مرکز مشاوره شرق تهران

378 نظرات

• 

  پاسخ

  ساناز , می 2, 2016 @ 10:43 ق.ظ

  سلام من یه خواستگار دارم که نماز و روزه نمیگیره در اصل اعتقادی نداره و من هم نماز نمیخونم ولی اعتقاد دارم و یه خانواده سنتی دارم نمیدونم ازدواج با این فرد خوبه یا نه حتی نمیدونم خانوادم قبول کنن یا نه نمیدونم چکار کنم لطفاً راهنمایم کنید ممنون .
  • 

    پاسخ

    راهنما , می 2, 2016 @ 6:31 ب.ظ

    انتخاب همسر بستگی به معیارهای شما داره … شما باید خودتون ببینید چقدر این مسایل برای شما مهم هست که بخوایت براساسش تصمیم گیری کنید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  سمیه , جولای 20, 2016 @ 2:52 ب.ظ

  با سلام
  من یه فرزند دختر ۳ ساله دارم که خیلی لجباز هست یعنی چیزی را که می خواد تا بهش نرسه کوتاه نمیاد من باید باهاش چطوری برخورد کنم آیا این طبیعی هست در این سن یا نه ؟
  • 

    پاسخ

    راهنما , جولای 23, 2016 @ 9:31 ق.ظ

    عوامل لجبازی عبارتند از:

    ۱- الگو های نامناسب ارتباطی پدر و مادر؛ بعنوان مثال وقتی پدر و مادر هنگام حضور فرزندشان ارتباط خوبی نداشته باشند و خواسته های همدیگر را با لجبازی رد کنند کودک کاملا این الگوی ارتباطی را ضبط کرده و ممکن است آن را در زمانهای خاصی اجرا کند و در بعضی مواقع به عنوان یادگیری نهفته سال ها بعد در رفتار کودک این الگو دیده میشود.
    ۲- عدم هماهنگی والدین با همدیگر نسبت به ایجاد ، تغییر و یا حذف یک رفتار از کودک خود باعث سوء استفاده های کودک از این اختلاف خواهد شد.
    ۳- احساس استقلال و اثبات اینکه می تواند قبول کند و یا رد کند در فرزندان پسر این وضعیت زیاد دیده می شود.
    ۴- فشار و امر نهی بسیار زیاد نسبت به رفتارهای و صحبتهای کنجکاوانه کودک که موجب سرخوردگی، کاهش خلاقیت و عدم اعتماد به نفس خواهد بود.

    شما مناسب است باتوجه به سن کودک خود که سه سال بیشتر ندارد و ممکن است به دلیل مخالفت های پیاپی دچار نوعی مخالفت و مقاومت در برابر خواسته های شما شده است سعی کنید مدتی فقط رفتارهای مثبت ایشان را پاداش دهید و واکنش بسیار محبت آمیز نسبت به فرزندتان که احتمالا پسر باشد انجام دهید ولی رفتارهای منفی ایشان را بدون توجه از کنار آن عبور کنید وقتی فرزند شما در مقابل یک سری کارها پاداش گرفت و احساس لذت را تجربه کرد آمار رفتارهای پاداش گرفته بیشتر خواهد شد. از طرفی شما سعی کنید به هیچ وجه در موضوعاتی مانند سلام کردن و یا سایر رفتارهای اخلاقی که در حد سن ایشان نیست خود داری کنید و سعی کنید با پرنگ کردن نقاط مثبت و خوبی های ایشان همچنین پادش دهی و عمل سریع به قول هایی که برای ایجاد رفتار مثبت به ایشان می دهید تا حدی از این وضعیت خلاص خواهید شد. از طرفی با قاطعیت و کوتاه نیامدن در محروم سازی از یک وسیله خوشایند به دلیل رفتار نامطلوب فرزندتان زمینه را برای هماهنگ شدن ایشان با شما نه شمابا ایشان فراهم کنید همچنین در بعضی از مواقع به خواسته ایشان در صورت نداشتن ضرر عمل کنید و به خودشان یادآوری کنید که به حرف شما گوش دادم و در بعضی از مواقع نیز باید از اختلافات آشکار با همسر پیش چشمان فرزندتان جلوگیری کنید و در ایجاد و یا حذف رفتار با هسرتان هماهنگ باشید.

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
• 

  پاسخ

  مهدی رحمتی , جولای 25, 2016 @ 5:38 ب.ظ

  با سلام و ادب و خسته نباشید
  دخترم ۸ ساله کلاس دوم ابتدایی .
  دخترم موقع خواندن و گوش دادن توجه نمی کند
  وقتی سوال می کنیم خودش را بخواب می زند
  سر کلاس به محیط کلاس توجه نمی کند
  درسها…متوجه نمی شود
  راهنمایی کنید لطفا
  با تشکر
  • 

    پاسخ

    راهنما , جولای 26, 2016 @ 10:47 ق.ظ

    بسیاری از والدین نگران وضعیت تمرکز کودکشان هستند. همه روزه خانواده های زیادی برای این موضوع نزد پزشک متخصص رفته و راه درمانی برای آن می خواهند. در این مطلب در مورد درمان عدم تمرکز کودک بیشتر صحبت می کنیم.
    آتش بدون دود است، از دیوار راست بالا می رود، معلمش می گوید سر کلاس حواسش جمع نیست و خودتان هم در خانه دیده اید که هوش و حواسش ، مثل بچه خرگوشی این طرف و آن طرف می پرد، شما کلافه شده اید، نمی دانید چه کنید که مثل بچه های خوب توی فیلم ها، یک گوشه بنشیند و درس بخواند و سرش را از روی کتاب برندارد.

    به جای روانشناس یا روانپزشک، یکراست می روید سراغ اینترنت و پی مرض فرزندتان می گردید و دست آخر نتیجه می گیرید که او « بیش فعال » است اما داروخانه به شما داروی بیش فعالی نمی دهد مگر آن که فرزندتان را به یک روانپزشک نشان دهید. در مطب به دکتر التماس می کنید به فرزندتان دارویی برای کنترل بیش فعالی بدهد و او دائماً تکرار می کند « باور کنید این بچه بیمار نیست اما شما با این داروها بیمارش می کنید!»

    این جمله را بارها و بارها دکتر فاطمه منفرد پویا، روانشناس و استاد دانشگاه هم در طول گفتگویش تکرار می کند و از والدین می خواهد به بچه هایی که نمی توانند تمرکز کنند، برچسب «بیش فعالی» نزنند و در عوض سعی کنند عللی را که باعث متمرکز نشدن کودک بر کارهایش می شود کشف کنند. او اعتقاد دارد اگر بی حواسی فرزندتان جدی است، باید حتما به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید.

    این روزها خیلی از والدین گلایه می کنند که فرزندان شان، بخصوص برای درس خواندن، تمرکز کافی ندارند و برخی والدین نگرانند که شاید علت متمرکز نشدن کودکشان بیش فعالی باشد.

    هر کم حواسی یا شیطنت یا کم تمرکزی ، بیش فعالی نیست. عوامل گوناگونی ممکن است بر توانایی کودکان در تمرکز کردن اثر بگذارد. گاهی کودک مشکلات جسمانی مانند تیروئید یا کم خونی دارد که باعث می شود نتواند متمرکز شود گاهی هم محیط زندگی کودک مناسب نیست برای مثال خانواده های متشنج و با درگیری زیاد، کودکانی کم حواس پرورش می دهند.

    شاید برای تان عجیب باشد اما خانواده هایی که بیش از اندازه بر رفتار فرزندان نظارت می کنند هم باعث ناتوانی کودک در تمرکز کردن می شوند. البته من حدی از نظارت والدین بر کودک را مجاز می دانم اما وقتی کار به جایی می رسد که پدر و مادر حتی در بازی بچه دخالت می کنند، بیش از اندازه « باید» به زندگی کودک تزریق می کنند، دائما برایش قانون وضع می کنند و راهنمایی اش می کنند، من نتیجه می گیرم که آنها نظارت بر کودک را از حد گذرانده اند.

    چرا نظارت بیش از اندازه خانواده بر کودکف بر تمرکز او اثر می گذارد؟

    انتظارات والدین از کودک در این نوع خانواده هاف بالا و غیرواقع بینانه است و او نمی تواند این انتظارات را برآورده کند، در نتیجه مضطرب می شود و ااین اضطراب، قدرت تمرکزس می گیرد و حواسش را پرت می کند.

    تفاوت کودک بیش فعال با کودک کم تمرکز چیست؟

    کودک بیش فعال علایم واضحی برای روانشناس و روانپزشک دارد. چنین کودکی علاوه بر توجه نکردن به محیط اطراف، گیج، خشمگین و پرخاشگر است و نمی تواند هیچ کاری را کامل کند و تنبیه می شود و این تنبیه ها بر خشم و پرخاشگری اش می افزاید. کودک بیش فعال همچنین پرسش های نا به جای زیادی مطرح می کند و بسیاری از کارهایش تکراری است.

    متاسفانه اصطلاح بیش فعالی میان خانواده ها مد شده است و آنها به محض این که می بینند کودک شان شیطنت می کند یا حواس پرت است موضوع را به بیش فعالی نسبت می دهند و اصرار می دهند که برای فرزندشان دارو بگیرند در حالی که این داروها کودکان سالم را بیمار می کند برای مثال کودکان ۴ ۵ ساله کمتر می توانند بنشینند یا راه بروند و ترجیح می دهند دائما جست و خیز کنند و اگر این بالا و پایین پریدن ها که به خیال پدر و مادر شلوغ کاریست اتفاق نیفتد، مغز کودک، کامل نمی شود.

    به همین علت است که ما معمولا در مهدکودک ها از مربی ها می خواهیم کودکان بی تحرک و بیش از اندازه آرام را معرفی کنند و از دیدگاه ما امکان دارد این نوع کودکان سالم نباشند. بنابر این اگر فرزندی دارید که تمرکز ندارد اولین احتمال تان نباید بیش فعالی باشد.

    چرا معمولا نا توانی بچه ها در تمرکز درکلاس درس آشکار می شود؟

    در گام اول باز هم باید خانواده را بررسی کنیم. بسیاری از کودکانی که در خانواده مشکل دارند توانایی تمرکز سر کلاس درس را ندارند و خودشان را به کارهای دیگری مشغول می کنند. در گام دوم ، باید شرایط کلاس درس را بسنجیم. گاهی کودک نمی تواند ارتباط مفیدی با آموزگارش برقرار کند. در نتیجه کلاس و آنچه آموزگار می گوید برایش جذابیتی ندارد. گاهی محیط کلاس باعث حواس پرتی دانش آموزان می شود حتی ممکن است عواملی مانند سرما، گرما، رنگ دیوارها ، محل نشستن و حتی نوع لباس و کفش کودک بر تمرکزش اثر بگذارد.

    به این نکته هم باید توجه داشته باشید که کودکان، مانند بزرگسالان مدت زمان معینی برای درک مطلب دارند و پس از آن باید مدت کوتاهی استراحت ذهنی داشته باشند و سپس بار دیگر یادگیری را آغاز کنند.

    به نظر می آید میزان ساعات خواب و تماشای تلویزیون هم بر توانایی تمرکز کودکان اثر دارد. این طور نیست؟

    در خانواده هایی که نظمی در خواب و خوراک وجود ندارد یعنی خانواده زمان مشخصی برای خوابیدن و خوردن وعده های غذایی ندارند، بویژه در خانواده هایی که زمان خوردن شام به نیمه شب می رسد، کودکان خواب مفید کمتری دارند و بیشتر با مشکل تمرکز رو به رو هستند. متوسط خواب کودک باید حدود ۸ ساعت باشد و کودکانی که کمتر از این میزان می خوابند در طول روز نمی توانند مانند همسن و سال های شان به مطالب دقت کنند.

    من با تماشای تلویزیون هم مخالف نیستم اما باید میزان ساعات تماشای تلویزیون برای کودکان مشخص و محدود باشد. عوض شدن دائمی تصاویر مقابل چشم کودک، در طول ساعت های متمادی ، آنها را کم حواس می کند.

    اگر کودک مایل نباشد از ساعت خواب یا میزان ساعات تلویزیون تماشا کردن که ما برایش تعیین کرده ایم تبعیت کند، می توانیم از روش های تنبیهی برای وادار کردنش استفاده کنیم؟

    روش های تنبیهی بویژه تنبیه فیزیکی برای کودکان مفید نیست. اجازه بدهید یک پدیده جالب علمی را برای تان شرح بدهم که احتمال دارد تا کنون نشنیده باشید. تنبیه بدنی باعث ترشح هورمون هایی در بدن می شود که حس لذت را در فرد افزایش می دهد و به همین علت کودک پس از مدتی از کتک خوردن لذت می برد. در تنبیه کلامی هم موضوع پس از مدتی برای کودک کهنه می شود و دیگر نسبت به آن واکنشی ندارد.

    بنابر این با کودکی که دایما از قوانین مربوط به ساعات تعین شده خواب و تلویزیون نگاه کردن سرپیچی می کند چگونه باید برخورد کنیم؟

    سیستم خانواده باید از اساس مرتب شود یعنی اگر قانونی وضع می شود همه اعضای خانواده به ظاهر هم که شده باید از آن تبعیت کنید. برای نمونه ما از فرزندمان می خواهیم که راس ساعت ۱۰ شب بخوابد باید شرایط خواب او را فراهم کنیم یعنی حتی اگر مشغول تماشای تلویزیون هستیم مدتی آن را خاموش کنیم و محیطی امن و ساکت برای کودک بوجود بیاوریم که به خوابیدن ترغیب شود یا اگر زمان تلویزیون تماشا کردنش تمام شده اما از این که ما هم مشغول تماشای برنامه ای هستیم سوء استفاده می کند و می خواهد به تماشای تلویزیون ادامه دهد باید برای مدتی تلویزیون را خاموش کنیم و از او بخواهیم به برنامه های دیگرش برسد.

    استفاده از سیستم تشویق هم برای اصلاح رفتاری کودکان بسیار موثر است. تشویق نباید صرفا مادی باشد چون پس از مدتی ارزشش را از دست می دهد اما تشویق های کلامی بر کودکان اثر مثبتی دارد. علاوه برا این می توانید کوپن هایی درست کنید و در ازای کارهای خوب مانند تمرکز سر کلاس یا گرفتن نمره خوب به او کوپن بدهید و وقتی به رقمی مشخص رسید، به او جایزه مادی در حد وسع و توانایی خانواده بدهید مثلا او را به سینما یا پارک ببرید.

    نکته دیگر این است که اگر بچه های کم تمرکز، بازیگوشی و شیطنت می کنند و نمی خواهند از برنامه های ما تبعیت کنند به آنها بگوییم که رفتار شان را دوست نداریم و به هیچ وجه نگوییم که به علت قانون شکنی شان، خودشان را دیگر دوست نداریم.

    از سوی دیگر باید بدانیم که برنامه ریزی خوب، نباید خشک و انعطاف ناپذیر باشد. از بچه ها در طراحی برنامه های شان کمک بخواهید برای مثال به کودک بگویید تو مایلی از چه ساعتی تا چه ساعتی درس بخوانی یا چه ساعتی بیشتر دوست داری تلویزیون تماشا کنی ؟ برنامه ریزی خوب نسبت به شرایط خاص تغییر پذیر و در حد توانایی های کودک است.

    بازی های رایانه ای هم ممکن است بر تمرکز بچه ها اثر بگذارد؟

    اگر این بازی ها در زمان محدود و با برنامه ریزی باشد اشکالی ندارد اما مشکل زمانی پیش می آید که کودک، زمان بسیار طولانی را صرف بازی رایانه ای می کند یا بازی برای سنی بالاتر از سن او طراحی شده است.

    ناتوانی در تمرکز کردن چه ربطی به هوش دارد؟

    هم یک کودک باهوش و هم یک کودک کم هوش می توانند کم حواس باشند پس نمی شود گفت ارتباط معنی داری میان شان وجود دارد.

    گاهی به نظر می آید بچه هایی که تمرکز ندارند ، انرژی زیاد تخلیه نشده ای دارند که در زمان انجام کارهایی مهم آنها را وا می دارد شیطنت کنند.

    همینطور است. در برخی موارد علت نامتمرکز بودن کودکان تخلیه نشدن انرژی آنهاست. بچه ها حتما باید بازی کنند. چون بازی هم انرژی شان را تخلیه می کند و هم باعث تکامل مغزشان می شود .

    ثبت نام کودک در کلاس ورزشی هم به تخلیه انرژی کمک می کند ؟

    اگر کلاس ورزشی به شکل آموزش اجباری در بیاید و کودک صرفا به کلاس برود تا فنون و قوانینی را یاد بگیرد پاسخ تان منفی است و تاثیری در تخلیه انرژی اش ندارد. کودک باید به محیطی برود که آزادانه بتواند جست و خیز و شیطنت کند. من رفتن به پارک و بازی های گروهی با کودکان دیگر را پیشنهاد می کنم.

    چه زمانی والدین باید به نتیجه برسند که لازم است روانشناس یا روانپزشکی توانایی کودک آنها را در تمرکز کردن بسنجد ؟

    وقتی نمرات کودک در مدرسه پایین باشد یا ناگهان افت کند باید شک کنید که شاید نمی تواند متمرکز باشد.

    ناتوانی در تمرکز کردن فقط مختص بچه هاست یا نوجوان ها هم ممکن است دچار چنین مشکلی شوند ؟

    بله . به طور کلی وقتی فشار اضطراب بر فرد زیاد می شود او در تمرکز کردن دچار مشکل می شود و این به سن بستگی زیادی ندارد برای مثال در نوجوان های دبیرستانی ، بویژه در دوره پیش دانشگاهی ، گاهی اضطراب کنکور باعث می شود بچه ها نتوانند درس بخوانند و دایما به حجم نخوانده های شان فکر کنند.
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
• 

  پاسخ

  صدف , آگوست 13, 2016 @ 1:46 ق.ظ

  سلام دختری هستم ۲۱ساله دو ساله نامزد کردم با همسرم هیچ مشکل خاصی ندارم تنها مشکلم اینه ایشون خیلی احساساتی هستن و من خیلی خشک.هرچند تلاش میکنم ولی باز انگارنمیشه اون احساساتی که ازمن انتظار داردو برآورده کنم میترسم از من سرد بشه و این خشک بودن من کار دستم بده.و بدتر اینکه به خانوادم بشدت وابستم اگر مشکلی داشته باشن ومن ناراحت باشم سریع همسرم متوجه میشه و ناراحت میشه.چکار کنم که مشکلات من انقدر روی اون تاثیر نزاره؟ممنون میشم کمکم کنین
  • 

    پاسخ

    راهنما , آگوست 14, 2016 @ 11:22 ق.ظ

    خب دلیلی نداره شما مثل هم باشید که اگر اینطوری بود جذب هم نمیشدید
    همین تفاوت هاست که شمارو به هم جذب کرد و باعث ازدواج شما شد پس درک همین تفاوت هاست که تفاهم نام داره
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
• 

  پاسخ

  بهنام , آگوست 16, 2016 @ 7:19 ق.ظ

  با سلام
  من و همسرم حدود ۱۰ ساله که ازدواج کردیم و یه دختر ۴ ساله داریم. ۹ سال اول یا مشکلی بینمون نبود یا خانومم مشکلی رو که با من داشت عنوان نمیکرد. یک ساله که زندگیمون به هم ریخته شده. اول مشکل میگفت از اول دوستم نداشته و به علت فرار از محدودیتهای پدرش با من ازدواج کرده.بعد گفلحطه ای نباشه تو رو ول میکنم. کم کم نسبت به من سرد شده. بعد گفت چون من خیلی احساساتی هستم ازم بدش اومده. الان میگه چون پشت پدرم قایم شدی ازت بدم میاد و اگه پدرش لحظه ای نباشه با من زندگی نمیکنه. هر جا میشینه میگه من از شوهرم بدی ندیدم. و مطمذنه که هیچ وقت بهش خیانت نمیکنم. میگه من بهش وابسته هستم و دوستش ندارم که خودم اینور فکر نمی کنم. میگه یه بار کنو بنداز بیرون و بزار بفهمم که واقعا دوستت دارم یا نه تا اگه دوستت داشتم خودم برگردم. تو این یک سال خیلی مخفی کاری کرده از من. خودش رو آدمی قوی و منو آدمی ضعیف میدونه. نمیدونه این ضعفی که در قبالش از خودم نشون میدم به خاطر اینه که دوستش دارم و نمیخوام زندگیمون از هم بپاشه. نمیدونم باید چی کار کنم. رفتیم مشاوره و اون خانوم دکتر گفت که خانومم خیلی سخت داره مبارزه میکنه که زندگیمون درست نشه. یه جوری کمکم کنید. نه به خاطر من فقط به خاطر این دختر ۴ ساله مظلومی که هم مادرش خیلی دوستش داره و هم من
  • 

    پاسخ

    راهنما , آگوست 16, 2016 @ 2:22 ب.ظ

    شما مشاوره انجام دادید و بهتر از هر کسی میدونید نتیجه این زندگی به کجا ختم خواهد شد
    پس در وهله نخست با همسرتون صحبت کنید و بدونید واقعا” چه هدفی در زندگی داره و بهش فرصت فکر کردن بدید یا باید گذشت کنید و ادامه بدید و یا باید تصمیم سختی رو در زندگی بگیرید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
    • 

      پاسخ

      بهنام , آگوست 17, 2016 @ 8:27 ق.ظ

      با سلام مجدد
      من همسرم رو دوست دارم و قصد زندگی باهاش رو دارم. ولی او میگه مطمئن نیست دوستم داشته باشه. میگه چون من احساساتی هستم از من بدش اومده. میگه یه بار روبروی من محکم باش تا بتونم بهت تکیه کنم. میگه تو دلش مونده که من یک بار از خونه بندازمش بیرون تا اون ازم خواهش کنه تا ببخشمش و اجازه بدم برگرده سر خونه و زندگیش.
      اگه نیاز به مشاوره هست، لطفا یه مشاور خوب بهم معرفی کنید. مشاور قبلی که بعد از ۲۰ یا ۳۰ جلسه همش میگفت دارم جو متشنج رو آروم میکنم تا مشاوره رو شروع کنم. همسرم میگه یه مشاور مرد باشه بهتره
      • 

        پاسخ

        راهنما , آگوست 17, 2016 @ 11:22 ب.ظ

        در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
        دفتر قیطریه:
        ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
• 

  پاسخ

  rezvaneh , آگوست 25, 2016 @ 12:39 ق.ظ

  سلام،من وهمسرم تقریبا ۵ساله که ازواج کردیم ادم معتقدى بود ولى تا چند هفته پیش که واسه اولین بار مشروب خورد من تا چند روز اعتراضمو با قهر نشون دادم بهم قول داد ولى باز این کارو کرد حالا به جایى رسیدم که کم کم ازش زده شدم بهش اعتماد ندارم بهش میگم میزارم میرم باهام لج میکنه میگه برو الکى تهدیدم نکن من باید چیکار کنم؟
  • 

    پاسخ

    راهنما , آگوست 25, 2016 @ 5:37 ب.ظ

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  مهدی , سپتامبر 8, 2016 @ 1:49 ب.ظ

  سلام
  من و همسرم پسری ۱۲ ساله داریم ۲-۳ماهه پسرم از دوستاش حرفهای رکیک و زشت یاد گرفته و بعضا تو خونه وقتی من نیستم و بدون اینکه درست معنیشونا بدونه بکار می بره در حالی که ما اصلا اهل این رفتارها نیستیم.خانمم برای اینکه حساسش نکنه به روی خودش نمیاره و نشنیده میگیره ولی پسرم هنوز بکار بردن این حرفها رو ادامه میده.می خواستم راهنمایی کنید من و خانمم باید چه رفتاری داشته باشیم تا پسرم این حرفهارو ترک کنه.
  • 

    پاسخ

    راهنما , سپتامبر 10, 2016 @ 1:37 ب.ظ

    «ما توی خونه اصلا فحش نمی‌دیم، نمی‌دونم بچه این حرفا رو از کجا یاد گرفته…»
    «مدام حرف‌های زشت می‌زنه، هر کاری هم می‌کنیم دست بردار نیست…»، «از مدرسه خبر دادن که به همکلاسی‌هایش فحش می‌ده، مانده‌ایم که چی کار کنیم…» نارضایتی والدین درخصوص استفاده فرزندشان از الفاظ رکیک معمولا با جملاتی شبیه نمونه‌های بالا بیان می‌شود. آنها از یک طرف دلیل فحش دادن کودک‌شان را نمی‌دانند و از طرف دیگر نسبت به شیوه‌های جلوگیری از کاربرد این قبیل الفاظ بی‌اطلاع هستند.

    تنبیه، عصبانیت و قهر ابزارهایی است که در چنین مواقعی پدر و مادرها به آن دست می‌یازند اما باید توجه داشت که برای پیدا کردن راه حل مشکل، پیش از هر چیز شناسایی دلایل وقوع آن ضروری است.

    آیا می‌دانید کارهای شما، حرف‌های‌تان یا بیان نظر مثبت‌تان در مورد یک عمل یا رفتار، از نظر بچه‌ها دارای اهمیت بسیاری است. اگر نمی‌دانید، پس در تربیت فرزندتان با مشکل مواجه خواهید شد. مجسم کنید موقع خوردن غذا با همسرتان شوخی کرده و آب ته لیوان را به طرفش پاشیده‌اید، اگر کودک‌تان سر میز نشسته باشد، از رفتار شما فقط یک نتیجه خواهد گرفت: «من هم باید آب بپاشم چون این کار، پدر و مادرم را خوشحال می‌کند». اما وقتی او آب لیوان را روی‌تان خالی کند، با واکنش عصبی شما روبه‌رو خواهد شد! کودک از درک علت این عصبانیت عاجز است.

    عین آنچه ذکر شد در مورد کلمه‌ها هم صدق می‌کند. شما فرد بزرگسالی هستید یا حق دارید موقع خشم برخی الفاظ زشت را به کار ببرید، اما تکرار همین تعابیر از طرف کودکی که آنها را از شما شنیده، رویدادی منفی قلمداد می‌شود. به یاد داشته باشید بچه‌ها مثل آیینه یا هر وسیله بازتاب ‌دهنده دیگری عمل می‌کنند.

    بسیار خب! حق با شماست! شما شخص دقیقی هستید و هیچ حرف رکیکی به کار نبرده‌اید. روزی فرزندتان از کلمه‌ای استفاده می‌کند که در ردیف فحش‌ها قرار دارد. پیش از هر چیز باید به این نکته توجه کنید که آیا کودک‌تان معنی این واژه را می‌دانسته یا نه. به احتمال زیاد او به معنای آنچه گفته واقف نیست. ممکن است خیلی ساده آن را در تلویزیون، حین تماشای فیلم و سریال یا از یک ترانه شنیده باشد.

    حتی ممکن است درک کرده باشد که آن کلمه لفظی است که موقع عصبانیت به کار می‌رود اما معنی‌اش را نداند. شاید اگر شما با فرض اطلاع او از معنای واژه مورد بحث، واکنشی تند و عصبی نشان دهید، یا او را به خاطر این رفتار خجالت‌زده کنید، دیگر این تعبیر را در مقابل شما تکرار نکند اما دلیل نامناسب بودن کاربرد آن واژه برای او نامشخص خواهد ماند. در چنان شرایطی احتمال دارد وی در غیاب والدین باز هم به استفاده از آن کلمه مبادرت ورزد؛ پس بهتر است به فرزندان‌مان بیاموزیم که به جای نشان دادن عصبانیت یا نارضایتی‌شان با الفاظ رکیک، احساسات‌شان را به شیوه‌هایی دیگر بروز داده یا منتقل سازند.

    کلمه‌هایی که برای بیان خشم و نارضایتی خود به کار برده یا با هدف تحقیر طرف مقابل بر زبان جاری می‌سازیم، عصبانیت مخاطب را نیز به همراه می‌آورد. موقع خشم معمولا از نفرین هم استفاده می‌شود و نفرین‌ها به طور عام آرزوهایی هستند که بر تضرر طرف مقابل دلالت دارند. کاربرد نفرین چنان بین بزرگ‌ترها رایج است که نمی‌توان تکرار آنها توسط کودکان را اتفاقی غریب دانست.

    آخرین گونه فحش‌ها، واژه‌هایی هستند که شخصیت طرف مقابل را نشانه می‌رود. این الفاظ به طور عام یا به نقصان هوش و درک و نقصان دیگر توانایی‌ها یا اندام مخاطب دلالت دارند یا در قالب استفاده از اسامی حیوانات بیان می‌شوند. بزرگسالانی که مدعی هستند از فحش استفاده نمی‌کنند هم گاه به صورت مرتب از گروه اخیر فحش‌ها بهره می‌برند. بیشتر فحش‌هایی که پدر و مادرها حین عصبانیت خطاب به فرزندشان می‌گویند و در صورت کاربرد آن تعابیر از طرف کودک به شدت ناراحت می‌شوند در گروه مذکور قرار می‌گیرد.

    گاه ممکن است با نمونه‌های دیگری روبه‌رو شویم؛ مثلا شاید کودکی که از توجه کافی اطرافیان برخوردار نبوده، بخواهد با برخی رفتارهای منفی توجه بزرگ‌ترها را به سوی خوب جلب کند. حتی ممکن است این قبیل رفتارها با هدف ایجاد شوک در اطرافیان صورت گرفته باشد. البته بیشتر فحش‌ها از طرف کودکان و نوجوانان با هدف اثبات بزرگ‌تر‌شدن، نشان دادن ورود به دنیای بزرگسالان و یادآوری استقلال بیان می‌شود زیرا آنان پیش‌تر از بزرگ‌ترها آموخته‌اند که کاربرد فحش یکی از ویژگی‌های دنیای بزرگسالان به حساب می‌آید.

    انطباق با جمع دوستان و جلب موافقت آنها نسبت به حضور در آن حلقه نیز می‌تواند جزو دلایل استفاده از فحش باشد. در هر حال الفاظ رکیک یا نامناسب، معمولا هنگام خشم و مواقع مختل‌شدن روند عادی امور یا موقع برخورد با یک شرایط ناخوشایند مورد استفاده قرار می‌گیرند. در واقع کودکان در بخشی از دوره کودکی و نیز نوجوانان از ممنوعیت کاربرد آن تعابیر مطلع هستند اما از بر زبان جاری شدن‌شان ممانعتی به عمل نمی‌آورند. اگر از ابتدا به آنها یاد داده می‌شد که چطور احساسات خود را در چنان مواقعی بدون استفاده از فحش بیان کنند، دیگر نباید – به دلیلی که ذکر آن گذشت- از فحش استفاده نمی‌کردند.

    بیان فحش توسط کودکان اتفاق خوبی نیست و پدر و مادرها بایستی نسبت به تغییر دادن اینگونه رفتار در فرزندشان همت کنند. نخستین گام برای انجام این کار هم می‌تواند حذف فحش از گفت‌وگوی روزمره خودشان باشد. بچه‌ها از محیط منزل، از کوچه و مدرسه تاثیر می‌پذیرند. الفاظ نامناسب رد و بدل شده در فیلم‌ها و سریال‌ها یا الفاظ ناشایست و تحقیرآمیز در سخنان شخصیت‌های سیاسی خطاب به گروه‌های دیگر که از رادیو و تلویزیون پخش می‌شود، رفتار و گفتار کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

    کمدین‌هایی هم هستند که برای خنداندن مخاطبان‌شان به راحتی دست به دامان فحش‌ها می‌شوند. البته در سنت‌های ما گاه بزرگ‌ترها از روی محبت نسبت به کودک یا با هدف شیرین‌کاری و خنداندن، او را با فحش مورد خطاب قرار می‌دهند. با توجه به مواردی که گفته شد حذف فحش از دایره واژگان کودکان راه به جایی نخواهد برد و در این میان والدینی موفق‌تر هستند که نسبت به شیوه‌های درست رفتاری و تربیتی اطلاعات بیشتری داشته باشند.

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
• 

  پاسخ

  Hamed , سپتامبر 12, 2016 @ 10:46 ق.ظ

  پسری هستم۲۳ساله دانشجو ساکن مشهد.درسفری به رشت شیفته دختری شدم وقصد ازدواج با ایشان رادارم .باتوجه به اینکه هیچ شناختی از دختر وخانواده اش ندارم .درخوست مشاوره دارم لطفا اینجانب دا راهنمایی فرمایید
  • 

    پاسخ

    راهنما , سپتامبر 13, 2016 @ 12:28 ب.ظ

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۸۸۴۷۲۸۶۴
• 

  پاسخ

  رها , اکتبر 1, 2016 @ 11:56 ق.ظ

  سلام و خسته نباشید من پسری رو دوست دارم که ۱۰ سال از خودم بزرگتره در واقع دوست برادرم هستش که ۴ سالی ازش خبری نداشتیم که تازگی ها به برادرم زنگ زده بود بعد از این همه سال احوالپرسی و ازدواج حرف زده که گفته میخوام ازدواج کنم ولی حرفی از من نزده و به برادرم گفته یه روز ببینمت ولی همش در حال خوش گذرونی الان نزدیک ۲۰ روزه گذشته ولی خبری ازش نیست یعنی به برادرم هم زنگ نزده که بره بیرون برادرم به اسرار من بهش اس داد که بریم بیرون که مسافرت بود گفت زنگ میزنم هماهنگ میکنم ولی ۲۰ روز هست گذشته ولی تماس نداشته من چکار کنم دوستش دارم برادرم هم میدونه لطفا راهنمایم کنید ممنون .
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 1, 2016 @ 12:16 ب.ظ

    بهترین توصیه به شما اینه که در هیچ امری پیشگویی نکنید
    هر چند با شرایطی که شما گفتید بعید به نظر میرسه چنین فردی زیر بار منسئولیت ازدواج بره
    بهتره از این توهم و خیالات بیرون بیایت و واقع بین باشید
    مگر در تصمیم قاطع باشید و اون موقع باید از فردی قابل اعتماد در خانواده در این مورد برای وساطت استفاده کنید
• 

  پاسخ

  هستی , اکتبر 1, 2016 @ 3:34 ب.ظ

  با سلام و خسته نباشید
  من دختری ۲۸ ساله مجرد هستم که چند سال پیش رابطه داشتم یعنی فریب خوردم چند تا دکتر رفتم که یکی از دکترها وقتی معاینم کرد گفت پرده ارتجاعی هست و میتونم بهت برگه بدم و من الان دوست دارم ازدواج کنم ولی منتها یه دکتر زنان که نزدیک محلمون هست و خواهر و زن داداشم همه پیش اون میرن کاره منو سخت کرده مامانم چند بار گفته که وقتی منم عقد کردم برم پیش این دکتر محلمون ولی من نمیخوام برم میخوام برم پیش این دکتری که برگه بهم میده چکار کنم خیلی استرس دارم و خانوادم هم سنتی هستن چکار کنم که قانع بشن و بتونم برم پیش دکتر خودم یا وقتی عقد کردم چه جوری بتونم همسرم رو ببرم پیشه این دکتر تو رو خدا راهنمایم کنید ..
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 2, 2016 @ 12:50 ق.ظ

    اگر پرده شما ارتجاعی باشه پس پیش هر متخصصی برید همین موضوع رو بیان خواهد کرد و شما نباید نگران باشید
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    دفتر سعادت آباد:
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
• 

  پاسخ

  هستی , اکتبر 2, 2016 @ 11:12 ق.ظ

  میترسم برم چون همین کار کردم رفتم پیش یه دکتر دیگه ببینم چی میگه اولش چیزی نگفتم بعد شک کرد بعدداستان رو براش تعریف کردم گفت من برگه نمیدم برو پیش همون دکتر که برگه میده به خاطر همین استرس دارم پیش دکترای دیگه برم و برگه ندن و …
• 

  پاسخ

  هستی , اکتبر 10, 2016 @ 9:29 ق.ظ

  سلام لطفا جواب بدید…!
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 11, 2016 @ 1:20 ب.ظ

    در این مورد پاسخگویی شده و ارجاع به شماره ای داده شد
• 

  پاسخ

  عبدالله ایدالی , اکتبر 16, 2016 @ 1:32 ب.ظ

  برای وسواس آبکشی و نجس و پاکی ، دنبال دکتر روانپزشک خانم و نیز روانشناس خانم میباشم لطفا” راهنمایی کنید.
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 17, 2016 @ 4:54 ب.ظ

    تکرار شست وشو نوعی وسواس محسوب می شود ولی مبحث وسواس فقط به این مقوله خلاصه نمی شود و اختلال وسواسی چند نوع دارد. وسواس بیماری مزاحم و مختل کننده زندگی فرد و اطرافیان اوست. در این مطلب به انواع وسواس و راه های درمانی آن اشاره خواهیم کرد.

    بیماری وسواس و درمان آن
    وسواس در شستشو

    دکتر محمدرضا خدایی، روانپزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در ضمیمه سیب روزنامه جام جم نوشت:قبل از ورود به بحث اختلال وسواسی، دو مورد را باید از هم جدا کرد. دو اختلال متفاوت وسواس اجباری و اختلال شخصیت وسواسی وجود دارد. این دو بیشتر مواقع با هم اشتباه گرفته می شوند.

    اختلال شخصیت وسواسی: این افراد کسانی هستند که در زندگی معمولی انعطاف ناپذیر، سختگیر، ریزبین و حاشیه بین هستند. آنها در تصمیم گیری مرددند و خلاقیت کمی دارند و از وضعی که دارند پا را فراتر نمی گذارند و همیشه سعی می کنند از هر شرایط جدید و تحول در زندگی فاصله بگیرند. در جابه جایی مسکن، تغییر شغل و هر نوع تغییر موقعیتی، تصمیم گیری برای ازدواج و… انعطاف ناپذیرند، اما تشخیص اختلال شخصیت وسواسی به عهده پزشک است، زیرا همه افراد واقعا دچار اختلال شخصیت وسواسی نیستند و فقط علائمی از این اختلال ممکن است در آنها وجود داشته باشد.

    معمولا چنین افرادی رفتارهایی از خود نشان می دهند که چندان برای مردم خوشایند نیست. آنها در جامعه به عنوان انسان های نچسب و خشک شناسایی می شوند، حتی بسختی دوست پیدا می کنند ولی اگر دوستی داشته باشند دوستی هایشان پایدار خواهد بود و همان طور که گفته شد اختلال شخصیت وسواسی ندارند.

    وسواس اجباری:از بیماری وسواس به عنوان بیماری وسواسی جبری یاد می کنند. چون این اختلال به گونه ای است که فرد افکار و اعمالی را به طور تکراری انجام می دهد و با این که فرد خودش نیز می داند که رفتار ها و کارهایش تکراری است، ولی یک حس درونی اجباری به او می گوید که حتما باید این کار را انجام دهد، هر چند بر خلاف میل باطنی او باشد( البته گاهی هم میل باطنی در انجام کار تکراری وجود دارد). در ذهن این افراد مدام دستوری صادر می شود.

    بیماری وسواس را بشناسید
    انواع وسواس

    وسواس را می توان در چند نوع فکری، عملی یا فکری ـ عملی تقسیم کرد.

    وسواس فکری : در این وسواس افکار مزاحم و تکرارشونده در ذهن وجود دارد. گاهی فرد حتی تلاش می کند چنین فکرهایی را از ذهنش بیرون کند، ولی باوجود تلاشش موفق نمی شود. افکار وسواسی در انسان ها وابسته به فرهنگ جامعه است. مثلا در فرهنگ ما افکار وسواسی ـ مذهبی بیشتر شایع است، بخصوص که وقتی افکار حالت تقدس به خود می گیرند، اما افکار وسواسی متنوع هستند.

    گاهی این افکار وسواسی آسیب به دیگران را شامل می شود. مثلا فرد چاقویی به دست دارد و در ذهنش این فکر به وجود می آید که اگر چاقو به شکم فرزندش برخورد کند، چه خواهد شد. البته این کار را نمی کند ولی نحوه تفکرش باعث آزار او می شود.

    همچنین افکار وسواسی جنسی نیز در ذهن بعضی افراد وجود دارد که در آن فرد بیمار در ذهن تصور می کند با فردی تماس جنسی برقرار می کند.

    افکار وسواسی خرافه نیز نوع دیگری از وسواس فکری است، به این صورت که اگر مثلا سه قدم جلو یا عقب نگذارم اتفاق ناگواری ممکن است برای خانواده ام بیفتد؛ افکار بی پایه و اساسی که به هیچ وجه سندیت ندارد. یا موقعی که فلان لباس را به تن داشتم تصادف رخ داد و اگر باز هم این لباس را بپوشم تصادف دیگری اتفاق خواهد افتاد.
    وسواس عملی: وسواس عملی ممکن است با زمینه افکار وسواسی توام باشد ولی گاهی هیچ ذهنیت فکری وجود ندارد و فرد به طور تکرارشونده و بدون فکر، عملی را انجام می دهد. اعمال وسواسی تکرار شونده، مزاحم ولی اجباری هستند. این بیماران خود را مکلف و موظف به انجام کاری می کنند. مثلا اعمال وسواسی مذهبی انجام می دهند تا جهنم نروند.

    اعمال وسواسی هم تقسیم بندی دارد که شایع ترین نوع آن در فرهنگ ما نوع شست وشوست. وسواس شست وشو را باید از نظافت و تمیزی جدا کرد. بعضی از افراد ذاتا انسان های منضبط و تمیزی هستند و این مشکل محسوب نمی شود، اما افرادی که وسواس شست وشو دارند، عملکردشان در زندگی داخلی و جامعه دچار اختلال می شود به طوری که دیگران نسبت به کارهای او اعتراض می کنند. مثلا فرد خود را موظف می داند که حتما ۱۰ بار لباسی را بشوید یا چند ساعت زیر دوش حمام بماند تا کاملا تمیز شود. (افراد دارای وسواس شست وشو معمولا عددی را برای تکرار عملشان دارند.) متاسفانه گاهی به وسواس شست وشو هم رنگ و لعاب مذهبی می بخشند. خوب است بدانیم آیه ای در قرآن وجود دارد که تاکید می کند «از شر وسواس به خدا پناه ببریم.»

    علت و درمان بیماری وسواس
    بیماری وسواس و عوامل آن

    وسواس قرینه گی نیز نوع دیگری است که در آن فرد دارای وسواس، نظم دادن غیرعادی است. یعنی اگر کتابخانه ای داشته باشد همه کتاب ها باید به طور میلی متری کنار هم قرار گیرند و ساعت ها برای این کار وقت صرف می کنند و اگر به کمد لباس آنها نگاه کنیم بندرت بتوان چنین چینش را در بوتیک لباسی پیدا کرد.
    وسواس کنترل کردن نیز وسواسی است که در آن بیمار بشدت کنترل گر است. در را قفل می کند ولی چندین بار باید آن را کنترل کند تا خیالش آسوده شود. شیر گاز را بسته ولی چندین بار به آشپزخانه بر می گردد تا شیر گاز را کنترل کند.
    اما وسواس های عملی دیگری هم وجود دارند که کمتر شایع هستند. مثل دست زدن به ماشین در حال حرکت، شمردن ساختمان های متعدد یا یادداشت کردن پلاک های ماشین در ذهن، وسواس در خرید (این افراد وسایلی را به شکل افراطی خریداری می کنند که شاید حتی نیازی هم به آن نداشته باشند و معمولا بعد از خرید از این کار خود پشیمان می شوند). وسواس کندن مو (تنش برای کندن موی سر یا موی صورت)، وسواس قمار، وسواس آتش افروزی و…

    علت وسواس

    همان طور که گفته شد وقتی از یک فکر یا عملی به عنوان وسواس یاد می شود که فرد باعث اختلال در زندگی خود و دیگران شود بنابراین درمان این افراد ضرورت پیدا می کند. همچنین باید گفت احتمال ابتلای افراد وسواسی به افسردگی و حتی اقدام به خودکشی وجود دارد.
    محققان علت های زیادی را برای این بیماری برشمرده اند. ولی نقش ژنتیک در بروز وسواس پررنگ است. عوامل دیگر مانند عوامل تربیتی، رفتاری و اجتماعی نیز می تواند زمینه را برای اختلال وسواسی مهیا کند.

    درمان وسواس

    بیماری وسواس تا ۷۵ درصد قابل درمان است. اما موضوع درمان بستگی به نوع بیماری و مدت ابتلا به آن دارد. بنابراین ۶ ماه تا یک سال می توان برای درمان وقت گذاشت، البته ناگفته نماند در صورتی که بیماری زندگی فرد را مختل کند و مریض دچار افت عملکرد شود پزشک با بستری کردن وی در بیمارستان زمینه بهبودی را فراهم می کند. اما در غیر این صورت درمان ها به شیوه سرپایی و با دارو صورت می گیرد.
    وسواس یک بیماری مزمن مزاحم و طولانی است که احتیاج به مشارکت و کمک بیمار، خانواده بیمار، روانپزشک و روان درمانگر دارد. درمان دارویی بیمار حتما باید توام با رفتاردرمانی و جلسات متعدد مشاوره باشد. دیدگاه فرد مبتلا به وسواس باید بتدریج تغییر کند. درمان های جدیدی به نام موج سوم روان درمانی هم وجود دارد که بسیار مفید است. در مواقع خیلی شدید هم لازم است بیمار شوک درمانی شود.
    برای درمان وسواس، می توان از روان درمانی و رفتارشناختی کمک گرفت. در این روش، فرد به تدریج با عامل ترس رو به رو می شود و این تکرار به مرور از اضطراب فرد می کاهد. مثلا اگر فردی بر شست و شو اصرار دارد، شی آلوده را تصور می کند و آن را لمس می کند و پس از آن دست های خود را نمی شوید و تکرار این کار به تدریج اضطراب بیمار را کاهش می دهد.
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    دفتر سعادت آباد:
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
• 

  پاسخ

  معصومه , اکتبر 21, 2016 @ 12:20 ق.ظ

  سلام خسته نباشین زن ۳۸ساله هستم که سرد مزاجم اصلا دوس ندارم شوهرم بهم نزیک کنه اصلا دوس ندارم نزیکم شه لطفا کمکم کنید.تشکر
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 22, 2016 @ 11:57 ق.ظ

    سردی جنسی زنان….
    لغت سردی که در اصطلاح فرانسوی به آن فریژید گفته میشود یه زنانی اطلاق میشود که تمایل و هوس جنسی نداشته و از آن بهرمند نمیگردند.حدود ۱۰% از این زنان دچار مشکل فیزیکی میباشند.مثلا غدد تخمدان آنان فولیکولین کافی ترشح نمیکنه و موارد دیگه که به پزشکی ربط داره نه به من…..اما ۹۰% بقیه….
    آقایون و خانومها….هیچ زنی سرد نیست!این از بی عرضگی خودتون و افکار مزخرف توی کلتونه.از این که ۲ دقیقه نمی خواین مطالعه کنین و یه چیزی رو بهش عمل کنین تا یه عمر راحت باشین

    ۱-آقایون چرا ترمز بریدین؟کجا دارین میرین با این عجله؟؟زنت شده؟خب که چی؟همش ۲ تا کاغذ امضا کردی دیگه…چندین سال خودش بوده و شرم و حیاش .حالا تو یهو میخوای وارد خصوصی ترین مسائلش بشی؟مسلماً دفعت میکنه.بعضی از شما در ابتدای ازدواج اینقدر ناشیانه عمل میکنین و بی جهت فشار بهش میارین که اعصابش رو بهم میریزین و حالت وحشت براش میسازین

    ۲-آقایون…واقعاً برای زن مهمه که ببینه در این رابطه چیزی دریافت میکنه.شما باید خیلی بیشتر از اون چیزی که میگیرید بپردازید.ولی متاسفانه انگار خوابتون برده.نمیدونم حالش رو ندارین،براتون مهم نیست یا اطلاع ندارین ولی تو رو جدتون بدونین که وظیفه دارین اول به همسرتون بپردازید.زنتون باید بدونه که شما تلاش میکنین تا اول باعث لذت بردن اون بشین و خودتون رو در مرحله دوم قرار دادید.نه اینکه شما فقط دارید به خودتون میرسید و اون هم شده ابزاردست شما…باور کنین روحیاتش رو منجمد میکنین..

    ۳-آقایون…تو کلتون بکنین که برای زن مقدمات واقعاً مهمتر از خود رابطه است.چون میبینه که تو اون لحظات که شما ملنگ شدین ،ماسک غرور رو برداشتین و به معنای واقعی کلمه پذیرای اون هستید.خب مسلمه نمی خواد این وضع زود تموم شه..این از نظر روانی…از نظر فیزیکی هم این زمان باعث میشه تا خون بیشتری در باسن جمع شده و بتونه آمادگی لازم رو به دست بیاره…مرد حسابی تو موتور ماشین رو میذاری ۲ دقیقه گرم شه اونوقت نمی خوای واسه زنت وقت بذاری؟؟…خدا وکیلی شما دیگه کی هستی

    ۴-شرایط روانی زن باید کاملاً مساعد و بدون هیچ استرسی باشه…حتی غریبه بودن محیط ، ترس از بارداری ، اینکه یهو کسی صداشو نشنوه و نظایر این مسائل هم تاثیر مهمی داره…پدر بیامرز،آخه بصرف آماده بودن تو اون که نباید مهیا باشه …درکش کنید..نگرانی های ذهنی نمیذاره تمرکز کنه و خیالش رو آزاد بذاره…بهش حق بدید….باور کنین با رفتارغلط دارین زمینه زدگی رو براش فراهم میکنین چون یک فشار تحمیلی توش میبینه نه یک خواست ۲ جانبه….

    ۵-خانمها…به عمل همخوابی به عنوان یه پدیده مثبت نگاه کنید نه یک وظیفه زناشویی…این پس زمینه غلطه که موتورتون رو پایین گذاشته…اگه قرار باشه با شوهرتون هم خواسته هاتون رو سرکوب کنید ، مسلماً اعصابتون به هم میریزه..پس واسه چی شوهر کردید؟شما که هنوز راحت نیستید…بعد از ازدواج دیگه نباید فکر کنین که کار زشتی میکنین…بخدا این یه لذته که شما هم باید ازش سهم داشته باشین…چرا قبول نمیکنین؟؟

    ۶-خانمها…اینکه شما به سکس علاقه ندارید افتخار نیست بلکه اینکه شما به انحراف کشیده نمیشین افتخاره…یه آچارکشی به طرز فکرتون بکنین…همین افکار غلط باعث میشه که ناخواسته دچار انجماد جسمی بشین…عدم قبول واقعیت وترس از پاکسازی افکار غلط سد راه شما شده….

    ۷-آقایون و خانهما….نظافت و احترام رو در همخوابی رعایت کنید…بخصوص که دوش گرفتن قبل از ارتباط باعث یه آمادگی روحی میشه…

    ۸-آقایون و خانمها…زمان همخوابی رو باید عشق تعیین کنه نه آمادگی فیزیکی…بزارین به جایی برسه که دیگه نخواین حتی یک سانت فاصله بینتون باشه و اون وقت یکی بشین..اینجوری هر ۲ در یک زمان به آمادگی فیزیکی میرسین و در غیر اینصورت همیشه یکی دچار نا آمادگی جسمی و روحی خواهد بود…..
    امروزه حدود ۴۰ میلیون خانم‌ آمریکایی از نداشتن تمایلات جنسی رنج می‌برند، اصولا درمان سردمزاجی در خانم‌ها اغلب شامل درمان‌های غیردارویی است، هرچند در برخی موارد از درمان دارویی نیز در افرادی تحت‌نظر متخصصان مربوطه می‌توان بهره برد. فرآیند درمان سردمزاجی در خانم‌ها عموما شامل استفاده از روش‌های صحیح در شیوه زندگی و ارتباط با همسر است. تعدیل و تغییر شیوه زندگی شامل ورزش مرتب، استراحت کافی، روش‌های کنترل استرس و اجتناب از مصرف سیگار یا سایر مواد مخدر است. همچنین می‌توان از روش‌های تقویت ماهیچه‌های لگن با استفاده از روش Kegel بهره برد. در این روش فرد ماهیچه‌های لگن خود را سفت می‌کند به طوری که انگار می‌خواهد جلوی ادرار کردن خود را بگیرد و تا پنج می‌شمرد سپس خود را شل کرده و مجددا تکرار می‌کند.

    روش‌های دیگر مورد استفاده عبار‌ت‌اند از: توجه به مسایل پزشکی و روان‌شناختی زمینه‌ای که می‌توانند در ارتباط با ناتوانی جنسی باشند مانند بیماری‌ افسردگی، اضطراب، سایر بیماری‌های عصبی، بیماری دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، جراحی‌های لگنی و سرطان‌ها و مشکلات تیروییدی و… همچنین توجه به عوامل دیگر مانند بالا رفتن سن، حاملگی، یائسگی و داروهایی که می‌توانند بر زندگی جنسی فرد تاثیر بگذارند، می‌تواند در رفع مشکل موثر افتد. درمان‌های دارویی از جمله استفاده از استروژن، پروژسترون در افرادی که دچار مشکلاتی در ارتباط با این دو هورمون مهم زنانگی‌اند استفاده می‌شود. هرچند استفاده از تستوسترون که یک هورمون مردانه است توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید نشده است، به‌صورت موردی در برخی افراد تجویز می‌شود. استفاده از داروهای سیلدنافیل و تادالافیل نیز در خانم‌هایی که دچار عوارض جنسی ناشی از مصرف داروهای ضدافسردگی شده‌اند غیرمرسوم نیست.

    دارویی به نام تیبیولون که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است و برای درمان پوکی استخوان استفاده می‌شود، در یک مطالعه جدید در افزایش میل جنسی موثر بوده است. اما مهم‌ترین نکته این است که هرگز نباید به توصیه افراد ناآگاه از درمان‌های دارویی یا غیر دارویی استفاده کرد استفاده از هر نوع دارویی برای درمان اختلالات جنسی باید توسط یک درمانگر مشکلات جنسی باشد که در این خصوص تخصص دارد و باید حتما منحصر به فرد و پس از بررسی تجویز شود.
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  شقايق , اکتبر 27, 2016 @ 3:26 ب.ظ

  باسلام،خانومی ٣۶ساله هستم،۶ساله ازدواج کردم،یک پسر٣ساله دارم،متاسفانه همسرم مشکل عصبی داشتن وازمن پنهان کردن ودارومصرف میکردن.ایشون دچاراضطراب درخواب هستند،ادم سردمزاجی ازابتدابودن،وقتی من باردارشدم دراثریه استرس شدیدکاری مشکلاتشون اوج گرفت ودکترقرصای ارامبخش تجویزکرد،سردمزاجی شدت گرفته،همسرم نه ازلحاظ جسمی ونه ازلحاظ روحی عاطفی پاسخگویی نیازهای من نیست،بسیاربیتوجه به درمان وبه موقع سرزدن به دکترشون هست ،وخودش داروهاشوازداروخانه تکرارمیکنه حدودیکساله بااینکه دکتراعصاب گفته بعددوهفته بایدبیای اثرداروی جدیدونتیجه ازمایش روببینم هیچ کدوم روانجام نمیده همین مسایل باعث بحث مامیشه ودوری ازهم،ماه هاهیچ رابطه ای باهم نداریم فقط یه سلام علیک ساده،وایشون فقط نیازهای مالی من روتامین میکنه ودرباره بچمون گاهی حرف میزنیم.ساعت ١١صبح میره مغازش ١٠شب میاد،یکساعتی بابچه بازی میکنه وتاساعت ٢-٣نصف شب مشغول بازیهای گوشی میشه بعدشم همش درحال چرت زدنه،دیگه خسته وافسرده شدم خیلی صبرکردم ولی دیگه صبرم تموم شده،خیلی احساس تنهایی وکمبودمحبت دارم فقط توذهنم فکرجدایی میادلطفاراهنمایی کنید
  • 

    پاسخ

    راهنما , اکتبر 29, 2016 @ 12:52 ق.ظ

    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    دفتر قیطریه:
    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
• 

  پاسخ

  شرقي , نوامبر 2, 2016 @ 12:03 ق.ظ

  با سلام پسر بیست ساله دارم باعلاقه شدید به دیدن فیلم وسریال در کامپیوتر وبازی آنلاین با ساعات خواب وبیداری نامنظم خیلی نگرانم پسرم دانشجو است
  چه کار کنم؟
  • 

    پاسخ

    راهنما , نوامبر 2, 2016 @ 3:58 ب.ظ

    ایشون به سنی رسیده که میتونه خوب و بد رو تشخیص بده
    پس تا خودش نخواد هیچ پیشنهادی موثر نخواهد بود
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
• 

  پاسخ

  مري , نوامبر 2, 2016 @ 6:46 ب.ظ

  سلام خسته نباشید من به تازگی سقط داشتم خیلی این مسئله بهم ضربه زده اصلا نمیتونم با این موضوع کنار بیام نمیدونم باید چکار کنم.لطفا راهنماییم کنید
  • 

    پاسخ

    راهنما , نوامبر 5, 2016 @ 7:39 ب.ظ

    سلام .این مساله برای مادران تاثیرات روحی و عاطفی زیادی به همراه دارد .البته شما قید نکرده اید که ایا فرزند اول شما بوده است با خیر ؟مسافرت رفتن مطالعه و مشغله ذهنی ایجاد کردن و اصلا تنها نباشید
    نقش همسر شما بسیار مهم است سعی کنید ارتباط عاطفی بیشتری داشته باشید .با همسرتان راجب نگرانی هایتان صحبت کنید .
    از لحاظ تغذیه توجه زیادی به سلامت جسمی داشته باشید .ضعف جسمی در افزایش مشکلات روحی تاثیر بیشتری دارد
    به فعالیت های مورد علاقه خود بپردازید
    سلامت و موفق باشید
• 

  پاسخ

  ریحانه , نوامبر 14, 2016 @ 11:04 ق.ظ

  سلام
  چند وقتی هست که با یه اقایی ارتباط دارم البته ارتباط کاری هست و به ایشون علاقه مند شدم و سربسته بهشون این موضوع رو فهموندم. اما خوب نمیدونم درسته که مستقیم هم بگم بهشون یا خیر.چون این موضوع داره اذیتم میکنه و نمیخوام بصورت یکطرفه توی ذهن من ادامه پیدا کنه.
  ممنون میشم راهنماییم کنین
  ایشون رفتاراشون مشخص نیست گاهی جوری هست که من فکر میکنم ایشون هم به من علاقه دارن و گاهی هم جوری رفتار میکنن که حس میکنم این ارتباط براشون اهمیتی نداره
  البته ایشون از همه ی خصوصیات ظاهری و اخلاقی من بارها و بارها تعریف میکنن
  لطفا راهنمایی بفرمایید
  • 

    پاسخ

    راهنما , نوامبر 14, 2016 @ 10:43 ب.ظ

    با سلام
    اینکه ما از رفتارهای جنس مخالف پی به علاقه ببریم کار درستی نیست بعضی از افراد اصولا با همه راحت هستند فرقی نمی کند طرف مقابل چه کسی باشد این نباید دال بر علاقه باشد .ضمن اینکه اگر جریان یک طرفه نباشد ایشان هم قطعا اقدام می کنند
    ولی اگر شما جلو بروید و نظر منفی ایشون رو بشنوید چون همکارید ممکنه بعدا در ارتباطات و کار شما و روحیه شما مشکل ایجاد بشه
• 

  پاسخ

  fatima , نوامبر 14, 2016 @ 8:33 ب.ظ

  سلام مادر من پارسال به سرطان سینه مبتلا شدند خدارو شکر خوب شدن الان دوباره آزمایشات نشون میدن که احتمال داره کبدش درگیر شده باشه. الان واقعا نگرانم و از این موضوع چیزی نگفتم چون افسردگی داره. حس میکنم اگر به یه روانشناس مراجعه کنیم و بهش بگن بهتره. ممنون میشم راهنمایی کنید 🙁
  • 

    پاسخ

    راهنما , نوامبر 14, 2016 @ 9:02 ب.ظ

    با سلام
    گفتن بیماری های مزمن حتما قرار نیست توسط روانشناس گفته شود بهتر است فردی که مادر شما با او احساس نزدیکی بیشتری می کند و حرف او را قبول دارد خیلی سنجیده این موضوع را مطرح کند که ممکنه اون غده العان سمت دیگری از بدن رو درگیر کرده باشه و قانع بشه برای درمان ها .و قرار نیست حتما این مساله دال بر حاد بودن قضیه باشه .استرس شما معقول است ولی اجازه ندهید به مادرتان منتقل شود و روحیه خود را ببازد ..همیشه در این مواقع به معجزه دعا معتقد باشید
    موفق باشید
• 

  پاسخ

  علی اصل پور , نوامبر 22, 2016 @ 5:11 ب.ظ

  با سلام و احترام ؛ من پسرم ۱۶ ساله هست اکنون کلاس دهمه. سال پیش از طریق مشاور مدرسه به من اطلاع دادند پسرم با دوستانشان سیگار می کشند . من یک روز با پسرم بیرون از خانه در یک رستوران قرار گذاشتم وخیلی دوستانه موضوع را با ایشان در میان گذاشتم . کاملا به اشتباهش پی برد و حتی پاکت سیگار را پیش من پاره کرد . مجددا از دبرستان جدیداش با من تماس گرفتند و اعلام کردند پسرم با همکلاسی اش را در حال خرید سیگار دیده اند . الان نمی دانم چه برخوردی با ایشان داشته باشم . ممنون میشم راهمایی ام کنید . با تشکر
  • 

    پاسخ

    dr-salary , نوامبر 22, 2016 @ 6:22 ب.ظ

    با سلام
    به نظر بنده حتما به مشاور مراجعه کنید .اینکه با شما صداقت داشته ولی دوباره به این سمت رفته یه دلیلش نداشتن مهارت نه گفتن به دوستان اعتماد به نفس پایین و نداشتن مهارت حل مساله است که امیدوارم مراجعه به مشاور کمک کننده باشد .