مرکز مشاوره اصفهان

792 نظرات

• 

  پاسخ

  مهسا , سپتامبر 9, 2015 @ 12:39 ب.ظ

  شرمنده..یه سواله دیگم داشتم..دوست داشتم از شما کمک وراهنمایی بگیرم..با شرایطی که براتون از زندگیم گفتم..یه فکر دیگه ای که مدام تو افکارم میچرحه اینه که..نکنه شوهرم من رو دیگه نمیخواد..وهی میخواد لفتش بده تا من با پا خودم یه جور بشه برم..که بعدا بگه دیدی تو رفتی..به خدا من بهش وفادارمو منتظر خودشم..چون معتقدم دختر که بله میگه باید تو پستی وبلند زندگی وفادار بمونه پای همسرش..چون الام همسر شرعیه منه..فقط ته دلم یه چیزی که هی تو افکارممیاد میره..اینه که نکنه دیگه نمیخوادم..در مقابلشم افکار دارم که بم میگه میخوادت..باز به شرایطم نگاه که میکنم باز میگم خیالاتی شدم نمیخوادم..نمیدونم ..ممنون میشم یه راهنماییم بکنین..که بدونم واقعیت اینجور شرایطی که من درش هستم تقریبا کدوم افکارم درست تره..مرسی..منتظر راهنماییتون هستم..مرسی
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 11, 2015 @ 9:01 ب.ظ

    دوست عزیز به خاطر کثرت سوالات موضوع شمارو به خاطر نمیاریم … ولی در این موارد باید هم صبور بود و هم حساب روزگار زندگی رو داشت … در این موارد از واسطه هایی قابل اطمینان در خانواده و یا فامیل استفاده میشه تا بتونن وساطت کنن … به هر حال زمان مشخص خواهد کرد ایشون به شما علاقه داره یا خیر ؟ ولی در برخورد با مشکلاتی اینچنینی نباید از خودتون ضعف نشون بدید و باید واقع بین هم باشید
• 

  پاسخ

  مهسا , سپتامبر 17, 2015 @ 10:27 ق.ظ

  با سلام وخسته نباشید..ومرسی از راهنمایی شما..بنده چند سری قبل موضوعی رو از مشگله زندگیم مطرخ کردم..که به خدا خیلی در خق همسرم خوبی کردم..تو راه افتادنه کارا عروسی بودیم که باباش مریض شدشرمنده سرطان دچارشد..در حالی که باباش کسی بود نه تنها کمکمون نکرد سنگم جلو پامون با لجبازی مینداحت..رعایت منم نمیکرد که یه عروسی بودم اهل گذشت..با این مریضی زندگی منم تا پا طلاق وقهر رفت..چند ماهی همش قهر..بعدش جدی بحث طلاق پیش کشیده ش..تعجب کرزدم که همسرمم بر علیه من شده بود وسعی داشت به همه بگه من عیبی دارم..همسرم با حانوادشم با این خال قهر بود از دست کاراشون..تا اینکه چند روز پیش شوهرم بعد ۱سال تقریبا دوریمون از هم اومده بودن که با خانوادم صخبت کنن..ولی شوهرم هنوز خرف طلاق میزد وچندتا عیب روم گذاشت.. وباباشم سعی داشت مثلا اشتی بشه..که با حضور شوهرم وباباش وحانواده من ویکی از اقوامه ما..این صحبتا شروع شد که همسرم ختی جلو فامیلمونم گفته بود که منو دیگه نمیحواد با این زنی که رفته گرفته..که انقدر بی احترامی شد..که فامیله ما سعی کرد جای حانوادم دیگه با اونا روبرو بشه..ولی من اونجا نبودم..که انگار قرار شد که باباش سریع بعد کمی از مهریه رو بده که ما خواسته بودیم..کمکی که باید برا عروسیمون میکردو نکرد..وبعدشم طلاق..حالا قراره چند روز دیگه برا طلاق بیان..همه به من گفتن با این خوبیا که تو کردی..واین کارا که همسرت داره سرت میاره نمیخوادت..طلاق وبگیر..وبهم گفتن که اونروز همسرت واقعا اعتراف کرد که دیگه نمیخوادت..منم الان تو وضعیت بدی گیر کردم..اصلا باورم نمیشد همسرم اینجور بهم بکنه..چیکار کنم..فقط دسترسیم به سامانه ی شماس..که سنگ صبور باشین..حتی در حد یه را هنماییه کوچیک..اونقدر افسرده شدم..که توانم در همین خد بود که برا سامانه شما مشگلمو بنویسم..ممنون
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 20, 2015 @ 10:48 ق.ظ

    بهتره واقع بین باشید و اینقدر خودتون رو وابسته نشون ندید … میدونیم وابستگی وعاطفه به وجود اومده ولی مهربونی و وابستگی زیاد شما در مقطعی از زمان میتونه معنی حماقت داشته باشه … وقتی کسی نمیتونه محبت شمارو درک کنه اصرار شما به ادامه این زندگی نوعی ناشکری کردنه … شما چیز زیادی از دست نمیدید کسی رو از دست میدید که برای شما ارزشی قایل نبوده … ولی به عکس کسی که ضرر خواهد کرد طرف مقابل شماست … در این مواقع باید به خداوند توکل کنید و از قضاوت و حرف مردم نترسید و به ارامش و اینده زندگی خودتون فکر کنید … چون این فرد تمام تلاشش رو خواهد کرد تا این جدایی انجام بشه و جای عشق رو در وجود شما بلاخره تنفر خواهد گرفت و اون روز روز رهایی شماست
• 

  پاسخ

  اعظم , سپتامبر 18, 2015 @ 10:33 ق.ظ

  سلام خدمت شما من یه دختر ۱۱ساله دارم که با صدای بلند صحبت میکنه و پرخاشگری میکنه و با بادر کوچکترش سازگاری نداره و حاضر جوابی میکنه خیلی هم افتخار میکنه بابت حاضر جوابیاش ریاست و رهبری رو خیلی دوست داره و همش میخواد حرف حرف خودش باشه اگه کسی خلاف میلش عمل کرد یا قهر میکنه یاداد و فریاد میکنه لطفا راهمنماییم کنید خیلی با من و خواهرش مشاجرا میکنه
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 20, 2015 @ 12:04 ب.ظ

    کودک ۱۰-۱۱ ساله نیاز به استقلال دارد و این نیاز از طرف بزرگترها نادیده گرفته می شود و همین امر موجب تضاد و اختلاف بین پدر و مادر و کودک می گردد. کودک ۶-۹ ساله به تشویق و توجه نیاز فراوان دارد و تشویق غبر منتظره اثر مثبت تری نسبت به تشویق مورد انتظار در روحیه کودک می گذارد
    – درک کودک ۹-۱۲ ساله وجدان اخلاقی کودک رشد می یابد و معلم با بیان غیر مستقیم و از ورای قصه و شعر مفاهیم اخلاقی را برایشان بیان کند
    در این مورد میتونید با مشاوران کانون، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
• 

  پاسخ

  شامخی , سپتامبر 23, 2015 @ 11:14 ق.ظ

  باسلام..بنده بنا به دلایلی که من مقصر نبودم..وبی جهت..کارای عروسیم عقب افتاد وکارمم ختی بی جهت با تموم حوبیا کگه کردم به طلاقم کشیده..ولی هنوز در حدحرف مونده..که شوهرم گفته نه نمیخوامش..پدر شوهرمم که همه تقصیرا گردنه اونه به عنوان پدری که بی مسئولیت بود در مقابل زندگیه پسرش..مثلا تلاشش بوده به اشتی..ولی همه چی تا الان در حدهمون طلاق مونده..منم بی جهت وبدونه اینکه مقصر باشم..غصه میخورم..واسترسه شدید از اینکه توی جمع باشم پیدا کردم..اخه تموم دحترای فامیله ماتکلیفشون معلوم شده..وحیلیام که هم زمان با من عقد کردن..الان بچه هم دارن..و۲روزه دیگه هم اون دحتر فامیل که کوچکتره من هم بود مهمونی مارو دعوت کرده برا جشنشون که میره سر حونه وزندگیشون..من از همشون بزرگترمو تکلیفم نا معلوم با فامیلایی که ما داریم میدونم همینکه من ودیدن میپرسن خوب تو چه خبر؟..نمیشه راست هم اخه به اونا گفت..چون یک کلاغ چهل کلاغ میکنن..نمیدونن دوست ندارم جوری بشه که ۲روز دیگه بارفتار خودم شکستی رو از زندگیم ببینن..اخه بدجور شکست رو در چهره خودم میبینم.میبینم که دیگه شاداب نیستم..اخه شوهری داشتم که زبون زد بودم توفامیل..شوهرم باشوهای بقیه فرق داشت..همه جا نشون میداد که چقدر عاشقه منه.نمیدونم خضور داشته باشم تو جمع فامیل یا نه؟اگه اره چه جوری؟تشکر
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 25, 2015 @ 5:09 ب.ظ

    دوست عزیز این نوع دیدگاه شماست که به این حرفها و قضاوت ها اهمیت بدید یا خیر ؟
    کارای عروسی شما عقب افتاده یا مراسم به هم خورده نباید هیچ اهمیتی برای شما داشته باشه
    همون بهتر این زندگی که قراره با دخالت دیگران به هم بریزه همین امروز تموم بشه
    شاید فکر خوبی نباشه ولی باید شما زودتر در این مورد پیش دستی کنید و این رابطه رو به هم بزنید و ارزش خودتون رو اینقدر پایین نیارید
    بهتره هر چه زودتر خودتون رو از شر چنین فرد و احساسی خلاص کنید و زندگی خودتون رو بسازید
    تا کی میخواد عمرتون رو با این تصورات واهی به هدر بدید …؟؟؟؟
    پس تصمیمتون رو بگیرید و با روحیه ای شاد هم کارری رو شروع کنید و هم خودتون رو از شر این بندهایی که به دست وپاهاتون بستید رها کنید
    این به خودتون مربوط میشه که چقدر به خودتون بیشتر از دیگران اهمیت بدید
• 

  پاسخ

  ابراهیم , سپتامبر 28, 2015 @ 1:11 ب.ظ

  سلام خدمت شما عزیزان بخاطر راهنماییهای خوبتون
  من ابراهیم ۲۴سالمه، پنج ماهی میشه از دوران عقدمون میگذره و الان منو خانومم متوجه شدیم یکسری مشکلاتی داریم که باعث ناراحتیمون میشه.این مشکلات یجورایی دوطرفه هستش و رفتاری هستن
  بیشتر مواقعی که باهم پیام ردو بدل میکنیم دچار سوؤتفاهماتی میشیم که باعث میشه پیام دادانامون به درازا بکشه و حتی به دعوا ختم میشه
  من شخصا نمیتونم با پیام حرفامو خوب انتقال بدم ولی زمانی که حضوری باهاش حرف میزنم اونم خوب متوجه منظورم‌میشه ولی خانومم علاقه زیادی به پیام دادان دارنو‌ زیاد اهل تلفنی صحبت کردن نیست و مشکل دیگه ای که ازنظر من دارن خیلی زود دچار اشتباه میشه و خیلی بد قضاوت میکنه و نمیخواد اشتباهشو بپذیره ولی بنده اخلاقم طوریه وقتی اشتباه کنم زود اعتراف میکنم و از دلش درمیارم
  حرفاشو خیلی رک میزنه و منو میرنجونه و مهربونه ولی نمیدونم چرا بعضی وقتا احساساتمو‌ندید میگیره ولی من دوس دارم بهشون جواب بده
  بدرسش خیلی اهمیت میده و انگار منو مزاحم خودش میدونه چپن چند بار بهم گفته ما زود ازدواج کردیم و واسش سواله که چرا منو قبول کرده این حرفاش باعث ناراحتیه من میشه وای در جوابش سعی میکنم آروم باشمو درباره زندگی مشترکو خوبیاش حرف بزنم تا قانع بشه.یجورایی بذبینه به آینده و از مسولیتای زندگی مشترک میترسه.خیلی وابسته خانوادشه و نازک نارنجیه ولی منم خیلی وقتا باب میلش رفتار میکنم تا ناراحت نشه اما اون همیشه نیمه خالی لیوانو میبینه ناراضیه.چند دفه هم گفته کا یدرد هم نمیخوریم درصورتی که وقتی کنارمه خیلی آرومو مهربونه و باهم هیچ مشکلی نداریم ولی تو پیاماش هرجور دلش بخواد رفتار میکنه حرفاشو میزنه.ولی بازم من دوسش دارم فقط نمیدونم چجوری میشه این مشکلو رفع کنیمو همیشه مثل وقتایی که باهمیم خوش باشیم
  ممنون میشم راهنماییم کنید
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 29, 2015 @ 10:27 ب.ظ

    شما در دوران عقد هستید و حتما برای این مشکل باید به مشاوری مجرب مراجعه کنید
    اگر شما در مورد تفاهم کلامی مشکل داشته باشید و کاری نکنید زندگی شما در سالهای نه چندان دور با شکست مواجه خواهد شد
• 

  پاسخ

  shims , سپتامبر 29, 2015 @ 3:42 ق.ظ

  باسلام.من ۴سال ازدواج کردم ویک دختر۲ساله دارم باشوهرم مسکلات زیادی داریم وموفق نمیشم راضیش کنم بریم پیش مشاور دلم نمیخاد زندگی ازهم بپاشه.شوهرم شدیدا به موبایل واینترنت وشبکه های اجتماعی وابستگی داره تمام وقتش رو حتی خواب وغذا خوردن وروبا موبایل میگذرونه.همه چیز زواز من پنهان میکنه.حتی شبها موبایلشو تودستش میگیره ومیخوابه.سابقه چندین بارارتیاط بازنهای دیگر روهم داره.نمیدونم چکارباید بکنم
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , سپتامبر 29, 2015 @ 11:23 ب.ظ

    دوست عزیز بهتره شما هم وارد دنیای مجازی ایشون بشید و با قاعده خودش بازی کنید
    به هر حال در کنارش که باشید بهتر میتونید کنترلش کنید ولی بدونید این اعتیاد رو خود فرد باید از بین ببره
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

    ۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵
• 

  پاسخ

  nilu , اکتبر 6, 2015 @ 8:45 ق.ظ

  با سلام من یک ساله زندگی مشترکم رو شروع کردم اما تو این یک سال ی روز خوب هم نداشتم شوهرم فرد عصبی و بدبینی هستش به تمام کارای منم ایراد می گیره از حرف زدن تا راه رفتن لباس پوشیدن و.. راستش تو خونوادمم بخاطر اخلاقش تقریبا همه ازش متنفرا و همه نظرشون اینه که من طلاق بگیرم ولی من بخاطر ترسی که ازش دارم می ترسم برام دردسر درست کنه و مزاحم خودم و خونوادم بشه حتی بارها تهدیدد کرده که اگه بری برات حرف در میارم و آبروی خودت و خونوادت رو میبرم لطفا راهنماییم کنید
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 7, 2015 @ 11:31 ق.ظ

    خب وقتی شما به خاطر ترس بی موردتون نمیتونید کاری بکنید پس سازگاری به خرج بدید و حساسیت های ایشون رو بشناسید وزندگی کنید
    و زبان به گله و شکایت هم باز نکنید
• 

  پاسخ

  مريم , اکتبر 6, 2015 @ 1:58 ب.ظ

  سلام من ٧ ماه عقد کردم
  شوهرم شهر دیگه مشغول به کار هر دو هفته کار دو هفته استراحت داره
  برنامه پروازش تغییر کرده و مجبوره بره تهران و بیاد شهرستان به من گفت من میخوام برم یه شب پیش دوستام و فرداش بیام
  این مسأله من و بهم ریخت ولی عکسالعملی نشون ندادم
  لطفا راهنماییم کنین که چه رفتاری باید داشته باشم که درست و بجا باشه ؟ ایا باید برخوردی کنم باهاش ؟ یا نه این حقشه و هیچ موردی نداره؟!
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 7, 2015 @ 12:02 ب.ظ

    در زندگی مشترک شما دو نفر باید به فردیت هم احترام بگذارید
    دلیلی نداره که با این حرف شما زندگی رو به کام خودتون تلخ کنید
    صبور باشید و با محبت کردن محیط خانه رو براش لذت بخش کنید تا برای رسیدن به شما لحظه شماری کنه
• 

  پاسخ

  زهرا.ق , اکتبر 9, 2015 @ 7:19 ب.ظ

  با سلام من حدودا سه سال هست ک ازدواج کردم
  با شوهرم خیلی وقتا اختلاف داریم یه موقع هایی بهترین مرد توی دنیاست ومنم بهترین زنم براش ولی یه وقتایی هم بدتریننننننننن مرد دنیا میشه!خیلی بددهنی میکنه و وقتی باهم آشتی میکنیم جای حرفاش روی دلم سنگینی میکنه جوری که احساس خفگی میکنم!خیلی پر خاشگره وزود هم عصبی میشه!و مادرش هم همش با این حرف که اینا سید هستند و زود جوش میارن بچه هاش رو قانع میکنه که هر رفتار زشتی رو داشته باشه!باید هر وقت عصبی میشه من ساکت ساکت باشم والا امکان اینکه روم دست هم بلند کنه هست!خسته شدم از دستش لطفا کمکم کنید.
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 10, 2015 @ 4:29 ب.ظ

    دوست عزیز بهترین راه حل شناخت حساسیت های ایشون و جلوگیری از ورود به حریم و و محدوده ایشون
    پس بهتره این حساسیت ها رو بشناسید و از ورود به اونا خودداری کنید
    در غیر اینصورت باید خودتون اول مراجعه حضوری به مشاوری مجرب داشته باشید و بعد راهکاری به شما خواهد داد تا شوهرتون رو هم به مشاوره وادار کنید
• 

  پاسخ

  سوگند , اکتبر 9, 2015 @ 9:31 ب.ظ

  سلام خسته نباشیدمن ۲۲سالمه و۳ساله که ازدواج کردم دخترآخرخانواده بودم وشخصیت حساس ولوسی داشتم که درزندگی مشترک باهمسرم تاثیرگذاربودسال اول زندگی مشترکم فهمیدم زندگی سختترازاون چیزی بودکه تورمان ها خوندم یاتوفیلمهای عاشقانه میدیدم همین احساساتی بودنم باعث رقم خوردن بزرگترین اشتباه زندگیم یعنی ازدواج بامردی بودکه شدیداخانواده هامون دشمن بودن واین دشمنی باعث اختلافات زیادی شد که باعث ایجادکدورت بین منوهمسرم ودلزدگی ازیکدیگرمیشدواین دلزدگی ،خستگی وداخل چهره ی بشاشترین فردخانواده یعنی من،که ازنظر خانوادم چیز غیرمعمولی بودواین باعث ایجادتمرکزشون روی زندگی من وفهمیدن عمق فاجعه زندگیه من شدکه باعث ایجاداختلافات زیادودرنتیجه کاربه دادگاه وپرداخت دیه به خانواده هاشد ازاون موقع نزدیک به یک سال وچندماه که تابه امروزاست من حق دیداروگفت وگوباخانوادمونداشتم راستش به من حق انتخاب داده شد ومن حاضربه طلاق نبودم چون شدیدابه همسرم وابسته م ولی الان خیلی خسته م هم من هم همسرم جفتمون منتظریه معجزه ایم من درسموبه خاطر همسرم کنارگذاشتم خانوادمو همه چیمووحس بازنده بودن ودارم دلم برای مادرم یه ذره شده وروزی نیس که هزاردفعه نگم خودکرده راتدبیرنیست اماخب چه کنم بچگی حماقت لوس بودن زیادی کاردستم دادوالان شدم یه زن افسرده وتنها دوس ندارم جایی برم کسی بیادپیشم حتی نسبت به شوهرم بی احساسم خداروکم دارم ازخانوادم دلگیرم بدترازهمه ازخودم به شدت ناامیدم وافسوس تمام ارزوهای نابودشدمومیخورم .دوست دارم بچه دارشم اما میترسم چون بهترازهمه به شرایط زندگیم اگاهم دلم میخوادیکی به زورکتک بیاددستموبگیره وبگه احمق زندگی که توش حرمتهاشکسته شده باشه زندگی نیس دل بکن ماهی وهروقت ازاب بگیری تازه ست امایکی توگوشم فریادمیزنه که صبورباش میشه بگیدیه ادم عاقل توشرایط اینجوری چیکارمیکنه؟راستی شماره تلفن هیچ مشاوره ایی روندین چون پول ندارم واصلاهم برای مشاوره حضوری ازخونه بیرون نمیرم چون یه وزنه سنگین به پام بسته شده که نمیزاره جایی برم خیلی تنهام توروخدابگوچیکارکنم.ممنونم
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 11, 2015 @ 12:32 ب.ظ

    خب دوست عزیز انتخاب باشماست چون هیچ کسی جز خودتون نمیدونه این زندگی راهی برای نجاتش مونده یا خیر
    پس بهتره خودتون رو از این همه تردید و ترس بیرون بیارید و سعی کنید منطقی و قاطع موضوع رو ببینید
    در غیر اینصورت نباید انتظار معجزه ای رو داشت
• 

  پاسخ

  حنا , اکتبر 10, 2015 @ 11:44 ق.ظ

  سلام.وقتتون بخیر.خواهش میکنم منو راهنمایی کنید.واقعا نمیتونم با کس دیگه ای صحبت کنم.ما سه تا خواهریم.خواهر دومم ازدواج کرده اما خواهر اولم هنوز نه.خواهر اولم حوالی مراسم عقدش بطور ناگهانی فهمید یه بیماری سخت داره وبرنامه ازدواجش بهم خورد.خداروشکر درمان شد اما چون نمیخواد کسی بفهمه خواستگاراشو رد میکنه.الان یه آقایی درخواست ازدواج با دانستن بیماری ش رو داده اما اقدام جدی نکرده.حالا برای من یه خواستگار اومده که شرایطش بد نیست اما من بخاطر اینکه نگرانم خواهرم ضربه روحی نخوره (هم به خاطر بیماریش هم اینکه خواهر بعدیش ازدواج کرده)نمیدونم چکارکنم.در ضمن به خواستگارم گفتم که تا خواهرم ازدواج نکنه ازدواج نمیکنم ایشون گفته ما هم تا مدتی که آشنا بشیم و مشاوره بریم حدود ۳ماه طول میکشه اما از ریز جزئیات بی خبره و نمیخوام بدونه.به نظرتون من چکارکنم؟
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 11, 2015 @ 12:35 ب.ظ

    خب چرا اینقدر مضطربید ؟
    به خودتون و خواستگارتون زمان بدید تا بهتر بتونید تصمیم گیری کنید بهتره در این مورد با خواهرتون صحبت کنید چون نیاز داره که اعتماد به نفسش رو بدست بیاره و اگر بتونید از مشاوره با مشاوری مجرب بهره مند بشید بسیار مهم و تاثیرگذار خواهد بود
    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲
    ۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸
• 

  پاسخ

  رحیمی , اکتبر 15, 2015 @ 4:23 ب.ظ

  باسلام..خانمی هستم که ۵ساله باهمسرم به عقدهم درامدیم..تواین چندسال پافشاریها وحسیس بازیهاوبه فکر مادیات بودن تا عشق..که پدرشوهرم دچارش بود..زندگیمون روپیچ در پیچ کرد..بعد۵سال بیماریه سختی پدر شوهرم دچارشده..توهمین اوضاع همسرمم که شدیدا از دست کارای پدرش ناراحت وعصبی شده بود..رو زندگیمون هم عصبانیتش تاثیر گذاشت وزود رنج شده بود از اینکه میترسید که من رو حتما از دست میده..کلی بهم ریخته بود..یه سری قهر کردیم..با تلاشه من باباش اشتیمون داد..ولی باره دوم که شدیدا از بی حیالیا واین دست اون دست کردنای باباش کلافه شده بود..دوباره سریک مسئله بی اهمیت کارمون به قهر وحتی طلاق کشید..این سری که من غرورم جریحه دارشده بود..به خودم گفتم..منتظر میمونم تا حودش یا خانوادش دیگه یه کاری بکنن..یک سالی گذشت..الان بعد یک سال باباش گفته میاد خونمون برا صحبت وبه قوله خودش اشتی..من هم خوشخالم که انشالا همه چی بیاد سره جاش..چون زندگیمو دوست داشتم..ازیه طرف ترس واسترس شدید..که چه جوربرخورد کنم؟ایا تا رسیدن من برم به استقبالشون؟یا اینکه صبرکنم بیان کمی با خانوادم صحبت کنن..بعدمن روصدابزنن..اونوقت برم؟ راهنماییم کنین..موندم نمیتونم چیکار کنم کار خرابتر نشه..که بعدا پشیمون نشم؟واینکه چه جورباشم بهتره که شخصیتم رو هم حفظ کرده باشم؟تشکر
• 

  پاسخ

  هما , اکتبر 17, 2015 @ 12:45 ب.ظ

  سلامو وقتتون بخیر.من یه خواستگار دارم که شرایطش خوبه اما به دلیل موارد زیر نمیدونم چی باید بگم آیا باید ادامه بدم یا بگم نه؟نمیدونم موارد زیر جزو تفاوت فرهنگی و عدم کفویت حساب میشه یا نه!نظر شما چیه؟لطفا راهنماییم کنین.
  -ازنظر مذهبی من چادریم اما توی مهمونیا با یه لباس مناسب اما خانواده ایشون توی مهمونیام با چادرن
  -ازنظر اداب و رسوم عروسی ما یه مجلس میگیریم که هم خانواده داماد هم خانواده عروس حضور دارن اما اونا میگن ما برا خانواده داماد یه مراسم میگیریم خانواده عروسم برای خودشون جشن میگیرن بعد خانواده داماد میرن عروسو میارن
  -ایشون سنشون از من ۷سال بزرگتره و کاملا پخته هستن خیلی شور و شوق ندارن آهنگای سنتی گوش میدن حتی خیلی هم به عروسی گرفتن اعتقاد ندارن میگن بریم مسافرت.اما من کلی آرزو برا عروسیم دارم و شیطونم
  -ما خانواده ای هستیم اهل سفر و با اقوام پدر و مادر رفت و آمد داریم امااونا خیلی اهل برو بیا نیسن و فقط با خانواده پدرشون در رفت وامدن اونم گاهی.آخرین سفرشونم حدود۱۰ سال پیش بوده

  شرمنده طولانی شد.میخاستم جزئیاتو بگم که بهتر متوجه تفاوت ها بشین.ممنون از راهنماییتون
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 18, 2015 @ 12:37 ب.ظ

    خب کاملا” مشخصه که از فرهنگی اختلاف زیادی دارید و با شرایطی که شما دارید حتما” در آینده به مشکل برخورد خواهید کرد
    بهتره برای راهنمایی بیشتر با مشاوری مجرب در این مورد صحبت کنید چون وابستگی و احساسات میتونه چشم شمارو به روی واقعیت ها ببنده
• 

  پاسخ

  ستاره , اکتبر 19, 2015 @ 1:38 ب.ظ

  باسلام.دختری هستم که درسن ۲۲سالگی باپسری ۲۵ساله ازدواج کردم وبعدازیکسال عروسی کردیم.الان بعداز۸ماه زندگی مشترک تصمیم به طلاق گرفته ام.همسرم فردی خوش تیپ ولی بددهن ودروغگو است.بعدازازدواج متوجه شدم که سیگارمیکشه ونماز نمیخونه وازمشروبات الکی هم بدش نمیاد البته خودم ندیدم که بخوره ولی برای یکی ازدوستاش اس داده بود که داری یا نه؟ولی بااینکه میدونست من به شدت مخالف این رفتارها هستم مدام جلوی من به زبان میاورد که کاش الان آبجو میخوردیم یا ویسکی یا …..وبعد میخندید ومیگفت شوخی کردم.رفتارهاش عادی نیست برخلاف ظاهری که خودش وخانوادش نشان میدادن آدم های اهل حلال وحرام کردن و….نیستن من دختری امروزی ولی باحجاب هستم دررشته مهندسی نرم افزار لیسانس دارم ولی هنوز موفق نشدم که به سره کار برم.همسرم مسئولیت منوزنگیشو قبول نمیکنه اگه مریض بشم باید با مادرم یا مادرش برم دکتر برای من ارزش قائل نیست بامن مثل غریبه ها رفتار میکنه ازنظرعاطفی واحساسی دراوایل خوب بود ولی کم کم کمرنگ شد.برای خودش راحت خرج میکنه ولی برای من تا اشکمو درنیاره ول کن نیست تا جایی که ترجیح میدم برای خودم خرید نکنم.ازنظرخرید مایحتاج خونه هم شاید یک هفته باید بهش بگم نون نداریم یا….نداریم میگه باشه ولی نمیخره تواین ۸ماه زندگی حتی یه بارم دم قصابی نرفت گوشت بخره مامانش به زور یک کیلومیگره میاد باهزار منت مثل صدقه میده به ما.مادرش هم توی زندگی من خیلی دخالت میکرد حتی به لباس پوشیدن من ایراد میگرفت نمیگذاشت چیزایی که نیاز دارمو بخ ن میگفت من بهتون میدم ولی…همسرم مدام فندک وکبریت دنبالشه ومطمئنم که سیگار میکشه ولی یه بار یه چیزی رو ازمن مخفی کرد گفت اگه بهم شک داری میرم آزمایش اعتیاد اگه منفی بود باید درعوض مهریتو ببخشی.من و مسخره میکنه تحقیر میکنه که چرا اینو پوشیدی چرا آرایشت اینجوریه چرا…..به من میگه شوهری مثله من گیرت نمیومد درحالی که من هیچ چی کم ندارم هم ظاهرم خوبه هم تحصیل کرده ام هم در رفاه کامل بزرگ شدم تویه خانواده چهارنفری تک دخترم.مدام میخواد بدونه پدرم چه قدر سرمایه داره وازپدرم پول بگیره ولی دیگه پس نمیده.یکماه بعدعروسی دیگه سرکارنرفت ویه عالمه وام گرفت طلا های منو فروخت.کلا منو آدم حساب نمیکنن تعریف از خودم نباشه من دختری نجیب وآرامی هستم همسرم سریع عصبانی میشه سرش روبه دیوارمیکوبه وباعث وحشته من میشه.من باعشق باهاش زندگی کردم ودوستش داشتم ولی اون روز به روز نسبت به من بی توجه تر شد.هروقت ازش میخواستم منو ببره بیرون اصلا توجه نمیکرد ولی بادوستاش قرار میگذاشت.اون منو دوست نداره درست میگم؟؟آیا تصمیم به طلاقم درسته؟؟آیا بعدازطلاق میتونم عشق وخوشبختی داشته باشم؟اون همیشه مادرش وخانوادشو به من ترجیح میده راحت جلوی اون بهم بدوبیراه میگن ولی اون ساکته براش مهم نیست.من اهل گستاخی نیستم ولی اون راحت به من وخانوادم توهین میکنه بااحساسات من بازی رد و این براش اهمیتی نداره من باصداقت وعشق و احترام باهاش زندگی میکردم اما درک نمیکرد.لطفأ مرا راهنمایی کنید آیا تصمیم به طلاقم درسته؟آیا میتوانم بعدازطلاق عشق وخوشبختی داشته باشم.؟
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 21, 2015 @ 11:49 ق.ظ

    دوست عزیز باید بدونید هیچ کسی جز شما نمیدونه در زندگی که قرار داره به نتیجه ای میرسه یا خیر…
    در ضمن طلاق پایان کار نیست و خداوند خودش در این مورد راهگشاست و در این مورد در قرآن قول داده
    پس بهتره منطقی مسایل رو نگاه کنید و بررسی کنید
    و نترسید چون زندگی خوبی رو میتونید بعد از طلاق برای خودتون مهیا کنید متاسفانه رسوم سنتی و قدیمی ایران یکی از موارد این ترس شماست
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 21, 2015 @ 12:08 ب.ظ

    دوست عزیز اینکه چه حرفهایی بین شما رد و بدل میشه مطرح کردنش مهم نیست …مهم تصمیمیه که شما برای زندگی خودتون میگیرید
    چون هیچ کسی جز شما نمیدونه ایا ادامه این زندگی برای شما نتیجه ای خواهد داشت یا خیر …
• 

  پاسخ

  شفیعی , اکتبر 22, 2015 @ 11:06 ب.ظ

  باسلام..۶سالی عقدبودم..به شوهرم ازوفاداری گذشت کمکه مادی کم نگذاشتم..شوهرم ماله اصفهان ومن ماله شهرستانهای اصفهان هستم..اونقدرکه من گذشت داشتم..برعکس اون نداشت..نقطه ضعفی از من دیده بود..که اینکه نسبت به خانمای بی حجاب حساسم..تا اخمی حتی بی جهت به چهره ام مینشست که ازخستگی هم بود..میگفت به من شک داری؟بیشترنگاههش روبه خانمای بی حجاب میبرد وبعدش میگفت من کی نگاه کردم؟توبه ادم شک داری اخلاقت رو باید تغییر بدی..من چادری بودم..دختری اروم وفادار..این وضعیت از اول بود..زمانی که میخواستیم به شهرشون سفرکنیم..خوب من به عنوان عروس اونم با مادرشوهروخواهرایی که اخلاقشون یکی بود باهمسرم..سعی میکردم مرتب باشم..اخلاقه همسرم کم کم توی مسیر تا رسیدن به شهرشون عوض میشد..هی اونا زنگش میزدن اینم باهاشون جوری بودکه قشنگ میفهمیدم همسرم میخواد بی جهت من رو خساس وناراحت کنه..که اخم کنم وهمون داستان که اره به من شک داری..تا رسیم به شهرشون بهانه داشته باشه..سعی میکردم رابطم رو با خانوادش خوب کنم ولی اونا هم تهش من رو جوری کنار میزدن که برم کنار وهمسرم بیاد جام..خانوادشم همون نقطه ضعف رو فهمیده بودن..وبدجور که اونا هم میدیدن که من خستم از خستگی اخم به چهرم نشسته..کرده بودن بهانه برام که اره این دخترماهارو دوست نداره..وارد بازیه درهمی شدم..با مادرو خواهرشام تا میرفتم درد ودل کنم..جا اینکه خرفم رو باورکنن میگفتن:اگه سختت هست طلاق بگیر..من دختری بودم اصلا از اسمه طلاقم وحشت داشتمو به زبون هم نمی اوردم..ولی اونا میدیدن که من روحیه شکننده ای دارم انگار میخواستن شکنجم بدن..بابای همسرمم که ازهمشون بدتر ظاهراشون مهربون نشون میداد..ولی باتنه ترسناکی داشتم..خیلی میترسیدم ازشون جوریکه خونه همسرم که بودم خواب نداشتم..دم دمی مزاج بودن همشون..میترسیدم که یه دقیقه دیگه چه حالی میشن..که بعدناچارشدم برازندگی میاییم شهرما..همسرم اومد..ولی اینجاهم اوضاع جوره دیگه گره خورد.خیلی سنگ جلوی کارای همسرم انداختن…تا اینکه بابای همسرم سرطان گرفت..با این مریضی بدترم شدن همشون..شوهرمم که دوستم داشت بازنگای زیاد خانوادش که بیا اصفهان تا کاری برات بکنیم..شوهرمم که شدیدا متنفرشده بود از دست سنگ انداختنای خانوادش..با اصرار رفت شهرشون..من هم رفتم ولی با کوچکترین ناراحتی ازمن ..بهم میگفت دیگه نمیخوامت طلاق..بی نهایت اصرارم روتلاشمو برا بهتر شدن اوضاع کردم..ولی تهش طلاقموبا کوچیک کردنه من جلو فامیلاخودش.وخانواده من وفامیلای ما برد..که من مقصر بودم..وطلاقم داد..الان شدیدا جاخوردم که یعنی از همون اول نمیخواست من رو؟واون همه دوست دارما وتوعمرمی..الکی بود؟راهنماییم کنین..اخه این حقه من بود؟؟
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 23, 2015 @ 11:48 ق.ظ

    خب دوست عزیز شما چطور در مدت ۶ سال نتونستید این اخلاقهای بد رو متوجه بشید ؟
    در ضمن وقتی اینقدر از طلاق و این مسایل واهمه دارید خودتون رو بازیچه دست دیگران قرار دادید …
    از طرفی وقتی زندگی به این مرحله میرسه بهتره این همه از خودتون ضعف نشون ندید … ایشون برای طلاق شما باید تمام حق و حقوق شما رو بده … زندگی که بخواد با این سبک ادامه پیدا کنه بهتره زودتر کات بشه
• 

  پاسخ

  شفیعی , اکتبر 28, 2015 @ 10:12 ق.ظ

  سلام خسته نباشید..همسرم ماله اصفهان بود ومن ماله شهرستانهای استان..به شوهرم از خوبی وگذشت کم نگذاشتم..تنفرشدید۶سال عقدمون رو که از ندونم کاریا خانوادش بود..بی دلیل روسرمن خراب کرد وطلاقم رو داد..خانوادشم وقتی تنفرش رو میدیدن که رو سر من خراب کرده اونام در مقابل وقتی این حرکت رو دیدن ازبسرشون دیدن در مقابل همین کار رو با من کردن..سوالم اینه که واقعا این تنفربین خودشون بود که رو سرمن خالی شد وباعث شد بی جهت با اون همه خوبیهام طلاقم رو بدن؟یا واقعا قصدطلاقه من رو داشتن؟ممنون میشم از راهنماییتون..تشکر
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 29, 2015 @ 10:20 ق.ظ

    دوست عزیز اختلاف فرهنگی یکی از دلایل میتونه باشه چون درک دو طرف از یک موضوع میتونه متفاوت باشه
    به هر حال گذشته رو به حال خودش بگذارید و زندگی بهتری رو شروع کنید
    شما کسی رو از دست دادید که علاقه ای به شما نداشت و باعث اذیت شما میشد
    و در مقابل اون مرد کسی رو از دست داده که دوستش داشته و براش فداکاری کرده …پس میبیند کسی که ضرر کرده شما نیستید
• 

  پاسخ

  شفیعی , اکتبر 29, 2015 @ 12:51 ب.ظ

  ممنون از راهنماییهای خوبتون..سوالم اینه که همسرم خیلی راحت میتونست بعداز یک کدورتی که مقصربابای خودش بود..که باعث شدشوهرمن ارزشش نزدخانواده ی کم بشه..واقعااگه من جای شوهرم بودم به خاطرهمسرم که مظلوم واقع شده..وبه خاطرزندگی وعهدوقرارمون با بابای زنم میومدم وسعی میکردم برخلافه بدیا که بیخود ازم شده اعتمادها رو به خودم جلب میکردم..تا زود برم سرخونه زندگیم وراخت شم حداقل از دخالتای بیجا..ولی شوهرمن اینجور نکرد..تازه قهرکردوانتظارداشت خرابکاریا باباش رو بابای من جمع وجور کنه وتازه منت هم بکشه که دامادش قهرنکنه بیاد با دخترش زندگی کنه..نکردخانوادموخداقل بعد کدورتی که بین خودش وخانوادش به وجود اومد..میدونست که باباش تا ابد اخلاقش اینه ونباید روش حساب باز کنه..ولی باز تلاش نکرد که حداقل خانواده من رو براحودش نگر داره..کم کم خونمون نمیومد..دمه در میومد فقط دنباله من ومیگفت حوصله حرف با کسی رو ندارم..خونتون نمیام..چند ماه شد که محله کاره بابامم که میرفت ..یه سلامه خشک وخالی هم به بابای من نداشت..یک سال کشیدوهمش میگفت من کارو بارم راه افتاد میام خونتون براقرارمداره عروسی..یک سال تا ۲سال کشید..همین وضع ادامه داشت..تاجایی که یه سری که باباش یه اشتی داده بود مثلا..به بابای من شوهرم زنگ زده بود..وکلی خوشحالشون کرده بود که اره دنباله خونه وکارا عروسیه..در صورتی که سرسوزنیهم حرکتی براعروسیمون نشده بود..یه سری هم که من خونه باباش اینا بودم..بی جهت به خاطردعواهاش باخانوادش من رو اورددمه در خونمون خانواده من اومدن دمه در کلی هم اصرار که بیا تو ببینیم چی شده..بی احترامی کرد به خانوادمو نیومد توی خونه وسریع سوارماشین شدورفت..بابای من با بابای همسرم خیلی زنگ زد جواب نمیداد..کم کم همین اوضاع ادامه داشت تا خیلی روک شوهرم به بابام گفت که قصدجدایی داره وطلاقم هم به زور وبا بردن ابروی من که من ایراد داشتم داد..مهریم رو هم نداد..با وجود همه خوبیهام.چون باباش مریض شده بود..گفتن که هر وقت ارث بهش رسید..برزمیگردونه حق و.حقوق رو..که خانواده من گفتن..این همه سال حرف زد این مرد که داماد ما بود وعملی نکرد حرفاش رو..مهریه رو بخشیدن..میخواستمک بدونم..در وجود این مرد علاقه ای هم نسبت به من وجود داشته بوده؟ممنون از راهنماییها.
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , اکتبر 31, 2015 @ 11:53 ق.ظ

    بهتره از چنین فکر و تصوراتی گذر کنید … به هر حال کسی که پل های پشت سرش رو خراب میکنه تمایل و علاقه ای به بازگشت نداره و ایشون هم چنین حسی داره …. کسی هم نمیتونه در مورد دوست داشتنش صحبت کنه چون حس درونی به حساب میاد
    بهتره عمرتون رو برای خاطرات تاریخ مصرف گذشته هدر ندید و بازسازی روحی کنید /هنر و یا موسیقی رو یاد بگیرید …محیط جدید دوستان و موقعیت های جدیدی رو به همراه داره و توکل به خدا
• 

  پاسخ

  ندا , نوامبر 1, 2015 @ 3:53 ب.ظ

  یکم مشاوره دادنتون خارج از قاعده و معذرت میخوام خاله زنکیه.یکم علمی تر و بهتر مشاوره بدین به افراد البته اگه این به عنوان انتقاد قبول کنید.
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , نوامبر 2, 2015 @ 10:57 ق.ظ

    دوستان انتظار دارن جوابی که باب میلشون هست رو بشنون … به همین خاطر واکنش منفی نشون میدن
    در ضمن مشاوره باید طوری باشه که ابزارهای موجود بتونن استفاده کنن و براشون قابل اجرا باشه بازم ممنون از حس توجه شما دوست عزیز
• 

  پاسخ

  مرادی , نوامبر 11, 2015 @ 1:08 ب.ظ

  سلام خسته نباشید..سوالی داشتم دراین زمینه که..موردهایی برای خواستگاری داشتم..که خیلی رو به دلیله اینکه من نمیخواستم قبول نکردم..اما تواین بین دو مورد بود که یکی از ان خ.اهرایشون با بنده دوست بودن واوایل به خواهرشون موضوع رو گفتن که به من بگن..من هم چون دختری بودم این روش رو نمی پسندیدم..گفتم باید با خانوادم در میون بگذارن..که ایشون همش امروز وفردا کردن واونقدر هی اسرارش از طریق همین واسطه ادامه داشت من با خانوادم در میون گذاشتم.. وپدرم ایشون رو خواست که باهاش صحبت کنه..ولی بعد از صخبت انگار حرفی از خواستگاری از من به پدرم نزده بود..چون بابای من بعد صحبت به من گفتن از حرفاش پیدا بود که قصدازدواج نداشته..بعد از اون هم با تموم علاقه ای که قبلا ابراز میکرد..سعی نکرد پدر یا مادرش رو بفرسته تا حداقل با خانوادم اگرم راضی نبودم راضیشون کنه..اصلا خانوادش ونفرستاد من هم بال دوستم دوستیم رو تموم کردم..خیلی بی اهمیت از کنارم رد شدن..برام یه ضربه بود….تا اینکه خواستگار دیگه ای داشتم که اومد پیشه بابام وختی خانوادش هم با خانوادم موضوع خواستگاری رو مطرح کردن وخلاصه خوب شروع شدوهر دوفوق دیپلم میخوندیم وبهم شبیه بودیم..تا اینکه عقدمون چند سال طول کشید باباش دخالت زیاد میکرد ومیخواست همش خرف خرفه اون باشه..باهمسرم دوتایی خوب بودیم ومشگلمون دخالت بود من پای شوهرم همه جور وایسادم اونم ثابت کرده بود که واقعا من رو میخواد تا اینکه باباش بیماریه سرطان گرفت..با وجود ناراحتیه شدید شوهرم از باباش..همسرم نسبت به من هم نفرت پیدا کرد وقصد طلاق کرد وقهر داشتیم که جور کردمو اشتی کردیم ولی دوباره از بس باباش همونجور بود..همسرم بی جهت با من هم قهر میکرد..تا اینکه باوجود تمام فداکاریم..قهر به خانوادمم کشیده شد وخانوادم قصد اشتی داشتن..ولی اون رک حتی جلو فامیلمون هم گفت نه دیگه زندگی نمیکنه…من خیلی شوکه شدم مردی که تا دیروز جوری بامن زندگی میکرد که سر سوزن قرار رفتن نداشت..با وجود تلاشه من که برا خرید جهیزیه واینده زندگیم میکرد..به زور طلاقم رو داد…حالا واقعا برام سواله بزرگه با وجود تمومه خوبیم چرا بی وفایی دیدم؟یعنی تو این رابطه من بیشتر از این باید تلاش میکردم؟یا نه من وظیفمو انجام دادم؟ممنون میشم راهنماییم کنین..تا این مشگلات برام تکرار نشه..تشکر.
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , نوامبر 12, 2015 @ 2:08 ب.ظ

    خب حق طلاق در اسلام برعهده مرده و وقتی نمیخواد زندگی کنه دلیلی برای اصرار شما وجود نداره … حق و حقوق قانونی شمارو که پرداخت کنه میتونه از شما جدا بشه … حالا چه شما وظیفه خودتون رو خوب انجام داده باشید یا انجام نداده باشید
• 

  پاسخ

  مرادی , نوامبر 13, 2015 @ 12:47 ب.ظ

  باسلام به دنباله سواله قبلی که طلاق بود..خواستم بدونم ایا در این بین من به عنوان زن خطایی کرده بودم باتموم وجود فداکاریم..که بی دلیل طلاقمو دادن؟که توی زندگیه اینده ام بدونم چه جور برحورد کنم که ارزشم رو به عنوانه زن حفظ کرده باشم..درصورتیکه حتی هزارتومن هم حقی به من تعلق نگرفت..درصورتی که تا قبله اینکه باهام قهر کنه همسرم چندتا النگو برام خریده بود..که زمانیکه باهام قهر کرد..النگوهارو درمقابله حتی خانوادش از دستم دراوردویکی دوتا چیزیکه برام خریده بود وختی شاید همه اینها روی هم به پای کمکای پولی که در حق شوهرم کرده بودم نمیرسید..براش کم نزاشتم به عنوانه یک زن تمومه پس اندازهایی رو که در دوره قبله ازدواجونم داشتم برا سرمایه گذاری تو کارش با عشق بهش تقدیم کردم..الان با این حرکتش احساسه ضعف میکنم..به عقب که برمیگردم حس میکنم ازم سواستفاده کرده..حتی خشک وخالی هم ازم معذرت نخواست..ممنوم میشم ازراهنماییتون..تشکر.
  • 

    پاسخ

    ◄Responder► , نوامبر 14, 2015 @ 12:40 ق.ظ

    دوست عزیز حتما” نباید مشکل از شما باشه … به هر حال توی این دنیا افراد قدرناشناس وجود داره
    بهتره قبل از اینکه وارد رابطه ای رسمی بشید دوره ای ۶ تا ۹ ماهه رو بصورت بسیار محافظت شده رابطه برقرار کنید و شناخت ازش پیدا کنید و وقتی تونستید به نتیجه ای قاطع برسید برای ازدواج اقدام کنید …
    بهتره گذشته رو فراموش کنید چون نتیجه ای ازش نخواهید گرفت … ولی توصیه میکنم با مشاوری مجرب در این مورد مشاوره کنید چون بهتر میتونید در باره موضوعات توضیح بدید و راهکاری رو بیابید