تست اضطراب

112 نظرات

• 

  پاسخ

  ناشناس , ژانویه 21, 2014 @ 11:05 ق.ظ

  سلام
  من همیشه برای جلسات خواستگاری اینقدر استرس دارم که حتی نمیتونم با خواستگارام صحبت کنم دکتر روانشناس هم مراجعه کردم فایده نداشت این تست میتونه کمکم کنه؟
  • 

    پاسخ

    ناشناس , ژانویه 21, 2014 @ 6:51 ب.ظ

    این تست تا حد زیادی میتونه کمک کنه ولی بازم به تلاش خودتون نیازه
    • 

      پاسخ

      ناشناس , ژانویه 22, 2014 @ 11:08 ق.ظ

      چرا استرس داری ؟البته استرس شب خواستگاری شیرینه
      • 

        پاسخ

        ناشناس , ژانویه 22, 2014 @ 8:47 ب.ظ

        kojash shirine be nazare man ke kheili bade
  • 

    پاسخ

    ناشناس , ژانویه 23, 2014 @ 11:03 ق.ظ

    inke kheili bade khastegari ke esteres nadare
• 

  پاسخ

  ناشناس , ژانویه 25, 2014 @ 10:55 ق.ظ

  به نظر من که اضطراب خودش مشخص نیاز به انجام این تستها نیست
  • 

    پاسخ

    ناشناس , ژانویه 25, 2014 @ 6:48 ب.ظ

    این تست ها به بهبودش کمک میکنند
    • 

      پاسخ

      ناشناس , ژانویه 26, 2014 @ 9:15 ق.ظ

      مشخص که هست ولی برای کنترلش به این تستها نیازه
      • 

        پاسخ

        ناشناس , ژانویه 26, 2014 @ 8:57 ب.ظ

        چه خوب پس حتمأ این تست رو انجام میدین
        • 

          ناشناس , ژانویه 28, 2014 @ 10:13 ق.ظ

          من وقتی اضطراب دارم نمیتونم دست به هیچ کاری بزنم حتی غذا از گلوم پایین نمیره خلاصه خیلی حالم بد میشه امیدوارم که این تست بتونه کمکم کنه
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 1, 2014 @ 8:46 ب.ظ

  motmaen bash daste khali barnemigardi
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 10, 2014 @ 7:20 ب.ظ

    ina ke hamash alaeme ezterabe motmaen bash ke age betoni kotorolesh koni ina ham az bein mire
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 2, 2014 @ 9:54 ق.ظ

  منم خیلی اضطراب دارم یعنی این تست میتونه به کم شدنش کمک کنه
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 3, 2014 @ 11:07 ق.ظ

    به احتمال خیلی زیاد میتونه
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 4, 2014 @ 7:21 ب.ظ

    این تست رو برای کمک به شما گذاشتن دیگه
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 6, 2014 @ 8:02 ب.ظ

  mamnon
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 8, 2014 @ 7:47 ب.ظ

    اضطراب وقتی وجود داشته باشه که معلومه نیاری به این تست ها نیست
    • 

      پاسخ

      ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 12:26 ب.ظ

      این تست ها کمک میکنه که کنترلش کرد
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:41 ب.ظ

  سلام آیا میشه ۱۰۰% به این تست اعتماد کرد؟
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:41 ب.ظ

  بله این تست کاملاً جواب داده است
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:42 ب.ظ

  خیلی خوبه حتمأ انجامش میدم
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:46 ب.ظ

  آره بابا شک نکن
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:47 ب.ظ

  آره من انجام دادم عالیه
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:49 ب.ظ

  من راضی نبودم آخه خیلی شلوغ بود
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:52 ب.ظ

  کارشون خوبه ولی شلوغه قبول دارم
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 1:57 ب.ظ

  من که رفتم بد نبود
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 9, 2014 @ 5:50 ب.ظ

  mohem ine ke kareshon khob bashe
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 11, 2014 @ 7:20 ب.ظ

  یعنی ممکنه که آدم خودش اضطراب رو حس نکنه ولی این تست نشون بده؟
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 13, 2014 @ 5:13 ب.ظ

  bale hamchin chizi ham momkene
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 13, 2014 @ 7:17 ب.ظ

    age mizanesh kheili kam bashe ke momkene khodet hes nakoni
    • 

      پاسخ

      ناشناس , فوریه 14, 2014 @ 5:41 ب.ظ

      وا این چه حرفیه به نظر من که اضطراب کاملأ پیداست
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 15, 2014 @ 11:03 ق.ظ

  سلام آیا کسانی هم که اصلأ اضطراب ندارند میتونند این تست رو انجام بدن؟
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 16, 2014 @ 7:49 ب.ظ

    وقتی اضطراب نداری دیگه چه نیازی به انجام این تست هست؟
    • 

      پاسخ

      ناشناس , فوریه 17, 2014 @ 12:27 ب.ظ

      be nazare man ke anjam bedin zarar nadare
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 17, 2014 @ 7:04 ب.ظ

    hame mitonan ina test ro anjam bedan che eshkali dare
    • 

      پاسخ

      ناشناس , فوریه 18, 2014 @ 11:26 ق.ظ

      سلام آیا این تست در کاهش اضطراب هم نقش داره؟
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 19, 2014 @ 9:16 ق.ظ

    ona dige bara chi?
• 

  پاسخ

  ناشناس , فوریه 18, 2014 @ 5:06 ب.ظ

  khode in test naghsh nadare vali in test mizane ezterab ro neshon mide
  • 

    پاسخ

    ناشناس , فوریه 19, 2014 @ 3:54 ب.ظ

    اگه تست نشون بده که سطح اضطرابتون چقدره به کمک مشاوره میتونید میزان اضطراب را کاهش دهید
• 

  پاسخ

  shadow , آوریل 19, 2014 @ 11:26 ب.ظ

  با سلام
  من پسری ۳۰ ساله و مجرد هستم با مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران، ظاهر خوبی دارم و تا قبل از بوجود آمدن مشکل استرسم(اسفند ۹۰) فردی با اراده، موفق، با هوش، با اعتماد به نفس، سنگین و با آرامش محسوب میشدم. مشکل استرس برای من زمانی شروع شد که در یک دوره یک ساله از زندگیم(سال۹۰) فشارهای استرسی زیادی یکی پس از دیگری به من وارد شد و در یکی از روزها با یک حمله اضطرابی بروز نمود بطوریکه بعد از این حمله تا ۲ روز استرس بسیار شدید داشتم و حتی بابت آن به سر کار نرفتم. اما بعد از ۲روز به خود مسلط و کاملا به حالت نرمال برگشتم، اما مجدادا بعد از گذشت ۲ هفته دچار استرس شدم (همیشه به استرس و هجمه های فکری درون خود فکر کرده و هرجور خود را سرگرم میکردم نمیتوانستم از فکر آن خارج شوم) و این استرس، ترس و آشفتگی به مدت ۴۵ روز ادامه داشت تا اینکه به خدمت سربازی اعزام شدم و شرایط بدتر شد. مدت حدوداً ۴۰ روز از دوران آموزشی خدمت(که بصورت شبانه روزی در پادگان است) را با استرس زیاد، نا امیدی و آشفتگی فکری سپری کردم و بعد از آن با پیشنهاد مادرم به روانپزشک مراجعه و درمان دارویی را برای مدت ۶ ماه آغاز کردم. همزمان شرایط محیطی زندگی و نگرانی هایم نسبت به گذشته تغییر کرده و بهتر شده بود و رفته رفته حالم بهتر شده و بعد از ۲،۳ ماه کاملا خوب شدم( حتی در مواقعی حس میکردم از گذشته هم شادابتر، اجتماعی تر و.. شده و چیزی به من اضافه شده در اثر این بیماری) اما از بیماری ام، علل واقعی آن، جزئیات و اثرات آن، چگونگی مقابله با آن و.. اطلاعات چندانی نداشتم و در واقع اصلاً نمی دانستم چه بلایی را پشت سر گذاشته ام ازینرو هر زمان که به این سوالات و لحظات سخت بیماری فکر میکردم نگران میشدم. موضوع دیگری که مرا نگران میکرد این بود که من در طی دوران درمان همواره روزهایم پر از خوشگذرانی، ورزش، تفریح و .. بود حال آنکه من دوس داشتم مانند دوران قبل از بیماری هدفمند، پرتلاش، با برنامه و درست زندگی کنم و میترسیدم تغییر رویه زندگی به گذشته قبل از بیماری، دوباره مرا دچار مشکل کند. با تمام این اوصاف پس از گذراندن ۶ ماه دوره درمان کاملا خوب شده به دکتر خود مراجعه و با نظر دکتر مصرف داروهایم را به مرور کم و قطع کردم.
  حدوداً یک ماه پس از قطع مصرف دارو یک استرس خفیف به سراغم آمد که به تدریج با دامن زدن به آن بزرگ و بزرگتر شد. کلیت این نگرانی این بود که من در دوره درمان در جمع دیگران(دوستان یا غریبه) یک آدم شاد، شوخ، حراف و راحت بودم ولی پس از قطع مصرف دارو دیگر آنگونه نبوده، کم حرف شده بودم و مدام به این استرس خفیف، آثار و راه حل آن فکر میکردم. به طوریکه همواره به خود در کنار دیگران فشار میاوردم که مثل قبل رفتار کنم، راحت و بذله گو و حراف باشم اما نمیتوانستم و این رویه هر روز ادامه داشت و کم کم بدتر هم شد و حتی گاهاً در کنار خانواده هم این فشار و فکر روی خود حس میکردم. حدوداً بعد از ۳ ماه از شروع این جریان به دکتر روانپزشک خود مراجعه و شرایط را برایش توضیح دادم. دکتر شرایط مرا یک استرس خفیف و نه بیماری تشخیص و دارو داد. مصرف دارو را برای مدت ۳ ماه ادامه و پس از آن قطع کردم چون احساس میکردم این دارو بر من هیچ اثری ندارد و خودم باید با این استرس مقابله و راه حلی برای غلبه بر آن بکار گیرم. حالا مدت حدودا ۱۰ ماه است که دارو مصرف نکرده ام و از آن آدم با اراده، با هوش، با آرامش، با اعتماد به نفس و موفق قبل از بیماری تبدیل شده ام به آدمی که :
  ۱- ضعف حافظه، فکر کردن و تمرکز دارم و اصلا درست نمیتوانم فکر کنم بطوریکه برای مثال حتی یک حساب کتاب ساده را به سختی و با بدترین روش انجام میدهم ۲- در تصمیم گیریها و انجام کارها اکثراً تردید، عدم اطمینان و وسواس دارم (انگار به تمام جوانب آن مسئله فکر نکرده ام) ۳- در موقعیت های مختلف بجای متمرکز بودن ذهنم به آن موقعیت، به جنبه های استرسی، منفی و نگران کننده موضوع فکرم مشغول میشود و نمیتوانم درست و معقول فکر کنم و کمی سردرگم و گیجم ۴- با این توضیح که من در گذشته به راحتی سخنرانی میکردم، در صحبت کردن و نظر دادن اعتماد به نفس خوبی داشتم اما الان غالباً در کنار دیگران (حتی گاهاٌ در کنار خانواده) یک فکر مزاحم به من فشار می آورد که چگونه فکر کنم، حرف بزنم، رفتار کنم، استرس در رفتارم نمایان نباشد (برای مثال گاهاً نگاهم به چشمان طرف صحبت با کم رویی و استرس است)، فکرم به موضوعات جاری متمرکز باشد و نه به فکرهای استرسی، یا به عنوان مثال زمانی که صحبتی نیست نگران این هستم که طرف مقابل فکر نکند من بیش از حد ساکتم یا ناراحتم پس مدام سعی میکنم صحبت کنم و فکرم به صحبتهای جاری یا مسائلی که میتوان درباره اش صحبت کرد متمرکز باشد و در صورتی که نتوانستم فکرم را در جهتی دیگر متمرکز کنم تا به استرس فکر نکنم، مثلاً برنامه کارهایی که باید آن روز انجام دهم را مرور میکنم یا با موبایل خودم را مشغول میکنم… و موارد بالا باعث شده تا حدودی اشتیاقم به هم صحبتی با دیگران از دست بدهم ۵- اگر کلی بگویم میتوانم اینگونه وصف کنم که برای برخی کارهای غیر ارادی خود (که میبایست خودکار صورت گیرد و نه با فکر و روش و قاعده) قواعد میگذارم (مانند صحبت با دیگران، فکر کردن) به جزئیات آن بصورت وسواسی فکر میکنم و در هنگام انجام این کار به مواردی چون: A-یاد آوری دقیق آن قاعده B- فراموش نکردن هیچ نکته ای C- انجام دقیق آن قاعده و .. ذهنم مشغول و باعث میشود با استرس، تردید و عدم تمرکز رفتار کنم. ۶- برنامه هایی که برای تغییر روند زندگی و پیشرفت کاری و تحصیلی دارم را نمیتوانم عملی کنم زیرا : A- ترس از اینکه اطرافیان متوجه استرس و ضعیف شدن حافظه و هوش و اعتماد به نفس من بشوند و از طرف دیگر این موارد مانع از موفقیت من در آن برنامه و هدف شوند. B- نبود انگیزه انرژی و اراده مانند گذشته در من، از طرفی هم اکثراٌ جنبه های منفی و ناامید کننده راجع به آن برنامه به ذهنم می آید تا موارد مثبت. C- زمانی یک رویداد استرسی برایم پیش می آید چند روز درگیر فکر آن هستم و بلافاصله انجام برنامه هایی که ریخته ام را منحل میکنم و سپس در انجام مجدد آن بی اراده میشوم. D- به دلایل بالا و دلایل مشابه دیگر سرآخر به این نتیجه میرسم که توانایی انجام درست برنامه ام را ندارم و اول باید مشکل درونم (استرس) را حل کنم سپس به کاری بپردازم. ۷- این نگاه منفی که این بیماری یا به عبارتی این حس ناخوشایند درمان قطعی ندارد و هر لحظه که وسواسی و منفی فکر کنم بیماری برگشت دارد همواره مرا ناامید میسازد. چرا که بارها پیش آمده که برای چند روز همه چی خوب و مثبت بوده ولی با یک پیش آمد ساده یا یک وسواس فکری ساده و اندیشیدن به حالات درونی باعث شده تمام استرسها مجدداً به حالت اول برگردد.
  • 

    پاسخ

    Anonymous , آگوست 6, 2014 @ 9:55 ق.ظ

    دوست عزیز این خیلی خوبه که تونستی این شرایط رو پشت سر بگذاری …خب طبیعیه که بعد از اون بحران چنین حالی رو تجربه کنی …ولی برای ادامه دادن به روال زندگی بهتره با یک روانکاو نه روانپزشک مشورت داشته باشی …برای آشفتگی ذهنی و یا عدم تمرکز بهترین راه ورزش کردن و انجام یوگاست … و نوشتن تمام افکار و ذهنیت های خودت …
    چون وقتی فکری رو مینویسی میتونی اونو اسیر جسمیت کاغذ کنی و در موردش تصمیم بگیری وگرنه اون فکر مثل پرنده ای در ذهنت در حال پرواز میشه …خب در اضطراب یک جمله ای هست که خیلیا برای فرار از اضطراب و نگرانی تکرار میکنن …”بالاتر از سیاهی رنگی نیست ” …
    در ضمن مطالعه این کتاب رو بهتون توصیه میکنم : کتاب غلبه بر نوسانات خلقی

    مشاوره آنلاین با شماره تلفن های :
    ۸۸۴۲۲۴۹۵
    ۸۸۴۷۲۸۶۴
    سایت تخصصی مشاوره
    http://www.moshaver.co
    
• 

  پاسخ

  زهرا , آگوست 30, 2014 @ 9:17 ب.ظ

  من با شوهرم مشکل جدی. دارم ولی پشتوانه ندارم نه مالی نه خانوادگی
  • 

    پاسخ

    Anonymous , آگوست 30, 2014 @ 9:57 ب.ظ

    خب زهرا خانم وقتی با ایشون مشکل جدی دارید پس چطور میخوایت به زندگی ادامه بدید ؟ به هرحال هر مشکلی روزی حل میشه ولی صبر زیادی میخواد که کسی در این مواقع نداره .. ولی ازدواج شما اگه خوب نباشه مسلما” تبعاتش خیلی بدتر خواهد بود .. بهتره تمام موارد رو در نظر بگیری تا بتونی تصمیمی قاطع اتخاذ کنی … گاهی باید بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنی