توسط با انواع اختلالات اضطرابی آشنا شوید و تقریباً از هر سه بزرگسال یک نفر را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد. ۱ انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که هر کدام دارای علائم مشخصی هستند که می توانند در شرایط خاص ایجاد شوند. شناسایی نوع اختلال اضطراب برای تعیین اینکه چه درمان هایی موثر خواهند بود، مهم است.
اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یک نوع شایع اختلال اضطرابی است که هر ساله حدود ۳٫۱٪ از مردم ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. 2 آنچه اختلال اضطراب فراگیر را از سایر اختلالات اضطرابی متمایز می کند، ماهیت جهانی این بیماری است. افراد مبتلا به GAD به جای داشتن موقعیت‌ها و شرایط خاص که باعث اضطراب می‌شوند، در پاسخ به بسیاری از شرایط یا حتی زمانی که هیچ محرک قابل شناسایی وجود ندارد، اضطراب را تجربه می‌کنند.
از آنجایی که افراد مبتلا به GAD قادر به شناسایی محرک های مجزای اضطراب خود نیستند، قادر به پیش بینی یا پیشگیری از علائم اضطراب خود نیستند . از آنجا که آنها نمی توانند محرک های خاصی را برای اضطراب خود جدا کنند، اغلب اضطراب خفیف تا متوسط را به طور منظم یا مکرر تجربه می کنند.
علائم GAD عبارتند از: 3
- اضطراب و نگرانی بیش از حد در اکثر روزها به مدت حداقل ۶ ماه در پاسخ به تعدادی از رویدادها، فعالیت ها یا موقعیت ها رخ می دهد.
- کنترل نگرانی برای فرد دشوار است
- اضطراب یا نگرانی دارای سه یا بیشتر از ویژگی های زیر است (فقط یکی برای کودکان):
- بی قراری، احساس سرگیجه یا بی قراری
- به راحتی خسته، خسته یا تخلیه می شود
- مشکل در تمرکز، تمرکز، یا خالی شدن ذهن
- تحریک پذیری
- تنش عضلانی
- مشکلات خواب (مشکل در به خواب رفتن، خواب ماندن یا احساس بی قراری بعد از خواب)
- علائم با یک اختلال روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند
- علائم باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجه در یک یا چند حوزه زندگی/عملکرد می شود
- علائم با یک مشکل پزشکی یا اثرات یک ماده تجویز شده یا غیر تجویزی بهتر توضیح داده نمی شوند.
مردم اغلب از GAD به عنوان اضطراب شناور آزاد یاد می کنند. اما فقط به این دلیل که تشخیص دقیق علت یا محرک اضطراب شما دشوار است به این معنی نیست که نمی توان آن را به طور مؤثرتری مدیریت کرد. گزینه های درمانی عالی برای اضطراب وجود دارد و هر چه زودتر درمان شود، بهتر است.
اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی وضعیتی است که در آن علائم اضطراب در محیط ها یا تعاملات اجتماعی تجربه می شود. افرادی که تحت تأثیر اختلال اضطراب اجتماعی قرار دارند، ترس عمیقی از قضاوت، شرمساری یا درک منفی دیگران دارند. آنها اغلب برای اجتناب از این موقعیت‌های اجتماعی ترسناک که می‌تواند منجر به اختلالات قابل‌توجه در روال معمول، اختلال در عملکرد شغلی و مشکلات در روابط شخصی آنها شود، تمام تلاش خود را می‌کنند.
هنگامی که یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در یک موقعیت اجتماعی ترسناک قرار می گیرد، سطح بالایی از اضطراب، خودآگاهی و ناراحتی را تجربه می کند. در برخی موارد، این علائم می تواند به حمله پانیک تبدیل شود. اختلال اضطراب اجتماعی قبلاً به عنوان فوبیای اجتماعی طبقه بندی می شد و بسیاری از ویژگی های مشابه سایر فوبیاهای خاص را دارد. هر سال ۶٫۸ درصد از بزرگسالان در آمریکا با اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند. 2
علائم اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از: 3
- ترس یا اضطراب قابل توجه در مورد حداقل یک موقعیت اجتماعی که در آن احتمال قضاوت منفی توسط دیگران وجود دارد (مانند سخنرانی در جمع، ملاقات با افراد جدید و غیره)
- موقعیت های اجتماعی ترسناک تقریباً همیشه باعث ایجاد اضطراب می شود
- ترس یا نگرانی بیش از حد و نامتناسب با تهدید یا اهمیت واقعی موقعیت یا تعامل اجتماعی است.
- از موقعیت های اجتماعی ترسناک اجتناب می شود یا با پریشانی، اضطراب یا ترس شدید تحمل می شود
- ترس، اضطراب یا اجتناب بیش از ۶ ماه ادامه دارد
- علائم با یک بیماری روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شود
- علائم با تأثیرات یک ماده یا شرایط پزشکی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند
- اگر تشخیص پزشکی دیگری وجود داشته باشد، مشخص شده است که علائم بیش از حد یا غیر مرتبط با این وضعیت هستند
اختلال هراس
حملات پانیک علائم شدید اضطراب هستند که اغلب به صورت تغییرات فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب و تنفس سریع، تعریق، سرگیجه یا درد در قفسه سینه یا معده ظاهر می شوند. علائم هراس شدید هستند، به طور ناگهانی شروع می شوند و برای چند دقیقه طول می کشند. هر کسی ممکن است در یک موقعیت استرس زا یا ترسناک حمله پانیک را تجربه کند، اما در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی موجود بسیار شایع تر است. برخی از افرادی که حملات پانیک را تجربه می کنند به اختلال پانیک مبتلا می شوند.
اختلال پانیک یک اختلال اضطرابی است که با حملات پانیک مکرر و ترس شدید از داشتن یک حمله پانیک دیگر مشخص می شود. ترس از حملات پانیک در آینده برای افراد مبتلا به اختلال پانیک چنان مهلک می شود که ناتوان کننده می شود و باعث می شود از موقعیت هایی که می ترسند دچار حمله دیگری شوند اجتناب کنند. اختلال هراس ۲٫۷ درصد از بزرگسالان آمریکایی را در یک سال تحت تاثیر قرار می دهد. 2
علائم اختلال پانیک شامل حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره با ۴ یا بیشتر از علائم زیر است:
- تپش قلب
- تعریق
- لرزش یا لرزش
- احساس گرما یا سرما (گرگرفتگی یا لرز)
- احساس خفگی
- احساس خفگی یا تنگی نفس
- درد یا ناراحتی قفسه سینه
- حالت تهوع ، درد معده یا ناراحتی دستگاه گوارش
- احساس سرگیجه، سبکی سر یا بی ثباتی
- احساس ترس از مردن
- احساس ترس از از دست دادن کنترل یا “دیوانه شدن”
- احساس بی حسی یا گزگز
- غیرواقعی سازی (احساس نداشتن در تماس با واقعیت) یا مسخ شخصیت (احساس عدم وابستگی به خود)
هر دو علامت زیر حداقل ۳۰ روز پس از حمله پانیک تجربه می شوند:
- نگرانی مداوم در مورد حملات اضافی یا پیامدهای آنها
- یک تغییر ناسازگار قابل توجه در رفتار مربوط به حملات
این حملات با یک وضعیت پزشکی یا اثرات یک ماده ارتباطی ندارند و حملات با شرایط سلامت روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند.
فوبیای خاص
هنگامی که اضطراب یک فرد به یک محرک یا موقعیت خاص محدود می شود، ممکن است از یک فوبیای خاص رنج ببرد . فوبیا ترس های خاصی هستند که افراد دارند و می توانند شامل چیزها، مکان ها، فعالیت ها یا موقعیت های خاصی باشند. برخی از رایج ترین فوبیاها عبارتند از ترس از پرواز، سوزن زدن، صحبت کردن در جمع، عنکبوت ها ( آراکنوفوبیا ) یا قرار گرفتن در فضاهای کوچک.
تقریباً هر کسی حداقل یک ترس خاص دارد، اما این لزوماً به این معنی نیست که آنها معیارهای یک فوبیای خاص را دارند. فوبیا تنها زمانی تشخیص داده می شود که ترس یک فرد باعث ناراحتی یا اختلال قابل توجهی در زندگی آنها شود و از توانایی عملکرد آنها جلوگیری کند. هر سال ۸٫۷ درصد از بزرگسالان آمریکایی با یک فوبی خاص دست و پنجه نرم می کنند که آن را به یکی از رایج ترین انواع اختلالات اضطرابی تبدیل می کند. 2
فوبیای خاص با علائم زیر مشخص می شود: 3
- ترس یا اضطراب قابل توجه در مورد یک موقعیت خاص (مانند ارتفاع، سخنرانی در جمع)
- موقعیت ترسناک تقریباً همیشه باعث ایجاد اضطراب می شود
- ترس یا نگرانی بیش از حد و نامتناسب با تهدید واقعی است
- موقعیت ترسناک یا اجتناب می شود یا با پریشانی، اضطراب یا ترس شدید تحمل می شود
- ترس، اضطراب یا اجتناب بیش از ۶ ماه ادامه دارد
- علائم با یک بیماری روانی دیگر بهتر توضیح داده نمی شود
- علائم با تأثیرات یک ماده یا شرایط پزشکی دیگر بهتر توضیح داده نمی شوند
- اگر تشخیص پزشکی دیگری وجود داشته باشد، مشخص شده است که علائم بیش از حد یا غیر مرتبط با این وضعیت هستند
انواع دیگر اختلالات اضطرابی
در برخی موارد، فرد می تواند با علائم اضطرابی که به وضوح در هیچ یک از دسته بندی های رایج ذکر شده در بالا قرار نمی گیرد، ظاهر شود. در مواردی که علائم اضطراب باعث ناراحتی یا اختلال در فرد می شود اما معیارهای کامل برای یک اختلال برآورده نشده است، ممکن است فرد مبتلا به اختلال اضطراب نامشخص تشخیص داده شود. این تشخیص در شرایطی استفاده می‌شود که فرد با علائم غیر معمول اضطرابی که به وضوح در دسته‌بندی از پیش تعریف‌شده دیگری قرار نمی‌گیرد، ظاهر می‌شود. 3
علاوه بر اختلالات اضطرابی نامشخص، برخی از افرادی که با اضطراب دست و پنجه نرم می کنند، دارای یک اختلال اضطرابی کمتر رایج یا حتی نوع دیگری از وضعیت سلامت روان هستند که باعث اضطراب می شود.
برخی از اختلالات دیگری که می توانند باعث علائم اضطراب شوند عبارتند از: 3
- اختلالات وسواس اجباری: این دسته که قبلاً به عنوان اختلالات اضطرابی طبقه بندی می شدند، شرایطی مانند OCD ، احتکار و اختلال بدشکلی بدن را توصیف می کنند. این شرایط با اضطراب مربوط به افکار ناخواسته خاص (وسواس) مشخص می شود که فرد به روش های ناسازگارانه (اجبار) با آنها کنار می آید.
- تروما و اختلالات مرتبط با استرس : همچنین زمانی که به عنوان اختلالات اضطرابی طبقه بندی می شوند، تروما و اختلالات مرتبط با استرس شامل شرایطی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اختلالات سازگاری هستند . این شرایط دارای اضطراب است که در پاسخ به یک تجربه استرس زا، ترسناک یا آسیب زا شروع می شود.
- لالی انتخابی : لالی انتخابی یک اختلال اضطرابی غیر معمول در دوران کودکی است که با ناتوانی یا عدم تمایل به صحبت مشخص می شود. کودکان مبتلا به لالی انتخابی توانایی صحبت کردن دارند اما این توانایی را ندارند، یا ممکن است فقط در موقعیت های خاص یا با افراد خاصی که می شناسند صحبت کنند.
- اضطراب جدایی : اضطراب جدایی وضعیتی است که در آن اضطراب در پاسخ به جدایی از افراد خاص حتی برای مدت کوتاهی رخ می دهد. معمولاً با کودکانی که در جدایی از مراقبان مشکل دارند (اگرچه ممکن است در بزرگسالان رخ دهد )، افراد مبتلا به اضطراب جدایی اغلب این ترس را دارند که اتفاق بدی برای عزیزشان بیفتد که باعث عدم بازگشت آنها شود.
زمان و نحوه دریافت کمک برای اضطراب
صرف نظر از نوع اختلالی که فرد دارد، اضطراب بسیار قابل درمان است. اغلب، افراد می توانند تا حد زیادی علائم خود را در درمان بهبود بخشند، جایی که می توانند راه های موثر مقابله و مدیریت علائم خود را بیاموزند. انواع خاصی از درمان شواهد بیشتری برای حمایت از اثربخشی آنها در درمان انواع مختلف اختلالات اضطرابی دارند.
مشاوران دارای مجوز، مددکاران اجتماعی و روانشناسان اغلب از درمان های مبتنی بر شواهد زیر برای اضطراب استفاده می کنند: 1،۴
- درمان شناختی رفتاری برای اضطراب
- CBT متمرکز بر تروما
- درمان از طریق مواجهه
- پیشگیری از مواجهه و پاسخ (ERP)
- درمان پذیرش و تعهد
- حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR)
- تکنیک آزادی عاطفی (EFT)
علاوه بر درمان، گاهی اوقات افراد از داروهای اضطراب نیز بهره می برند که می تواند توسط روانپزشک، پزشک یا سایر متخصصان پزشکی تجویز شود. افرادی که علاقه مند به یافتن یک درمانگر یا دکتر برای درمان اضطراب خود هستند، اغلب جستجوی آنلاین خود را با استفاده از فهرست راهنمای درمانگر رایگان یا با تماس با شرکت بیمه خود برای دریافت لیستی از ارائه دهندگان داخل شبکه آغاز می کنند.
نظرات نهایی در مورد انواع اختلالات اضطرابی
هر سال تقریبا ۲۰ درصد از آمریکایی ها با اختلال اضطراب دست و پنجه نرم می کنند. 1،۲ برخی از این افراد هنوز به دلیل اضطراب خود اختلالات عمده ای در زندگی خود مشاهده نکرده اند و علائم خود را به عنوان اضطراب با عملکرد بالا توصیف می کنند . اما در صورت عدم درمان، علائم اضطراب می تواند بهترین حالت را برای هر کسی داشته باشد.
خبر خوب این است که بسیاری از گزینه‌های درمانی بسیار مؤثر شناسایی، تحقیق شده‌اند و موفقیت خود را در بهبود اضطراب نشان داده‌اند (تا حدی به دلیل رایج بودن اختلالات اضطرابی). در بسیاری از موارد، افراد می توانند علائم اضطراب را با مشاوره کاهش دهند، که می تواند به آنها کمک کند روش های موثرتری برای مقابله و مدیریت علائم خود بیاموزند. با درمان، این امکان برای افراد مبتلا به اضطراب وجود دارد که کیفیت زندگی خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند.
