوص باید صبور باشید و از وساطت بزرگان فامیل استفاده کنید
• 

  پاسخ

  sahba , فروردین ۲۴, ۱۳۹۵ @ ۶:۴۶ قبل از ظهر

  سلام
  من دختر اخری خونه هستم.
  کوچیک که بودم خیلی مورد توجه بودم و همه بخاطر شیرین زبونیم دوست داشتن ازمن حرفی بشنون.مثلا حتی مامان بابام توی جمع میگفتن فلانی فلان جکه رو تعریف کن و….
  اما الان توی جمع اصلا اعتماد به نفس ندارم بهتره بگم عزت نفس و همیشه از طرف مقابلم میترسم و احساس یک شخصیت فرار رو دارم که با هرکسی میشینه مثل اون میشه و ومثلا الان تی فامیل یا هرجا از حرف زدن میترسم چون مامانم و آبجی هام بهم میگن چرا حرف میزنی که هی سوتی بدی و آبجیم هم بهم میگه شخصیت نداری برو مشاوره.
  من شک داشتم
  اما به تازگی دوستام هم ازم تعجب میکنن و میگن شخصیتت ثابت نیست…ی بار جدی و یه بار لارج
  و واقععععععععععععا دارم اذیت میشم چون انشا الله دارم ازدواج میکنم و خیلی نگرانم که جلوی خواستگارم نکنه فیلم بازی کرده باشم؟؟؟؟؟؟؟؟
  خواهش میکنم جواب سوالامو بدید ممنون.
  • 

    پاسخ

    راهنما , فروردین ۲۴, ۱۳۹۵ @ ۹:۲۳ قبل از ظهر

    این روش مناسبی برای غلبه بر استرس روز خواستگاری و داشتن یک جلسه پر بار نیست. از همین رو باید اصول علمی کاهش استرس این روز را فرا بگیرید تا در این جلسه با اولین سوال از سوی پدر دختر، رنگ از رویتان نپرد و با صراحت و اعتماد به نفس پاسخ دهید. این اصول عبار تند از:

    – اصل اول: انتخاب درست
    اولین و یکی از مهم ترین اصول کاهش استرس و اضطراب لحظه خواستگاری، رعایت اصول انتخاب صحیح همسر آینده است. اگر فرد در انتخاب همسر اشتباه کند و بعد از جلسه خواستگاری، یا خود و خانواده اش با دختر و خانواده او نظر منفی داشته باشند و پاسخ منفی بدهند، یک خواستگاری غیر موفق را تجربه کرده است. علاوه بر اینکه ممکن است از خواستگاری های ناموفق دچار ضربه روحی شود، همیشه این خاطره تلخ به همراهش خواهد بود و خود همین موضوع بذر استرس را در خواستگاری های بعدی می کارد. از این رو همیشه خواستگاری نخست خود را بر پایه یک انتخاب درست بگذارید. تناسب سنی، خانوادگی، تحصیلی و اعتقادات مشترک در کنار تفاهم اولیه قبل از شناخت کامل و حتی مقداری تناسب ظاهری، از اصولی است که باید در انتخاب همسر آینده بدان توجه داشت. در این صورت دلیلی برای استرس و اضطراب وجود ندارد.

    – اصل دوم : هماهنگی های پیش از خواستگاری
    از چند روز قبل از مراسم خواستگاری همه چیز را بررسی کنید، حتی مسیر رفتن به منزل دختری که انتخاب کرده اید هم اهمیت دارد.
    وقت شناسی را خیلی جدی بگیرید، چرا که در اولین برخورد برای خانواده دختر خیلی مهم است که خواستگار به موقع در مراسم حاضر شود. آشنایی با حساسیت های خانواده دختر به کاهش اضطراب شما کمک بسیاری می کند. این حساسیت ها را می توانید پیش از رفتن به خواستگاری بدون هیچ تعارفی از دختر مورد نظرتان بپرسید و او هم باید این واقعیت را درک کند که دادن این اطلاعات نه تنها بد نیست، بلکه به شناخت شما از خانواده وی کمک می کند.

    البته در خواستگاری هایی که دخالت سنتی دارند و دختر و پسر پیش از خواستگاری همدیگر را ندیده اند، نمی توان بسیاری از این اطلاعات را دریافت کرد؛ اما باز هم راه چاره ای در این مواقع وجود دارد و آن هم تحقیقی است که خانواده پسر باید پیش از مراسم انجام دهند تا برخی از این حساسیت ها را در یابند.
    در هر صورت شایسته است هماهنگی های پیش از خواستگاری با دقت فراوانی صورت بگیرد تا زمینه های ایجاد استرس و اضطراب به حداقل ممکن کاهش یابد.
    کاهش استرس در روز خواستگاری
    – اصل سوم : مدیریت استرس
    آموختن روش هایی که می توانند استرس را کاهش دهند، در این روز بسیار مفید خواهد بود. در اینجا به برخی از این روش ها اشاره خواهیم کرد؛

    – آرمیدگی: این روش که تأثیرات مثبت آن به اثبات رسیده است، بر تنفس و آرامش بدن متمرکز است. همانطور که نشسته اید، اعضای بدنتان را از حالت تنیدگی خارج کنید و آرام بنشینید چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید دم و بازدم را با ریتمی یکسان انجام دهید به تنفستان فکر کنید از جا بجا شدن و حرکت تند پا یا دست خودداری کنید. بعد از ۵ دقیقه خواهید دید که استرستان کاهش یافته و از بی قراری خبری نیست.

    – ذهنتان را متوجه یکی از اشیای داخل خانه کنید، به دقت به رنگ و طرح آن نگاه کنید پرت شدن حواس از موضوعی که موجب استرستان شده یک روش موثر برای طولانی مدت نیست ولی روشی است که می تواند به شما کمک کند که تا پایان جلسه خواستگاری استرس کمتری داشته باشید.
• 

  پاسخ

  مهرناز , اردیبهشت ۷, ۱۳۹۵ @ ۹:۳۰ قبل از ظهر

  باسلام
  من ۵ سال هست که ازدواج کردم .من یه شخصیت آرام واحساسی دارم همسرم فوق العاده زود رنج وحساسه.همسرم رو فوق العاده دوست دارم مشکلی که باهاش دارم وداره عذابم میده ،همسرم دیکتاتور دوست داره هر چی خودش میل داره وصلاح می دونه میگه اون درسته وباید انجام بشه در صورتی که بر میلش نباشه کلی توهین میکنه و قهر می کنه تا زمانیکه من نرم پیشش قهر میمونه الان یک هفتس برای اینکه من کاملا دوستانه وبرای اینکه شام منزل مادرش نرفتم با توجه به اینکه من عصرش اونجا بودم رفته تو لاک قهر .اینبار که قهر کرد گفت دوس ندارم دو روز دیگه از فرط تنهایی بیای منت کشی .چون من همیشه برا حفظ زنگیم پیش قدم بودم این حس بهش دست داده.از خانوادش که کمک خواستم گفتن این از اول وقتی باب میلش نبود قهر می کرد .ضمنا تو این پنج سال همش بیکار بوده شاید سالی دو ماه کار کرده ومیگه هیچ جا باب میلم نیست .من ۳۵سال دارم ومهندس شیمی هستم وایشون ۳۷ سال دارن بهد از ازدواجمون با کمک مالی من لیسانس گرفتن .الان اطرافیان به من میگن محبت زیادی من باعث این کار شده به من پیشنهاد جدایی دادن .اما من زندگیمو دوس دارم از شما کمک میخوام به من بگید چه کار کنم .بازم برا آشتی من پا پیش بذارم .به خدا خیلی خسته ام
  • 

    پاسخ

    راهنما , اردیبهشت ۸, ۱۳۹۵ @ ۱۰:۲۹ بعد از ظهر

    شخصیت، یعنی ویژگی‌های رفتاری، فکری، عاطفی و اجتماعی هر فرد. یک بخش از شخصیت، منش یا ویژگی‌هایی است که فرد با آنها به دنیا می‌آید و بخش دیگر شخصیت، ویژگی‌های اکتسابی‌ای است که از محیط اطراف خود کسب می‌کند.

    هر وقت که قرار است در مورد هر موضوعی تصمیم بگیرند آخرش یکی می‌گوید: «همین که گفتم ؛ نمی‌خوام دیگه مخالفتی بشنوم» و دیگری جواب می‌دهد: «تو عادت داری همیشه زور بگی؛ فکر کردی فقط خودت همه چیز رو می‌دونی»؟ شاید دلیل این جنگ و دعواها این باشد که بعضی همسران فراموش می‌کنند شریک زندگی یکدیگر هستند و هر کدامشان سهمی در زندگی دارند؛ یکی می‌خواهد همیشه حرف، حرف او باشد و نظر و سلیقه او در اولویت؛ اما همسر چنین شخصی باید چگونه رفتار کند؟ دکتر پروین ناظمی، روان‌شناس، به این سوال پاسخ گفته است.

    شخصیت، یعنی ویژگی‌های رفتاری، فکری، عاطفی و اجتماعی هر فرد. یک بخش از شخصیت، منش یا ویژگی‌هایی است که فرد با آنها به دنیا می‌آید و بخش دیگر شخصیت، ویژگی‌های اکتسابی‌ای است که از محیط اطراف خود کسب می‌کند.

    اولین چارچوب نسبت به مقوله‌هایی مثل رفتار اجتماعی یا روابط با همسر از کجا شکل می‌گیرد؟ اولین طرح‌ وراههایی که از مفاهیم در ذهن کودک شکل می‌گیرد تحت تاثیر روابط پدر و مادر با یکدیگر و نوع رابطه‌ای که با فرزندانشان دارند قرار دارد؛ هم توجه بیش از حد و هم بی‌‌توجهی خانواده می‌تواند در این زمینه مشکل به وجود بیاورد. فرزند خانواده‌ای که نظراتش همیشه پذیرفته می‌شود، به این باور می‌رسد که نظرات او بهترین هستند.

    همچنین فرزندی که در خانواده‌ای بی‌توجه به نظراتش رشد می‌کند همیشه در خارج از خانه می‌خواهد کمبود خود را جبران کند و نظر خود را به دیگران تحمیل می‌کند. فرزندی که با این دو روش تربیتی پرورش می‌یابد پس از ازدواج، همسر را شریک زندگی‌اش نمی‌داند بلکه می‌خواهد همیشه نظر خود را اعمال کند.

    اما در دوره نوجوانی که یک دوره بازسازی در افکار است ممکن است تغییراتی در باورهای فرد به وجود بیاید؛ بدین شکل که برخلاف خانواده‌اش که برای نظرات دیگران اهمیتی قائل نمی‌شدند، در روابط اجتماعی، خانوادگی و عاطفی، برای فرد مقابل هم حق قائل شود.

    راهکارهای عملی

    در صورتی که همسرتان همیشه در برابر خواسته‌ها و نظرهای شما مقاومت می‌کند، به توصیه‌های زیر عمل کنید.

    ۱- موافقت مشروط:اگر به‌گونه‌ای رفتار کنید که طرف مقابل احساس کند در همه مواقع نظرهایش پذیرفته می‌شود، این تصور برایش ایجاد می‌شود که همیشه بهترین نظرات را ارائه می‌دهد. پس بگویید: «من به نظر تو احترام می‌گذارم اما این نظر من نیست. چون تو را دوست دارم، زندگی‌ام برایم مهم است و دلم نمی‌خواهد تو را ناراحت کنم این بار نظر تو را می‌پذیرم».

    ۲-بیان خواسته‌های شخصی:در تصمیم‌گیری‌ها بی‌طرف نباشید و شما هم خواسته‌ خود را عنوان کنید؛ به این ترتیب به طرف مقابلتان نشان می‌دهید حتی اگر به نظر او احترام گذاشته‌اید، ناآگاهانه این کار را انجام نداده‌اید و شما هم حق نظر دارید؛ بگویید: «هر چند نظر من چیز دیگری است اما اگر این دفعه نظر تو را می‌پذیرم و این به دلیل احترامی‌است که به تو می‌گذارم.» اگر طرف مقابل شما همیشه سعی می‌کند نظر خود را تحمیل کند هنگام تصمیم‌گیری بگویید: «دفعات قبل به نظر تو احترام گذاشته‌ام اما نظر من این است و من هم حق رای دارم پس من با نظر تو این بار موافق نیستم.»

    ۳-لحن محبت‌آمیز:در برخورد با چنین افرادی لحن کلام، تاثیر خیلی زیادی دارد. دوستانه و با لحنی محبت‌آمیز با آنها صحبت کنید؛ برای مثال این‌گونه بگویید: «نظرهای تو هم خوب است و خیلی خوب تصمیم‌گیری می‌کنی. پیشنهادهایی که درباره مسائل مالی می‌دهی فوق‌العاده خوب هستند ولی گهگاهی من هم دوست دارم نظرم محترم شمرده شود و در مورد چیدمان منزل نظر من هم اعمال شود.»

    ۴-گاهی بی‌توجهی:بعضی مواقع به نظرش اهمیت ندهید تا بداند این رفتار چقدر ناپسند است. البته درباره مسائل پراهمیت چنین اقدامی ‌انجام ندهید. درباره مسائل جزیی گاهی بدون اهمیت دادن به نظر او نظر خودتان را اعمال کنید تا به تدریج به او نشان دهید که اطرافیانش هم نظرهای خودشان را دارند و حق دارند نظرشان را در زندگی اعمال کنند.

    ۵- دوری از خشم و عصبانیت:لحن کلام شما و نوع واژه‌هایی که استفاده می‌کنید، می‌تواند برای متقاعد کردن طرف مقابل بسیار موثر باشد. بدون خشونت و هرگونه رفتار ناپسندی که منجر به مشاجره یا عواقب بدی شود با او برخورد کنید. در صورتی که هیچ‌کدام از این راهکارها نتیجه‌بخش نبودند باید به صراحت به او بگویید: «دفعه‌های قبلی نظر تو اجرا شد اما این بار من می‌خواهم طبق سلیقه من باشد.»

    واژه‌هایی که به کار می‌برید تا طرف مقابل را متقاعد کنید باید فکر شده و صحیح باشد. سعی کنید صحبت‌هایتان حالت گلایه، تحقیر، توهین و سرزنش نداشته باشد؛ بنابراین از این جملات استفاده نکنید: «تو عادت داری همیشه زور بگویی و نظر خودت را اعمال ‌کنی»، «تو فکر کردی خودت همه چیز را می‌دانی»، «من تا به حال اگر چیزی نگفتم تحملت کردم» و…

    ۶-شناخت صحیح از همسر:باید روی نکته‌هایی که طرف مقابل شما روی آن حساس است شناخت پیدا کنید؛ مثلا اگر طرف مقابلتان دوست دارد قدرت خود را نشان بدهد، در مسائلی که امکانش وجود دارد قدرت او را بالا ببرید تا در زمینه‌هایی که مدنظر شماست، راحت‌تر بتوانید نظرهای خود را اعمال کنید.

    زندگی با همسر عصبانی

    فرض کنید با عمل به توصیه‌های بالا، شما یک بار نظر خود را در موردی به اجرا گذاشته‌اید؛ در صورتی که نظر فرد اعمال نشود، امکان دارد او برای به کرسی نشاندن حرف خود عصبانی شود یا قهر کند؛ در این صورت حتی‌الامکان کوتاه نیایید چون این رفتار در او تقویت می‌شود. در چنین مواقعی این‌چنین بگویید: «نظری که من داده‌ام مناسب است و اگر این بار به نظر من اهمیت داده شود مشکلی پیش نمی‌آید.

    این نظر بخشی از حق من در زندگی زناشویی است و من چون به تو علاقه‌مندم، دوست دارم تو هم به من احترام بگذاری و عقیده من را بپذیری. اگر تو نمی‌خواهی ایرادی ندارد ولی یک بار به نظر من احترام بگذار.»فراموش نکنید که در این مواقع نباید صورت مساله را پاک کنید.ب

    عضی افراد در چنین موقعیت‌هایی برای برقراری صلح آنی تظاهر به موافقت با طرف مقابل می‌کنند؛ در نتیجه شخص فکر می‌کند که همیشه می‌تواند با بروز عصبانیت، نظرهای خودش را تحمیل کند. با تظاهر به موافقت با او به جای پیدا کردن راه‌حل، صورت مساله را پاک کرده‌اید.

    اگر خیلی عصبانی بود از او بخواهید در زمانی مناسب‌تر و با آرامش بیشتر در مورد اختلاف‌نظرتان صحبت کنید. البته فراموش نکنید که همیشه بهترین حالت آن است که زن و شوهر با احترام به نظرات هم به یک توافق مشترک در برابر خواسته‌های یکدیگر برسند.

    مهارت انتقاد

    یکی از مهارت‌هایی که در روابط اجتماعی و خانوادگی اهمیت زیادی دارد نحوه صحیح بیان مخالفت و انتقاد است. اگر همسر شما عادت به پافشاری بر عقاید خود دارد، در صورتی که شما هم زورگویی کنید و دعوا و مشاجره به راه بیندازید، واکنش منفی در طرف مقابل ایجاد می‌شود و نه‌تنها نتیجه‌ای ندارد بلکه ممکن است عواقب بدتری رخ دهد.
• 

  پاسخ

  الهه , مرداد ۹, ۱۳۹۵ @ ۸:۱۲ بعد از ظهر

  سلام من ۴ ماه عقد کردم خانواده من با خانواد شوهرم مشکل پیدا کردن الان باهم قهر هستن تا الان شوهرم همش کوتاه اومد ولی چیزی درست نشد الان دیگ اون کوتاه نمیاد و لج کرده داره وضعیت بدتر میشه دیگ خسته شدم نمیدونم چکار باید انجام بدم ک درست بشه الان هم بهم گفته از همتون خسته شدم
  • 

    پاسخ

    راهنما , مرداد ۱۰, ۱۳۹۵ @ ۶:۰۳ بعد از ظهر

    در این موارد باید از وساطت بزرگان فامیل استفاده کنید تا بتونن در این مورد وساطت کنن
• 

  پاسخ

  فاصمه—ف , آبان ۸, ۱۳۹۵ @ ۵:۵۹ قبل از ظهر

  سلام من مدتیه ب همسرم شک دارم و رفتار هایی هم ازشون دیدم اما مدارکی ندارم خیلی هم با همسرم صحبت کردم منتها ایشون اصلا نمی پذیره،خیلی فکرم در گیره،لطفا کمکم کنید
  • 

    پاسخ

    راهنما , آبان ۱۱, ۱۳۹۵ @ ۱:۱۴ بعد از ظهر

    پس برای درمان شک خودتون به مشاور مراجعه کنید
    بیماری شک از آن بلاهای خانمان سوزی است که فرد مبتلا را محکوم به زندگی در جهنمی دائمی می کند. شک از رذائلی است که دنیا و آخرت انسان را با هم به باد می دهد، فرد را گرفتار نوعی سیاهی و بدبختی طاقت فرسا می کند، روابط را ویران می سازد و خانواده ها را به باد می دهد. انسان شکاک در جامعه جایی ندارد و محکوم به تنهایی ابدی است.
    شک نوعی اختلال وسواسی است که گاه فرد را گرفتار رفتارهای غیرعادی و جنون آمیز می کند. فرد شکاک همواره خود را در معرض خطر می بیند و حالت فرد تحت تعقیب را دارد و عاشق تعبیر «همه از پشت خنجر می زنند» است! معاشرت با فرد شکاک و بی اعتماد، حقیقتاً غیرقابل تحمل و آزاردهنده است، زیرا این افراد بی عاطفه اند و نمی توانند با دیگران رابطه عاطفی پایداری را برقرار کنند. این اختلال گاه شدت می یابد و شخص، کج خیال و بدبین و به اصطلاح پارانوئید می شود. این افراد دائم مانند خانم مارپل دنبال قاتل یا قاتلین می گردند و ذره بینی به اندازه کره زمین در دست گرفته اند تا موارد مشکوک را کشف کنند، پرده از خیانت و بی وفایی این و آن بردارند و به هر کسی که دستشان می رسد، تهمت بزنند.
    در نگاه آن ها هر حرکت کوچکی مدرک خیانت است و دنیا پر از گرگ هایی است که هر لحظه درصددند آن ها را بدرند! در این افراد نشانی از بخشش و مهربانی وجود ندارد، دائم رفتار و گفتار دیگران را تعبیر سوء می کنند، به هیچ کس اعتماد ندارند، هر مطلب ساده ای در نظر آنان یک توطئه بزرگ است، با همه درگیرند، صمیمیت و شادمانی را نمی شناسند، دوست و همراهی ندارند و خدا نکند صاحب پست و مقام هم بشوند. آن وقت است که روز زیردستان خود را سیاه می کنند. همواره دیواری از ترس بین این افراد و دیگران وجود دارد، هیچ کس را دوست ندارند و دیگران هم نمی توانند آن ها را تحمل کنند. به علت تهمت زدن های ناروا به دیگران، پیوسته با همه درگیر می شوند. عاشق شکایت و کلانتری و دادگاه هستند و بیشتر عمرشان را در محاکم مختلف سپری می کنند. بیماری شک در میان زنان شایع تر است در هر حرف ساده ای دنبال سرزنش و توهین می گردند، اشتباهات دیگران را هرگز فراموش نمی کنند، مسائلی را که می توان به سادگی نادیده گرفت، بزرگ می کنند و دنبال تلافی کردن هستند. این افراد غالباً هنگامی برای درمان مراجعه می کنند که اضطراب و افسردگی آن ها شدت پیدا کرده است و معمولاً هم به علت همان بی اعتمادی و شک، درمان را نصفه نیمه رها می کنند.

    روان درمانی راه حل غلبه بر شکاکی
    اطرافیان بیمار از آنجا که کلافه و خسته می شوند، سعی می کنند داروهای آن ها را به شکلی به خوردشان بدهند، اما این شیوه قابل ادامه نیست و در صورتی که بیمار متوجه شود، شک و بی اعتمادی او بیشتر می شود. یگانه راه درمان شک و سوءظن، درمان تخصصی روان درمانی است تا ریشه های بدبینی، احساس حقارت، احساس ناامنی و بی کفایتی بیمار شناسایی و با حوصله و در زمانی نسبتاً طولانی درمان شود. در این فرآیند ممکن است استفاده از دارو هم لازم باشد. از آنجا که افراد شکاک علاقه ای به ارتباط با دیگران ندارند و در صورت ایجاد رابطه، شور و احساسی از خود نشان نمی دهند و بیشتر به دنبال تنهایی و گوشه نشینی هستند..
    راه حل های درمان بی اعتمادی
    شاید یکی از راه های اولیه برای شروع درمان، تشویق آن ها به نوشتن، موسیقی، نقاشی یا هر هنر دیگری باشد که در ابتدای امر نیازی به تماس مستقیم با دیگران ندارند. بیمار از این طریق می تواند احساسات، ترس ها، نگرانی ها و عقده های خود را بیرون بریزد، بی آن که به کسی صدمه بزند. از سوی دیگر این نوع روان درمانی فردی معمولاً یگانه روشی است که این نوع بیماران می توانند تحمل کنند. هنر قادر است احساسات بیمار را برانگیزد و به تدریج در او شور و شوق پدید بیاورد.
    مرحله دوم شناخت اعضای خانواده بیمار از مشکل اوست که موجب می شود بهتر بتوانند او را تحمل کنند. توقع تحمل چنین بیماری آزاردهنده ای از سوی دیگرانی که خبر از وضع بیمار ندارند، توقع بی جایی است، اما اگر اعضای خانواده به درستی توجیه شوند و در جریان این بیماری و عواقب شوم آن قرار بگیرند و حقیقتاً باور کنند که فرد شکاک و بی اعتماد به دیگران، بیمار است، به طور قطع بهتر می توانند به او کمک کنند. پس از آن که بیمار به تدریج ارتباط با خود و جهان پیرامون خود را درک کرد و به مرحله ای رسید که می شود او را کم و بیش تحمل کرد، حالا می توان با حوصله و کم کم مهارت های اجتماعی از قبیل ارتباط سالم با دیگران را شروع کرد.
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
• 

  پاسخ

  نرگس , آذر ۷, ۱۳۹۵ @ ۹:۴۱ بعد از ظهر

  دخترم ۱۲سالشه. یکسال و نیمه وسواس داره..به روانپزشک هم مراجعه کردیم قرص مصرف میکرد..کم کم داشت بهتر میشد قرصهاشم کم کرده بودن که دختر دیگرم به دنیا اومد..الان قرصهاش بیشتر شده حالشم زیاد خوب نیست مرتب سوال میپرسه همش تو فکره گاهی احساس خستگی میکنم میخام بشینم زار زار گریه کنم از بس به شکیات او جواب دادم فقط در نماز و وضو شک میکنه همش حس میکنه ادرار داره یا ادرار کرده پس لباسهاش نجسه…اشتهاش خیلی کم شده.. نمیدونم چیکار کنم گاهی فکر میکنم شاید اگر دکترش رو عوض کنم بهتر میشع بازم میترسم بدتر بشه و اخرشم این مریضی درمان نشه.لطفا منو راهنمایی کنید خاهش میکنم
  • 

    پاسخ

    راهنما , آذر ۸, ۱۳۹۵ @ ۷:۴۹ بعد از ظهر

    اختلال وسواس در کودکان به صورت تفکرات مزاحم و تکرار کلیشه وار رفتارهای خاصی بروز می کند که موجب برانگیختگی و نگرانی آنان می شود.

    اختلال وسواس در کودکان به صورت تفکرات مزاحم و تکرار کلیشه وار رفتارهای خاصی بروز می کند که موجب برانگیختگی و نگرانی آنان می شود. کودک وسواسی خود را از درون تحت فشار می بیند و تصور می کند که استرس ها و تنش های فکری او از خارج بر وی تحمیل می شوند، در حالی که نوع تفکر او عامل اصلی این فشارهاست.

    بر طبق گزارش انجمن روانپزشکان آمریکا تقریباً از هر ۲۰۰ کودک و یا نوجوان، یک نفر دچار اختلال وسواس است. این اختلال به دلیل آن که توام با درد، ناراحتی و یا بیماری جسمی خاصی نیست، معمولاً تا سنین نوجوانی و جوانی ناشناخته می ماند.

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  S , دی ۳, ۱۳۹۵ @ ۹:۵۱ بعد از ظهر

  سلام و خسته نباشید. من و همسرم ٢ ساله ازدواج کردیم و همو دوست داریم ولی من یک مشکلی رو در زندگیم حس میکنم که بارها به خاطرش با شوهرم بحث کردم. اونم اینه که اون ١ساله با داستان های اصولا غیر واقعی و مبتذل اینترنتی اشنا شده و مدام در گروه های این داستان ها یا عکس های داستانی س ک سی ادد میشه و میخونه… من از این موضوع خیلی ناراحتمو میخوام بدونم از نظر مشاورین این موضوع چه اتفاقاتی در مرد به وجود میاره؟ خودم کم کم حس میکنم دارم بهش سرد میشم چون دیدنه اون عکس ها و خواندن مکرر داستان ها باعث میشه فکر کنم براش کافی نیستم..چندین بار به خاطر دیدنه ناراحتی من خودش از گروه ها خارج میشه ولی باز عضو میشه..ممنون میشم راهنماییم کنید چون واقعا دارم احساساتمو از دست میدم
  • 

    پاسخ

    dr-salary , دی ۴, ۱۳۹۵ @ ۵:۵۲ بعد از ظهر

    با سلام
    اعتیاد به سکس در فضای مجازی متاسفانه امروزه رواج بیشتری دارد و صرفا به معنای نارضایتی جنسی فرد نسبت به شریک خود نیست بلکه مثل باقی اعتیاد ها فرد کنترل رو برای کنار گذاشتن عملش از دست میده البته با ید دلیلش ریشه یابی بشه
    افرادی که چنین کاری انجام می دهند اهمیت و تاثیر رفتار خود را دست کم می گیرند. می گویند، “این اینترنتی است و سکس واقعی که نیست.” مسئله تاسف آور این است که در غرب خیلی از نوجوانان از سن ۱۶ سالگی به سکس اینترنتی اعتیاد پیدا کرده اند. اما جای شکر است که هنوز سکس واقعی انجام نداده اند.
    مسلماً هیچوقت افراد تا این اندازه محتوای جنسی در اختیار نداشته اند. دسترسی به آن محتویات هم بسیار سریع و آسان است. برای بچه ها خیلی راحت است که بدون هیچ کنترلی ساعت های متمادی را در اینترنت سپری کنند. و در این گشت و گذارهای اینترنتی خواه ناخواه با موضوعات سکسی برخورد خواهند داشت.
    خیلی افراد برای پیدا کردن اطلاعات آنلاین می شوند اما متاسفانه وحشی ترین و حیوانی ترین انواع سکس هم آنلاین وجود دارد. بیشترین “هجوم ها” از طرف معتادان اینترنت به خاطر وحشی گری ها و بدرفتاری های جنسی است. مردم با خودشان می گویند که فقط یک دقیقه کلیک می کنند و نگاه می کنند اما تاثیرات آسیب زا و تحریک کننده آن اعتیادآور است. اعتیادآورترین محتوی آن محتوایی است که تکان دهنده تر باشد و روحیه تان را سریعاً تغییر دهد. افراد عادی به این دلیل که این تصویر و محتواها را تصدیق می کنند و قبول دارند به آن معتاد نمی شوند، اعتیاد آنها به این دلیل است که روحیه و حال و هوایشان را تغییر می دهد. مردم در یک زمان هیجان زده و متنفر می شوند.
    تبلیغات اینترنتی
    حتما ایشون به روانشناس مراجعه کنند
    موفق باشید
    • 

      پاسخ

      S , دی ۵, ۱۳۹۵ @ ۹:۲۵ بعد از ظهر

      خیلی خیلی سپاس گذارم از توضیحاتتون. و ممنون به خاطر زمانی که در اختیارم گذاشتین..حقیقتا همسرم خودشون اصرار بر این دارن که این مطالب صرفا فقط چندین جمله و یک داستانو تشکیل میده و ذهنشو خراب نمیکنه! و میگه عکس و فیلم و این مسائل نیست که گیر بدم ولی داستانهایی که من دیدم از عکس هم بدتر بود.چون از روابط عاشقانه ی خواهر و برادر، پدر و دختر، خاله و پسر و چیزهای عجیبی که حتی فکر کردن بهش دهن هر ازمی رو از هم میپاشه! شما میدونید این مسئله چقدر روی شوهرم و روابطش با من میتونه تاثیر گذار باشه؟
      در مورد نارضایتی جنسی به شریکش باید بگم واقعا کم نداشتم و خودش بی دلیل بارها و بارها میگه که چقدر ازم راضیه! مطمعنم از کم بود نیاز جنسی نیست…
      • 

        پاسخ

        dr-salary , دی ۵, ۱۳۹۵ @ ۱۰:۰۹ بعد از ظهر

        با سلام
        قرار نیست همیشه کمبود جنسی باشه ،نوعی اعتیاد تلقی می شود که در صورت تشدید باید با روانشناس حضوری صحبت شود و اینکه ایادر ارتباط شما اصر گذار خواهد بود یا خیر اصولا هر نوع چیزی در هر چند ساده ممکنه در زندگی زناشوی اثر سوئی بزاره .و نمیشه انکارش کرد
        موفق باشید
        • 

          S , دی ۶, ۱۳۹۵ @ ۱:۰۲ قبل از ظهر

          ممنونم و سپاس گذار..خیلی کمکم کردید..
• 

  پاسخ

  تارا , اسفند ۲۵, ۱۳۹۵ @ ۹:۲۷ قبل از ظهر

  سلام.حالم اصلا خوب نیست.میخوام تلفنی با یک روانشناس حرف بزنم.هزینه اش چقدره؟
  • 

    پاسخ

    مشاور , اسفند ۲۵, ۱۳۹۵ @ ۹:۳۶ قبل از ظهر

    با سلام
    شما می تونید با شماره زیر تماس بگیرید و سوال کنید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  نازنین زهرا , مرداد ۳۱, ۱۳۹۶ @ ۲:۴۲ بعد از ظهر

  سلام.حدودا چند ماهی میشه که پسرعمه ام اومده خاستگاری خاهرم و ۱۸سال اختلاف سنی دارن پدرم پاشو تو یه کفش کرده که باید قبول کنه من خیلی ناراحتم خواهرم دوسش نداره ی خاستگار دیگه داره اونو میخواد.هر چی با پدرم حرف میزنیم قبول نمیکنه من نمیدونم چکار کنم از صب تا شب کارم گریه شده همسرم دیگه تحمل نداره میگه مشکلات اوناس تو گریه نکن ولی خواهرمه فقط همین یه خاهرو دارم تو رو خدا بگین چکار کنم
  • 

    پاسخ

    راهنما , مرداد ۳۱, ۱۳۹۶ @ ۴:۱۳ بعد از ظهر

    اگر خواهر شما به ایشون علاقه ای نداشته باشه کسی نمیتونه مجبورش کنه
    در این مورد افراد و بزرگان فامیل باید وساطت کنن تا شرایط شرایط تغییر کنه
    ولی امروز روزگاری نیست که کسی رو بشه با زور سر سفره عقد نشوند چون کسی دوست نداره زندگیش همراه با تنش و دعوا شروع بشه
• 

  پاسخ

  ماندانا , شهریور ۵, ۱۳۹۶ @ ۳:۱۳ بعد از ظهر

  من با پسری زوری نامزد کردم که اصلا دوسش ندارم پسر اخلاقش خوبه ولی خانوادش اخلاقشون بده وقتی به پسر میگم میخوام برم جای دیگه زندگی کنیم دور از چشم خانوادش قبول نمیکنه چیکار کنم
  • 

    پاسخ

    راهنما , شهریور ۵, ۱۳۹۶ @ ۴:۵۸ بعد از ظهر

    گفتار و رفتارتون بچگانه نشون میده دوست عزیز
    زندگی مشترک و ازدواج در ایران علاوه بر پیوند دو نفر پیوند دوخانواده هم هست و شما باید ایشون رو با خانواده اش قبول کنید
    و هر فشاری به پسر در مورد خانواده اش میتونه باعث سردی ایشون بشه
    در ضمن تا در دوره نامزدی هستید بهتره در مورد شناخت همدیگه و خانواده ها دقت کافی رو انجام بدید چون این دوره ، دوره طلایی شناخته
  • 

    پاسخ

    مشاور , شهریور ۵, ۱۳۹۶ @ ۱۰:۰۰ بعد از ظهر

    با سلام
    اینکه این ازدواج به قول خودتون بالاجبار و زوری بوده است مساله مهمی است که خودش باعث می شود شما کمترین انعطاف رو به خرج بدهید و شاید شرایط معمول هم برایتان دشوار تر نشان داده شود .چون وقتی ازدواجی از روی علاقه و عشق اتفاق بیفتد افراد به خاطر هم از خیلی از شرایط جانبی می گذرند و اصطلاحا برایشان اهمیتی ندارد .و سخت نمی گیرند .ولی شاید چون شما اجباری وجود داشته است دوست دارید حتما درخواست شما اجابت شود .البته خوب نوع گفتن و مطرح کردن اهمیت دارد .و باید به این مساله توجه داشته باشید اگر دلیل را صرف خانواده بدانید خب قطعا هیچ فردی این مساله برایش خوشایند نیست .و باید دقت داشته باشید که در ایشون از همین ابتدا در مورد خانوادش حساسیت ایجاد نکنید امیدوارم خوشبخت باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۸۳
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  ماندانا , شهریور ۱۱, ۱۳۹۶ @ ۱۱:۴۳ قبل از ظهر

  سلام خسته نباشید
  من یه دختر ۲۴ساله هستم تو یه روستا زندگی میکنیم که پرجمعیت هست و همه منو میشناسن تو روستای ما دختر ها تو ۱۳سالگی ازدواج میکنن تا به امروز تغریبا تمام پسر های روستا به خاستگاری من اومدند تا الان ۴۵خاستگار داشتم که نتونستم کسی رو انتخاب کنم سه ماه پیش پدرم منو بزور نامزد یه پسر ۲۸ساله کرد از قیافش خوشم نمیاد دوسش ندارم مادرم سه ماهه افسردگی گرفته پدرم چند روزه که پشیمون شده از اینکه منو به اون داده اخه اخلاق خانوادش بده اخلاق پسر خوبه ولی چون پسر اول خانواده هست خرج و مخارج ۵نفر رو به عهده داره ما قبل از اینکه نامزد کنیم شرط بسته بودیم که نباید تو روستا زندگی کنیم و باید بریم شهر ایشون قبول کردن ولی الان قبول نمیکنه همه خانوادم پشیمونن انقد داغون هستم که تو سه ماه خیلی لاغر شدم شبا خابم نمیبره کلا سه ساعت میخوابم مامانم وضعش خرابه خودم به فکر خودکشی یا بهم زدن رابطه از یه طرف میدونم اگه نامزدی رو بهم بزنم تا اخر عمر خاستگار نخواهم داشت نمیدونم چیکار کنم کمکم کنید
  • 

    پاسخ

    راهنما , شهریور ۱۱, ۱۳۹۶ @ ۲:۳۰ بعد از ظهر

    شما در دوره نامزدی هستید پس میتونید این درخواستو پس بزنید
    و کاری به حرفهای پوسیده و نخ نمای مردم هم نداشته باشید
    متاسفانه هنوز هم عدم ازدواج یک دختر برای خانواده های ایرانی یک فاجعه است در صورتی که فاجعه اصلی همین تفکرات گذشته است
    پس قوی باشید و با اعتماد به نفس و قاطع از این نامزدی خارج بشید
  • 

    پاسخ

    مشاور , شهریور ۱۱, ۱۳۹۶ @ ۲:۴۸ بعد از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز اگر ایشون اخلاقشون خوبه و تا حدی می پذیرید که همراه زندگی شما باشند با توجه به بافت فرهنگی که دارید بهتره سریع تصمیم نگیرید و تلاش کنید کمی انعطاف به خرج بدهید اگر مادر شما دچار عارضه افسردگی شده اند و خوب خود پدرتون هم پشیمون هستند باید اگر امکان داشته باشد که جدایی صورت بگیرید خوب اقدام کنید قبل از اینکه وارد زندگی شوید اگر واقعا شرایط برای شما غیر قابل تحمل باشد چون بهتر از این است که یک عمر را با فردی زندگی کنید که هیچ تمایلی ندارید و صرف حرف دیگران حاضر شدید در کنار او بمانید .
    ولی اگر فکر می کنید شما می توانید شرایط رو درست کنید و حال پدر و مادرتون بهبود پیدا می کنید وقتی ببینند شما پذیرفتید ایشون رو و می توانید شرایط را بپذیرید خب بهتره این کا ررا انجام دهید در هر حال امیدوارم تصمیم درستی بگیرید که بعدا پشیمان نشوید .کمی شرایط طرف مقابل را هم درک کنید اگر فردی است که ارزش زندگی را دارد شاید اکنون که در شرایط روحی نامساعدی هستید بیشتر به این خاطر باشد که این فرد انتخاب خود شما نیست که عاشقانه وارد رابطه شده باشید و هر طور شده فرد را بپذیرید با همه کاستی هایی که دارد و مساله اجبار پدر شرایط را سخت تر کرده است .در هر حال .خوشبخت باشید

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  سجاد , آذر ۱۵, ۱۳۹۶ @ ۳:۴۵ بعد از ظهر

  سلام وقتتون بخیر
  من کارشناسی مکانیک دارم و ساکن شهر همدان هستم ۲۸ سال هم سن دارم. ومتاهل
  همدان از نظر صنعتی خیلی ضعیف هست و میشه گفت رشته های مثل مکانیک که از شاخه صنعت هستن جایگاهی توی همدان ندارن
  من سالهای گذشته توی سه تا شرکت صنعتی مشغول به کار بودم متاسفانه هر سه شرکت طی سالهای اخیر دچار مشکلاتی اقتصادی و کاری شدن و نیروهاشون رو تعدیل کردن
  شغل پدری من تعمیر لوازم گازسوز خانگی هست
  خود من هم به کارهای شبیه سازی و طراحی و انیمشین سازی علاقه دارم
  حالا به نظر شما من چکاری رو شروع کنم که برام جواب بده
  حدودا بیست میلیون تومان هم سرمایه دارم
  • 

    پاسخ

    مشاور , آذر ۱۵, ۱۳۹۶ @ ۷:۲۸ بعد از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز با این شرایطی که می فرمایید باید اولویت ها را در نظر بگیرید شما متاهل هستید و وظیفه و مسئولیتی در قبال فرد دیگری دارید و این مساله طبیعتا بر انتخاب هر شغلی و حتی شروع از صفر تاثیر گذار است .اگر قطعا با این سرمایه و شرایط تاهل می توانید در زمینه شغل پدری خودتون اقدام کنید شاید منطقی تر و بهتر باشد .در نظر داشته باشید که به هر حال مساله
    شغل حائز اهسمت است اگر همسر همراهی دارید و می توانید که کمی ریسک رو هم بپذیرید و در زممنه طراحی و انیمیشن علاوه بر اینکه علاقه دارید استعداد هم دارید بهتره اقدام کنید و به مراکز مربوط به این مساله مراجعه داشته باشید و در این صورت خواهید توانست شاید موفقیتی در زمینه علاقه پیدا کنید و هم اینکه مساله دیگر که مهم است بحث این است که در زمینه رشته خودتون اگر واقعا تبحر دارید و خب تجربه کاری هم دارید می توانید به راحتی به شهر دیگری مهاجرت کنید به هر حال گاهی برای داشتن شرایط کاری باید اقدام کنید .و خب اگر خودتون انگیزه و کمی صبر و تحمل داشته باشید مثل هزاران نفر دیگر می توانید در زمینه رشته خود کار و حتی ادامه تحصیل داشته باشید متاسفانه در کشور ما امکان اینکه فرد در شغل متناسب با رشته کار کنید بسیار کم است بنابراین بهتر است خودتون همه جوانب و شرایط رو در نظر بگیرید و در نهایت زودتر مشغول شوید امیدوارم به زودی مسالع رفع شود
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید.

    ۴۴۰۳۴۴۹۰
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  شبنم , اسفند ۱۸, ۱۳۹۶ @ ۱۲:۴۶ بعد از ظهر

  سلام
  من دختری ۱۱ ساله هستم .
  بد جور عاشق شدم آخه میتونم به کسی که دوستش دارم بگم عاشقشم یا نه؟
  • 

    پاسخ

    مشاور , اسفند ۱۸, ۱۳۹۶ @ ۲:۵۴ بعد از ظهر

    با سلام دوست عزیز در این سنی که هستید اصلا سن مطنئنی نیست که شما اصلا متوجه شوید ایا واقعا عشقی اتفاق افتاده یا خیر ؟؟چرا که به هر حال در دوران بلوغ و نوجوانی برای هر فردی ممکنه چنین شرایطی ایجاد شود که به فردی علاقه مند شود منتهی بعد از مدتی واملا مرتفع می شود هر چند شرایط شما کاملا قابل درک است بهتره به خاطر شرایط حتما مراجعه حضوری داشته باشید ولی بدونید قطعا در اینده به هیچ وجه این شرایط وجود ندارد و نباید اجازه دهید که با تداوم این احساسات بعدا برای شما مشکلی ایجاد شود ..و در اینده و انتخاب ها تاثیر بگذارید و اصلا به طرف مقابل هر ف دی هست فیدبکی در نورد اینکه چه تمایلی دارید ندهید ..و حتما مراجعه داشته باشید ..
    امیدوارم موفق باشید و شرایط شما مرتفع شود
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۴۴۰۳۴۴۹۰
    موفق باشید
  • 

    پاسخ

    مشاور , اسفند ۱۸, ۱۳۹۶ @ ۲:۵۶ بعد از ظهر

    سفانه مشخص نیست شما در سن ۱۱ سالگی ، زمانی که باید با شور و هیجان با درس خواندن و پیشرفت تحصیلی انتظارات خود، خانواده و جامعه را برآورده می کردید ، چگونه در وادی عشق و محبت این گونه ای قرار گرفته اید . در این موقعیت سنی شما می بایست مانند تمام افراد ۱۱ ساله که در دوره بلوغ با تمرکز بر کسب تجربه و افزایش مهارت های خود و تربیت خویش به سوی کمال و اهداف انسانی پیش بروید ؛ هم احساس خودارزشمندی ، احترام و کارآمدی و غرور و افتخار در میانسالی خواهید داشت و هم در آینده با آرامش ، قدرت انتخابی عاقلانه را تجربه می کنید . باید خدمت شما عرض کنم الان در سن ۱۱ سالگی بر اساس غریزه تصمیم گرفته اید و تصمیم بر اساس مسایل زیستی دوران بلوغ نگاه بسیار پایین و دست کم گرفتن مهمترین اتفاق زندگی شما خواهد بود. قطعا شما باید برنامه ای برای اینکه چگونه این وضعیت را کنار بگذارید و ترک ذهنی و بیرونی داشته باشید باید اجرا کنید؛ زیرا طبق گفته روان شناسان وابستگی و عشق به طور کلی نشانه افسردگی و وسواس است ودر سن پایین تنها و تنها حالت بیولوژی و جنسی داشته و فرد در این سنین فقط به این بعد جنسی فکر می کند. البته کمبودهای دوران کودکی که در کنار پدر و مادر باید برآورده شود هم در این وابستگی دخالت دارد . پس کمی با خود بنشینید و با نگاهی به خود و سن و موقعیت خود و مراجعه به یک روانکاو با گرایش بالینی شما را به خودتان و موقعیتی که در آن هستید آشنا کند .

    اما تا زمانی که شما به یک مشاوره حضوری اقدام کنید به راهکارهای زیر عنایت فرمایید:
    ۱- سعی کنید بر روی ترک این رابطه فکر کنید.ابتدا با نوشتن دلایل ترک سعی کنید شناختی نسبت به اینکه ” چرا من ترک کنم” داشته باشید.
    ۲- آسیب هایی که تا کنون داشته اید و در آینده خواهید داشت را بنویسید.
    ۳- با خودتان لحظه ای فکر کنید و بگویید “چرا من باید گدای محبت فردی باشم؟”.
    ۴- سعی کنید با ریشه یابی وضعیت خودتان ترجیحا با یک متخصص علت این احساس و کمبود محبت تان را کشف و درمان کنید.
    ۵- سعی کنید برای زندگیتان هدف های دراز مدت و کوتاه مدت ترسیم کنید و منطقی و عاقلانه زندگی کنید. (درس ، شغل ، ازدواج)
    ۶ – تمام محرک های بیرونی و آثاری که ایشان را در ذهن شما زنده می کند و تداعی می کند حذف کنید.(شماره ،تصویر ، اس ام اس ، مکان و زمان رفت و آمد)
    ۷- با خود بگویید” اگر ازدواج در سن ۱۵ سالگی منطقی بود پس چرا اکثر افراد در این سن مشغول ساخت پشتوانه تحصیلی ، اقتصادی و اجتماعی و جایگاه خودشان هستند ؟” پس وجود فشارهای جنسی و عدم تخلیه هیجان و عواطف در خانواده باعث شده شما اینگونه شتاب زده رفتار کنید .
    قطعا و قطعا بدانید این احساس در این سن برای شما مضر است و نشانه کمبود محبت والدینی است و باید در آنجا برآورده شود و سعی کنید با تلاش و کوشش به ذخیر سازی مهارت های زندگی ، مفید بودن برای خود ، خانواده و جامعه و برآورده کردن انتظارات خود ، خانواده و جامعه مشغول شوید . از طرفی این را نیز بدانید که شما تا سن ۲۴ سالگی هر سال احساسات و عواطف متنوع و گوناگونی خواهید داشت! پس اگر هم این دختر خانم را می پسندید سعی کنید تا زمان مناسب و منطقی به آن فکر نکنید و با خود بگویید ” باید آن زمان احساسم را ببینم ، ممکن است در آینده دیگر چنین احساس کنونی را نداشته باشم .”
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۴۴۰۳۴۴۹۰
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  Arefeh , فروردین ۱, ۱۳۹۷ @ ۹:۱۹ بعد از ظهر

  سلام من یک نوجوان پانزده ساله هستم.. مدتیه که دچار مشکلات روحی و فکری شدم.. که خیلی هم منو اذیت میکنه.. دوبار مشاوره رفتم ولی تاثیری نداشته.. شما میتوانید به من کمک کنید؟.. یا فقط در رابطه با مشکلات ازدواج مشاوره میدید؟
  • 

    پاسخ

    مشاور , فروردین ۲, ۱۳۹۷ @ ۸:۱۹ بعد از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز در همه زمینه ها مشاوره صورت می گیرد ..منتهی باید بتونید مساله رو درست و واضح توضیح بدهید که دقیقا منظور شما از اینکه دچار مشکلات روحی و عاطفی شدید چیست ؟سن شما خب سن حساسی است و دوره نوجوانی است ..
    در این دوره طبیعتا افراد با مسائل روحی و روانی رو به رو می شوند ..و اختلاف عقیده هایی که با خانواده پیدا می کنند ..
    و اینکه فکر می کنند درک نمی شوند به هر حال اختلاف سلیقه ها تغییرات روحی و روانی و تغییرات جسمی و روانی خودش مشکلاتی را ایجاد می کند ..
    بهتره توجه داشته باشید گاهی در برخی موارد باید زمان بگذرد علاوه بر اینکه قاعدتا خود مراجعه به روانشناس و مدیریت رفتارها کمک می کند .بهتره مراجعه داشته باشید و امیدوارم که به زودی بر طرف شو منتهی نگران نباشید اگر در خانواده درک شوید و شرایط مناسبی داشته باشید به زودی شرایط مرتفع نی سود مگر با بحران زیادی رو به رو شوید ..موفق باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

    ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰

    موفق باشید
  • 

    پاسخ

    مشاور , فروردین ۲, ۱۳۹۷ @ ۱۰:۴۲ بعد از ظهر

    – کشمکش بین استقلال و وابستگی:

    با توجه به اینکه این دوره، حد فاصل دوران کودکی و بزرگسالی است، از دست دادن حمایت‌های بی‌قید و شرط والدین برای کسب احساس استقلال از یک طرف و لذت مورد حمایت و پشتیبانی آنها بودن و همانطور کودک ماندن و بدون زحمت و دردسر، همیشه مورد محبت قرار گرفتن از طرف دیگر، در نوجوان کشمکش درونی ایجاد می‌کند و جنگ روانی عمیقی در ذهن او به وجود می‌آورد.

    بعضاً خانواده و مدرسه و جامعه نیز از او توقعات متناقض دارند، گاهی او را به چشم یک کودک نگاه کرده و برخوردی تحقیرآمیز دارند و گاهی هم توقعات از او بیش از حد توان اوست و به چشم بزرگسالان به او می‌نگرند که این خود به کشمکش‌های درونی نوجوان دامن زده و او را با مشکل روبرو می‌سازد.

    ۲- طغیان علیه مراجع قدرت:

    نوجوان برای کسب استقلال علیه همه ی مراجع قدرت من جمله والدین و کادر مدرسه طغیان می‌کند.
    گاهی اوقات رفتارهایی علیه آنها از خود نشان می‌دهد، درگیری‌هایی ایجاد می‌نماید و به اعمالی دست می‌زند که روابط او را با آنها و سایر مراجع قدرت به شدت تیره می‌کند، مثلاً بگومگو می‌کند، بحث و مجادله ی طولانی انجام می‌دهد، بر خلاف خواسته ی والدین دیر به خانه می‌آید، از انجام تکالیف درسی خودداری می‌کند، سیگار می‌کشد و حتی ممکن است دست به اعمال بزهکارانه هم بزند.
    این مورد در خانواده‌های با محدودیت زیاد و یا مدارسی که مقررات سخت و خشک را بدون نظرخواهی و مشورت با نوجوان اجرا می‌کنند از شدت بالاتری برخوردار است.

    ۳- هویّت فردی :

    یکی دیگر از مشکلات مهمی که نوجوان با آن روبرو می‌شود مساله ی تشکیل «هویت فردی» اوست. بدان معنی که سوال‌های متعددی درباره ی مفهوم زندگی، نقش او در این زندگی، مفهوم مرگ و زندگی پس از مرگ و بطور کلی سوال‌هایی نظیر، من کیستم؟ و به کجا می‌روم؟ ذهن او را به خود مشغول می‌نماید که باید به آنها پاسخ دهد.

    احساس هویت شخصی در نوجوانان کم‌کم براساس همانند سازی‌های مختلف گذشته ی آنها تکوین می‌یابد. با ورود به دوره ی نوجوانی ارزش‌های گروه همسالان و همچنین ارزیابی‌های معلمان و سایر بزرگسالان نیز مطرح است و هر اندازه ارزش‌هایی که از طرف دوستان و همسالان ابراز می‌شود با ارزش‌های والدین و معلمان هم‌خوانی بیشتری داشته باشد به همان نسبت کار هویت‌یابی نوجوان آسان‌تر پیش می‌رود.

    ۴- چگونگی ارضاء نیازهای جدید (جنسی):

    رشد و نمو غدد داخلی و ترشحات هورمون‌های جنسی به نوجوان امکان برقراری روابط جنسی را می‌دهد و انگیزه و کشش جنسی نسبت به غیر هم‌جنس در او ایجاد می‌گردد و از طرفی نخستین برخورد نوجوان با جنس مخالف اغلب با ترس و پریشانی خاطر همراه است. جوان تازه بالغ جدید تمایلات قوی و نامعلومی را احساس می‌کند که او را از جلدش خارج کرده و بسوی جنس مخالف می‌کشاند. جهش‌های شدید محبت، عقب‌نشینی‌های توضیح ناپذیر و حرکات بدون دلیلی که او را آشفته می‌سازد.

    نوجوان می‌‌خواهد این همه انرژی را که به وجود آمده و موجب هیجان او شده است را در جایی آزمایش نماید، اما در عین حال نگران عواقب آن است. او بیداری و رشد تمایلات جنسی را دارد ولی هدف ندارد و چون غریزه ی جنسی کاملاً زیرزمینی است، جهت‌یابی آن با کور مالی انجام می‌شود و در افراد محجوب و کمرو نوعی اضطراب و گیجی ایجاد می‌کند. در جوامعی که آموزش ارضاء صحیح غریزه ی جنسی و راه‌های کنترل آن برای نوجوان آموزش داده نمی‌شود، این مشکل مضاعف است و در این‌جاست که متاسفانه لغزش و سقوط در پرتگاه در کمین است.

    ۵- عدم کنترل بر رفتار و هیجانات ناشی از تغییرات جسمی و روانی دوران بلوغ:

    به دلیل رشد سریع جسمی و تغییرات مشهود در اندام‌های بدن نوجوان در دوران بلوغ بعضی از رفتارهای هیجانی و عدم کنترل او طبیعی است. مثلاً جلو آمدن سرنوجوان به دلیل احساس بلندتر شدن گردنش، بزرگ شدن بینی و یا عدم کنترل در دست‌هایش برای جابجایی خصوصاً اشیاء ظریف از طرفی و عدم آگاهی و آموزش صحیح او در مقابله با این مسایل از طرف دیگر او را از نظر روحی تحت تاثیر قرار داده به‌طوری که در خود احساس بی‌کفایتی و حقارت می‌نماید که همین امر موجبات اضطراب را در وی فراهم می‌آورد.

    ۶- ترس از آینده:

    با پیدایش نیازهای جدید در نوجوان و کشش به سوی ارضای نیازهای آنی و مقطعی، آینده را در ذهن نوجوان مبهم و دور از دسترس تصویر می‌نماید به طوری که حتی چگونگی تامین اقتصادی و تشکیل خانواده برای خود در آینده و ازدواج و تحصیلات عالی را قله‌هایی دور از دسترس می‌پندارد که دستیابی به آنها برای او بسیار دشوار و در بسیاری از موارد از محالات است که البته نقائص تربیتی و آموزشی در درون خانواده، مدرسه و جامعه و محرومیت‌های شدید مالی خانواده به شدت و عمق این مشکل نیز می‌افزاید.

    ۷- دغدغه اقتصادی:

    یکی از مهمترین مشکلات نوجوانی این است که فرد قبل از اینکه به بلوغ اقتصادی برسد به بلوغ جنسی رسیده است و از طرفی چون به دنبال استقلال و کسب هویت جدید برای خود نیز می‌باشد همیشه به فکر دستیابی زودتربه منافع اقتصادی است و در این ارتباط می‌بینیم نوجوانانی را که مدرسه و تحصیل را رها کرده و به دنبال شغل و کسب درآمد می‌باشند و این خصوصاً در جوامعی که ارزش‌های انسانی و معنوی جای خود را به ارزش‌های مادی داده و شخصیت افراد برحسب درآمد و پول آنها مورد ارزیابی قرار می‌گیرد بسیار مشهودتر است و در این ارتباط اوضاع و احوال‌اقتصادی- اجتماعی و بی‌ثباتی جامعه، جنگ، بیکاری، کمبود امکانات و فقر مالی خانواده از عوامل تشدید کننده ی مشکل محسوب می‌شوند.

    ۸- تعارض بین خواسته‌های والدین و گروه همسالان:

    در این دوران، نوجوان تحت تأثیر گروه همسالان می‌باشد و والدین را مرتبط به نسل گذشته می‌داند که نیازها و خواسته‌های عصر حاضر او را درک نمی‌کنند. لذا نوجوان خود را در این میان کاملاً گیج احساس می‌کند چون حاضر نیست که محبت والدین را هم از دست بدهد. در چنین مواقعی نوجوانان بعضاً همانند هنرپیشه‌ها نقش بازی می‌کنند تا از مقبولیت والدین و گروه همسالان، هر دو برخوردار شوند.

    ۹- ترس و اضطراب:

    ناتوانی در سازگاری با موقعیت‌های جدید موجب تشدید ترس و اضطراب در نوجوان می‌شود مانند: ترس از عدم موفقیت در امتحان یا مورد سرزنش قرار گرفتن در خانه و مدرسه، ترس از پذیرش مسئولیت و ارتباط با جنس مخالف یا مورد پذیرش دوستان واقع نشدن.

    ۱۰- به هم ریختگی ارتباط با دیگران:

    فشارهای روانی، عاطفی و اجتماعی در این دوران موجب می‌شود که نوجوان با خودش، با خانواده‌اش، با دوستانش و بطور کلی با همه رابطه‌اش بهم می‌خورد و احساس کوچک شمردن خود و حقارت می کند و حالت عصبی در او افزایش می‌یابد.
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

    ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰

    موفق باشید
• 

  پاسخ

  آزاده , فروردین ۳, ۱۳۹۷ @ ۴:۱۵ بعد از ظهر

  سلام من یه دختر ۲۴ سالم. چند وقته خیلی احساس افسردگی میکنم. همش فکر میکنم اصلا مفید نیستم. به چیزایی که میخاستم نرسیدم. اصلا نمیدونم چی میخوام. هر کاری رو شروع میکنم زود دلسرد میشم و فکر میکنم اون کار فایده ای نداره . درضمن الان شاغلم ولی درگذشته زندگی سختی داشتم. الان هم خیلی خودمو میخورم و همش حس عذاب وجدان دارم که از توانایی هام خوب استفاده نکردم واونارو سرکوب کردم
  • 

    پاسخ

    مشاور , فروردین ۴, ۱۳۹۷ @ ۱۲:۱۵ بعد از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز این حالات وقتی ایجاد می شود باید بتوانید دلایلی که منجر به این حالات شده را شناسایی کنید اینکه چه شرایطی باعث شده که شماانچنین فکر کنید و چه مسائلی ایجاد شده است ..به هر حال در زندگی هر فردی مشکلاتی وجود دارد ولی اینکه از چه زمانی این مشکلات ایجاد شده مساله بسیار حائز اهمیتی است که باید توجه داشته باشید ..اگر مسائل مربوط به چهارچوب خانوادگی و روابط باشد با مدیریت روفتار و اموختن تکنیک های کنترل استرس مساله حل خواهد شد منتهی اگر فکر می کنید مشکل دقیقا مربوط به خود شماست و شرایطی که شما دارید باعث به وجود امدن چنین مساله ای شده خوب شرایط کاملا متفاوت می شود ..در هر حال امیدوارم موفق باشید و به زودی شرایط مرتفع شود ولی حس مفید نبودن به کاهش اعتماد به نفس برمی گردد و ممکنه اخیرا فردی که برای شما بسیار مهم است در باره شما بازخوردی داده باشد و شما را با مشکل مواجه کرده باشد ..
    در هر صورت امیدوارم موفق باشید و زندگی خوبی داشته باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۳۴
    موفق باشید
  • 

    پاسخ

    مشاور , فروردین ۴, ۱۳۹۷ @ ۱۲:۱۸ بعد از ظهر

    رتباط بین بی حسی احساسی و حساسیت شدید چیست ؟

    انسانها هنگام مواجهه با خطر به سه روش عکس العمل نشان میدهند :جنگیدن ,پرواز کردن ویا منجمد شدن .
    زمانی که ما با شرایط بسیار بحرانی روبرو میشویم مانند سو استفاده در دوران کودکی و یا غم های بزرگ ,بدن ما و روان ما در حالت انجماد دربی حسی فرو میروند .گاهی اوقات این واکنش ها ماندگاری طولانی تری نسبت به طول مدت خطر دارند و برای تمام عمر با ما میمانند .

    در چنین شرایطی فرد به طور کلی منزوی شده و از برقراری ارتباطات اجتماعی خودداری میکند .
    نمیتوان تصور نمود که بی حسی احساسی ناشی از حساسیت بالاباشد ولی این بی حسی یک انتخاب هوشیارانه نیست و حتی ممکن است تا زمانی که این الگو ها در وجود شما ساخته میشوند شما از انها بی خبر باشید .

    شما ممکن است که یک پناهگاه برای خود بسازید که احساسات حقیقی شما را پنهان میسازد و در نهایت شما شرمنده و یا خجالت زده نخواهید شد .

    شاید به دلیل شرایط اجتماعی و نحوه تربیت خانوادگی شما ترجیح میدهید تا احساسات خود را مخفی نمایید .

    معمولا افراد جدایی احساسی را به روش هایی متفاوت حس میکنند :شما ممکن است یک حس مادام از خستگی و پوچی داشته باشید و یا نتوانید احساسات خود را نشان دهید و یا نتوانید به اتفاقات اطراف خود همانند دیگر افراد به درستی پاسخ دهید و یا ارتباط درستی با دیگران برقرار نمایید .

    در چنین حالتی شما احساسات مثبت همانند لذت و خوشحالی و عشق را تجربه نخواهید کرد .
    پناهگاه ساختگی شما در ابتدا بسیار کاربردی به نظر میرسد و به شما احساس قدرت میدهید و شما احساس میکیند که میتوانید با توانایی کامل در جهت انجام کارهای روزانه خود اقدام نمایید .

    در این حالت تمام احساسات شما یکجا انباشته شده و تخلیه نمیگردد و زمانی که حس ناراحتی و مشکلات به اوج خود برسند شما بسیار ازرده خاطر خواهید شد .

    گاهی ممکن است که دست به کارهایی بزنید که اصلا با شما همخوانی ندارد زیرا بخشی از وجودتان را کنار گذاشته اید .

    بسیاری از این افراد به زندگی رباتیک دچار میشوند و برای جبران احساسات تخلیه نشده خود به پرخوری و یا مصرف مواد و یا رفتار های تهاجمی و عجولانه پناه میبرند و عده ای دیگر هم فقدان حافظه را تجربه میکنند .

    علائم رفتاری این افراد شامل احساس پوچی و خستگی و سو مصرف مواد و انحراف شخصی و مشکلات روان پریشی و بدبینی میباشد .
    این افراد در تمام طول زندگی خود و حتی در زمان درمان هم از این پناهگاه استفاده میکنند زیرا در طی درمان احساسات فرد پدیدار شده و ضمیر ناخود اگاه وی نا امنی را حس میکند و حتی پیش از قبل به این پناهگاه پناه میبرد .به جای خواندن این متن می‌توانید ویدیوی زیر را نیز ببینید.

    ۱. اوضاع می‌توانست بدتر از این باشد!

    تلاش برای مقایسه وضعیت دوست‌تان با کسی که شرایط بدتری دارد، راهکار مناسبی نیست. افسردگی بر اثر شرایط زندگی رخ نمی‌دهد، بلکه به فعل‌و‌انفعالات شیمیایی مغز بستگی‌ دارد. از دیدگاه شما ممکن است کسی زندگی آسان و خوبی داشته‌ باشد، اما ظاهر زندگی دیگران، نشان‌گر احساسات و باطن زندگی آنها نیست. مقایسه زندگی دوست‌تان با افرادی با شرایط بدتر از او، تنها می‌تواند حس بدتری به او بدهد.

    ۲. باید روی داشته‌هایت حساب کنی

    چیزی که ممکن است به شما کمک کند، برای کسی که زیر فشار افسردگی قرار دارد، مناسب نیست. فکر کردن به چیزهای خوب در زندگی، افسردگی دوست شما را برطرف نمی‌کند. بلکه تنها باعث می‌شود او علاوه بر مسائلی که با آنها درگیر است، بار گناه بیشتری را حس کند.

    ۳. تو فقط کمی ناراحت هستی

    درگیری ذهنی دوست‌تان را با گفتن این عبارت ناچیز نشمارید. با این ادعا که این وضعیت، تنها یک شرایط ناراحت‏‌کننده گذراست، در واقع به او می‌گویید که احساسات او ارزشمند نیست. احساساتی را که درک نمی‌کنید نادیده نگیرید.

    ۴. این روش را امتحان کرده‌ای…

    کسی که افسرده است، نمی‌خواهد به رنجی که می‏‌‏کشد، فکر کند. این افراد هر روشی را که می‌‏دانسته‏‌اند امتحان کرده‌اند. پیشنهاد شما، تنها حس حماقت و ناامیدی را در دوست‌تان برمی‌انگیزد. اگر شما تاکنون افسرده نبوده‌اید، هرگز نمی‌توانید عمق درد و رنج دوست‌تان را درک کنید. پیشنهاد دادن راهکار از سوی کسی که شرایط یک فرد افسرده را درک نمی‌‏کند، به معنای حمایت نیست.

    ۵. حال تو را درک می‌کنم. من هم زمانی افسرده بودم…

    اگر شما فکر می‏‌کنید که زمانی افسرده بوده‌اید، معلوم است که شما نمی‌دانید افسردگی چیست. غمگین یا ناراحت بودن به معنای افسردگی بالینی نیست. تلاش برای شرح دادن حسی که هرگز آن را واقعا تجربه نکرده‌اید، حس دوست داشتن یا حمایت به دوست‌تان نمی‌دهد.

    ۶. تو باید روی ورزش و تغذیه‌ی سالم تمرکز کنی!

    اگر شما یک متخصص نیستید هرگز نباید به کسی که بیماری روانی جدی دارد، توصیه یا سفارشی بکنید. دوست افسرده شما به نظر یک متخصص دیگر نیاز ندارد. او تنها یه یک دوست احتیاج دارد. سلامت جسم به سلامت روح بستگی دارد، اما عدم تعادل شیمیایی مغز که موجب افسردگی می‌شود، با ورزش یا خوردن یک سالاد درمان نمی‌شود.

    ۷. تو افسرده به نظر نمی‌رسی!

    افسردگی یک حالت نیست و لزوما روی ظاهر افراد اثر نمی‌گذارد. افراد ممکن است در هر سن، نژاد، جنسیت، شغل و گرایشی به افسردگی مبتلا شوند. شما نمی‌توانید بر اساس ظاهر افراد به احساسات آنها پی‌ببرید. حتی اگر دوستان شما شاد و سالم به نظر برسند، باز هم باید به احساسات واقعی آنها توجه کنید و آنها را باور داشته‌باشید.

    ۸. تو می‌توانی با بیماری مقابله کنی

    افسردگی مانند سایر بیماریهای جسمی نیست که بتوانید مانند سرماخوردگی آن را درمان کنید. این ادعا که دوست شما می‌تواند بر افسردگی خود غلبه کند به این معناست که او تحت کنترل بیماری قرار دارد. شاید این فرض که دوست‌تان قادر به غلبه بر این بیماری ذهنی است به این معنا باشد که او در برابر احساس خود مسئول است.

    ۹. چرا کارهایی را که برایت لذت‌بخش است انجام نمی‌دهی؟

    وقتی شخصی افسرده است، کارهایی که به طور طبیعی لذت‌بخش و شادی‏‏‌آفرین هستند، برای او این‌گونه نیستند. این موضوع یکی از بدترین جنبه‌های افسردگی است. تمایلات و علاقمندی‌ها رنگ و بوی خود را از دست می‌دهند. کاردستی‌های ساده یا پیاده‌روی، بیماران ذهنی را مداوا نمی‌کند.

    ۱۰. تو باید جنبه مثبت موضوع را در نظر بگیری

    گفتن این جمله نشان‌دهنده آن است که شما حقیقت افسردگی را درک نکرده‌اید. در اینجا نقطه‌ی مثبتی وجود ندارد. افسرده بودن به این معناست که دوست شما در تلاش است تا جنبه‌ای مثبت را در زندگی بیابد.

    ۱۱. دیدن من، تو را خوشحال نمی‌کند؟

    افسردگی دوستان شما ربطی به شما ندارد. فکر نکنید که آنها دیگر شما را دوست ندارند یا نمی‏‌خواهند، زیرا تعادل شیمیایی مغز آنها تغییر کرده است. شما با برانگیختن احساسات دوستان‌تان درباره‌ی خودتان، تنها باعث می‌شوید آنها حس گناه و ناامیدی داشته‌باشند.

    ۱۲. شاد‌ بودن یک انتخاب است!

    وقتی افسرده نیستید. دست‌کم‌گرفتن تلاش دوستان‌تان برای یک انتخاب ساده مانند شاد بودن یا نبودن، بسیار سهل‏‌انگارانه و توهین‌آمیز است. آنها در داشتن این حس دخیل نیستند و شاد نبودن، انتخاب آنها نیست. با اجتناب از این عبارات و برخی عبارات مشابه، شما بهتر می‏توانید دوست افسرده خود را درک کرده و از او حمایت کنید. آنها نیاز دارند تا به حرف‌هایشان گوش کنید، آنها را دوست بدارید و حامی آنها باشید بدون آنکه سعی کنید مشکل آنها را حل کنید.

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱۲۲۶۸۹۵۵۸
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  fati , تیر ۲۴, ۱۳۹۷ @ ۹:۳۲ بعد از ظهر

  سلام‏ ‏من‏ ‏با‏ ‏خانواده‏ ‏مشکل‏ ‏دارم‏ ‏مادرم‏ ‏نمیزارن‏ ‏برم‏ ‏ببرون‏ ‏گرد‏ ش‏ ‏هم‏ ‏منو‏ ‏نمیبره‏ ‏چیزیم‏ ‏برام‏ ‏نمیخرن‏ ‏یه‏ ‏چیزم‏ ‏که‏ ‏میخره‏ ‏میگه‏ ‏پولشو‏ ‏بده‏ ‏پول‏ ‏تو‏ ‏جیببم‏ ‏نمیده‏ ‏حد‏ ‏اقل‏ ‏بزارن‏ ‏برم‏ ‏سرکار‏ ‏خرج‏ ‏خودمو‏ ‏بدم‏ ‏چیکار‏ ‏کنم‏ ‏خسته‏ ‏بدم‏ ‏تو‏ ‏خونه‏ ‏تنهای‏ ‏کسی‏ ‏ندارم‏ ‏
  • 

    پاسخ

    مشاور , تیر ۲۵, ۱۳۹۷ @ ۹:۵۱ قبل از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز
    توجه کنید این طور که شما می فرمایید که ظاهرا اصلا هیچ گونه ازادی عملی شما ندارید .و خب برای من عجیبه یک شرایط اینچنینی که نه ازادی عمل نه پول و صرف هزینه ها ..هیچ کدوم از این ها وجود ندارد ..خب بهتره حضوری مراجعه کنید که بررسی شود مساله دقیقا چیست چون این طور که شما می فدمایید اثلا مشخص نیست شرایط به چه گونه ای است و
    حتی شاد نیاز باشد با توجه به این شرایطی که شما می فرمایید خانواده هم در جریان قرار بگیرند که نکته بسبار مهمی است که شما همچنین حسی دارید البته سن شما هم اهمیت دارد
    وقتی در دوره نوجوانی باشید این شرایط و این حس ها خودش تاثیرات منفی می گذارد و شرایط را سخت می کند ..
    البته بهتره که شرایط درست در نظر گرفته شود ولی شواف و تفاوت نسل ها خودش مساله ساز می شود
    فکر نمی کنم پدر و مادری تا این حد ایجاد مشکل کنند ..این نکته ای است که باید در نظر داشته باشید
    به هر حال امیدوارم بتونید حرفتون رو منطقی به خانواده بزنید یا حداقل راضی کنید که همراهی کنند
    موفق باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

    ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۷۹۰

    موفق باشید
• 

  پاسخ

  سحر , مرداد ۱۴, ۱۳۹۷ @ ۱۲:۳۷ قبل از ظهر

  باسلام، دختری ۳۳ ساله هستم پنج سال پیش به دلیل مشکلات عاطفی که داشتم در شرایط بسیار بد روحی با پسری که پنج سال از خودم کوچکتر بود آشنا شدم اوایل، دوستی ما صرفا خوشگذرانی بود حتی خودم به وی گفته بودم من از دوستت دارم شنیدن بیزارم اما بعد از چند ماه بهش علاقه پیدا کردم و با گذشت زمان رابطه ما عمیقتر شد طوریکه شدیدا به همدیگر علاقمند شدیم بعد از یکی دو سال که نسبتا شناخت خوبی ازش داشتم بحث ازدواج رو پیش کشیدم اوایل وضعیت مالی را بهانه میکرد اما بعدها فهمیدم به دلیل اختلاف سنی و ترس از مخالفت خانواده نمیتواند قدمی بردارد چندین بار باهاش در این مورد حرف زده ام اما ترس اون از خانواده باعث شده به نتیجه ای نرسیم اون شدیدا به خانواده اش حساسه و دوست نداره بخاطر من یا هر موضوع دیگری اسیبی به خانواده اش وارد بشه ، با اصرار من یکبار جسته گریخته با مادرش صحبت کرده اما مادرش اجازه حرف زدن بیشتر را نداده، الان بعد از پنج سال هر چند ماه یکبار در مورد این قضیه با همدیگر بحث میکنیم اما هربار با اطمینان میگه میدونم خانواده ام قبول نخواهند کرد، حتی بار آخر گفت اگر خیلی اصرار داری با مادرم صحبت کنم باهاش حضوری حرف بزنیم اما میدانم که مخالفت خواهند کرد و حرمت من پیش خانواده ام شکسته خواهد شد، الان من نمیدونم چه کاری به صلاحه، نه میتونم ازش دل بکنم و نه میتونم بدون هدف باهاش ادامه بدم، اینم اضافه کنم که قبلا به دلیل مخالفت خانواده خودم شکست عشقی سنگینی خورده ام و تحمل شکست دیگه واقعا برام غیر قابل تحمله، اگر بخوام ترکش کنم حداقل برای یکسال نمیتونم کسی دیگه رو جایگزینش کرده و باهاش ازدواج کنم چون اصلا نمیتونم با یاد و خاطره یکی با کس دیگر همبستر شوم اینکارو خیانت به همسر میدانم اما از انجایی که خانواده ام اصرار دارند ازدواج کنم قانع کردن انها به اینکه در شرایط فعلی امکان ازدواج ندارم نیز برایم مشکل است واقعا نمیدانم چکار باید بکنم
  • 

    پاسخ

    مشاور , مرداد ۱۵, ۱۳۹۷ @ ۳:۰۶ بعد از ظهر

    با سلام
    دوست عزیز
    ببینید من شرایط شما رو درک می کنم و متوجه هستم که چقدر شرایط سختی برای شماست منتهی یک نکته مهم که باید در نظر بگیرید این است که بدانید وقتی شما یک عمر به خودتون دروغ بگید و خودتون رو گول بزنید که مثلا می توانید وارد رابطه شوید و می خواهید که به ازدواج ختم شود در صورتی که ایشون واضحا در مورد مخالفت خانوادشون به خاطر بحث سنی با شما صحبت می کنند
    خب این شرایط بسیار سختی است که باید در نظر داشته باشید .که مهم اینده شماست به هر حال درسته ارتباط با ایشون شاید از ابتدا درست نبوده و شرایط خاصی است که تجربه می کنید ولی به هر حال یک تجربه هر چند منفی فقط تجربه است ..
    ولی اینکه به خاطر رابطه ای که انتهایش مشخص است اینده را نابود کنید که درست نیست ..
    امیدوارم با مراجعه به روامشناس درست تصمیم بگیرید و طوری پیش نروید که بعد از مدت ها نتوانید دیگر تصمیمی با توجه به بالارفتن سن برای اینده بگیرید و ضربه روحی این رابطه هم مضاعف شود
    موفق باشید .
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۹۸۲۱۲۲۳۵۴۳۰۴
    موفق باشید
  • 

    پاسخ

    مشاور , شهریور ۷, ۱۳۹۷ @ ۹:۲۹ بعد از ظهر

    آمارهای ازدواج طی چند سال اخیر حاکی از آن است که بخشی از فرهنگ ازدواج در ایران دست‌خوش تغییر شده و برای بخشی از پسران جامعه ایرانی این مسئله که همسرشان حتماً از خودشان چند سالی کوچک‌تر باشد، حائز اهمیت نیست.

    به گزارش مهرخانه، چندی پیش مدیرکل دفتر اطلاعات آمار و جمعیت سازمان ثبت احوال کشور اعلام کرد: در ۹ ماه نخست امسال، ۱۰٫۴ درصد یعنی معادل ۶۰ هزار و ۴۰۷ مورد از ازدواج‌هایی که ثبت شده، زوجه بزرگ‌تر از زوج بوده‌ است. در سال نیز۹۱ براساس آمار واصله، ۸۲۹ هزار و ۹۶۸ مورد ازدواج صورت گرفته بود که در ۸۹٫۳ درصد از این ازدواج‌ها زوج بزرگ‌تر از زوجه یا همسن و در ۱۰٫۷ درصد معادل ۸۹ هزار و ۵۹ مورد، زوجه بزرگ‌تر از زوج بوده است.

    محزون تأکید کرد: درصد ازدواج‌هایی که زوجه از زوج بزرگ‌تر بوده است، از سال ۸۵ تا ۹۲ حدود ۱۰ درصد بوده و افزایش چشم‌گیری نداشته است.

    انگیزه‌های ذهنی- روانی پسران برای ازدواج با دختران بزرگ‌تر
    دکتر داریوش کاویانی‌پور متخصص روانشناسی و مشاور ازدواج در گفتگو با مهرخانه می‌گوید: در جامعه امروز ازدواج‌هایی با فاصله سنی معکوس، یعنی بزرگ‌تر بودن زن از مرد بسیار زیاد شده است. معمولاً مردها از اقدام به چنین ازدواج‌هایی انگیزه‌هایی دارند از قبیل؛ داشتن پشتوانه‌ای قوی در همه مسائل تا بتوانند روی نظر و فکرش حساب کنند و خود را به دست تجربه او بسپارند. گاه انگیزه دریافت محبت مادرانه هم این مردان را جذب زنانی می‌کند که فاصله سنی‌های چشم‌گیری با خودشان دارند.

    به‌طور کلی افرادی که به ازدواج با زنی بزرگ‌تر از خود اقدام می‌کنند را می‌توان در چند گروه دسته‌بندی کرد:

    یک دسته مردانی هستند که اعتماد به نفس پایینی دارند و در زندگی نیازمند حمایت‌های اطرافیان به خصوص خانواده مثل پدر و مادر و در نهایت همسر هستند؛ اگر چه غرور مردانه آنها اجازه نمی‌دهد تا به صورت مستقیم این نیاز خود را اظهار و آشکارا بیان نمایند و از اطرافیان کمک بخواهند، اما آنها به صورت غیرمستقیم و از طرق مختلف حمایت فرد مقابل را جلب نموده و با چنین ازدواج‌هایی سعی می‌کنند همسرشان را با روش‌های غیرملموس برای ارائه کمک و پشتیبانی خود تشویق نمایند و نکته شایان توجه در باره گروه‌هایی این چنینی از مردان این است که معمولاً پس از ارائه خدمات همسر، دلخوری خود را به عناوین مختلف مبنی بر گرفتن استقلال و آزادی، ایجاد محدودیت و… به همسرشان ابراز می‌دارند.

    گروه دیگر، مردانی هستند که نتوانسته‌اند بخش والد و بالغ خود را رشد دهند و به‌خوبی از عهده مسئولیت‌های زندگی‌شان برنمی‌آیند. این مردان برای اداره امور شخصی خود نیازمند کمک هستند؛ چراکه بدون کمک نمی‌توانند کارها را به ثمر برسانند و از مهارت‌های یک زندگی معمولی محروم خواهند ماند. آنان اغلب از کودک بی‌تدبیر و احساساتی و بی‌تأمل وجودشان استفاده می‌کنند و با شکست‌های پی‌درپی روبه‌رو می‌شوند. به همین دلیل عادت کرده‌اند تا برای مواجه نشدن بیشتر با نتایج نامطلوب، همواره از شخصی کمک بگیرند و حمایتش را بطلبند که می‌توان گفت این شخص در دوران مجردی، مادر و در دوران تأهل، همسر آنهاست.

    گروه سوم، را مردانی تشکیل می‌دهند که مادرانی قدرت‌طلب دارند و همواره در زندگی آموخته‌اند که برای کلیه امور با نظر و تصمیم‌های او هماهنگ باشند و طبق میل و اراده مادرشان رفتار کنند. در نظر این مردان، زنان مدیریت اصلی خانه را بر عهده دارند و تصمیم‌گیرنده نهایی آنها هستند. بنابراین در گستره زیادی از زندگی خود اختیارات فراوانی را به همسرشان می‌سپارند. در زندگی این مردان زن‌سالاری عمیقی حاکم است. افرادی که در این دسته قرار می‌گیرند با چنین ازدواج‌هایی سعی می‌کنند همسرشان را با روش‌های غیرملموس برای ارائه کمک و پشتیبانی خود تشویق نمایند.

    انگیزه‌های مالی، اجتماعی و جمعیت‌شناختی روی آوردن جوانان به این نوع ازدواج‌
    اما در کنار دلایل روان‌شناختی ازدواج پسران با دختران بزرگ‌تر از خود، باید به یاد داشت که انگیزه‌های دیگری نیز به تشویق پسران به این امر دامن می‌زند.

    دکتر سید حسن حسینی، جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، در گفتگو با مهرخانه، در این خصوص می‌گوید: ازدواج‌هایی که امروزه میان پسران کوچک‌تر با دختران بزرگ‌تر صورت می‌گیرد، مانند ازدواج زنان جوانی است که با مردان مسن‌تر با اختلاف سنی زیاد انجام می‌گرفته و می‌گیرد. معمولاً دلیل این ازدواج‌ها وضعیت خوب اقتصادی مردان است که زنانی حاضر می‌شوند با تفاوت سنی زیاد با آنها ازدواج کنند. گرچه این قضیه همیشه استثنائاتی نیز داشته و گاهی ناشی از جهل خانواده‌ها بوده است.

    این استاد دانشگاه در ادامه تصریح کرد: همچنین پدیده‌ای که امروزه در مورد ازدواج دختران بزرگ‌تر با پسران کوچک‌تر شاهد آن هستیم، ناشی از بهم ریختگی بازار کار و درآمد برای زنان و مردان است. بیکاری مردان مسئله‌ای است که منجر به این مبادله اقتصادی و اجتماعی شده است؛ یعنی این مردان ترجیح می‌دهند با دخترانی که مسن‌تر هستند، اما شاغلند و یا به طور کلی دارای وضعیت اقتصادی خوبی هستند، ازدواج کنند. این همان مبادله میان سن و وضعیت شغلی و درآمد و مانند ازدواج مردان با دختران بسیار کوچک‌تر از خودشان است.

    وی در نهایت افزود: این نوع ازدواج‌ها در درازمدت به نفع زنان نیست؛ چراکه با توجه به از دست رفتن سرمایه فیزیکی زن نسبت به مرد، مرد این خانواده‌ها ممکن است مورد توجه قرار گرفته و زندگی بیشتر در معرض خطر است.

    حسینی همچنین به مسائل جمعیت‌شناختی اشاره کرد و ادامه داد: در میان این نوع از ازدواج‌ها شاهد تعداد زیادی از ازدواج‌هایی با فاصله سنی بسیار کم (مردانی که فقط ۱ یا دو سال از همسر خود کوچک‌تر هستند) هستیم، که این دسته معمولاً بیشتر به دلایل جمعیتی به این نوع از ازدواج‌ها روی می‌آورند. در واقع انفجار جمعیتی دهه ۶۰ و برهم خوردن نسبت‌های جنسی، باعث شده که دختران و پسران در این گروه‌های سنی، بعضاً به همسن‌همسری روی بیاورند و لزوماً نتوانند همسر مورد نظر خود را از بین دختران کوچک‌تر یا پسران بزرگ‌تر پیدا کنند. به همین دلیل در این میان برخی نیز دارای اختلاف سن یکی دو سال هستند و دختر از پسر بزرگ‌تر است. همچنین این دختران نیز بر همین اساس نسبت به این ازدواج‌ها تمایل نشان می‌دهند.

    عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در ادامه تصریح کرد: در واقع این ازدواج‌ها ناشی از بر هم خوردن نسبت‌های سنی، تحصیلی و شغلی جوانان دهه ۶۰ است که امروزه در امر ازدواج خود را نشان داده است. اما وقتی این فاصله سنی از ۳ و ۴ سال می‌گذرد و بیشتر می‌شود و بعضاً به ۱۰ و ۲۰ سال هم می‌رسد، ناشی از همان مسائل اقتصادی و وضعیت برتر مالی دختر است که در واقع با فیزیک خوب پسر و سن کمتر وی مبادله شده است.

    وی خاطرنشان کرد: در این مبادله اقتصاد با سن و ظاهر، شاهد بازتولید همان وضعیتی هستیم که قبلاً در مورد دختران صدق می‌کرد و هنوز هم وجود دارد؛ یعنی دخترانی که به دلیل وضع مالی خوب یک مرد حاضر به ازدواج با وی با تفاوت سنی ۲۰ و ۳۰ سال می‌شدند و حتی حاضر بودند زن دوم شوند؛ مسئله‌ای که امروزه به پسران نیز تسری پیدا کرده است.

    راهکارهای تداوم و پیشگیری از بروز اختلاف در این ازدواج‌ها چیست؟
    کاویانی در همین رابطه راهکارهایی را برای تداوم زندگی این زوج‌ها بیان کرده و معتقد است، در این‌گونه ازدواج‌ها باید به نکات زیر توجه کرد تا از بروز اختلاف و جدایی جلوگیری شود:

    ۱٫ قدرت مدیریت را به مرد بدهید،
    ۲٫ مردان خودساخته، می‌توانند مرکز ثقل خانواده باشند؛ اگر پسری در شرایط خاصی رشد کرده باشد، به طوری که متکی به خود و خودساخته باشد، به خانواده سرسپردگی و وابستگی مالی و فکری نداشته باشد، خوب فکر کند و عاقلانه تصمیم بگیرد. چنین فردی حتی اگر از همسرش کوچک‌تر باشد، باز می‌تواند زندگی را کنترل کند و مرکز ثقل یک خانواده شود.
    ۳٫ رضایت خانواده‌ها مهم است،
    ۴٫ زن باید دغدغه حفظ شادابی و جوانی خود را داشته باشد،
    ۵٫ سن مناسب برای این نوع ازدواج برای پسران در بالای ۲۵ سالگی است.

    قطعا اگر پسر هستید و در سن ۲۱-۲۲ سالگی به سر می‌برید و تصمیم دارید با دختری در سن ۲۴-۲۵ سال ازدواج کنید؛ در حال اقدامی ‌پر چالش و خطرناک هستید. دختر و پسر در این مقطع سنی بسیار لجوج و منفعت‌گرا هستند. پسران در این سنین هنوز در حال و هوای نوجوانی به‌سر می‌برند، اما دختران در سن ۲۴-۲۵ سالگی وارد سن بزرگسالی شده و بلوغ فکری و عقلی‌شان تکمیل شده است، اما اگر همین تفاوت سنی ۳ تا ۴ سال در سال‌های بعد اتفاق بیفتد، مثلاً دختر ۲۹ ساله باشد و پسر ۲۶ ساله این تناسب و هماهنگی بهتر انجام می‌شود و اختلافات زن و شوهر در شروع زندگی کمتر خواهد بود.

    ۶٫ زن باید ادبیات آمرانه خود را تصحیح کند،
    ۷٫ توجه و محبت مرد به زن ضروری است،
    ۸٫ حفظ حریم مبتنی بر احترام،
    ۹٫ مادر همسرتان نباشید،
    ۱۰٫ صحبت همسرتان را قطع نکنید.

    ازدواج در گروه‌های سنی خارج از عرف خود می‌تواند راهکاری برای افزایش ازدواج باشد
    بحث کمبود امکان ازدواج و این مبنا که برای دختران در برخی گروه‌های سنی، پسران بزرگ‌تر برای ازدواج به تعداد کافی وجود ندارند، با ارائه آمار در چنین ازدواج‌هایی می‌تواند کم‌رنگ‌تر گردد؛ چراکه وقتی بخشی از جامعه برخلاف عرف فرهنگی (ازدواج پسران با دخترانی که چند سال کوچک‌ترند) عمل می‌کنند، عملاً امکان ازدواج برای دختران در گروه‌های سنی بالاتر که ممکن است به دلایل جمعیتی نتوانند در گروه‌های سنی خودشان ازدواج کنند، بیشتر شده و در نهایت مسئله ازدواج در جامعه خود به خود حل خواهد شد.

    این در واقع همان موضوعی است که منجر به بازسازی و متعادل‌سازی جامعه به صورت در خود می‌شود و باعث حفظ تعادل در میزان ازدواج‌ها و تشکیل خانواده می‌گردد. البته باید توجه داشت که این ازدواج‌ها به دلیل جدید و خارج از عرف بودن، ممکن است با چالش‌های بیشتری برای زوجین همراه باشد، اما با مراجعه به مشاور و متخصصین پیش از ازدواج و استفاده از راهکارهای روان‌شناسان، افراد می‌توانند در این نوع از ازدواج‌ها نیز زندگی پایدار و رضایت‌مندانه را تجربه کنند
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۴۴۰۳۴۴۹۰
    موفق باشید