لباس پوشیدن کودک کار روزمرهای است که گاهی آن قدر غیر قابل تحمل میشود که بسیاری از پدران و مادران را از کوره به در میبرد. مادر جک دو ساله وارد اتاق میشود تا به او لباس بپوشاند، اما با انواع و اقسام بهانههای کودک روبرو میشود. ناگهان موقعی که کودک اصرار میکند وسط زمستان آستین کوتاه بپوشد، مادر بردباریش را از دست میدهد. این امر جک را به بهانهگیری بیشتر تشویق میکند.
مادرش که حسابی عصبانی شده جیغ میزند که «جک، یا لباست رو میپوشی یا بد میبینی!» جک لگد میزند و جیغ میکشد. مادرش او را با حرکات دست تهدید میکند. این صحنه، صحنه جنگ عادی روزانه آنهاست. نهایتا تنها با یک برخورد منفی میتوان به این کودک لباس پوشاند.
یا این که این صحنه را تصویر کرد: صبحانه روی میز حاضر است، تخم مرغها در حال سرد شدن هستند و کودک ده ساله شما هنوز مشغول تصمیمگیری در این مورد است که کدام لباس را بپوشد.
در مورد کودکان خردسال، بهترین کار این است که لباس پوشیدن را به سادهترین و لذت بخشترین شکل ممکن انجام دهید.مشاوره کودک آنلاین
مشاوره کودک و لباس پوشیدن بچه
راهحلهای ما شامل پیشنهادهایی است که چطور لباس پوشاندن را برای کودکان به صورت سرگرمی درآوریم و همچنین روشهایی ارائه شده که میتواند به شما کمک کند تا به کودک یاد بدهید چطور مستقلا لباس بپوشد. خردسالان میتوانند بین سنین دو تا چهار سالگی تقریبا تمام قسمتهای لباس پوشیدن را ید بگیرند. در دو سالگی میتوانند یک پیراهن یا شلوار را از تن درآورند. در حدود سه سالگی میتوانند آنها را بپوشند.
در حدود سه سال و نیمگی میتوانند دکمهها را ببندند. در سن پنج سالگی اغلب کودکان میتوانند تمام قسمتهای لباس پوشیدن به جز بستن بند کفش را، خودشان انجام دهند.
اگر کاری کنید که اولین تلاشهای لباس پوشیدن برای کودک خوشایند باشد، بعدا موجب مقاومت کمتر و همکاری بیشتر کودک خواهد شد. هنگامی که کودک مهارتهای لازم برای لباس پوشیدن را فرا گرفت، میتوانید به این نکته بپردازید که چطور لباس پوشیدن را با سرعت بیشتری انجام دهد. انتظارات واقعبینانه به همراه انگیزش مثبت و برنامهریزی میتواند سرعت کار را زیادتر کند.
همچنین ما برای کودکانی که بهطور نامناسبی لباس میپوشند و یا این که بهطور غیر عادی لباس پوشیدن را طول میدهند نیز، راه حلهایی ارائه خواهیم داد.
قبل از این که هر کدام از این روشها را امتحان کنید، اطمینان حاصل کنید که زمان کافی را برای لباس پوشیدن کودک در نظر گرفتهاید. ممکن است شما بتوانید به سادگی و تنها با کمی زودتر بیدار کردن کودک، مشکلات خود را حل کنید.
لباس پوشیدن را برای کودک جالب کنید
لباس پوشیدن باید از آغاز برای کودک جنبه سرگرمی داشته باشد. هنگامی که به نوزاد خود لباس میپوشانید، با او صحبت کنید و یا برایش آواز بخوانید. هنگامی که کودک بزرگتر شد، هنگام لباس پوشاندن شیء جالبی مانند ماشین، اسباببازیِ موزیکدار، عکس و یا حیوانات اسباببازی به او بدهید تا تماشا کند یا با آن بازی کند.
لباس پوشیدن را با خواندن ترانه به کودک یاد دهید
کودک خردسال را تشویق کنید تا وقتی شما لباسهایش را میپوشانید با شما آواز بخواند: «جورابای خودمو اینجوری میپوشم….» کودک به تدریج، ترانه و در نتیجه ترتیب لباس پوشیدن را یاد میگیرد.
روش لباس پوشیدن را به کودک یاد دهید
هنگامی که کودک ترتیب لباس پوشیدن را فرا گرفت، آمادگی آن را خواهد داشت تا طرز لباس پوشیدن را بهتر یاد بگیرد. با یک عروسک یا حیوان پارچهای تمرین کنید و کودک را تشویق کنید که ابتدا لباسهایش را دربیاورد و سپس مجددا آنها را بپوشد.
هر بار که این کار را تمام کرد، او را شدیدا تحسین کنید و به دفعات به او فرصت دهید که این کار را تمرین کند. به او اجازه دهید کارهای مشکلتر مانند بستن دکمه، کشیدن زیپ و نهایتا بستن بند را تمرین کند. نسبت به او شکیبا باشید و همچنین انتظار پیشرفت یکباره را نداشته باشید. به تدریج کودک یاد میگیرد که چطور این کارها را انجام دهد.
لباس مناسبی انتخاب کنید
زمانی که کودک شما در حال یاد گرفتن لباس پوشیدنس است، لباسهایی را انتخاب کنید که او به راحتی بتواند آنها را بپوشد و درآورد. دامنها و شلوارکهای کشدار و پیراهنهای گشاد برای پوشیدن آسانترند تا بارانیهای دکمهدار و یا پالتوهای زیپدار. هنگامی که کودک در پوشیدن لباسهای سادهتر کهارت پیدا کرد، میتوانید با لباسهای مشکلتر تمرین کنید.
با همدیگر لباس بپوشید
کودکان از این که با الگو گرفتن از شما لباس پوشیدن را یاد بگیرند، لذت میبرند. اگر همراه با کودک خود لباس بپوشید، نه تنها به او نشان میدهید که چطور لباس بپوشد، بلکه سرعت کار را هم به او میآموزید. اگر بعدا ترتیبی داده شود که پدر با پسر و مادر با دختر لباس بپوشد، موجب میشود که همراه با یکدیگر، مسائل مردانه یا زنانه مشترکی را تجربه کنند.
از تمرین مثبت استفاده کنید
بررسی کنید که کودک صبحها چه مقدار از لباسهایش را میتواند بدون کمک بپوشد، سپس بدون داشتن انتظار اضافی با همدیگر روی مهارتها تمرین کنید. معمولا صبحها زمان مناسبی برای یاد دادن نیست. بنابراین، صبحها تنها از تمرین مثبت استفاده کنید و یاد دادن را به یک زمان مناسبتر در روز که میتوانید به آرامی و با خنده و آواز به کودک آموزش دهید، موکول کنید.
کاهش مقاومت کودک در لباس پوشیدن
روشهای بسیاری وجود دارد که میتوانید توجه کودک را به لباس پوشیدن معطوف کنید؛ به او کمک کنید که فکرش را روی لباس پوشیدن متمرکز کند و به این ترتیب، لباس پوشیدن را برای او جالب کنید.
مسابقه بیست سوالی ترتیب دهید. اگر کودک خردسال شما در مقابل لباس پوشیدن مقاومت میکند، با ترتیب یک مسابقه بیست سوالی (هر سوال برای یک تکه لباس است) این کار را برای خوشایندتر کنید. از او سوال کنید که لباس چه شکلی دارد، چه رنگی است، و به چه کاری میآید. از او بپرسید که آیا میتواند اشیاء دیگر، با همان رنگ را نشان دهد.
بازی نامگذاری ترتیب دهید. کودک را وادارید که روی هر تکه لباسی که میپوشد، اسم بگذارد. هر چقدر این اسامی مضحکتر باشد، بهتر است (مانند پیرن پری کاکل زری یا….). با معطوف کردن توجه او به جنبههای مثبت کارهای روزمره، انجام آن را آسانتر خواهید کرد.
با رنگآمیزی تمرین کنید. عکس کودکی را که لباسی پوشیده است، روی یک صفحه کاغذ یا هر چیز مناسب دیگر بکشید. از او بخواهید پس از آموختن روش پوشیدن یک لباس، همان لباس را روی عکس رنگ کند. عکس را در یک مکان در معرض دید قرار دهید تا به او بفهمانید از این که او میتواند این کارها را خودش به تنهایی انجام دهد، چقدر به خود میبالید.
لباس آتشنشانی
هنگایمی که کودک در لباس پوشیدن مهارت پیدا کرد، او را وادارید که این کار را سریعتر انجام دهد. یک زنگ اعلام آتشسوزی را به صدا درآورید و او را وادارید که وانمود کند یک مأمور آتشنشانی است و باید به سرعت لباس بپوشد و آتش را خاموش کند. سرعت او را با بردن به یک مرکز آتشنشانی پاداش دهید.
لباسهای فردا
شب قبل، با همراهی کودک تصمیم بگیرید که چه لباسهایی را برای فردا بپوشید و سپس آنها را از کمد بیرون بگذارید. کودکان باید در خرید لباسهایشان حق اظهارنظر داشته باشند. آنها اگر در انتخاب مد و رنگ لباسشان مشارکت داشته باشند، هنگام پوشیدن آن خوشحالتر خواهند بود.
با شرح اصول اولیه انتخاب لباس به کودک کمک کنید تا لباس مناسبی انتخاب کند. اگر پیراهن یا شلواری دارد که مورد علاقه اوست، ولی رنگ و رو رفته است (و بهتر است آن را در مدرسه نپوشد)، برایش توضیح دهید کی و کجا میتواند آن را بپوشد (مثلا بعد از مدرسه و یا در تعطیلات).
با سرعت مسابقه بگذارید
از کودک بپرسید که چه مدت طول میکشد تا بتواند لباسش را بپوشد و سپس مدت زمانی را که او برای پوشیدن لباس خود صرف میکند، اندازه بگیرید. صبح روز بعد از کودک بخواهید که رکورد قبلی خود را بشکند. به او کمک کنید تا یک زمان پذیرفتنی برای خودش در نظر بگیرد. یک تایمر را به کار بیندازید و مسابقه را شروع کنید. جدولی از زمانهای روزانه تهیه کنید و به خاطر بسپارید تا تلاشهای کودک را شدیدا تحسین کنید.
اهداف واقعبینانهای را در نظر بگیرید
بدون شک شما صبحها از الگوی فعالیت خاص خودتان پیروی میکنید. ممکن است بسیار فرز باشید و بسیار سریع لباس بپوشید و یا این که کُند عمل کنید و مدت زمان طولانیتری را به این کار اختصاص دهید. با کودک بزرگتر این موضوع را مورد بحث قرار دهید که خودش فکر میکند چقدر زمان لازم دارد که صبحها لباس بپوشد، سپس با مرور برنامه روزهای قبل، به او کمک کنید تا خودش بفهمد واقعا چه زمانی باید از خواب بلند شود تا بتواند در موعد مقرر کارش را تمام کند.
ممکن است نیاز داشته باشد که مقداری زودتر از خواب برخیزد و یا این که زمان کمتری را برای کارهای دیگر صرف کند. کودکی که زودتر از زمان تعیین شده کارهایش را انجام دهد، به عنوان جایزه مثلا میتواند قبل از صرف صبحانه تلویزیون تماشا کند. با استفاده از یک جدول، اهداف به دست آمده را پاداش دهید و با جمع نمرات و رسیدن به یک حد نصاب، برای کودک جایزهای نظیر یک اسباببازی و یا گردش در نظر بگیرید.
کاری کنید که کودک خودش با مسائل زندگیاش درگیر شود
او را وادار کنید که با مسائل خود روبرو شود. بعضی از کودکان میتوانند لباس بپوشند ولی این کار را انجام نمیدهند. به او بگویید که در ازای هر دقیقهای که از مدت زمان لباس پوشیدنش (مثلا ۵ دقیقه) بگذرد، باید یک دقیقه زودتر به بستر برود و یا این که از مدت زمانی که اجازه دارد تلویزیون تماشا کند کم میشود. همچنین به او بگویید که صرف صبحانه زمان مشخصی دارد که نباید آن را از دست بدهد. در غیر این صورت صبحانه برای او نگه داشته نمیشود.
کودکانی که صبحانه نمیخورند
آیا کودک شما ترجیح میدهد که صبحانه نخورد؟ آیا هر روز صبح سر این مسأله که کودک قبل از رفتن به مدرسه یا بازی، غذای کافی بخورد، درگیری دارید؟ نگاه دقیقی به عادتهای صبحانه خود بیندازید؛ زیرا الگو، بهترین معلم است. اگر هر روز سر میز مینشینید تا صبحانه لذیذی را صرف کنید، بدون شک فرزند شما نیز چنین خواهد کرد. سعی کنید همگی با هم و به شکلی خوشایند و بدون عجله غذا را صرف کنید. سعی کنید از صبحانه لذت ببرید و نشان دهید که واقعا خوشحالید.
اگر با وجود نشان دادن یک الگوی خوب، هنوز کودک از خوردن صبحانه امتناع میورزد، آن را تبدیل به یک درگیری شدید بین خودتان نکنید.
راهکارهای مشاور خوب
به جای آن میتواند از راه حلهای زیر استفاده کنید:
صبحانه را جالب کنید
سعی کنید زمان کافی را برای یک صبحانه مفرح در نظر بگیرید. کوشش کنید که آن را لدتبخش کنید؛ صبحانه نباید صرفا موقعیتی باشد که مواد غذایی را به زور فرو دهید. به عنوان مثال کودکان خردسال از این که لیوان و فنجان مخصوص به خودشان را داشته باشند، لذت میبرند. آنها از این که با تزیین قسمتی از نان با مقداری پنیر و درست کردن یک شکل خندهدار در آراستن سفره شکت کنند، سرگرم میشوند. به کیک صبحانه کِرِم اضافه کنید و با شکلات، روی آن شکلهای جالبی بکشید تا کودکان از خوردن آن لذت بیشتری ببرند.
به کودک اجازه دهید که در برنامهریزی صبحانه کمک کند
اگر به کودک خود اجازه دهید که در تنظیم برنامه هفتگی صبحانه کمک کند و یا این که هنگام خریدن لوازم صبحانه شما را همراهی کند، با علاقه بیشتری سر میز صبحانه حاضر خواهد شد. ما فرض را بر این گذاشتهایم که شما مسائل تغذیهای را در نظر گرفتهاید.
مرگ بر رسم و رسوم
اگر کودک شما غذاهای معمول را نمیخورد، غذای دیگری را امتحان کنید. شیر برای کودک تهیه کنید و به او اجازه دهید که فقط غذای مایع بخورد. مقداری کره روی قطعات سیب بمالید و یا این که یک برش پیتزا یا سیبزمینی سرخ شده با پنیر را با یک لیوان شیر به او بدهید. وقتی کودک از نظر تغذیهای تامین شود، شکل غذای داده شده چه اهمیتی دارد؟
صبحانه را مختصر کنید
اگر کودک شما ناهار را به صبحانه ترجیح میدهد، به او یک صبحانه مختصر و یک ناهار مفصل بدهید. این برنامه در حالتی که صبحانه انرژی کافی را برای تمام مدت صبح فراهم کرده است و تا هنگام صرف ناهار، کودک از نظر انرژی کمبود ندارد، مشکلی ایجاد نمیکند.
غذاهای مختلفی تهیه کنید
غذاهای جدیدی را هر چند وقت یکبار به برنامه صبحانه اضافه کنید تا از یکنواختی جلوگیری شود. اگر کودک ناگهان از خوردن غذایی که قبلا دوست داشت امتناع میکند، به زور آن را به او ندهید. برای مدتی آن را کنار بگذارید و سپس به تدریج و با ظرافت، مجددا آن را به برنامه غذایی او اضافه کنید. برای صبحانه روی غذاهای مشخصی تعصب نداشته باشید.
موقع صرف صبحانه با کودک همراه باشید
کودکان خردسال نباید هنگام صبحانه تنها رها شوند؛ حتی کودکان بزرگتر نیز دوست دارند همراهی داشته باشند. اگر نمیتوانید هنگامی که کودک صبحانه میخورد، با او سر میز بنشینید، در اتاق بمانید و به او یک «همراه صبحانه خوردن» بدهید تا سر میز با او بنشیند. معمولا یک عروسک یا حیوان پارچهای برای این کار مناسب است، ولی حتی وسایل جالبی نظیر رادیو، تلویزیون یا کتاب مصور نیز ممکن است همین تاثیر را داشته باشد. اگر کودک گهگاه زیر نظر شما هنگام صرف صبحانه تلویزیون تماشا کند، اشکالی ندارد. با این حال، باید مراقب باشید که این کار به صورت یک عادت درنیاید.
برای کودک دانههای خوراکی را بستهبندی کنید
یک دانه خوراکی (مثل ذرت بو داده) را با کمک کودک خود انتخاب کنید و سپس آن را به اندازههای مناسب در داخل کیسههای پلاستیکی تمیز بریزید. در هر بسته، یک جایزه مانند عکس برگردان، بلیط رفتن یه یک مکان دیدنی (مثلا باغوحش) و یا موزه بگذارید. کودک هنگامی جایزه را میبرد که تمام غذا یا مقدار معینی از آن را که قبلا روی آن توافق شده است، بخورد.
با کودک ساختمان بازی کنید
در ازای هر لقمهای از صبحانه که کودک شما میخورد، به او یک تکه ساختمان اسباببازی بدهید. هنگتمی که کودک صبحانهاش را خورد، میتواند از این تکهها برای ساختن یک قلعه استفاده کند. یا این که اگر کودک دوست دارد اجازه دهید که موقع صرف صبحانه تکه تکه، قلعه را بسازد.
خورشید بکشید
به کودک اجازه دهید هر بار که یک لقمه غذا میخورد، با ماژیک روی یک تکه کاغذ بکشد. او را تشویق کنید که در حالی که غذایش را میخورد یک منظره را تمام کند. گاهی اوقات با پرت کردن حواس کودک مشاهده کردهایم که چقدر خود به خود غذا میخورد و شما را کمتر اذیت میکند. روی یک تکه کاغذ، منظره خورشید را بکشید و با هر لقمه، یک شعاع نورانی به خورشید اضافه کنید. اگر این عمل را به صورت پیوسته انجام دهید، میتوانید هر روز شعاعهای بیشتری را به خورشید اضافه کنید و هنگامی که خورشید بسیار تابان شد، کودک شما یک جایزه مانند رفتن به پارک را خواهد برد.
زمان بگیرید
برای این که به کودکانی که کند غذا میخورند انگیزه بدهید، ساعت را روی زمانی که کودک باید صبحانهاش را تمام کند تنظیم کنید و او را برانگیزید که قبل از به صدا درآمدن زنگ، صبحانهاش را تمام کند. سپس به تدریج زمان را کوتاهتر کنید و برای این منظور هر روز یک تا دو دقیقه زمان را کوتاهتر کنید تا این که به یک زمان پذیرفتنی برای تمام کردن صبحانه دست پیدا کنید.
کودک را هر روز بازرسی کنید
وانمود کنید که یک کارآگاه خصوصی یا بازرس ویژه هستید و بعد از این که کودک شست و شوی خود را تمام کرد به دقت او را وارسی کنید. در عین حال سعی کنید این کار را برایش جالب کنید. هنگامی که کارش را خوب انجام داد، او را شدیدا تحسین کنید و در مورد قسمتهایی از کار که نیاز به تلاش بیشتری دارد کاملا دقیق باشید.
منبع: کودک و نوجوان