افسردگی، از تشخیص علائم تا درمان

اختلال افسردگی، که غالبا به عنوان افسردگی به آن اشاره می شود، بیش از اینکه احساس غم و ناراحتی داشته باشد، احساس از دست رفتن دارد.

این بیماری، جدی و روانی است که نیاز به درک و مراقبت های پزشکی دارد.

افسردگی در مان نشده می تواند برای کسانی که آن را دارند، ویرانگر باشد.

خوشبختانه، با تشخیص زودرس، تشخیص و یک برنامه درمان شامل دارو، روان درمانی و انتخاب شیوه زندگی سالم، بسیاری از مردم می توانند بهتر و بهتر شوند.

اختلال افسردگی

بعضی افراد فقط یک قسمت افسردگی را در طول عمر تجربه می کنند، اما برای اغلب، اختلال افسردگی دوباره باز می گردد.

بدون درمان، قسمت های درمان نشده ممکن است چند ماه تا چندین سال طول بکشد.

تقریبا ۱۶ میلیون بزرگسال آمریکایی – تقریبا ۷ درصد از جمعیت – حداقل یک قسمت عمده افسردگی در سال گذشته را داشتند.

افراد در تمام سنین و همه زمینه های نژادی، قومی و اجتماعی، افسردگی را تجربه می کنند، اما بر بعضی گروه ها بیشتر از دیگران تاثیر می گذارد.

افسردگی می تواند علائم مختلفی را بسته به نوع افراد، به وجود آورد.

اما برای اکثر افراد، علائم اختلال افسردگی متفاوت است و معمولا بیش از دو هفته است.

علائم معمول عبارتند از:

افسردگی یک علت واحد ندارد. می تواند به وسیله یک بحران زندگی، بیماری های جسمی یا چیز دیگری اتفاق بیفتد اما همچنین می تواند به خودی خود نیز رخ دهد.

دانشمندان معتقدند که عوامل متعددی می توانند باعث افسردگی شوند:

وقتی افراد در سن نوجوانی در معرض تروما قرار می گیرند، می توانند تغییرات درازمدت در مغز نسبت ترس و استرس داشته باشند.

این تغییرات ممکن است منجر به افسردگی شود.

اختلالات خلقی، مانند افسردگی، در خانواده ها وجود دارد.

وضعیت زناشویی، تغییرات روابط، وضعیت مالی و جایی که فرد زندگی می کند در افسردگی تاثیر می گذارد.

مطالعات تصویربرداری نشان داده است که در صورت افسردگی، لوب جلویی مغز فعالتر می شود.

افسردگی نیز با تغییر در نحوه عملکرد غده هیپوفیز و هیپوتالاموس به تحریک هورمون پاسخ می دهد.

افرادی که سابقه اختلالات خواب، بیماری های پزشکی، درد مزمن، اضطراب و اختلال بیش فعالی کم توجهی (ADHD) دارند، بیشتر به افسردگی مبتلا هستند.

برخی از سندرم های پزشکی (مانند کم کاری تیروئید) می توانند اختلال افسردگی را تشدید کنند.

بعضی از داروها همچنین می توانند علائم افسردگی را ایجاد کنند.

تقریبا ۳۰٪ از افراد مبتلا به سوء مصرف مواد نیز دارای افسردگی هستند. مصرف الکل می تواند علائم افسردگی را تشدید کند.

برای تشخیص اختلال افسردگی، فرد باید افسردگی طولانی مدت بیش از دو هفته داشته باشد. نشانه های افسردگی عبارتند از:

اگرچه اختلال افسردگی می تواند یک بیماری مخرب باشد، اما اغلب به درمان پاسخ می دهد.

کلید این است که یک برنامه ارزیابی و درمان خاص را بدست آورید.

برنامه ریزی ایمنی برای افرادی که افکار خودکشی دارند مهم است.

پس از ارزیابی، علل پزشکی و سایر علل احتمالی، برنامه های درمان بیمار محور می تواند شامل هر کدام از عوامل زیر به تنهایی و یا ترکیبی از آن ها باشد:

اگر روان درمانی و یا دارو موثر باشد، می توان از روش های تحریک مغزی استفاده کرد.

این شامل درمان الکتروکوهانس (ECT) برای اختلال افسردگی با روان درمانی یا تحریک مغناطیسی مغزی تکراری (rTMS) برای افسردگی شدید است.

نور درمانی که از یک جعبه نور برای اینکه فرد در معرض قرار گرفتن ئیک طیف نوری باشد که برای تنظیم ملاتونین هورمون مفید است.

روش های جایگزین از جمله طب سوزنی، مراقبه، ایمان و تغذیه می تواند بخشی از طرح درمان جامع باشد، اما پشتوانه علمی قوی ندارد.