مراکز مشاوره

کم بهش وابسته شدم

من ۲۳ سالمه جند ماه قبل با یه اقایی اشنا شدم اولش اصلا ازش خوشم نمیومد ولی اون اقا شروع کرد به ارتباط گرفتن با من هر حرف محبت امیزی به اسم اجی بهم میزد می گفت دوست دارم و عطر تو رو می زنم و میرم زیر بارون و …… هرجقدر می گفتم ارتباطمونو کم کنیم تا به درست برسی می گفت بدون تو نمیتونم ادامه بدم منم بهش وابسته شدم خلاصه جند ماه قبل یه دفعه گفت اجی نمیخوام بهم وابسته بشی و رفت توی این جند ماه خدا میدونه چی به سرم اومده و چه حالی داشتم
به نظر شما جه رفتاری باهاش بکنم که برگرده؟؟؟؟
بهش بی اعتنا باشم؟؟؟؟؟ با اینکه رفت بازم دو ماه بعد اولین نفر بود که تولدمو تبریک گفت
تولدشو تبریک بگم یا نه ؟؟؟؟
قبل از اینکه بره گفت میدونم الان میگی جرا میزاری راحت برم و چرا جلومو نمیگیری ولی اشکالی نداره
مظورش چی بود ؟؟؟؟ یعنی بر می گرده ؟؟؟؟
خانواده فقیری داره ولی خانواده من خیلی ثروتمند هستن
من به هیچ مردی اعتنا نمی کردم به کسی احتیاج نداشتم
خیلی یاهام بد کرد خیلی اذیت شدم
مادرم از ماجرا خبر داشت و با من اب می شد
به نظر شما چی کار کنم که بر گرده ؟؟؟؟
کمکم کنید لطفا

پاسخ

این ارتباط از همون اول هم اشتباه بوده و ارمغانی بجز وابستگی و افسردگی برای هردوتون نداشته …

بهترین حالت فراموش کردن این رابطه است … میدونم الان میگید که نمیتونید …

ولی پسر تونست چون هر عشقی باید وصالی داشته باشه که با شرایط موجود برای شما اینکار امکان پذیر نیست …

ایشون هم یک رابطه دوستی ساده رو داشته و الان رفته ..البته اگر ترفندی نباشه که شمارو مجبور کنه برای برگشتنش تلاش کنید
در نهایت سختی باید بی اعتنا از کنار این موضوع عبور کنید
لااقل مدتی هیچ واکنشی نشون ندید تا بدونید نیت و تصمیمش چی بوده

با خانواده های هم مشکل داریم خانواده من خیلی خجالتی و اهل تعارف و احترام اما خانواده اون رک و بی ادب

شش ماه پیش ازدواج کردم با پسری که دو سال از خودمم کوچکتره. توی دانشگاه آشنا شدیم با تمام اختلافاتی که داشتیم ازدواج کردیم.

مشکلمون اینه که با خانواده های هم مشکل داریم خانواده من خیلی خجالتی و اهل تعارف و احترام اما خانواده اون رک و بی ادب.

از طرفشون خیلی بی احترامی میبینم که همسرم میگه اینا عادیه توی خونه ما این حرفا توهین نیست اما من نمیتونم قبول کنم چون رفتارشون با عروسای دیگشون این نیست.

وقتی ناراحت میشم اونم به تلافی میاد تو خونه ما و بدترین رفتارو با خانوادم میکنه. پدرم باهاش حرف میزنه جوابشو نمیده مدام در حال بازی با گوشیشه با برادرام که حتی به زور سلام میده.

میگه تو خونتون حوصلم سر میره حتی لباس بیرونشو عوض نمیکنه. میگم چرا من باید تو خونه شما زیاد بیام و با همه صمیمی باشم اما تو نه که بحثمون بالا میگیره و به نتیجه نمیرسه.

قبل از ازدواج پیشنهاد مشاور دادم اما قبول نکرد گفت تمام زوجها با هم بحث و دعوا دارند.

الان به جایی رسیدیم که واقعا میخام تموم کنم این زندگیو از توهینای خودشو خانوادش خسته شدم. چطوری خلاص بشم نمیدونم؟؟

پاسخ

در این مورد باید قبل از ازدواج فکر میکردید … اگر اسیر وابستگی و احساسات نشده بودید شاید بهتر میتونستید انتخاب کنید
داشتن دوره نامزدی ۹ ماهه برای شناخت شما بسیار لازم بود
به هر حال باید بپذیرید این خانواده همینطوره چون نمیتونید انتظار تغییر ازشون داشته باشید
یا باید سازگاری به خرج بدید و یک عمر گذشت کنید یا اینکه روش و منش این خانواده رو در پیش بگیرید و همرنگ بشید
لازمه در این مورد مشاوره کنید چون امکان داره شما بیش از اندازه حساس باشید و این موضوع باید بررسی بشه

پسرم ۲۵ سال داره و تک فرزنده،۱ ساله که عاشق دختری که ۵ سال از خودش بزرگتره شده،دختر بسیار خوبیه و خودش میگه از هر نظر باهم تفاهم داریم.

من از اول تصمیمم بر این بود که هر دختری که پسرم بسنده منم دوستش خواهم داشت،و همیشه بهش گفتم عشق در زندگی حرف اول و میزند پس اگه احساس کردی واقعا عاشقی من و پدرت هم قبول داریم.

الان اختلاف سنشون هم برای من و هم پدرش و دیگر اعضای خانواده مشکل ایجاد کرده چون بعد از ۱۰ سالو ما میبینیم ولی پسرم قبول نداره،نمیدونم چطور راضیش کنم.

البته پسر منطقی هست.
لطفا راهنماییم کنید
با تشکر
لطفا

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
دفتر قیطریه:
۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸ خط ویژه
دفتر سعادت آباد:
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
دفتر شریعتی:
۰۲۱-۸۸۴۲۲۴۹۵ خط ویژه

خانواده ما دنبال حرف حدیث هستن

سلام خسته نباشید من دختر ۲۸ساله هستم دو ماه عقدم اما خیلی دارم اذیت میشم خانواده دنبال حرف حدیث هستن که جهیزیه نده این میره برمیگرده اخه این درست من یه پسری یکسال دوست بودماومد خواستگاری اما شرایطش جو.ر نبود هم خانواده اون مخالف بودم هم خانواده ن و من با افشین همکارم ازدواج کرئم اما اون پسره برگشته تو زندگیم و بخاطرم یکبار خودکشی کرد نمیخوام بلایی سرش بیاد بخاطر من ارامش ندارم از نظر روحی داغونم با افشین مشکل دارم همیشه به جایی ارومم کردنم یا داد میزنه یا میگه خانواده اینجوری از نظر مالی هم خیلی تو فشارم نمیدانم باید چیکار کنم زبون مادرم خیلی نیش داره ومنو خیلی اذیت میکنه من ۵ خواهر دارم اما خواهرانم آتیش بیار معرکه هستن بعضی موقعها واقعا خیلی کم میارم نمیدانم به کی پناه ببرم به مادرم که هرچی میشه میره به خواهرام میگه با خواهرامم که نمیتونم چون حرف حدیث در میارن با افشینم که فردا سرکوفتم میزنه من باید چیکار کنم دارم روانی میشم پناه آوردم به قرص فلوکستین اما اروم نمیشم آرامش درونی ندارم پرخاش گر شدم منزوی شدم با کسی حرف نمیزنم تورو خدا کمکم کنید من خیلی تنهام نمیدانم باید چیکار کنم

پاسخ

زندگی که بخواد با قرص ارام بخش شروع بشه چشم انداز خوبی نخواهد داشت
در ضمن خودکشی ایشون نشانه ضعف ایشونه و شما نباید بخاطر دلسوزی کردن با کسی وارد رابطه مشرک بشید
پس دوست عزی بهتره وقتی مناسب خوب در مورد راهی که واردش شدید فکر کنید
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

۰۲۱-۲۲۶۸۹۵۵۸

شاگردم به شدت مضطرب و استرسی است

در آشناهایمان پسری هست نه ساله که به تازگی من معلم خصوصی زبان انگلیسی او شده ام.. و متوجه شده ام که این پسر به شدت استرسی و مضطرب است به طوری که برای هر مسئله کوچکی حرص می خورد…

به عنوان مثال سر یکی از جلسات درسی که باهم داشتیم یکی از حروف الفبا را کمی بد نوشت که از نظر من بسیار هم عالی بود برای کسی که برای دفعه اول می نوشت واقعا عالی بود..

اما او بغض کرده و کمی گریه کرد.. من اورا بغل کرده و گفتم این چیز مهم نبود که بابتش بخواهی آنقدر خودت را ناراحت کنی.. اما در کل برای هر مسئله ای به شدت حرص می خورد و خودش را ناراحت می کند..

مادر این بچه هم از رفتارهای مضطربانه او به شدت رنج می برد و از منی که به تازگی مربی خصوصی زبان او شده ام کمک میخواهد..

ضمنا این پسر بنده را خیلی دوست دارد و احساس می کنم از من حرف شنوی خواهد داشت..

اما نمی دانم چطور می توانم به این پسر بچه کمک کنم.. لطفا بنده را راهنمایی کنید..

اینکه شما نسبت به این کودک دغدغه دارید بسیار خوب است ولی توصیه بنده این است که اگر سطح اضطراب شدید است به روانشناس مراجعه کنند ضمن اینکه اضطراب در کودکان می تواند باعث افزایش فشارخون و ضربان قلب شود و تهوع، دل درد، سوزش ادرار، خستگی و ضعف و تنگی نفس را نیز به همراه داشته باشد. نشانه های دیگر آن شامل بدخوابی، خودانتقادی، عدم اطمینان به توانایی های خویش و زودرنجی است.

چنانچه این کودکان تحت درمان قرار نگیرند، اضطراب در عملکرد آنها در مدرسه فعالیت های مهم اجتماعی تاثیر منفی داشته و دچار مشکلاتی خواهند شد.

اختلالات اضطرابی در کودکان، ناشی از ۲ دسته عوامل هستند: عوامل روانی و عوامل بیولوژیکی

مطالعات متعدد نشان می دهد که کنترل بیش از حد مادر، منجر به ایجاد سطوح بالاتری از اضطراب در کودک می شود.

استرس و نگرانی نیز عاملی برای ایجاد اختلالات اضطرابی است. کودکان و نوجوانان مضطرب واکنش فیزیکی و روانی شدیدی نسبت به استرس نشان می دهند. واکنش آنها نسبت به خطرهای جزئی حتی اگر جدی نباشد، سریع تر و قوی تر است.

روش های متعددی برای درمان اختلالات اضطرابی در کودکان موثر است. مانند بزرگسالان، کودکان نیز می توانند تحت روان درمانی، درمان های شناختی رفتاری یا مشاوره قرار گیرند.

از انجا که استفاده از درمان های دارویی در کودکان بحثبرانگیز است، روش های روان درمانی، مطلوب و پرطرفدار هستند.

یکی از این روش ها، خانواده درمانی است که در آن کودک به همراه والدین و افراد خانواده خود با درمانگر ملاقات می کند. این روش نوعی گروه درمانی است که هر یک از این افراد خانواده مورد مشاوره و تحت درمان قرار می گیرند.
از هنر درمانی و بازی درمانی نیز می توان بهره گرفت. زمانی که کودک در اثر یک حادثه یا ناتوانی نخواهد یا نتواند ارتباط گفتاری و کلامی برقرار کند، روش هنر درمانی به کار رفته می شود. مشارکت در فعالیت های هنری به کودک اجازه می دهد آنچه را که در ارتباط کلامی قادر به گفتن نیست، در هنر درمانی نشان دهد.
موفق باشید

با پسری که از کودکی مرا زیر نظر داشت ازدواج کردم

من دختری هستم ۱۷ساله یک سال ازدواج کردم با پسری که از کودکی مرا زیر نظر داشت و دو سال پیش همراه خانواده برای خواستگاری اومدند. بالاخره بعد یک سال اشنایی ازدواج کردیم.

توی این یک سال در خانه ای دوطبقه که طبقه دوم خانواده شوهر بود، زندگی میکردیم و هرروزه شاهد حسودی مادر و خواهر شوهر بودم ولی اهمیت خاصی نمیدادم و در جواب انها فقط محبت و مهربانی بود
زندگی خوب و با ارامش و دوست داشتن بود
بالاخره امسال خانه‌ای یک طبقه خریدند و منو شوهرم جایی برای زندگی نداشتیم وو شوهرم وابستگی شدید به مادر و خواهرانش داشت و وقتی بحث خانه ای مستقل برای خودمان شروع میشد قبول میکرد ولی عمل نمیکرد و پشت گوش می‌انداخت…
و مادر و خواهرانش با حرف ها و کار هایشان منو از چشم شوهرم انداخته
دو ماه پیش بحث بین خانه شروع شد مادرشوهرم حدود یک ساعت با شوهرم صحبت کرد که باعث شد شوهرم حرف طلاق را وسط بکشد و همون شب به علت صحبت های مادرشوهر، شوهر و پدرشوهرم مرا به خانه پدری بردند در حالی که خودم مقاومت میکردم که مرا انجا نگذارند
در این دو ماه هرکاری که از دستمان برمی‌امدند کردیم ، حتی واسه های قوی هم فرستادیم و انها حاضر به حرف زدن نیستند و میگویند راه‌حل طلاق توافقی است و پسرمان در این یک سال ازمایشی ازدواج کرد و علاقه ای به من نداشته است
البته متوجه شدیم که مهریه من را بدون هماهنگی و به صورت کلاهبرداری نوشته شده ( عند الستطاعه)
و حتی با خانواده به التماس انها رفتیم و گفتند علاقه ای به من و ادامه زندگی نیستند
توقع های بی‌جایی دارند و وقتی دلیل میخوایم دلایل غیرمنطقی که چیزی مسخره است…
من هم زندگی‌ام را میخواهم، نوجوانی‌ام و شوهرم را دوست دارم
به نظر شما چه کار کنم؟! دنبال زندگی باشم یا طلاق؟!

پاسخ

با تفاسیری که شما گفتید بعید به نظر میرسه زندگی رو به آرامشی رو داشته باشید
پس در این مورد با خانواده و مشاور باید مشورت کنید
در مورد مهریه هیچ مشکلی نیست و ایشون باید پرداخت کنه و عندالاستطاعه بودن ایشون تاثیری نداره
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲

منبع: com.مرکزمشاوره