توسط از آنجائیکه جمعیت ایرانی بسیاری در کشور استرالیا زندگی می کنند و اغلب آنان سالیان زیادی است بدور از وطن در شهرهای مختلف این کشور به کسب و کار اشتغال دارند و مسائلی همچون دوری از خانواده، مشکلات اجتماعی ، تعدد فرهنگها و غیره باعث گردیده آنها با مشکلات متعدد خانوادگی روبرو گردند ، لذا مرکز مشاوره استرالیا آماده ارائه خدمات به هموطنان عزیز است. این مرکز با خدماتی از قبیل مشاوره خانواده، مشاوره ازدواج، مشاوره کودک و نوجوان و مشاوره افسردگی و با راه اندازی نمایندگی در شهرهای سیدنی، ملبورن، آدلاید و بریزبن بطور دائم اقدام به راهنمایی هموطنان عزیز می کند.
مرکز مشاوره سیدنی ، مرکز مشاوره ملبورن و مرکز مشاوره آدلاید و همینطور دیگر مراکز مشاوره با داشتن کادری مجرب حلال مشکلات شما میباشند.
ایرانیان عزیز مقیم استرالیا بامراجعه به مراکز مشاوره خانواده سیدنی، مشاوره ازدواج سیدنی، مشاوره خانواده ملبورن ، مرکز مشاوره ازدواج آدلاید و سایر مراکز تحت نظر مرکز مشاوره استرالیا مشکلات مشاوره ای خود را با کارشناسان ما در میان بگذارند.
اگر فرزند شما کلا به خوردن بی میل است یا فقط برخی مواد غذایی خاص را نمی خورد، ممکن است دچار مشکلات گوارشی یا عدم تحمل به بعضی از مواد غذایی باشد.
به نمودار رشد او نگاهی بیندازید؛ اگر رشد خوبی دارد یعنی بی دلیل نگران هستید و به اندازه می خورد اما اگر در عین سالم بودن، میلی به خوردن غذا مخصوصا غذاهای اصلی نشان نمی دهد، شاید شما بد او را بار آورده اید و باید عادت های غذایی اش را تصحیح کنید.
شاید هم بیش از حد از او توقع دارید.
میزان اشتهای کودکان با هم متفاوت است.
برخی کودکان بسیار فعال اند و انرژی زیادی می سوزانند و به کالری بیشتری در روز نیاز دارند و برخی دیگر آرامش بیشتری دارند و کم غذاترند.
به هر حال باید به اشتهای کودکان توجه کرد و آنها را به خوردن مجبور نکرد.
اشتهای کم کودک
اگر کودک اشتهایی به خوردن غذا ندارد، برای سیر نگه داشتنش، هر چیزی به او ندهید.
شیرینی و بیسکویت در اختیارش نگذارید و اجازه بدهید از همان ۴ و ۳ سالگی آرام آرام عادت های غذایی خوب در او شکل بگیرد.
ترتیب های غذایی را به او یاد بدهید.
از پیش غذاها شروع کنید.
اگر نخورد، اشکالی ندارد؛ چند لحظه صبر کنید بعد بشقاب را از جلوی او بردارید.
همین کار را در مورد غذای اصلی انجام دهید.اگر پیش غذا و غذای اصلی را نخورد، دسرش را ۲ برابر نکنید تا حداقل سیر شود.
حتی اگر دسر را نخورد، نگویید اگر غذا بخورد برایش اسباب بازی می خرید یا او را به گردش می برید. اجازه بدهید خوب گرسنه شود.
وقتی میلش کشید، به او غذا بدهید.
خیلی نگران نباشید، اگر فکر می کنید ممکن است دچار کم وزنی شود به متخصص اطفال مراجعه کنید.
می توانید از چند کودکی که میل و اشتهای زیادی به خوردن دارند نیز کمک بگیرید تا بلکه فرزندتان سر شوق بیاید.
اگر باز هم غذا نخورد، به ده توصیه زیر عمل کنید؛ امیدواریم موفق شوید!
ده فرمان برای درمان بد غذایی کودکان
۱۰ فرمان به والدین
اگر فرزندتان بد غذاست، برای درمان او می توانید از توصیه های زیر کمک بگیرید:
۱٫ در مورد محتویات غذاها برایش حرف بزنید: منظور ما صحبت در مورد ویتامین ها و خواص آنها نیست. یک کودک ۳ یا ۵ ساله نمی تواند این موضوع را درک کند و بی فایده است به کودکی که کمتر از ۹ سال سن دارد، بگویید سبزی بخور چون برای سلامت تو مفید است. آنچه می توان در رابطه با غذا به کودکان زیر ۹ سال فهماند، در مورد رنگ، بو یا مزه غذاست. مثلا اگر کودک شما «خامه» دوست دارد، سعی کنید به او نشان دهید که دلیل رنگ، بو یا مزه غذایی که برایش آورده اید، خامه ای است که در آن ریخته اید و خامه را به او نشان دهید.
۲٫ غذاها را به اشکال و طعم های مختلف درست کنید: فرزندتان از خوردن سیب زمینی به شکل پوره بیزار است؟ آن را به روش دیگری طبخ کنید. شیوه طبخ غذا (بخارپز، کبابی، سرخ شده…) و طعم دهنده هایی که استفاده می کنید، در بو، رنگ و مزه غذا موثرند. سعی کنید هر بار شکل تازه ای از همان ماده غذایی را جلوی فرزندتان بگذارید. اگر سری به رستوران چینی بزنید، می بینید که یک نوع ماهی را به اشکال و با رنگ ها و مزه های مختلف برایتان سرو می کنند و شما دوست دارید از هرکدام مقداری بخورید.
۳٫ ظاهر غذا را باب میل کودکان کنید: بچه ها سبزیجات نمی خورند چون سبزیجات نه مزه خاصی دارد نه ته دلشان را می گیرد! اگر می خواهید مثلا فرزندتان سبزی بخورد، آن را در کنار مواد غذایی سیر کننده سرو کنید. سعی کنید بشقاب غذا را آنگونه که دوست دارد، تزیین کنید. مثلا اگر فرزندتان گوجه فرنگی را در سالاد کنار می گذارد، آن را رنده یا پوره کنید و به سس سالاد بیفزایید.
۴٫ به زمان گرسنگی او توجه کنید:
فرزندتان بهتر از شما می داند گرسنه است یا نه. اگر او را مجبور به خوردن کنید، تنظیم اشتهای درونی او به هم می ریزد. اگر فقط چند قاشق غذا می خورد و بعد دلش دسر می خواهد، به او سخت نگیرید. اجازه بدهید لذت خوردن در او شکل بگیرد.
۵٫ دوباره به او غذا بدهید: «نمی خواهم، دوست ندارم»… چند بار تا به حال کودکتان چنین حرفی زده با این حال شما او را مجبور به خوردن کرده اید؟ حتما او هم با غذا مدتی بازی کرده، مقداری از آن را در دهان گذاشته و نگه داشته و بعد بیرون ریخته است. بین ۲ تا ۱۰ سالگی فقط یک چهارم کودکان دوست دارند غذاهای تازه بخورند و ترجیح می دهند همان چیزی که دوست دارند، مرتب بخورند ولی شما باید غذاهای جدید یا آنچه آنها می گویند «نمی خوریم» هم به آنها بدهید. تحقیقات نشان داده اگر کودکی غذایی را چند بار بچشد، احتمال آنکه به مرور به خوردن آن علاقه مند شود، زیاد است. تا ۵ بار یک ماده غذایی را به یک شیوه طبخ کنید و عکس العمل فرزندتان را ببینید. اگر نخورد، نحوه طبخ و رنگ و بوی آن را تغییر دهید و دوباره امتحان کنید.
ده فرمان برای درمان بد غذایی کودکان
برخی کودکان بسیار فعال اند و انرژی زیادی می سوزانند و به کالری بیشتری در روز نیاز دارند و برخی دیگر آرامش بیشتری دارند و کم غذاترند. به هر حال باید به اشتهای کودکان توجه کرد و آنها را به خوردن مجبور نکرد.
۶٫ فرزندتان را در آشپزی دخالت دهید: بچه ها مواد غذایی آشنا را راحت تر می خورند. هنگام طبخ غذا اجازه دهید فرزندتان هم بر کار شما نظارت کند و ببیند مواد غذایی خام چطور می پزند. حتی می توانید او را در آشپزی دخالت دهید. مثلا هویج ها را بدهید تا بشوید یا تخم مرغ ها را بشکند. کودکان آنچه خودشان پخته اند، با رغبت بیشتری می خورند.
۷٫ دور هم غذا بخورید: غذا خوردن فقط برای سیر شدن و جذب کالری نیست. غذا خوردن سر میز غذا همراه با خانواده اهمیت بیشتری دارد. جز در شرایط استثنایی، به کودک جداگانه غذا ندهید. معمولا میل به خوردن در کنار اعضای خانواده بیشتر می شود.
۸٫ برای او الگو باشید: تحقیقات نشان داده است وقتی مادر یا پدری قبل از دادن غذا به فرزندشان از همان غذا می خورند، ۸۰ درصد کودکان رغبت بیشتری به خوردن نشان می دهند. اگر خود شما از خوردن سبزی ها، خودداری می کنید، مسلما فرزندتان میلی به خوردن از خود نشان نمی دهد.
۹٫ برای فرزندتان چند پیشنهاد داشته باشید: منظور این نیست که منوی باز غذایی جلوی فرزندتان بگذارید. این کار نه مقدور است و نه درست! در هر گروه غذایی ۲ انتخاب به فرزندتان بدهید؛ مثلا بپرسید هویج می خورد یا نخود فرنگی، ترجیح می دهد غذایی با گوشت قرمز بخورد یا گوشت مرغ؟ دوست دارد غذایش کبابی باشد یا سرخ شده؟
۱۰٫ به او توجه کنید: ما انسان ها به مرور یاد می گیریم نه تنها برای فرو نشاندن گرسنگی، بلکه برای کنترل احساساتمان غذا بخوریم. این عادت بد را از همان بچگی در فرزندتان پرورش ندهید مثلا چون بهانه گیر است، دستش بستنی ندهید. اگر از شما دلگیر شده، برایش آبنبات نخرید. اگر به او بگویید هویجت را بخور تا برایت شیرینی بخرم، فکر می کند هر بار به عنوان هدیه باید ماده غذایی شیرین دریافت کند. این کار اشتباه است. نباید هیجان و احساس را با گرسنگی که یک نیاز غذایی است آمیخت.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
دخترم تو مهمونیا گوشه گیر می شه
سلام وقتتون به خیر. من یک دختر پنج ماهه دارم که وقتى خونه تنها هستیم شاد و سرحاله ولی به محض اینکه مهمون بیاد یا مهمونى بریم خودش رو جمع میکنه و به هیچ کس حتى خود ما نگاه نمیکنه و ارتباط برقرار نمیکنه. ممکنه راهنمایی کنین که چه کار کنیم که توى جمع هم خوشحال و سرحال باشه؟ ممنون.
کودکان چگونه ارتباط برقرار می کنند
۱) در ۲ تا ۳ سالگی بسیاری از کودکان شروع به استفاده از جملات پیچیده تر می کنند. البته این بدان معنی نیست که همه کلمات بزرگسالان با مفاهیم انتزاعی را متوجه می شوند. درک و فهمشان از افکار بسیار عینی می باشد. بسیاری تازه شروع می کنند تا به شیوه منطقی فکر کنند و ترتیب وقایع را متوجه شوند.
۲) کودکان به مرور کلام والدین و نفوذ آن را بر زندگی خویش دریافته اند و به تدریج این درک را پیدا می کنند که کلام خودشان نیز قابلیت تغییر دادن شرایط را دارد. آنان با استفاده از گنجینه کلامی رو به رشدی که دارند معانی غنی تری را خلق می کنند.
۳) نه و چرا در گفتار کودکان پیش از دبستان کلمات شایعی هستند. نه گفتن روشی است که کودک پیش دبستانی به وسیله آن استقلال خود را طلب می کند. چرا گفتن نشان دهنده اشتیاق او برای فهم بهتر جهان پیرامون است. همچنین چرا کلمه ای است که اقتدار دیگران را زیر سؤال می برد.
۴) کودکان علاقه مند به مشارکت در تصمیم گیری ها هستند. تصمیم گیری به کودکان احساس تسلط و استقلال می دهد. آنان ممکن است این طور فکر کنند: اگر بگویم چه چیزی می خواهم دیگر بچه بزرگی می شوم یا من می توانم تکالیفم را از مادرم جدا کنم و دوست دارم که این طور باشد.
۵) کودکان پیش دبستانی عاشق تقلید کلمات دیگران هستند. آنان اغلب توصیه ها، عبارات و جملات را تقلید می کنند. گاهی خصوصاً هنگام نقش بازی کردن عبارات را به صورت نادرست به کار می برند.
۶) کودکان دوست دارند یک قضیه را بارها و بارها بشنوند و توصیف کنند. با گفتن و شنیدن قصه ها، آنان باورهای خود را نسبت به جهان شکل می دهند و اینکه چگونه با آن انطباق حاصل کنند. آنها می گویند: بازم تعریف کن، چرا که شنیدن پیاپی یک داستان آنان را امن و آرام می سازد. و تصور یک داستان جدید را برای کودک ممکن می کند.
۷) کودکان دوست دارند بتوانند خودشان توضیح بدهند، این مسئله به معنی دار شدن آنچه تازه سعی در فهمیدنش کرده اند کمک می کند. برای مثال ممکن است یک کودک پیش دبستانی اندوهش را از پایان یافتن زمستان این طور عنوان کند: وقتی برف آب می شه، یعنی داره گریه می کنه.
۸) در محدوده ۳ تا ۵ سالگی درک کودکان از رابطهٔ علت و معلولی تصحیح می شود.
پیش دبستانی های بزرگتر، توضیحات ساده روابط علی را می فهمند، مانند: دارو کمک می کنه تا بهتر بشی یا اگر غذای سالم بخوری، زودتر بزرگ و قوی می شوی.
۹) کودکان با استفاده از بدن، بازی و هنر خود صحبت می کنند. در واقع در این سن ارتباط کلامی هنوز شیوه غالب ادراک دنیا و ابراز خود نیست.
شما چگونه ارتباط برقرار می کنید
۱) به کودک خود توجه کامل داشته باشید. حتی یک رابطه سریع اما با توجه می تواند نیاز کودک شما را به ارتباط برآورده سازد. اگر او می گوید: با من بازی کن اما این کار در آن لحظه ممکن نیست. چراییش را برای او توضیح دهید یا بگوئید: امروز کارم خیلی سخت بود، دو سه دقیقه صبر کن تا خستگی ام در بره. بعدش باهات بازی می کنم. آنها می توانند به درجاتی احساس شما را درک کنند پس صراحت شما را تحسین خواهند نمود.
۲) از لحن کلام خود خبر باشید. به دلیل تازه کار بودن کودکان در جمله سازی، آنها حساسیت زیادی به لحن صدا و پیام های بدنی شما دارند.
۳) عواطف ناگفتنی کودکان را منعکس کنید. بدین ترتیب به کودک کمک می کنید احساساتش را به کلام درآورد. اگر در پارک، نوبت تاب به کودک شما نرسیده می توانید بگوئید: می خواستی سوار تاب بشی، مگه نه یا خیلی عصبانی به نظر می آی!
۴) از کودک برای تبیین مشکلات کمک بخواهید برای مثال ممکن است بگوئید: تو اون فیلم چیزی تو رو ترسوند؟ اگر کودک جواب نداد، می توانید این طور ادامه دهید: شاید قیافه آقاهه ترسناک بوده!.
۵) به کودک کمک کنید تا هشیاری عاطفی در او رشد پیدا کند. حتی اگر کودک بدرفتاری کرده است شما می توانید درباره کارش با او صحبت کنید. اکثر بچه های پیش دبستانی توانائی درک چنین جملاتی را دارند: من بعضی اوقات خیلی عصبانی می شم، اگه برم یه اتاق دیگه و چند تا نفس عمیق بکشم خیلی آروم تر می شوم.
۶) انتخابهائی را که توصیه می کنید محدود سازید. کودکان پیش از دبستان وقتی خودشان تصمیم می گرند احساس تسلط بر اوضاع پیدا می کنند. می توانید بگوئید: می خوای اول لباس بپوشی یا اول صبحانه بخوری؟
۷) جمله خود را با کلمه باشه؟ تمام نکنید مگر اینکه آماده باشید نه گفتن کودک خود را بپذیرید اگر از کودک درخواستی بکنید که منوط به موافقت او باشد در دام بحث های طولانی و حتی جنگ قدرت گرفتار می شوید. مثلاً به جای الان وقت خوابه، برو تو جات بخواب! اگر بگوئید برو بخواب عزیزم. باشه؟ کودک فرصتی برای چون و چرا کردن خواهد یافت.
۸) با استفاده از خیال پردازی کودک به آرزوهای او بهاء بدهید. اگر کودک شما از این غمگین است که باید عروسکش را با دیگری شریک شود، می توانید به او بگوئید: دوست داشتی این عروسک فقط مال خودت بود؟ فکر کن باهاش چه کار می کردی؟ با توصیف آرزوی کودک و صحبت در مورد آن. حتی در صورت عدم تحقق آرزو، کودک به تدریج آرام می گیرد.
۹) فرصت های امنی برای بیان احساسات شدید بچه ها فراهم کنید. به عنوان مثال، اگر کوک شما بی نهایت عصبانی است به جای گفتن داد نزن دیگه! بهتر است بگوئید: برو تو حمام و یه دقیقه هر چه قدر می تونی بلند داد بزن!
۱۰) زیادی توضیح ندهید. اثربخشی توضیحات ساده معمولاً بیش از بحث های طولانی است. وقتی کودک قشقرق راه انداخته است. او را نزدیک خود نگه داشت… یا حتی کنار او ماندن… می تواند بیش از هر کلام دیگری که می توانستید بگوئید مؤثر باشد.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
منبع: com.مرکزمشاوره
دختر۵ ساله که خیلی بد غذا هست
من یه دختر۵ساله دارم که خیلی بد غذا هست،غذا خوردنش تقریبا یکساعت طول می کشه چون غذا رو توی دهانش نگه میداره و داخل مدرسه اصلا ناهار و تغذیش رو نمیخوره
من هر روز ازش می پرسم ساندویج چی بذارم برای اسنک تایمت میوه و خوراکی چی بذارم ولی باز نمیخوره
البته ضمیمه کنم عادت داره من غذا رو دهنش کنم،اگر غذا رو بذاری جلوش محاله که بخوره حتی اگر در اوج گرسنگی باشه
میشه منو راهنمایی کنید