توسط تربیت کودک دو تا سه سال، همه چیز درباره تربیت کودک دو ساله
والدین تربیت کودک دو تا سه سال را بسیار دشوار می دانند و آن را یکی از پیچیده ترین دوران تربیتی در نظر می گیرند، زیرا کودک دوساله بسیار کنجکاو و بازیگوش است و نمی توان رفتار و حرکات او را پیش بینی کرد.
والدین باید در این سن رفتار مناسبی با کودک خود داشته باشند چون او خوب و بد را از هم تشخیص نمی دهد و ممکن است دست به کارهای خطرناکی بزند و به خودش آسیب برساند.
در سن دوسالگی کودک وارد دوره جدیدی از زندگی اش می شود او از نوزادی خارج شده و تبدیل به یک انسان کوچک می شود که تمام خصوصیات طبیعی یک انسان را دارد.
کودک در این سن شاید به حرف پدر و مادرش توجه نکند و طبق خواسته خودش عمل کند، والدین بهتر است با یک مشاوره مشورت کنند تا با مسائل تربیتی کودک در این سن آشنا شوند.
در این مقاله در مورد تربیت کودک در سن دوسالگی بحث خواهد شد.
تربیت کودک دو تا سه سال، اهمیت کسب تجربه
کودکان در این سن بسیار کنجکاو هستند و بیشتر به کشف کردن و فهمیدن مسائل علاقه دارند و با وسائل مختلف بازی میکنند تا بفهمند در دنیا هر چیزی چگونه کار می کند.
کودکان با کنجکاو بودنشان وسرگرم شدن با وسایل می توانند با موضوعات مختلفی آشنا شوند و هر اتفاقی در این سن می تواند برای آن ها جنبه آموزشی داشته باشد.
کودک در کنار پدر و مادرش به خوبی می تواند آموزش های لازم را ببیند و نیازی نیست در این سن به مهدکودک برود.
والدین باید صبر و حوصله داشته باشند تا در کنار خود به کودک مسائل مختلف را آموزش دهند.
مثلا هنگام جمع کردن برگ های خشک پاییزی، مشاهده رشد گل یا بزرگ شدن دانه در گلدان کوچک، حرکت ماهی در تنگ می تواند از کودک بخواهید تا به شما کمک کند و با هم این کارها را انجام دهید، کودک با این کارها تجربه های اولیه زندگی را فرا می گیرد.
کودکان در این سن بسیار خلاق هستند و والدین می توانند در این سن به پرورش خلاقیت کودکان خود فکر کنند.
والدین می توانند با شرکت در جلسات مشاوره مسائل مختلفی را یاد بگیرند و بهترین کارگاه کسب تجربه و مهارت های زندگی برای فرزند خود باشند.
تربیت کودک دو تا سه سال، شکل گیری شخصیت از دوسالگی
کودک در سن دوسالگی مهارت های کلامی اش افزایش پیدا می کند و می تواند علایق خود را ابراز کند و الویت هایش را بیان کند .
کودک در این سن مهارت های فیزیکی بسیاری را فرا می گیرد و دوست دارد در کارها مشارکت داشته باشد.
مثلا اگر قبلا کتاب آشپزی را به خاطر دیدن عکسا بر میداشت و غذای مورد علاقه اش را نشان می داد در این سن دوست دارد که به شما در پختن و تزیین غذای مورد علاقه اش کمک کند.
کودکان در این سن دوست دارند برخی از کارها را خودشان به تنهایی انجام دهند و تلاش می کنند تا به استقلال رفتاری برسند و بر اساس تصمیماتی که خودشان می گیرند کارشان را انجام دهند.
والدین باید هنگامی که با رفتارهای استقلال طلبانه آن ها رو به رو می شوند با آرامش با آن ها برخورد کنند و مخالفتی با کودک نداشته باشند، والدین باید اجازه دهند برخی از کارها را به تنهایی انجام دهد و برای تربیت فرزند خود زمان بگذارند.
چون در این سن کودک علایق و سلیقه خود را اعلام می کند و تلاش می کند به استقلال رفتاری برسد، کودک در این سن به طور ناخودآگاه شخصیت خود را می سازد.
تربیت کودک دوساله، اگر کودک مادر را ترجیح دهد
در سن دو تا سه سالگی کودک به یکی از والدین دلبستگی خاصی پیدا می کند و ممکن است مادر را به پدر ترجیح دهد و تنها حرف یکی از آن ها را گوش داده و به حرف دیگری توجه نکند.
در این هنگان اگر فرزند به مادر دلبستگی پیدا کرد پدر نباید ناراحت و ناامید شود و حساسیت به خرج دهد بلکه باید به مادر کمک کند تا کودک به درستی مسائل تربیتی را بیاموزد.
دلبسته شدن به یکی از والدین مرحله ی طبیعی از رشد کودک می باشد چون کودک دوست دارد خودش را بشناسد و به استقلال برسد.
در این زمینه والدی که کودک به او دلبسته است نقش فعال تری دارد و باید رفتار درستی با کودک داشته باشد و والد دیگر به او کمک کند تا کودک به درستی رفتارها را بیاموزد.
باری اینکه کودک به والد دیگر هم دلبسته شود بهتر است گاهی اوقات او را با والدی که دلبستگی کمتری به او دارد تنها بگذارید تا مهر و محبت او را دریافت کند و پدرومادرش را به یک اندازه دوست داشته باشد.
تربیت کودک دو تا سه سال، پرخاشگری کودکان
در این سن ممکن است کودک پرخاشگر شود و با کودکان دیگر دعوا کند و یا به آن ها بزند والدین ممکن است فکر کنند فرزند خشنی را تربیت کرده اند و عصبانی شوند و کودک خود را تنبیه کنند و یا با او دعوا کنند.
والدین باید در نظر داشته باشند پرخاشگری در این سن بخشی از رشد طبیعی کودک می باشد و به معنی تربیت اشتباه نیست.
در این زمینه والدین باید با آرامش و بدون دعوا و داد و فریاد با کودک خود حرف بزنند و برایش توضیح دهند که راه های دیگری برای ابراز احساسات وجود دارد و نباید با دعوا و کتک زدن احساساتش را بیان کنند.
تنبیه بدنی کودک اشتباه است و باعث می شود ک خشونت و رفتار پرخاشگرانه در کودک افزایش پیدا کند و در بزرگسالگی مشکلات روانی و عصبی برای او به وجود آید.
چگونه برای تربیت کودک دو تا سه سال رفتار کنیم؟
هنگامی که کودک کار اشتباهی می کند ناراحتی خود را با اخم کردن، بی محلی کردن و رو برگرداندن از او نشان دهید و هیچوقت محبت خود را از او دریغ نکنید و به او نگویید که او را دوست ندارید.
چون کودک وقتی از طرف شما محبتی دریافت نکند و با این جملات رو به رو شود احساس ناامنی به سراغش می آید و اعتماد به نفسش کم می شود.
باید به کودک خود بفهمانید که هر اتفاقی بیفتد او را دوست دارید و در کنارش هستید فقط ممکن است از کارش ناراحت شوید.
والدین باید با کودک خود رفیق باشند و در کارهایی مانند خرید کردن، ورزش کردن، کتاب خواندن و گوش دادن به موسیقی و… فرزندشان را با خود همراه کنند و در این زمینه ها با او مشورت کنند و نظر او را بپرسند.
ممکن است کودک موقعیت شما را درک نکند و در مورد آن موضوعات نظری نداشته باشد اما این کار باعث می شود که کودک حس کند مهم و ارزشمند است و اعتماد به نفسش افزایش می یابد.
برای اینکه کودک با شما صمیمی شود و رفیق باشد بهتر است مدام با او بازی کنید تا بحرفتان گوش دهد، بازی کردن با کودک بسیار مهم است و تاثیر عمیقی برای شاد و خوش حال کردن کودک دارد.
کلام آخر
با توجه به مطالب بالا حتما به اهمیت والدین در تربیت کودک پی برده باشد و متوجه شده اید که نقش والدین در تربیت کودک ۲ تا ۳ سال چقدر مهم می باشد.
طرز برخورد با کودک در سنین مختلف متفاوت است و بسیاری از والدین در این زمینه آگاهی درستی ندارند و باید از مشاور کمک بگیرند تا کودک خود را به درستی تربیت کنند.
مشاور اصول و روش های تربیتی صحیح را به والدین آموزش میدهد و با توجه به تجربه و دانش خود اطلاعات مهم را در اختیار والدین قرار می دهد تا بتوانند کودکی سالم از نظر اخلاقی و رفتاری تربیت کنند.
مشاوران شرایط فرهنگی، اجتماعی و فردی هر خانواده را در نظر می گیرند و بر اساس آن راهکارهای صحیح تربیتی را در اختیار والدین قرار می دهند.
منبع: مرکز مشاوره
سوالات متداول تربیت کودک دو تا سه سال
۱ - کودکم با آنکه ۳ ساله است از دستوراتم سرپیچی می کند و به حرف هایم توجهی ندارد چه کار کنم؟
در این سن کودک می خواهد که استقلال رفتاری داشته باشد و بر اساس تصمیمات خودش عمل کند به همین خاطر از دستورات والدین سرپیچی می کند و به حرف هایشان توجهی ندارد. والدین باید با استفاده از روش های تقویتی رفتار نادرست و نامطلوب کودک را حذف کنند و سعی کنند تا رفتار سعی را به او بیاموزند و به اصلاح رفتار او کمک کنند. والدین می توانند در این زمینه از مشاوران به صورت تلفنی یا حضوری کمک بخواهند.
2 نظرات